Ο αδερφός του και η μητέρα του

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Δε μου αρεσουν οι γενικευσεις αλλα η ελληνικη πραγματικοτητα καπως ετσι ειναι. Δε γινεται να μη σχολιαζουμε τι γινεται στην κοινωνια. Οπωσδηποτε κανεις δεν πρεπει να γινεται υπηρετης των συγγενων του, αλλα επειδη ο καθενας ετσι μπορει να αισθανεται, δικαιως ή αδικως, η καλυτερη συμβουλη ειναι να μιλησουν ανοιχτα και να διαπραγματευτουν εντιμα. Εγω παντα ετσι προσπαθω να κανω. Ενα φορουμ δεν μπορει να κανει τον δικαστη και να κρινει ποιος εχει δικιο μεσα σε μια οικογενεια.

---

Έχω μιλήσει μαζί του πολλές φορές. Του έχω μιλήσει ήρεμα και όμορφα και του προτεινα άμα θέλει να πάω εγώ να βρω ένα στούντιο και ας κρατήσει με τον αδερφό του αυτο το σπίτι και να βρισκόμαστε εμείς όποτε θελουμε. Το απέρριψε γιατί λέει δεν θα μπορεί μόνος του να συντηρεί το σπίτι. Του υπενθύμισα ότι η αρχική μας συμφωνία ήταν πως και οι 3 θα δουλεύαμε και θα μοιραζόμασταν τα έξοδα δια 3, όταν του λέω κάτι τέτοιο αρχίζει και φωναζει γιατί πιστεύει ότι θίγω τον αδερφό του. Του έχω εξηγήσει πως με αυτή την συμπεριφορά με κάνει να νιώθω σαν ξένη στο σπίτι μου. Δεν μπορώ να μιλήσω ή να πω κάτι χωρίς να το παρεξηγήσει. Του λέω να φύγω, μου λέει που θα πας; Θα γίνουμε ρεζίλι στους φίλους μας. Και πολλοί φίλοι μας με έχουν υποστηρίξει γιατί βλέπουν πως φέρεται κ πως αντιδρά κ αυτός και ο αδερφός του.

Quote:

---

Originally Posted by brown eyes

Παιδιά δεν απευθύνθηκα εδώ για να ξεκινήσω κάποια διαμάχη. Απευθύνθηκα εδώ για να ζητήσω κάποια συμβουλή. Μπορεί κάποιοι να μην το πιστεύετε αλλά οντως βρίσκομαι σε μια περίεργη θέση και ήρθα εδώ να βρω μια ανθρώπινη παρηγοριά κι συμβουλή, όχι κριτική και επίθεση. Νόμιζα και από το όνομα της ιστοσελίδας πως αυτός ήταν ο σκοπός.

---

Και πολύ καλά νομίζεις κορίτσι μου, όντως αυτός είναι οπότε εκφράσου ελεύθερα και μην δίνεις σημασία, έτσι κι αλλιώς έληξε η διαμάχη από μεριάς μου...

Όσον αφορά το θέμα σου εννοείται ότι έχεις ανεχτεί πολλά και πως αυτό πρέπει να σταματήσει...

brown eyes λύσε μου μια απορία αν σου έλεγε πως ο αδερφός του θα πληρωμε τα εξοδα του και θα εκανε και τις δουλειες που θα έπρεπε και οτι η οικογενεια του οταν παντρευοσασταν θα εμενε εκτός και δεν θα ανακατευοταν θα τον πιστευες και θα τον παντρευόσουν; Εσυ πως το σκεφτεσαι;

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

brown eyes λύσε μου μια απορία αν σου έλεγε πως ο αδερφός του θα πληρωμε τα εξοδα του και θα εκανε και τις δουλειες που θα έπρεπε και οτι η οικογενεια του οταν παντρευοσασταν θα εμενε εκτός και δεν θα ανακατευοταν θα τον πιστευες και θα τον παντρευόσουν; Εσυ πως το σκεφτεσαι;

---

Να σου πω την αλήθεια δεν νομίζω να τον πίστευα. Άμα δεν έβλεπα κάποια αλλαγή από τώρα, δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει στο μέλλον. Και δεν είναι μόνο το οικονομικό με τον αδερφό του, είναι το ότι δεν μας σέβεται και δεν εκτιμά αυτά που του προσφέρουμε. Να του ζητήσουμε να χαμηλώσει την μουσική, αρχίζει και μας φωναζει, να του δώσει ο φίλος μου κάποια συμβουλή για το άθλημα που κάνει, άμα δεν του αρέσει, αρχίζει και του φωναζει. Είναι 20 χρόνων και μιλάει πολύ απότομα και άσχημα. Εγώ δεν θέλω να του πω κάτι, γιατί άμα του πω θα μαλώσουμε πολύ άσχημα. Ο σύντροφος μου πολλές φορές έχει νευριάσει μαζί του και τον μαλώνει και του έχει πει αν δεν εκτιμάει αυτά που κάνουμε για αυτόν να γυρίσει Ελλάδα. Το μόνο που καταφέρνει είναι να κατεβάσει μούτρα ο μικρός και να κλειστεί στο δωμάτιο του. Νιώθω ότι είμαι 50 χρόνων παντρεμένη με ένα χρέος στην πλατη μας κι ένα κακομαθημένο παιδί. Δεν θέλω να ζω άλλο έτσι. Θέλω να προχωρήσω με την ζωή μου, και θέλω να προσπαθήσω να κάνω κι τον σύντροφο μου να δει πως πρέπει επιτέλους να βάλει τα δικά του θέλω μπροστά και να κάνουμε κάτι με την ζωή μας, για μας.

Η γνώμη μου είναι ότι συνήθως όταν δημιουργούνται τέτοια θέματα είναι επειδή κάποιος δεν έχει μάθει να θέτει τα όρια του και διστάζει να πει όχι.....

Εάν είναι θέμα της προσωπικότητας σου να μη μπορείς να πεις όχι σε ότι δεν σου αρέσει .....αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους άλλους και εις βάρος σου

Το να είσαι συνέχεια το καλό παιδί που λέει σε όλους ΝΑΙ έχοντας τον φόβο μήπως δυσαρεστήσει κάποιον....καταλήγει να καταπιέζεται ο ίδιος....

(people pleaser) λέγεται αυτό και μπορεί να έχει τις ρίζες του από τα παιδικά σου χρόνια .....

Αν είναι έτσι θα πρέπει να το δουλέψεις με τον εαυτό σου ....να υψώσεις το ανάστημά σου και να μάθεις να λες ΟΧΙ όταν κάτι νιώθεις ότι δεν σου αρέσει και σε πιέζει .......

Υπερβολική δεν είσαι εσύ και αυτο που νιώθεις........ ούτε παράλογη....
Παράλογοι είναι αυτοί που ζουν στο σπίτι σου καταχραζομενοι την φιλοξενία σου και την δοτικοτητα σου σε σημείο που σε κάνουν να ασφυκτιάς μέσα στο ίδιο σου το σπιτι

Που στη τελική θα έπρεπε να είναι μόνο δικό σου και του άντρα σου και να έχεις την ελευθερια να κάνεις ότι θες

Quote:

---

Originally Posted by brown eyes

Να σου πω την αλήθεια δεν νομίζω να τον πίστευα. Άμα δεν έβλεπα κάποια αλλαγή από τώρα, δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει στο μέλλον. Και δεν είναι μόνο το οικονομικό με τον αδερφό του, είναι το ότι δεν μας σέβεται και δεν εκτιμά αυτά που του προσφέρουμε. Να του ζητήσουμε να χαμηλώσει την μουσική, αρχίζει και μας φωναζει, να του δώσει ο φίλος μου κάποια συμβουλή για το άθλημα που κάνει, άμα δεν του αρέσει, αρχίζει και του φωναζει. Είναι 20 χρόνων και μιλάει πολύ απότομα και άσχημα. Εγώ δεν θέλω να του πω κάτι, γιατί άμα του πω θα μαλώσουμε πολύ άσχημα. Ο σύντροφος μου πολλές φορές έχει νευριάσει μαζί του και τον μαλώνει και του έχει πει αν δεν εκτιμάει αυτά που κάνουμε για αυτόν να γυρίσει Ελλάδα. Το μόνο που καταφέρνει είναι να κατεβάσει μούτρα ο μικρός και να κλειστεί στο δωμάτιο του. Νιώθω ότι είμαι 50 χρόνων παντρεμένη με ένα χρέος στην πλατη μας κι ένα κακομαθημένο παιδί. Δεν θέλω να ζω άλλο έτσι. Θέλω να προχωρήσω με την ζωή μου, και θέλω να προσπαθήσω να κάνω κι τον σύντροφο μου να δει πως πρέπει επιτέλους να βάλει τα δικά του θέλω μπροστά και να κάνουμε κάτι με την ζωή μας, για μας.

---

Αυτό είναι το λάθος σου......
Λες αρχίζουν να φωνάζουν και εσύ δεν λες τίποτα για να μη τσακωθείτε....

Κανείς πίσω δηλαδή.....Δεν εκφράζεις αυτο που νιώθεις αυτο που σκέφτεσαι και δεν υπερασπίζεσαι αυτο που θες

Αν δεν το δουλέψεις αυτό θα σου έρθει μπούμερανγκ γιατί οι άλλοι το έχουν πάρει πρεφα και καταχραζονται και αυτό σου το στοιχείο της προσωπικότητας σου

Όταν νιώθουμε ότι μας πατάνε και οτι δεν μας σεβονται είναι επειδή εμείς οι ιδιοι τους δώσαμε το πάτημα να το κάνουν....

Αυτό στο λέω για να καταλάβεις ότι αν αλλάξεις στάση και πεις ΤΕΡΜΑ ΩΣ ΕΔΩ και το υπερασπιστείς αυτό μέχρι τέλους έχεις μια μεγάλη πιθανότητα να καταφέρεις να αντιμετωπίσεις τη κατάσταση

Σίγουρα πάντως όσο υποχωρείς και δεν μιλάς θα γίνει ακόμα πιο δύσκολο

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Άντε, άντε... Είναι η πρώτη φορά που σου απευθύνω το λόγο... Όσο για την πραγματικότητα, δεν πιστεύω λέξη, για όλα σου φταίνε οι άλλοι και νομίζεις ότι όλοι τα έχουν μαζί σου από τη γειτόνισσα που δήθεν κοπανάει μέχρι κι εμένα... Καλά έκανες και μ' έβαλες στη λίστα αγνόησης, έτσι κι αλλιώς το λήγω εδώ από σεβασμό στη θεματοθέτρια...

---

Εγω ειμαι αυτος που δε σου απευθυνει ποτε το λογο. Εσυ παντα κανεις εμπαθη σχολια χωρις να παιρνεις απαντηση. Αν σεβοσουν τη νηματοθετρια δεν θα το εκανες και εδω, αλλα θεωρησες οτι βρηκες ευκαιρια για να αντλησεις απολαυση χτυπωντας καποιον. Αυτη η αισθηση εξουσιας που σε πλημμυριζει αποκλειοντας τον αλλο απο την ομαδα που εσυ νιωθεις οτι σε αποδεχεται διαβαλλοντας τον και ακυρωνοντας το προβλημα του - οπως κανεις τωρα λεγοντας οτι "δηθεν" κοπαναει η γειτονισσα. Βρισκεσαι μεσα στο σπιτι μου μηπως για να εχεις αποψη; Προφανως οχι, συνεπως τα λογια σου προδιδουν τον χαρακτηρα σου. Τελος απο εμενα, ετσι κι αλλιως παντα σκρολαρα κατω οταν εβλεπα τα ροζουλι αποφθεγματα σου.

Brown eyes, ειλικρινα θα ησουν ικανοποιημενη αν εμενες ξεχωριστα σε ενα στουντιο;

Σωστα αυτα που λες για τα οικονομικα κλπ αλλα το αιμα νερο δε γινεται (στις υγιεις οικογενειες) και ειναι φυσικο ο δικος σου να θελει να στηριξει οικονομικα τον αδελφο του οσο μπορει. Οταν γινεσαι μελος μιας οικογενειας, ειναι λογικο να σου ζητουν προσφετεις. Πιστευω οτι και στον αντρα σου θα αρεσε να ειστε οι δυο σας στο σπιτι, να σκεφτεστε τα δικα σας, να προσπαθειτε για τα δικα σας. Αλλα η πραγματικοτητα δεν ειναι παντα τοσο ρομαντικη. Εγω θα ελεγα οτι στην ελληνικη οικογενεια δεν ειναι ποτε ρομαντικα τα πραγματα, αλλα εγω ειμαι πιο μοναχικος τυπος που δε θα ηθελε να εχει επαφες με σογια κλπ. Πρεπει ομως να δεχτουμε οτι η ομαδικοτητα της ελληνικης/μεσογειακης οικογενειας εκτος απο τα αρνητικα εχει και θετικα στοιχεια. Δυο θειοι μου μια ζωη τρωγονταν. Κι αυτοι και οι γυναικες τους. Ολη την ωρα. Θα φυγω, θα διαλυσω την επιχειρηση (ηταν συνεταιροι). Αλλα ποτε δεν το εκαναν, γιατι παντα φυλαγε ο ενας την πλατη του αλλου, και γιατι δε θα μπορουσαν να φροντισουν τις οικογενειες οπως ηθελαν αν δεν ειχαν ο ενας την υποστηριξη του αλλου. Το τιμημα ηταν η φαγωμαρα.
Η συμβουλη μου ειναι οτι ο ανθρωπος πρεπει να διαπραγματευεται και να εχει ορια. Αν ο τροπος ζωης που διαγραφεται μακροπροθεσμα ειναι εξω απο τα ορια σου, θα πρεπει να πεις στον συντροφο σου οτι δε μπορεις να αποδεχτεις που σου προτεινει. Το διαλυετε με απλα λογια. Αλλα αυτα τα πραγματα πρεπει να τα σκεφτεις μονη σου χωρις δικη μας επιρροη.
Εγω αυτο που δεν θα προτεινα θα ηταν να χειραγωγησεις την κατασταση προς τα εκει που θες. Ειμαι εναντια στην χειραγωγηση και υπερ της καθαρης διαπραγματευσης.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Εγω ειμαι αυτος που δε σου απευθυνει ποτε το λογο. Εσυ παντα κανεις εμπαθη σχολια χωρις να παιρνεις απαντηση. Αν σεβοσουν τη νηματοθετρια δεν θα το εκανες και εδω, αλλα θεωρησες οτι βρηκες ευκαιρια για να αντλησεις απολαυση χτυπωντας καποιον. Αυτη η αισθηση εξουσιας που σε πλημμυριζει αποκλειοντας τον αλλο απο την ομαδα που εσυ νιωθεις οτι σε αποδεχεται διαβαλλοντας τον και ακυρωνοντας το προβλημα του - οπως κανεις τωρα λεγοντας οτι "δηθεν" κοπαναει η γειτονισσα. Βρισκεσαι μεσα στο σπιτι μου μηπως για να εχεις αποψη; Προφανως οχι, συνεπως τα λογια σου προδιδουν τον χαρακτηρα σου. Τελος απο εμενα, ετσι κι αλλιως παντα σκρολαρα κατω οταν εβλεπα τα ροζουλι αποφθεγματα σου..

---

Καλημέρα. Θα σου ξαναγράψω ότι έγραψα και πιο πάνω γιατί ήρθες πάλι εδώ να της το παίξεις ιστορία. Ότι έχεις στην ζωή σου και θες είτε να το λύσεις, είτε να το συζητήσεις θα έρθεις εδώ στο φόρουμ και θα ανοίξεις δικό σου θέμα και δεν θα μπαίνεις εδώ να γράφεις άσχετα. Για πες μου σε παρακαλώ σε τι θα βοηθούσε το μέλος που άνοιξε το θέμα αυτά εδώ τα λόγια:

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Η γκομενα του αδερφου μου τον αναγκασε να μετακομισουν διπλα στην μανα της. Βεβαια αυτος παιρνει λεφτα απο τη μανα μας, δεν της δινει. Και ερχεται να τρωει εδω γιατι η μαγειρικη της γκομενας δεν κανει ουτε για ποντικοφαρμακο. Επισης φορτωσε ολα τα χρεη απο τα δανεια που επαιρνε πανω στο συεγαδτικο πιυ ξεπληρωνει η μανα μας και εκλεψε με πλαστη διαθβκη την περιουσια που μας αφησε εξ αδιαιρετου ο παππους μας. Αλλα φυσικα η γκομενα του λεει οτι ειναι αδικημενος και οτι τον εκμεταλλευομαστε. Χαχαχα! Ετσι ειναι οι γυναικες, ειτε στο 1920 ειτε στο 2020, ειτε στο σκατοχωρι ειτε στην πολη, αυτες ειναι, και μαθηματα για το συμφερον τους δεν χρειαζονται!

---

*Ζητώ συγνώμη που χαλάω και πάλι το θέμα σου.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Εγω ειμαι αυτος που δε σου απευθυνει ποτε το λογο. Εσυ παντα κανεις εμπαθη σχολια χωρις να παιρνεις απαντηση. Αν σεβοσουν τη νηματοθετρια δεν θα το εκανες και εδω, αλλα θεωρησες οτι βρηκες ευκαιρια για να αντλησεις απολαυση χτυπωντας καποιον. Αυτη η αισθηση εξουσιας που σε πλημμυριζει αποκλειοντας τον αλλο απο την ομαδα που εσυ νιωθεις οτι σε αποδεχεται διαβαλλοντας τον και ακυρωνοντας το προβλημα του - οπως κανεις τωρα λεγοντας οτι "δηθεν" κοπαναει η γειτονισσα. Βρισκεσαι μεσα στο σπιτι μου μηπως για να εχεις αποψη; Προφανως οχι, συνεπως τα λογια σου προδιδουν τον χαρακτηρα σου. Τελος απο εμενα, ετσι κι αλλιως παντα σκρολαρα κατω οταν εβλεπα τα ροζουλι αποφθεγματα σου.

Brown eyes, ειλικρινα θα ησουν ικανοποιημενη αν εμενες ξεχωριστα σε ενα στουντιο;

Σωστα αυτα που λες για τα οικονομικα κλπ αλλα το αιμα νερο δε γινεται (στις υγιεις οικογενειες) και ειναι φυσικο ο δικος σου να θελει να στηριξει οικονομικα τον αδελφο του οσο μπορει. Οταν γινεσαι μελος μιας οικογενειας, ειναι λογικο να σου ζητουν προσφετεις. Πιστευω οτι και στον αντρα σου θα αρεσε να ειστε οι δυο σας στο σπιτι, να σκεφτεστε τα δικα σας, να προσπαθειτε για τα δικα σας. Αλλα η πραγματικοτητα δεν ειναι παντα τοσο ρομαντικη. Εγω θα ελεγα οτι στην ελληνικη οικογενεια δεν ειναι ποτε ρομαντικα τα πραγματα, αλλα εγω ειμαι πιο μοναχικος τυπος που δε θα ηθελε να εχει επαφες με σογια κλπ. Πρεπει ομως να δεχτουμε οτι η ομαδικοτητα της ελληνικης/μεσογειακης οικογενειας εκτος απο τα αρνητικα εχει και θετικα στοιχεια. Δυο θειοι μου μια ζωη τρωγονταν. Κι αυτοι και οι γυναικες τους. Ολη την ωρα. Θα φυγω, θα διαλυσω την επιχειρηση (ηταν συνεταιροι). Αλλα ποτε δεν το εκαναν, γιατι παντα φυλαγε ο ενας την πλατη του αλλου, και γιατι δε θα μπορουσαν να φροντισουν τις οικογενειες οπως ηθελαν αν δεν ειχαν ο ενας την υποστηριξη του αλλου. Το τιμημα ηταν η φαγωμαρα.
Η συμβουλη μου ειναι οτι ο ανθρωπος πρεπει να διαπραγματευεται και να εχει ορια. Αν ο τροπος ζωης που διαγραφεται μακροπροθεσμα ειναι εξω απο τα ορια σου, θα πρεπει να πεις στον συντροφο σου οτι δε μπορεις να αποδεχτεις που σου προτεινει. Το διαλυετε με απλα λογια. Αλλα αυτα τα πραγματα πρεπει να τα σκεφτεις μονη σου χωρις δικη μας επιρροη.
Εγω αυτο που δεν θα προτεινα θα ηταν να χειραγωγησεις την κατασταση προς τα εκει που θες. Ειμαι εναντια στην χειραγωγηση και υπερ της καθαρης διαπραγματευσης.

---

Λες ψέματα, ουδέποτε έχω ασχοληθεί μαζί σου... Και ναι, επειδή σέβομαι τη θεματοθέτρια σε αντίθεση μ' εσένα, δεν πρόκειται να πάρεις ξανά απάντηση ότι κι αν πεις αλλά είναι όλα συκοφαντίες...

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Εγω ειμαι αυτος που δε σου απευθυνει ποτε το λογο. Εσυ παντα κανεις εμπαθη σχολια χωρις να παιρνεις απαντηση. Αν σεβοσουν τη νηματοθετρια δεν θα το εκανες και εδω, αλλα θεωρησες οτι βρηκες ευκαιρια για να αντλησεις απολαυση χτυπωντας καποιον. Αυτη η αισθηση εξουσιας που σε πλημμυριζει αποκλειοντας τον αλλο απο την ομαδα που εσυ νιωθεις οτι σε αποδεχεται διαβαλλοντας τον και ακυρωνοντας το προβλημα του - οπως κανεις τωρα λεγοντας οτι "δηθεν" κοπαναει η γειτονισσα. Βρισκεσαι μεσα στο σπιτι μου μηπως για να εχεις αποψη; Προφανως οχι, συνεπως τα λογια σου προδιδουν τον χαρακτηρα σου. Τελος απο εμενα, ετσι κι αλλιως παντα σκρολαρα κατω οταν εβλεπα τα ροζουλι αποφθεγματα σου.

Brown eyes, ειλικρινα θα ησουν ικανοποιημενη αν εμενες ξεχωριστα σε ενα στουντιο;

Σωστα αυτα που λες για τα οικονομικα κλπ αλλα το αιμα νερο δε γινεται (στις υγιεις οικογενειες) και ειναι φυσικο ο δικος σου να θελει να στηριξει οικονομικα τον αδελφο του οσο μπορει. Οταν γινεσαι μελος μιας οικογενειας, ειναι λογικο να σου ζητουν προσφετεις. Πιστευω οτι και στον αντρα σου θα αρεσε να ειστε οι δυο σας στο σπιτι, να σκεφτεστε τα δικα σας, να προσπαθειτε για τα δικα σας. Αλλα η πραγματικοτητα δεν ειναι παντα τοσο ρομαντικη. Εγω θα ελεγα οτι στην ελληνικη οικογενεια δεν ειναι ποτε ρομαντικα τα πραγματα, αλλα εγω ειμαι πιο μοναχικος τυπος που δε θα ηθελε να εχει επαφες με σογια κλπ. Πρεπει ομως να δεχτουμε οτι η ομαδικοτητα της ελληνικης/μεσογειακης οικογενειας εκτος απο τα αρνητικα εχει και θετικα στοιχεια. Δυο θειοι μου μια ζωη τρωγονταν. Κι αυτοι και οι γυναικες τους. Ολη την ωρα. Θα φυγω, θα διαλυσω την επιχειρηση (ηταν συνεταιροι). Αλλα ποτε δεν το εκαναν, γιατι παντα φυλαγε ο ενας την πλατη του αλλου, και γιατι δε θα μπορουσαν να φροντισουν τις οικογενειες οπως ηθελαν αν δεν ειχαν ο ενας την υποστηριξη του αλλου. Το τιμημα ηταν η φαγωμαρα.
Η συμβουλη μου ειναι οτι ο ανθρωπος πρεπει να διαπραγματευεται και να εχει ορια. Αν ο τροπος ζωης που διαγραφεται μακροπροθεσμα ειναι εξω απο τα ορια σου, θα πρεπει να πεις στον συντροφο σου οτι δε μπορεις να αποδεχτεις που σου προτεινει. Το διαλυετε με απλα λογια. Αλλα αυτα τα πραγματα πρεπει να τα σκεφτεις μονη σου χωρις δικη μας επιρροη.
Εγω αυτο που δεν θα προτεινα θα ηταν να χειραγωγησεις την κατασταση προς τα εκει που θες. Ειμαι εναντια στην χειραγωγηση και υπερ της καθαρης διαπραγματευσης.

---

Καλημέρα Ορεστη, συμφωνώ το αίμα νερό δεν γίνεται για αυτό κιόλας δεν έχω ζητήσει ποτε από τον σύντροφο μου να διώξει τον αδερφό του από το σπίτι. Γιατί θα μπορούσα να του πω ‘κοιτα δεν μπορώ να συγκατοικώ άλλο έτσι, διώξει τον’. Και δεν θέλω να μπλέκομαι στα οικογένειακα τους. Αλλά είναι διαφορετικό σενάριο να ζητάω έναν άλφα σεβασμό από τον αδερφό του που στην ουσία εμείς του προσφέρουμε στέγη, φαγητό, κλπ. Και μένα ο αδερφός μου είναι παντρεμένος, ποτε όμως ούτε εγώ ούτε οι γονείς μας έχουμε ανακατευτεί στο ζευγάρι, και δεν υπήρχε περίπτωση να πάω να με φιλοξενήσουν στο σπίτι τους και να πω στην νύφη μας ‘θέλω αυτά τα ρούχα για αύριο, ποτε θα βάλεις πλυντήριο;’ Εμένα στην ουσία ο αδερφός του δεν μου είναι κάτι, για μένα είναι απλά ένα συγκάτοικος και ανέχομαι κάποιες συμπεριφορές για χάρη του συντρόφου μου. Αλλά θέλω να καταλάβει κ ο σύντροφος μου πως πρέπει να μπουν κάποια όρια σε αυτή την συγκατοίκηση. Και δεν γίνεται ο σύντροφος μου να αποφασίζει μόνος του ότι ο αδερφός του θα μείνει μαζί μας και του χρόνου χωρίς καν έστω να το συζητήσει μαζί μου. Εγώ ας πούμε τι θέση έχω σε αυτό το σπίτι; Ποιος είναι ο ρόλος μου; Να πληρώνω τους μίσους λογαριασμούς και να καθαρίζω;

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Αυτό είναι το λάθος σου......
Λες αρχίζουν να φωνάζουν και εσύ δεν λες τίποτα για να μη τσακωθείτε....

Κανείς πίσω δηλαδή.....Δεν εκφράζεις αυτο που νιώθεις αυτο που σκέφτεσαι και δεν υπερασπίζεσαι αυτο που θες

Αν δεν το δουλέψεις αυτό θα σου έρθει μπούμερανγκ γιατί οι άλλοι το έχουν πάρει πρεφα και καταχραζονται και αυτό σου το στοιχείο της προσωπικότητας σου

Όταν νιώθουμε ότι μας πατάνε και οτι δεν μας σεβονται είναι επειδή εμείς οι ιδιοι τους δώσαμε το πάτημα να το κάνουν....

Αυτό στο λέω για να καταλάβεις ότι αν αλλάξεις στάση και πεις ΤΕΡΜΑ ΩΣ ΕΔΩ και το υπερασπιστείς αυτό μέχρι τέλους έχεις μια μεγάλη πιθανότητα να καταφέρεις να αντιμετωπίσεις τη κατάσταση

Σίγουρα πάντως όσο υποχωρείς και δεν μιλάς θα γίνει ακόμα πιο δύσκολο

---

Καλημερα Miliva21, όπως σωστά παρατήρησες έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Και στην οικογένεια μου ο αδερφός μου και η αδερφή μου ήταν πάντα νευρικοί χαρακτήρες κι μαλώνανε συχνά. Εγώ είμαι πιο ήρεμη κι χαμηλών τόνων κι δεν θέλω να δημιουργώ εντάσεις. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να συμφωνώ σε παρά πολλά πράγματα που να μην ήθελα. Νομίζεις υπάρχει καποιος τρόπος που θα μπορούσα να πατήσω πόδι χωρίς να δημιουργήσω τριβές στο σπίτι;

Τώρα αυτή η κατάσταση είναι δύσκολη..Γιατί "σου έχει πάρει τον αέρα"..Δηλαδή έμαθε στο ότι εσύ ανέχεσαι..
Εκτός από αυτό, είμαι της άποψης ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν..Αυτός δεν έβαλε όρια στους δικούς του απο την αρχή, δεν σε υπολόγισε..Και είναι η αρχή..Φαντάσου να παντρευτείτε, να περάσεις εγκυμοσύνες κτλ σε αυτή την κατάσταση..Αν ποτέ αλλάξει κάτι θα είναι προς το χειρότερο (γνώμη μου)..

Quote:

---

Originally Posted by brown eyes

Καλημερα Miliva21, όπως σωστά παρατήρησες έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Και στην οικογένεια μου ο αδερφός μου και η αδερφή μου ήταν πάντα νευρικοί χαρακτήρες κι μαλώνανε συχνά. Εγώ είμαι πιο ήρεμη κι χαμηλών τόνων κι δεν θέλω να δημιουργώ εντάσεις. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να συμφωνώ σε παρά πολλά πράγματα που να μην ήθελα. Νομίζεις υπάρχει καποιος τρόπος που θα μπορούσα να πατήσω πόδι χωρίς να δημιουργήσω τριβές στο σπίτι;

---

Δυστυχως με το να ειναι διατεθιμενος κανεις να υπερασπιστει τα θελω και το ειναι του, ειναι διατεθιμενος να ερθει σε αντιθεση και αρα αντιμετωπος με το ενδεχομενο προστριβων. Αυτη ειναι η αληθεια, σκεψου ομως οτι το αν υπαρξουν προστριβες δεν εξαρταται μονο απο εσενα αλλα και απ' το πως αντιδρουν οι αλλοι. Αν επιπλεον κανοντας υποχωρησεις επωμιζεσαι και επικοινωνιακες ανεπαρκειες αλλων τοτε βγαινεις διπλα αδικημενη.

Quote:

---

Originally Posted by oboro

Δυστυχως με το να ειναι διατεθιμενος κανεις να υπερασπιστει τα θελω και το ειναι του, ειναι διατεθιμενος να ερθει σε αντιθεση και αρα αντιμετωπος με το ενδεχομενο προστριβων. Αυτη ειναι η αληθεια, σκεψου ομως οτι το αν υπαρξουν προστριβες δεν εξαρταται μονο απο εσενα αλλα και απ' το πως αντιδρουν οι αλλοι. Αν επιπλεον κανοντας υποχωρησεις επωμιζεσαι και επικοινωνιακες ανεπαρκειες αλλων τοτε βγαινεις διπλα αδικημενη.

---

Στον σύντροφο μου έχω μιλήσει, όχι με φωνές και υστερίες. Τον είχα πιάσει ήρεμα και ωραία κι του είπα πως με κάνει να νιώθω αυτή η κατάσταση. Αυτός όμως θίγεται και νομίζει ότι τα λέω για κακό ή ότι δεν συμπαθώ τον αδερφό του και θέλω να τους χαλάσω την σχέση. Που κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Δεν ξερω τι άλλο να του πω, με τι άλλον τρόπο να του μιλήσω για να καταλάβει και τη δίκη μου πλευρά. Στον αδερφό του δεν μπορώ να μιλήσω γιατί είμαι σίγουρη πως θα αρχίσει να φωναζει και θα με οδηγήσει στο να αρχίσω να φωνάζω κι εγώ και θα μαλώσουμε άγρια. Μα και τώρα που σας γράφω, ήμουν στο σαλόνι με τον σύντροφο μου και κάναμε κάτι μαθήματα στον υπολογιστή, έρχεται μέσα ο αδερφός του και του λέει θέλει να δουν το νέο επεισόδιο από μια σειρά. Του λέει ο σύντροφος μου θα το δουν σε λίγο γιατί κάνουμε τα μαθήματα τώρα και ο μικρός νευρίασε και του φώναξε ‘άσε δεν θέλω να το δω τωρα’ και πήγε στο δωμάτιο του. Πειτε μου, με ένα τέτοιο άτομο πως να κουβεντιάσω εγώ; Και βέβαια αυτό έχει ως αποτελέσμα ο σύντροφος μου να μην του χαλάει χατήρι σε τίποτα. Έχουμε πλάνα να κάνουμε κάτι εμείς σαν ζευγάρι, αν ο αδερφός του πει στον φίλο μου ‘αααα θέλω να κάνουμε αυτό σημερα’ ο φίλος μου θα με ακυρώσει εμένα. Ειλικρινά σας μιλάω, αν δεν γίνει το δικό του όταν το θέλει θυμώνει και φωναζει. Έχω απελπιστεί, δεν ξερω τ να κάνω. Και άμα του πω θέλω να χωρίσουμε για αυτούς τους λόγους, εγώ θα βγω η κακια, γιατί αυτοί είναι 2 και εγώ είμαι 1. Και θα λένε πως δεν ήθελα τον αδερφό του και την οικογένεια του και διαφορα τέτοια.

Επίσης με τον σύντροφο μου έχουμε πολύ καιρό να βγούμε οι δυο μας και πριν της καραντίνας. Κανονιζαμε να βγούμε με αλλά ζευγάρια φίλους μας και προσκαλούσε και τον αδερφό του, κάποιες Κυριακές μετά τη δουλειά πάμε στο σπίτι ενός ζευγαριού για φαγητό και ο σύντροφος μου λέει και στον αδερφό του να έρθει. Μας έχουν προσκαλέσει σε γενέθλια, αυτοπροσκαλειται και ο αδερφός του παρ’ολο που μπορεί να μην είναι άτομα που γνωρίζει. Και πολλές φορές ο αδερφός του προτείνει στον σύντροφο μου να βγουν οι δυο τους έξω είτε για βόλτα, είτε για ποτό, ακόμα κ αν ο σύντροφος μου είναι κουρασμένος ή βαριέται ή το οτιδήποτε φοβάται να του πει όχι γιατί θα θυμώσει ο μικρός. Και ποτε τους δεν με έχουν προσκαλέσει έξω μαζί τους. Και τώρα που σας ειπα ότι κάναμε κάτι μαθήματα στον υπολογιστή, ο σύντροφος μου μού είπε να σταματήσουμε για να δουν το επεισόδιο και εγώ ήρθα μέσα στο δωμάτιο και καθομαι μόνη μου.