ναι οπως τα λες,συνεχισα μετα σε μικροτερη δοση φαρμακων και πηρα τα πανω μου ,κατα την διαρκεια του εγκλεισμου μου ειχα χασει δεκα κιλα και εικοσι κιλα τους επομενους δυο μηνες που ακολουθησαν,τα οποια δυστυχως τα ξαναπηρα αργοτερα
Printable View
Καταλαβα.... Παντως και μενα η μητερα μ καπου εκει εχει χασει 10-15 κιλα... Φαντασου απο την δευτερα που ηρθε τρωει ελαχιστα. Να σου πω σκεφτηκα μηπως το κανει και επιτηδες για να μην της δινουμε φαρμακα μαζι με το φαγητο κρυφα αλλα τα ζηταει μονη της... Δεν μπορει να το κάνει ψεμματα... Επισης σημερα πηγαν κλινικη παλι γιατι εχει αρχισει κατι σαν τρεμουλο και σαν να ξεκιναει ακαθισια.. (την ειχε πιασει και παλιοτερα με καποια αλλα φαρμακα που επαιρνε).
Πάντως μη στεναχωριεσαι για τα κιλα. Αυτο διορθωνεται με λιγη προσπαθεια. Να είσαι καλα και ολα διορθώνονται...
εχω λιγοτερο απο 2 μηνες που βγηκα..
ειμαι σε φαση μειωσης ενος φαρμακου λογω παρενεργειων.παιρνω πολλα
εχω θεμα ε τη μνημη μου.
δε μπορω να διαβασω να μαθω κατι απ εξω.
δε θυμαμαι τι εκανα πριν 2 ωρες
δε μπρω να ολοκληρωσω μια προταση..
εχω εξεταστικη αλλα δεν τα παω καλα
ξενυχτια και υπερπροσπαθεια να κανω τα αυονοητα για τους αλλους ή για τα ευκολα τους εγω ανεβαινω ανηφορο
με σημαδεψε η τλευταια νοσηλεια και προσπαθω να αντιμετωπισω τα συναισθηματα γιατι με βαλανε με το ζορι..............
δεν κανω δουλειες στο σπιτι
προσπαθω να μην ενοχλω οσο γινεται
εντάξει σίγουρα από ότι καταλαβαίνω χρειάζεται πολύς χρόνος για να προσαρμοστείς και να επανέλθεις. Το καλό είναι σε κάθε περίπτωση να βλέπεις κάθε φορά και λίγη βελτίωση. Όλα μαζί δεν γίνεται.
Εμένα η μητέρα μου εκτός ότι δεν τρώει, την ταίζουμε με το ζόρι, και τσαντίζεται κιόλας που της λέμε να φάει, τώρα ξεκίνησε την ανησυχία. Ενώ τις προηγούμενες μέρες ήταν όλη μέρα στο κρεβάτι τώρα ξεκινάει και στριφογυρίζει, σηκώνεται-κάθεται αλλα με τρόπο ανήσυχο σαν να μην μπορεί να ηρεμήσει. Με την κλινική που τους παίρνει ο πατέρας μου, μία ο γιατρός δεν είναι εκεί μία αλλάζουν τα φάρμακα.. και ρωτώ..ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ; Ποιος μπορεί να βοηθήσει; Η κλινική είναι ότι να ναι;; Υποτίθεται της δοκιμάζαν φάρμακα να δουν ποιο της ταιριάζει, γιατί τώρα έχει όλες αυτές τις παρενέργειες; Δεν έπρεπε να καταλήξει και μετά να βγει;; Και εκτός αυτού γίνεται αλλαγή φαρμάκων και δοσολογίας από το τηλέφωνο; Μήπως ο πατέρας μου δεν μπορεί να συνεννοηθεί;; Μήπως η μητέρα μου κάτι δεν κάνει;; Έχουν παίξει τα νεύρα όλων και κυρίως τα δικά μου.. Νιώθω ότι δεν αντέχω άλλο και πρέπει να τελειώσει όλο αυτό γρήγορα γιατί θα πάω και εγώ στη κλινική..
Αν έχετε κάποια σκέψη πείτε μου από που να ξεκινήσω...
@fanh ο Θεος να σας οπλισει με δυναμη και υπομονη
Κι εγω τον πρωτο καιρο δεν μπορουσα να κατσω σε ενα μερος για πολυ
Στριφογυρναγα απο το κρεβατι στον καναπε και στην βεραντα
Αν μπορειτε διοργανωστε μικρους περιπατους ετσι ωστε να διοχετευεται η οποια ενεργητικοτητα εχει
Μη ξεχνας οτι ο χρονος δουλευει υπερ σου δωσε στην μητερα σου χρονο να συνηθισει τα φαρμακα
Στο θεμα του φαγητου κι εγω με το ζορι ετρωγα οτιδηποτε αρνουμουν το φαγητο σε σημειο να μου πει η ψυχιατρος οτι θα μου βαλουν ορρο αν δεν τρωω
Εμενα μου εφτιαχνε η μητερα μου φρουτοσαλατες κι ετσι εστω και με το ζορι εβαζα κατι στο στομαχι μου
Επισης μου επαιρνε γλυκα κι απο κει επαιρνα ορισμενες θερμιδες
Μη ξεχνας οπως σου ειπα εχασα αλλα εικοσι κιλα μολις γυρισα σπιτι
Εν κατακλειδι δωστε χρονο στην υποθεση κι ελπιζω ολα να σας πανε καλα
Για τουσ αντρεσ ειναι διαφορετικο να ξερετε για εμασ ειναι μια χαλια εμπειρια που την απωθουμε κ τελειωνει εκει το θεμα πηγα κι εγω να μου βρουν φαρμακα γτ δουλευω κι ειναι μπερδεμενο ξυπναω πρωι θελω ενεργεια καλη διαθεση κλπ
Μπράβο και εκείνη μόνο γιαούρτι και κανένα γάλα κρύο πίνει με τα χίλια ζόρια. Δεν είναι μόνο τα κιλά, είναι μεγάλη γυναίκα και ανησυχώ για το σάκχαρό της. έχεις δίκιο πρέπει να την πιέζουμε και ας νευριάζει. και αυτό με τον περίπατο δεν το είχα σκεφτεί ότι μπορεί να βοηθήσει έστω μέσα στο σπίτι για αρχή.
Θέλει χρόνο όμως φοβάμαι ότι θα χειροτερέψουν τα πράγματα και ανησυχώ πολύ και για εκείνη και για εμάς. δεν θέλω να υποφέρει...
Μακάρι να πάνε όλα καλά....
παρτη με το καλο πες της παρακαλω πολυ καντο για μενα αν και οσοι δεν ειναι καλα ψυχολογικα ειναι η του υψους η του βαθους η θα σε λατρεψουν η θα σε μισησουν....
Λογικο εινσι τωρα να αρχιζει να βγαζει ανησυχιες. Παντως να ξερεις πως αν σαν οικογενεια αποδεχθειτε τις τηλεφωνικές συμβουλες για το σχημα της αγωγης αν της συμβει κατι και χρειαστει παλι νοσηλεια να ξερετε πως δεν θα φταιει εκεινη. Αποδεχεστε κατι το ανορθοδοξο, αν ηταν να μην χρειαζοντουσαν οι επισκεψεις τότε ολοι μας θα παιρναμε τα φαρμακα κατευθειαν απο τα φαρμακεια, αλλα αυτός δεν εινσι τροπος αντιμετωπισης
έχεις απόλυτο δίκιο, κλείσαμε ραντεβού να τη δει ο γιατρός από κοντά.... τηλεφωνικά δεν γίνεται σωστή δουλειά και είναι κρίμα πρώτα για εκείνη...για να δούμε τι θα πει..