Ε μια χαρά η πίεση. Ελπίζω να βρεις τ φταιει και να ησυχάσεις. Καλή δύναμη!
Printable View
Ε μια χαρά η πίεση. Ελπίζω να βρεις τ φταιει και να ησυχάσεις. Καλή δύναμη!
Βγήκαν και οι αιματολογικες, όλες φυσιολογικές, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, θυρεοειδής, όλα οκ
Το μόνο που βρηκαν είναι μερική έλλειψη βιταμίνης d που τη βρίσκουν στους περισσότερους. Παρακολουθώ τώρα την πίεση να δούμε αν δικαιολογεί κάτι από εκεί
Με λίγο Google search απλά σκάβεις ένα λάκκο και μπαίνεις μέσα γλυτώνοντας επισκέψεις σε γιατρούς. Η ζαλάδα μπορεί να είναι σύμπτωμα υπότασης αλλά ποτέ υπέρτασης. Η υπέρταση είναι ασυμπτωματική. Ψυχοσωματικά είναι. Περισυ είχα σχεδόν καθημερινά ζαλάδες, αδυναμία, θολή όραση. Ένα σφουγγάρισμα να έκανα στο σπίτι και έπεφτα κάτω για μέρες. Λέω θα έχω καρδιακή ανεπάρκεια, διαβήτη, πέρασε και ο όγκος στο κεφάλι από το μυαλό μου. Αντιμετώπιζα ένα πολύ σοβαρό θέμα δύο στο σπίτι και με τα προσωπικά μου. Με το που τα έλυσα, δηλαδή έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου, θεραπεύθηκα μέσα σε δευτερόλεπτα. Βάλε το πιεσόμετρο στο συρτάρι. Για να γραφτείς και εσύ εδώ ξέρεις πολύ καλά μέσα σου ότι το θέμα δεν σωματικής υγείας. Κάτι σε βασανίζει αλλά όχι σωματικά
Φίλε Νικόλα επειδή θέματα έχω από αρκετά μικρός, έμαθα με αυτά να ζω. Παράδειγμα η αποπροσωποποιηση, αυτή η θολούρα σαν να είσαι ασύνδετος με το σώμα σου είναι κάτι που μου συμβαίνει πολύ συχνά, δε με τρομάζει. Οι μυικοι σπασμοί παντού μόλις έχω στρες και εκνευρισμό πλέον ούτε αυτοί. Αυτό είναι κάτι πρωτογνωρο που ακόμα δε μπορώ να πιστέψω ότι μπορεί να το κάνει το μυαλό μου. Είναι πολύ περίεργη αίσθηση να περπατάς και να νιώθεις σαν να πας να σβήσεις ενώ περπατάς, να νιώθεις ασύνδετα τα πόδια σου από το σώμα σου, και να φοβάσαι μην ξαφνικά σωριαστεις. Ίσως επειδή ήμουν πολύ κοινωνικός, περνούσα πολλές ώρες εξω με κόσμο και τώρα αυτό με κάνει να φοβάμαι να κουνηθω μην το πάθω εξω
Παρακολουθώ την πίεση εδώ και 3 μερες. Παίζει από 12 μέχρι 13,5 που είναι λίγο τσιμπημένη για την ηλικία μου αλλά μπορεί να δικαιολογεί και από το όλο άγχος. Δοκιμάζω όμως να κάνω λίγη γυμναστική μέσα στο σπίτι και κατευθείαν μόλις ανεβασω παλμούς τους ακουω στα αυτιά μου.
Μήπως να παρω μια δεύτερη γνώμη από άλλο ορυλα; γιατι όλες οι άλλες εκδοχές του να συμβαίνει αυτό είναι υποτίθεται εκτός τώρα (όγκοι, ενδοκρανιακη πίεση, υψηλή πίεση, στενωση καρωτίδων)
Μια χαρά είναι η πίεση... Άμα σου φύγει και τ άγχος του πιεσόμετρου θα δεις 11αρια. Δν νομίζω να αλλάξει κτ αλλά πάνε και σε άλλον να σου φύγουν και οι τελευταίες υποψίες. Πόσο χρονών είσαι?
Εγω όταν είμαι σε ηρεμία, ύπνο, κτλ δεν τον ακούω. Αλλά με το που σηκωθώ πα περπατήσω 10 βήματα τον ακούω και μολις πέσουν οι παλμοί πάλι σταματάει. Εν τω μεταξύ μέχρι πριν την καραντίνα πήγαινα 3 φορές τη βδομάδα γυμναστήριο και έτρεχα sprint στο διάδρομο 10 λεπτα, δε θυμάμαι να το είχα ποτέ τοτε
Ναι, αλλάζουν μην τυχόν πούμε οκ, το έχω ξαναβιωσει αυτό, δε θα τρελαθώ. Πρέπει να βγει καινούργιο να σε γαμησει ψυχολογικά.. Τέλος πάντως, ίσως και το ότι περνάει ο καιρός χωρίς να βλέπεις κάτι να χειροτερεύει να λέει κάτι από μόνο του. Στην τελική δε φοβάμαι να παρω και μια αγωγή να απαλλαγώ
Επανερχομαι μετα απο καιρό. Τα συμπτωματα μου με τη ζαλαδα στο περπάτημα δεν εχουν φυγει, απευθύνθηκα σε ψυχιατρο και μετα το πρώτο ραντεβου μου είπε οτι βλεπει διαταραχή στον μηχανισμό διαχείρισης αγχους, και οτι στο δευτερο θανμου εξηγησει καποια πραγματα και τεχνικες και πιστεύει οτι θα το ξεπερασω χωρίς φαρμακα.
Χθες βραδυ ομως, οντας σε φιλικο σπίτι, και ενω κουβεντιαζαμε επι μια ωρα, αρχισα σταδιακα να νιωθω πιεση στο κεφαλι, μεχρι που εφτασα να νιώθω σφιξιμο στο σαγόνι και οτι δυσκολευομαι να μιλησω. Πρωτογνωρο σύμπτωμα, εφυγα για το σπιτι που χαλαρωσα και βελτιώθηκε, απλα ακομα και τώρα νιωθω σαν μουδιασμενα τα χειλη μου...
Ο παππούς μου πάντως που ειχε καρκίνο στο κεφαλι δεν ειχε ούτε ζαλαδες ούτε πονοκεφάλους.ειχε μονο προβλημα στη βάδιση,εφυγε μεσα σε ενα μηνα.