Απο τη στιγμη π αυτη την επιλογη εχεις δν το δοκιμαζεις να πας;μεχρι να μπεις στο λεωφορείο να απασχοληθεις με ενα βιβλιο με το κινητο έφτασες
Printable View
Απο τη στιγμη π αυτη την επιλογη εχεις δν το δοκιμαζεις να πας;μεχρι να μπεις στο λεωφορείο να απασχοληθεις με ενα βιβλιο με το κινητο έφτασες
ετσι σκεφτομαι και εγω να δοκιμασω... για ενα καλυτερο αυριο.. αλλα κατι με εμποδιζει.. νομιζω οτι θα μπλεξω... και οταν εννοω θα μπλεξω θα με βαλουν να κανω πραγματα.. και ασε και την ταλαιπωρια...τι να πω
Τι πραγματα εννοείς;
Ποιος σου ειπε οτι το να ξεκινησεις αγωγη ειναι ντροπη???Quote:
Originally Posted by ΖΜΕ
Ισα ισα η αγωγη με την παραλληλη ψυχοθεραπεια κανει θαυματα αρκει να εχεις θεληση!
Την σημερων ημερα ανθρωπους που ακους να ειναι προκατειλημμένοι με ψυχοθεραπειες και αγωγες καλυτερα αστους δεν εχουν ιδεα απο τετοια μονοπατια......
Εχεις περασει πολλα και το κυριοτερο εισαι μανουλα και κατα δευτερον σύζυγος...Θα κάνεις αυτο που πιστευτείς εσυ καλυτερο πρωτα για τον ευατο σου και κατ επέκταση για την οικογένεια σου!
Εμεις οι μανουλες οχι πρεπει ,επιβάλλεται να είμαστε καλα !
ΖΜΕ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙς ΕΝΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ. ΕΝΑ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΤΟ ΕΧΕΙς ΣΚΕΦΤΕΙ;
δεν ξερω ετσι το εχω σχεδιασει στο μυαλο μου... πραγματα τα οποια δεν μπορω να κανω...Quote:
Originally Posted by elpida33
Αυτο ειναι το θεμα οι σκεψεις μας κρατανε πίσω.. Μη σκέφτεσαι τπτ πηγαινε κ βλέπεις στη πορεια μη προδικαζεις καταστασεις.. Για καλο θα πας
σε ευχαριστω πολυ!!Quote:
Originally Posted by elpida33
Με τι καλο να πας κ καλη τυχη οσο κανουμε βηματα μπροστά ολα θα πανε καλα..
Ναι 50 μέσα στο νερό. Είναι αδύνατον με 3 παιδιά και άνεργη. Ναι ο δήμος μου είπε και το είδα κιόλας γιατί πήγα από κοντά στο κέντρο αυτό, ότι έχει σοβαρές περιπτώσεις. Άτομα με νοητική στέρηση κλπQuote:
Originally Posted by elpida33
Δεν έχω βοήθεια με τα παιδιά. Η πεθερά μου μπορεί 2 φορές την εβδομάδα αν χρειαστεί να έρθει. Η μητέρα μου αν μάθει κάτι από αυτά θα πεθάνει μια ώρα αρχητερα. Ούτε που θέλω να μάθει τίποτα με κάνει χειρότερα. Στον άντρα μου που μίλησα ξανά μου είπε πως δεν υπάρχει δυνατότητα καμία. Το ξέρω το βλέπω. Τίποτα ο ψυχίατρος είναι μονόδρομος. Δεν χρειάζεται κάθε εβδομάδα να δίνεις παρών. Ξέρω δεν ειναι ολοκληρωμένη λύση μα δεν γίνεται κάτι άλλοQuote:
Originally Posted by elpida33
Ισως μπορείς να κανεις συνςδριες μεσω νiber γινονται κ αυτα τωρα πια.. Για το θεμα τ χρόνου βλεπω ποσο πολυ το θες, οι εκτατες πως πάνε;
Οι έκτακτες δεν με αφήνουν ποτέ. Απλά κάποιες μέρες είναι πιο χαλαρές. Πως να με αφήσουν όμως έτσι όπως ζω? Μέσα στον φόβο και το άγχος. Δεν υπάρχει περίπτωση να με αφήσουν. Εσύ?Quote:
Originally Posted by elpida33
Εγω ηρεμησα προς το παρων με επιασαν οι β ανασταλεί ς κ εχω δυι βδομαδες να νιωσω βασ;ικα δν ξέρω αν είναι το χάπι απο τοτε π εβαλα το χολντερ κ ενω ένιωσα δν έγραψε καμισ ειπα ειναι απο το στομαχι γτ κ εγω ρχω θέματα εκεί κ το ξέχασα κ με ξέχασαν
ZME, συγγνώμη που θα το πω, αλλά τα 3 παιδιά μόνη σου τα έκανες; Ο άντρας σου βοηθάει με αυτά; Όταν τα κάνατε δεν υπολόγιζε/υπολογίζατε ότι μπορεί να χρειαστούν κάποια επιπλέον έξοδα είτε για μία νταντά που και που είτε αν αρρωστήσουν και χρειαστούν γιατρό είτε για οτιδήποτε; Αν χτύπα ξύλο ένα από τα παιδιά σου χρειαζόταν να δει επειγόντως κάποιον γιατρό ιδιώτη και χρειαζόταν κάποιες θεραπείες μακροχρόνια θα έλεγε ο άντρας σου ότι δεν υπάρχει οικονομικό περιθώριο, άστο το παιδί να μείνει άρρωστο και να βασανίζεται;
Το λέω διότι αυτά που λες και εσύ και ο άντρας σου ότι δεν παίζουν λεφτά για ψυχολόγο μου ακούγονται σαν δικαιολογίες. Όχι ότι αμφιβάλλω ότι τα οικονομικά σας είναι στενά, αλλά όποιος θέλει βρίσκει. Κόψτε από κάπου αλλού, στα θέματα υγείας δεν παίζουμε. Δηλαδή τόσο καιρό σε βλέπει ο άντρας σου σε αυτά τα χάλια και η απάντησή του είναι "δεν έχουμε λεφτά, κάτσε να ταλαιπωριέσαι"; Σε τελική ανάλυση αν δεν σε νοιάζει και δεν τον νοιάζει για εσένα, θα έπρεπε να σας νοιάζει για τα παιδιά σας, όταν η μητέρα είναι σε αυτή την κατάσταση, αργά ή γρήγορα δεν θα είναι καλή μάνα και συγγνώμη αν σε πληγώνω με αυτό που λέω.
Έχω φίλη που χώρισε από τον απαράδεκτό σύζυγο, ο οποίος την είχε μπλέξει κι από πάνω εν αγνοία της με ένα σωρό δάνεια και πιστωτικές, δεν την βοήθησε σε τίποτα στο οικονομικό (μάλιστα είχε το θράσος να της ζητήσει και δανεικά) και βρέθηκε με 3 παιδιά και ελάχιστο εισόδημα να παλεύει μόνη της. Όμως είδε ότι δεν την πάλευε, οι άσχημες σκέψεις και τα ψυχοσωματικά είχαν βαρέσει κόκκινο και έκανε συνεδρίες με ψυχολόγο (αρχικά από κοντά, μετά μέσω skype) μια δυο φορές την βδομάδα και πολλές φορές έκτακτες όταν συνέβαινε κάτι και ήθελε να το συζητήσει, τουλάχιστον για 1μιση με 2 χρόνια. Συνεχίζει, απλά πιο αραιά τώρα. Έκοψε από άλλα έξοδα, δανείστηκε, ζορίστηκε, αλλά καταλάβαινε ότι αν δεν βοηθούσε τον εαυτό της ούτε στα παιδιά της θα μπορούσε να σταθεί, ούτε θα βελτιωνόταν η κατάσταση από μόνη της με την επιφοίτηση του ουρανού. Μόνο χειρότερα θα γινόταν μέρα με τη μέρα.