ενα heavy metal κομματι λεει το εξης:
Όσο είσαι ζωντανός θα πρέπει να υποφέρεις
Ο θάνατος θα σε γλυτώσει από τον λαβύρινθο αυτό
Ανοίξου και θα καταλάβεις
Πως αυτή η ζωή δεν γίνεται να είναι αληθινή
Μην κοιτάξεις πίσω, άστα όλα να πάνε
Printable View
ενα heavy metal κομματι λεει το εξης:
Όσο είσαι ζωντανός θα πρέπει να υποφέρεις
Ο θάνατος θα σε γλυτώσει από τον λαβύρινθο αυτό
Ανοίξου και θα καταλάβεις
Πως αυτή η ζωή δεν γίνεται να είναι αληθινή
Μην κοιτάξεις πίσω, άστα όλα να πάνε
Εσυ τι αντιμετωπιζεις ? Εχεις εξαρτηση και εσυ απο καποιο φαρμακο ?
Οσον αφορα τους στιχους του χεβι μεταλ, ναι, η ζωη ειναι να υποφερεις, ειναι και στις διδασκαλιες του βουδισμου. [... Existentialists, Freud, Buddhists, as well as others, believe that there is pain inherent in life; that there is an emptiness that needs to be faced...]
εγω φιλε μου βλεπω τους αλλους να προχωρανε και απελπιζομαι.... ολοι κανουν κατι στην ζωη τους και εγω τιποτα... επισης με βλεπουν οτι εχω κατρακυλησει δηλαδη εχω απομονωθει και με κοιτανε περιεργα και αυτο με πειραζει...
εγω παιρνω ψυχοφαρμακα εδω και 8 χρονια.. να σου πω οτι με εχουν κανει καλυτερα. οχι δεν θα το πω... εντωμεταξυ εχω μπει σε ενα φαυλο κυκλο μεσα στο μυαλο μου...
παιρνω ολανζαπινη 15mg και ζαναξ.
ειμαι εθισμενος σε αυτα δεν μπορω να τα κοψω.
Να σου πω θελεις κλεισιμο σε ψυχιατρείο για να κανεις απεξαρτηση το καταλαβαίνεις έτσι; Δεν μπορείς να παιρνεις τραμαδολη μια ζωή και οσο περισσοτερο το καθυστερείς τοσο χειρότερο θα γίνεται...
Υπαρχει κατι αντιστοιχο για απωλεια βαρους;
Αν θελεις κλεισιμο σε ψυχιατρειο για απεξαρτηση απο ενα ηπιο συνθετικο οπιοειδες τοτε για την ηρωινη θα ηθελες ευθανασια. Εχω μικρυνει πολυ τη δοση και ειμαι αρκετα καλυτερα με ανεπαισθητα στερητικα, δεν βλεπω τον λογο για κατι τετοιο ακραιο που ειπες. Επισης στο ψυχιατρειο δεν προκειται να σου δωσουν τραμαδολη για να το κοψεις σταδιακα, ουτε προκειται να σου δωσουν μεθαδονη ή βουπρενορφινη, ειναι σαν να σου δινουν ενα δυνατο οπιοειδες για να κοψεις ενα πολυ ηπιοτερο αντιστοιχο. Σαν να λεμε ειμαι εθισμενος στην μπυρα, αλλα στο κεντρο αποτοξινωσης μου δινουν βοτκα για να το κοψω. Ειδες καπου αυτη την πληροφορια ή απλα σου ηρθε ετσι ? Δεν εχω ακουσει περιπτωσεις να κλεινουν εθισμενους στα ψυχιατρεια, ελα Χριστε μου, δηλαδη αν πιασει η αστυνομια τιποτα πιτσιρικαδες να καπνιζουν χορτο τοτε πρεπει να τους φορανε ζουρλομανδυα επιτοπου και να τους κλεινουν σε ψυχιατρεια....Ακομα και στον οκανα δεν σε κρατανε μεσα, πας καθε μερα και σου δινουν υποκαταστατο. Εσυ εκανες χρηση ουσιων και κλειστηκες με τη θεληση σου μεσα γιατι την βρισκεις εκει ?
Επισης Τραμαδολη ναι δεν γινεται να παιρνεις μια ζωη, ειδικα οταν εχεις ξεμεινει απο συνταγη και δεν δικαιουσαι αλλη για τους επομενους 2-3 μηνες. Αρα θελω δεν θελω το κοβω.
Φιλε μου να κοιτας τον εαυτο σου και μην συγκρινεις τον εαυτο σου με τους αλλους, αυτο μονο καταθλιψη μπορει να φερει. Επισης η ζωη δεν ειναι λιστα για ψωνια, δηλαδη σπουδες, μετα στρατος, μετα δουλεια, μετα γυναικα, νεο σπιτι μετα παιδια και μετα συνταξη και ταξιδια με το καπη και ψησιμο τις κυριακες με τα εγγονια. Καποιοι ανθρωποι ειναι φτιαγμενοι γιαυτη τη ζωη, καποιοι αλλοι οχι. Ετυχε να μιλησω προσφατα με μια συμμαθητρια απο τη σχολη στο FB, η οποια ειναι 26 και μου κανει "εγω σε 2 χρονια ΠΡΕΠΕΙ να εχω παντρευτει", και της λεω γιατι ?? Ε γιατι περασαν τα χρονια και ολοι σε τετοια ηλικια νοικοκυρευονται. Πιοι ειναι αυτοι οι ολοι ? Τα ξαδερφια μου που χαιρουν ακρας ψυχικης υγειας και οικονομικα πολυ καλα τακτοποιημενοι, παντρευτηκαν και οι 2 στα 40 τους και εκαναν παιδια στα 42-43 τους. Δηλαδη με την λογικη της κοινωνιας αυτοι θα επρεπε να αυτοκτονησουν που τολμησαν να παντρευτουν μετα τα 30 και να κανουν παιδια. Η εν λογω κοπελα που μιλησαμε, το μονο που θα καταφερει ειναι να κανει ενα τραγικο λαθος γιατι βιαζεται να παντρευτει (μαλλον γιατι ο αδερφος της και η κολλητη της παντρευτηκαν στην ιδια ηλικια οποτε πρεπει και αυτη να κανει ετσι), και μετα να χωρισει και να μεινει το παιδι με ενα γονεα, οπως ξερω αρκετες περιπτωσεις εδω στο χωριο με 28αρες χωρισμενες με παιδια που βιαζοντουσαν γιατι ετσι προσταζει η κοινωνια και η λιστα για .... ψωνια που ανεφερα. Ανοιξα μια παρενθεση στο θεμα, αλλα ηρεμιστε, ολα θα ερθουν στην ωρα τους οταν θα ειστε ετοιμοι. Και μην σας νοιαζει η γνωμη των αλλων. Μονο ασχημα πραγματα μπορει αυτο να φερει. Δεν ειμαστε ολοι το ιδιο, δεν εχουμε τις ιδιες δυνατοτητες.
Ενταξει φιλε μου μαλακια μου που ασχοληθηκα μαζι σου, ευχομαι να αντεξεις τα στερητικά και την καταθλιψη της και να επιβιωσεις. Και ναι ξερω ομοιοπαθουντες (σαν εμενα) διπολικους που κλειστηκαν γιατι εθιστηκαν στο ζαναξ και κλειστηκαν για να μην αυτοκτονησουν κανοντας απεξάρτηση.
Εγώ μια και σε ενδιαφερει η περιπτωση μου εκανα χρηση ουσιων και τα εκοψα μονος μου
Η διαφορα των στερητικων του ζαναξ με τα οπιοειδη ή οπιουχα, ειναι οτι με τα πρωτα μπορεις να πεθανεις απο τα στερητικα εαν τα κοψεις μαχαιρι, οπως και με το αλκοολ μιας και δρουν στον ιδιο υποδοχεα GABA-A. Αρκει να παθεις μια επιληπτικη κριση, να πεσεις κατω, να χτυπησεις το κεφαλι σου και τελειωσες.
Χαιρομαι, και γω ειμαι σαυτο το τριπακι που βλεπω την πλειονοτητα των γνωστων μου να προχωραει, βεβαια υπαρχουν και αυτοι που εχουν μεινει ακομα στην εφηβικη ζωη και δεν το εχουν στοχο να νοικοκυρευτουν ή να φυγουν απο το σπιτι των γονιων τους ποτε. Αλλα δεν τους συγκρινω τους πρωτους με εμενα, αν και δυσκολο στην πραξη, οντας στις καλες μερες του Τραμαλ με καταθλιψη 0% και διαθεση για ζωη και καλη διαθεση 100% διαπιστωσα ποσο χαλιομουν κανοντας το αυτο ολη την ωρα. Και στην επαρχια ή ακομα χειροτερα στα χωρια, υπαρχει αυτος ο συναγωνισμος και η πιεση να ξεκινησεις οσο το δυνατον γρηγοροτερα το νοικοκυρεμα με καλη δουλεια και γυναικα και απογονους. Δεν υπαρχει κανενας νομος που να λεει οτι πρεπει να το κανεις. Κανε οτι σε ευχαριστει, και ολα θα ερθουν. Τσαμπα να μπεις πχ σε μια τοξικη σχεση, να κανεις και παιδια και ολα να χαλασουν και να το φυσας και να μην κρυωνει επειδη βιαζοσουν επειδη ολοι προχωρησαν. Απο τον ορειβατικο συλλογο γνωρισα ατομα που ειναι στα 50 τους, ουτε εχουν παντρευτει ή εχουν σχεση, ουτε εχουν παιδια, εχουν μια καλη δουλεια για να επιβιωνουν και φαινονται μια χαρα με ορεξη για ζωη και αισιοδοξοι. Δεν λεω οτι πρεπει να επαναπαυτεις και να μην κανεις τιποτα με τη ζωη σου, απλα αυτοι οι "ολοι" που λενε, δεν ειναι τοσο "ολοι" τελικα, απλα εμεις τεινουμε να κοιταμε και να συγκρινουμε τον εαυτο μας λες και μας αρεσει να βασανιζομαστε. Ετσι δεν προχωραμε σαν ανθρωποι. Μονο ζηταμε περισσοτερα προβληματα απο αυτα που ηδη εχουμε, ή εκει που εχεις μονο καταθλιψη να αποκτησεις και μια γαδ που δεν ειχες.
Φιλε δεν εισαι ο μονος πιστεψε με.Εχω φτασει 40 χρονων,εκανα εναν απολογισμο της ζωης μου ως τωρα...αυτη τη στιγμη φροντιζω δυο αρρωστους γονεις,(μανα εγκεφαλικο,ανοια,πατερας σπασμενο ισχιο ,αναπνευστικο,καρδια)ειμαι χωρις σταθερη δουλεια(με μπλοκαρει ασχημα η ολη κατασταση στο σπιτι),και με δικα μου προβληματα υγειας(κηλη αυχενα με πιεση νευρου,ασαφεις νευρολογικες διαταραχες).Πληρης αποτυχια σε ολα επιπεδα.Παλιοτερα ειχα συζησει με μια κοπελα,φτασαμε κοντα στο γαμο,το διαλυσαμε κοινει συναινεσει.Επεστρεψα στο σπιτι λογω των πολλων προβληματων που ειχαν οι γονεις μου αλλα κ εγω.Εχω γινει ενας σακος του μποξ εδω και χρονια,επαιρνα ζαναξ σε χαμηλες δοσεις,υπνωτικα(stilnox)διοτι δεν κοιμομουν με τιποτα τις νυχτες.Τωρα καταφερα και τα εκοψα ολα,παιρνω μονο χαπια μελατονινης(circadin).Ωρες ωρες και γω αναρωτιεμαι πως αντεχω.Βγαινω εξω,κανω μπανια στη θαλασσα,βγαινω με φιλους,γενικα κανω οτι με ευχαριστει,εστω και με δυσκολια.Αυτα με κρατανε.Δεν ξερω ειλικρινα αν και ποσο θα αντεξω αυτη την κατασταση ,αλλα θα δωσω τη μαχη ως το τελος,γιατι το χρωσταω στον εαυτο μου....