τι να κανω τωρα ρε ορεστη... μονο να τους καταραστω γινετε.. εχω προσπαθησει να μιλησω ηρεμα μαζι τους και δεν ακουν δεν καταλαβαινουν...Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Printable View
τι να κανω τωρα ρε ορεστη... μονο να τους καταραστω γινετε.. εχω προσπαθησει να μιλησω ηρεμα μαζι τους και δεν ακουν δεν καταλαβαινουν...Quote:
Originally Posted by Ορέστης
εκμεταλευοντε την ψυχικη μου παθηση για να ειναι αυτοι καλα και υπερανω...
Το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι να γινουμε πιο δυνατοι οικονομικα παιρνοντας καποιο επιδομα προσωρινα ωστε να απομακρυνθουμε απο αυτους και μετα να εξελιχθουμε στη ζωη μας. Αν σταματησεις να τους μιλας και μετακομισεις μακρια θα αδυνατισει η επιρροη τουςQuote:
Originally Posted by hlias1988
με τι λεφτά θα φύγει?Quote:
Originally Posted by Ορέστης
δεν υπαρχουν λεφτα για ανοιγματα... το μονο που μπορω να κανω ειναι να αποδεκτω την κατασταση οπως ειναι .. να σκεφτομαι θετικα και να ελπιζω σε ενα καλυτερο αυριο... με αισιοδοξια... να βρω αμεσα δουλεια το βρησκω λιγο απιθανο γιατι εχω καιρο να μπω στον χωρο εργασιας και δευτερος υπαρχει ανεργια....
Καλημέρα Ηλία. Το να πουλάς πορτοκάλια στην πλατεία δεν είναι ζητιανιά, ζητιανιά είναι να απλώνεις το χέρι να σου δώσουν χρήματα χωρίς εσύ να προσφέρεις τίποτα. Λες δεν έχεις πτυχίο, λες υπάρχει μεγάλη ανεργία. Σεβαστό. Για αρχή όμως, μόλις σπάσει η καραντίνα, πρέπει να κυνηγήσεις έστω και κάποια μεροκάματα ή μικροδουλειές ώστε να αρχίζεις να βγάζεις κάποιο χαρτζιλίκι. Παλιά που είχες δουλέψει; Μεγαλωμένος σε χωριό, δεν μπορεί, θα έχεις γνώσεις πάνω σε αρκετά χειρονακτικά πράγματα. Να επιδιορθώσεις μια πόρτα ή να σκαλίσεις ένα περιβόλι ας πούμε. Είναι μία αρχή. Να σου πω ένα παράδειγμα, οικογενειακώς εμάς πιάνει το χέρι μας και λίγο πολύ μαστορεύουμε και σιγυρίζουμε μόνοι μας τα πάντα. Ωστόσο η γιαγιά μου που μένει σε κοντινό μέρος, από τότε που έχασε τον παππού μου και που η ίδια έχει προβλήματα λόγω ηλικίας να κάνει αυτά που έκανε παλιά, συχνά-πυκνά για να μην μας φορτώνεται, φωνάζει άλλους για κάποιες δουλειές. (και μετά της φωνάζουμε εμείς που δεν μας είπε να πάμε να τα κάνουμε, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση! : ) ) Είναι ένας άνθρωπος ας πούμε που τον έχει φωνάξει αρκετές φορές να πάει στο τάδε κτήμα να κλαδέψει τις αμυγδαλιές, να φορτώσει να της φέρει τα ξύλα, του έχει βάλει τις βενζίνες, του έχει δώσει και το 20ευρω ή το 50ευρώ του, ανάλογα την περίπτωση. Ήθελε για το Πάσχα να ασβεστώσει κάτι πεζούλια και κάτι δέντρα στον κήπο, φώναξε μια γυναίκα που της κάνει κάποιες δουλειές που και που, για 2 ώρες δουλειά της έδωσε 25 ευρώ. 20 εδώ, 25 εκεί, 50 παραπέρα, μαζεύονται αρκετά λεφτά. Μην υποτιμάς τέτοιες ευκαιρίες σαν μικροθελήματα, μπορείς να μαζέψεις ένα σεβαστό ποσό σε λίγους μήνες.
σε ευχαριστω για την απαντηση.. παλια δουλευα δυο δουλειες . σε προποτζιδικο και σε καφετεριαQuote:
Originally Posted by Sonia
Αφού έχεις και μηχανάκι μπορεί να πιάσεις δουλειά και σε καφετέρια σαν delivery, αναγκαστικά θα αυξηθούν και τα delivery αφού δεν έχουν όλο τα εστιατόρια και οι καφετέριες εξωτερικό χώρο! Θα έχεις και κάτι επιπλέον σε tips, δεν δίνει ο κόσμος τόσο όσο παλιά, αλλά όλο και κάτι δίνει!
Να τα βλέπεις αισιόδοξα τα πράγματα, κάτι θα γίνει!
Χωρις ενσημα, χωρις ασφαλεια, παρανομη εργασια.Quote:
Originally Posted by Sonia
που το πας και αυτο,ασε που θα τα κανεις μεχρι καποια ηλικια,μετα μως τι?Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Οπότε κάθεσαι μέσα στον αρνητισμό και τα ξύνεις με την τσουγκράνα όλη μέρα και ανέχεσαι τους γονείς να στα πρήζουν και να σε ζουν μέχρι τα βαθιά γεράματα κι όταν τα κοτσώσουν πας σε κάνα φτωχοκομείο να κλειστείς, έτσι;
Ωραίες φιλοδοξίες έχετε στη ζωή σας.
σονια εχεις δικιο... προς το παρων νιωθω οτι δεν εχω δυναμη να το κανω... πχ αμα σε ενα ντιλιβεραδικο νιωθω οτι θα τα χασω.. και θα με ποιασει ανχος μεσα στον κοσμο .. νιωθω οτι θα λυπωθημησω...Quote:
Originally Posted by Sonia
εντωματαξυ με συνενοηση γιατρου τα χαπια τα μειωνω... θελω να φυγω απο αυτα.. θελω να τα κοψω τελιως. το οτι μπορει να υποτροπιασω μπορει να γινει και αυτο αλλα πρεπει. νιωθω οτι εαν εξακουλουθησω να παιρνω φαρμακα θα αυτοκτονησω...
Νιωθω ζαλαδα και υπνηλια απο κατι που εφαγα. Δεν ξερω τι ειναι οι φιλοδοξιες. Ξερω οτι οι αδυναμοι ειναινπαντα κυνηγημενοι στη ζωη σαν τον κλεφτη των ποδηλατων και δεν ειναι καλη ιδεα να παρανομουν. Εμενα η συμβουλη μου ηταν να παλεψει να μεσα απο το συστημα. Να μασησει κι αυτος κρατικο χρημα. Οι μηχανικοι τσιμπησαν οχτακοσαρι - τοσα δινουν για ενα μπουκαλι ουισκυ. Οι γιατροι και οι παραιατρικοι τσιμπανε φακελακια και ζητανε χειροκροτηματα. Κατι αλλοι με κοιλια βαρελιου παριστανουν τους αστεγους. Γινε κινεσυ παρασιτο φιλε, ρουφα αιμα να παρεις δυναμη. Κι αφου παρεις δυναμη θα σουβανοιξουν αλλοι δρομοι. Εγω τωρα εχω ξαπλωσει ενω ξυπνησα πριν λιγο. Δε μπορω να σκεφτω αλλαQuote:
Originally Posted by Sonia
νασε καλα οκ ! καλημερα!Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Quote:
Originally Posted by hlias1988
Ηλία το σχόλιο πήγαινε σε αυτούς που πάνω σε κάτι που έγραψα βρήκαν αμέσως να πουν κάτι το αρνητικό. Εγώ δεν ήμουν μέλος όταν πρωτογράφτηκες εδώ και δεν έχω παρακολουθήσει τα παλιά σου μηνύματα, στα πιο πρόσφατα όμως βλέπω έναν άνθρωπο συμπαθή, που έχει αρχίσει να έχει προβληματισμούς και σιγά σιγά να θέλει να πάρει τα πράγματα στα χέρια του και να κάνει αλλαγές στη ζωή του προς το καλύτερο. Για αυτό και δίνω κάποιες ιδέες για το πως θα κάνεις δειλά βήματα προς τα εμπρός. Ιδιαίτερα αν το περιβάλλον σου έχει μάθει να βλέπει τα πράγματα με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο και δεν σου παρέχει υποστήριξη, μπορεί κάποια κουβέντα από κάποιον παραέξω, π.χ. εδώ στο forum να είναι ενθαρρυντική και να σου δώσει μία ώθηση να κάνεις αυτές τις αλλαγές που επιθυμείς. Δεν είναι ο ρόλος του φόρουμ να στα παρουσιάζει όλα μαύρα και να σου δίνει μία να πας παρακάτω, αντί να πας πιο ψηλά. Εγώ έτσι το βλέπω!
Κάθε αρχή και δύσκολη, μην απογοητεύεσαι. Ένα βήμα τη φορά. Όλοι έχουν άγχος μέχρι να πάρουν μια απόφαση και μετά να συνηθίσουν σε μία καινούρια κατάσταση, είτε είναι δουλειά αυτό είτε οτιδήποτε. Το θέμα είναι να κάνεις αυτό το πρώτο βήμα!