Επειδη εγω δυστυχως δεν ειχα μια μαμα διπλα.μου ημουν παντα εγω η μαμα για τη μητερα μου ακομα κ τωρα θελω να ειμαι διπλα τους να του δειχνω τη τρυφεροτητα κ την αγαπη που θελουν ειδικα σε αυτη την ηλικια ..θελω να τα γεμιζω με εικονες εμπειριες κ πραγνατα ευχάριστα..δυστυχως ομως πλεον υπαρχουν μερες που απλα δν θελωνα μιλαω σε κανεναν με αποτέλεσμα να κανω μηχακικα πραγματα κ να ερχεται ο βραδυ κ να συνειδητοποιώ οτι δν τα πητα ουτε μια αγκαλια δν τα ρωτησα πως ειναι κ ολο αυτο με θλίβει πολυ..