Προτιμάς δηλαδή να κάθεσαι έτσι όπως είσαι τώρα και να περιμένεις το τέλος όπως λες χωρίς να κάνεις τουλάχιστον έστω μια προσπάθεια να αλλάξεις την ζωή σου???
Printable View
οσες φορες εχω ξεκινησει μια προσπαθεια την εχω παρατησει.. και γιατι δεν με αφηνουν οι σκεψεις να συνεχισω. στην αρχη το οραματιζομαι μια χαρα και μετα κατι γινετε και χαλαει το πραγμα...
Οι ανθρώποι που άλλαξαν τον κόσμο το έκαναν μετα απο πολλες προσπάθειες και επιμονή..κανείς δεν πέτυχε με την πρώτη. Και οι περισσότεροι απο αυτούς ηταν οι ίδιοι καταπιεσμενοι και κανείς δεν πιστεύε σε αυτούς..
Ηττημένος είναι αυτός που δεν προσπαθεί, όχι αυτός που χάνει.
Βρες το κίνητρο που χρειάζεσαι..
Οι σκέψεις όσο τις αφεινουμε μας κυριεύουν και μας κατευθύνουν....καμιά φορά ενεργούμε σωστά καμιά φορά λάθος .
Όλα μέσα στο παιχνίδι της ζωής είναι Ηλία.
Κανένας μας δεν τα βρήκε έτοιμα στρωμένα ...όλοι έχουμε προσπαθήσει για κάτι και όλοι είμαι σίγουρη ότι έχουμε φάει τις σφαλιάρες μας και έχουμε πέσει κάτω...
Στο χέρι μας λοιπόν είναι όταν πέφτεις ή να κάτσεις σε ένα κρεβάτι όλη μέρα και να κλαίς την άδικη μοίρα σου, ή να ανασκουμπωθεις να σηκώσεις μανίκια και να πας στο επόμενο...
Κανένας δεν είπε ότι η ζωή είναι εύκολη και κανένας δεν ήρθε σε αυτή υπογράφοντας συμβόλαιο ότι όλα θα του έρθουν βολικά....Ότι δινεις παίρνεις....
εδω και τρεις μερες εχω ξεκινησει να πηγαινω για περπατημα.. σημερα το αφησα δεν μπορουσα. αλλα πηγα τελικα τωρα. εκανα δυο γυρους...
η μανα μου εχει απηβδησει. μου λεει δεν μπορω να σε βοηθησω.. και αυτο με στεναχωρει...
Τι θα σε εκανε ευτιχισμενο;
γενικα μιλαω. Οχι για τωρα. Αν βρεις τι θα σε εκανε ευτυχισμενο, θα σου εδινε κινητρο για να πετυχεις το στοχο σου. Να ξερεις οτι το περπατημα βοηθαει πολυ στην ψυχολογια. Αν μενεις επαρχια υπαρχουν χωροι για να πας. Ακομα και στα μεγαλα αστικα κεντρα μπορεις να περπατησεις. Προωπικα πηγαινω απο Καλλιθεα-κεντρο με τα ποδια μερικες φορες. Αλλες φορες παω Καλλιθεα-Αλιμο. Με χαλαρωνει. Δοκιμασε να περπατησεις.
Εγώ λοιπόν λέω με αφορμή αυτό που μόλις είπες τώρα για την μαμά σου να το δεις διαφορετικά όλο αυτό...
Τι εννοώ?
Να ξεκινήσεις σιγά σιγά να κάνεις πράγματα ώστε βλέποντας τα αυτά η μαμά να παίρνει χαρά και ελπίδα ότι κάποια πράγματα ,αν όχι όλα ,μπορεί να αλλάξουν!
Τι λες ?
Δεν θα σου δώσει έστω λίγη χαρά να την δεις επιτέλους να μην στεναχωριέται για εσένα?
εχω ψυχολογικο.. ζω σε μια μικρη κοινωνια και ολοι με εχουν κανει ακρη.. νιωθω ντροπη μεσα μου.....
προς το παρων δεν υπαρχει ευκαιρια... αν και αυτο θα ηταν η καλυτερη λυση.