Δεν μιλάω για το μεθύσι πάντως αλλά για την κατάθλιψη ως μια λύση, αν χρειάζεται θα επεκταθώ.
Printable View
Δεν μιλάω για το μεθύσι πάντως αλλά για την κατάθλιψη ως μια λύση, αν χρειάζεται θα επεκταθώ.
δεν μπορω να γυρίσω πίσω, πονάω.. καθε μου κίνηση ύστερα από σκέψη κ μονο με οδηγεί στην αυτοκαταστροφηQuote:
Originally posted by weird
Μπορεί για να βγεις απο όλο αυτό που σε κρατάει πίσω, να πρέπει να γυρίσεις πίσω.. στην αρχή του,
ανώ εσύ προσπαθέις απεγνωσμένα να πας μπροστά ...
Καλή μου,
το να γυρνάς πίσω, καμιά φορά
είναι δυσκολότερο απο το να ορμάς μπροστά..
το πισω με κραταει στην κατασταση την οποια δεν αντεχω, δεν μπορω να ξεπεράσω, δεν μπορώ να συνεχίσω.. το μπροστά ίσως με σώσει απ\'αυτο που βρίσκομαι τώρα. δεν νομιζω κανένας να θέλει να πονάει κ να υποφέρει? ή να γνωρίζει ο ίδιος το πρόβλημα κ να μην μπορεί να κάνει την υπέρβαση για να το ξεπεράσει κ εκεί μου δίνω χρόνο!Quote:
Originally posted by samuel
Γιατί θα πρέπει να πας μπροστά ή να γυρίσεις πίσω?
Δεν υπάρχει περίπτωση να θέλεις να είσαι έτσι και να μην θέλεις να αλλάξεις αυτό που κάποιοι άλλοι θεωρούν πρόβλημα?
Και εντέλει τίποτα δεν σε κρατάει πίσω όπως λες. Τα πάντα σε οδηγούν κάπου. Ακόμα και το τίποτα.
ναι όντως κ το τίποτα με οδηγεί στο χάος.. εχω χάσει της σκέψεις μου, βρίσκομαι σε ενα κενο κ ούτε ξέρω γιατι ζω, αφου τελικα τίποτα δεν με κρατάει κ τίποτα δεν μπορώ να καταφέρω. Περνούν οι μέρες, περνούν οι νύχτες κ συνεχίζω να είναι χαμένη κ πνιγμένη στα συναισθήματά μου.
αν θες να επεκταθείς, κάντο για να καταλάβω κ εγωQuote:
Originally posted by samuel
Δεν μιλάω για το μεθύσι πάντως αλλά για την κατάθλιψη ως μια λύση, αν χρειάζεται θα επεκταθώ.
κ τελικά τι εννοείται ως \"εύκολη λύση\" με ή χωρίς επιπτώσεις;
Αυτό που με οδηγεί στην αυτοκτονία προσωπικά δεν είναι όταν βρίσκομαι σε κατάθλιψη αλλά όταν είμαι χαμένος. Όταν δεν ξέρω που να πάω. Η κατάθλιψη είναι μια κατάσταση στην οποία πηγαίνεις λόγω των καταστάσεων στη ζωή σου. Όταν την αποδεχθείς δεν βρίσκεσαι πια στο σκοτάδι. Μαθαίνεις τον εαυτό σου μέσα από την εξερεύνηση του δρόμου που σε οδήγησε εκεί.
Εύκολη λύση είναι γιατί πολλές φορές είναι το μοναδικό φως στο σκοτάδι αν δεν μπορείς να περιμένεις εκεί ή έστω δεν θα οδηγηθείς με το ζόρι σε δρόμους που θα σου υποδεικνύουν οι άλλοι που δεν μπορείς να αποδεχθείς και πηγαινοέρχεσαι.
Χωρίς επιπτώσεις επειδή δεν θα παραμείνεις χαμένος χωρίς αισθήματα και αισθήσεις που είναι πιο οδυνηρό τουλάχιστον για εμένα.
Εντέλει η κατάθλιψη γιατρεύεται, ενώ την ανυπαρξία δεν μπορείς να τη γιατρέψεις. Απλά τελειώνεις μια και καλή.
samuel καλά τα λες, αλλά για να αποδεχθείς - αντικρύσεις, καταστάσεις, πράγματα που εθελοτυφλούσες μια ζωη να δεις, είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Αυτή η εξερεύνηση πονάει τόσο πολύ, ειδικά αν έχεις το αίσθημα της ενοχής για όλα, εαν ντρέπεσαι, σιχαίνεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό. Αν ευκολη λύση θεωρείς την αυτοκτονία, τότε ο πιο θαρραλέος ήταν αυτός που έδωσε τέλος. Αντίθετα θεωρείται αδυναμία το να φτάσεις ως εκεί.. Πραγματικά, δεν μπορώ να το απαντήσω αυτο, γιατί θέλει ακόμα πιο τεράστια δύναμη για να συνεχίσεις να υπάρχεις. Δεν ξέρω τι να πω, είμαι σε φάση παραίτησεις απ\' όλα!
mstrouf μου θυμίζεις πολύ τον εαυτό μου, έχουμε και την ίδια ηλικία αλλά και τις ίδιες σκέψεις έκανα...
Τα τελευταια χρόνια αποφάσισα να αποδεχτώ τον εαυτό μου και οτι θα συνεχίσω τη ζωή μου χωρίς να μπορέσω να με αλλάξω.
Καμία διαφορά δε συνέβη στη ζωή μου, τα ίδια χάλια με πριν, αλλά με τη διαφορά οτι δεν πολυχαλιέμαι, πχ πλεον νιώθω οτι επιλέγω την μοναξιά μου ενώ παλιά ένιωθα οτι οι άλλοι με απέφευγαν.
Συνεχίζω να κάνω τα δικά μου, με περισσότερο κουράγιο και απλά περιμένω, κατι κάποτε θα συναντήσω που θα μου δώσει νόημα (και ίσως να με αλλάξει κι όλας)
Είναι απλά μια φάση...
Μην απογοητεύεσαι που δεν τα κατάφερες με την αλλαγή..
Είναι πολύ αυστηρό το να απαιτούμε απο τον εαυτό μας να τα καταφέρει με την πρώτη. Προσωπικά τον επιβραβεύω και μόνο που προσπάθησε...
Μάζεψε δυνάμεις για αργότερα... κι αφού δεν μπορείς να πας ούτε πίσω ούτε μπροστά, μείνε στο τώρα... περίμενε και θα διακρίνεις αυτό το κάτι, που θα σε κάνει να νιώθεις λιγότερο χαμένη.
Κουράγιο κοπέλα μου.
Ρε παιδιά, γιατί να φτάσετε στην αυτοκτονία, δεν το καταλαβαίνω. Γιατί να είσαι μες στη μαυρίλα τα καλύτερα χρόνια; Το να έχεις χωρίσει από μία σχέση ή να έχεις οποιοδήποτε λόγο το καταλαβαίνω, αλλά να είσαι έτσι χωρίς λόγο, γιατί δεν πας σε ψυχολόγο; Και αν τα φάρμακα δεν κάνουν τίποτα, ίσως τι ίσως σίγουρα πρέπει να πας σε άλλο γιατρό να τα αλλάξει ή να τα αυξήσει. Όσο για τον samuel, δεν καταλαβαίνω τι γράφει στα περισσότερα, αλλά είναι λάθος να μένει στα ίδια Αυτή η κατάσταση είναι που τον δυσκολεύει.
Kgana, καποιοι το χουν καταλαβει καποιοι άλλοι οχι. Με την εννοια την αυτοδιαγνωσης το λεω....Νομιζω ομως πως ολοι ή οι περισσοτεροι μπορουμε να καταλαβουμε ποτε δεν ειμαστε καλα ή ποτε κατι δεν παει καλα μεσα μας. Απο κει κ περα τιθεται αλλο θεμα νομιζω...αν θα κανουμε κατι για ολο αυτο που μπορει να λεγεται καταθλιψη ή οχι. Αν εθελοτυφλουμε δλδ.
Αυτό το λες γενικά ή με κάτι που διάβασες;Quote:
Originally posted by kgana
μπορεί κανείς να καταλάβει αν έχει κατάθλιψη? χωρίς ψυχολόγο όμως.. γενικά απο διάφορες αλλαγές στη ζωή του.
Άμα ξέρεις κι έχεις εμπειρία ναι. Αλλιώς είναι όπως τα λέει η Sofia.