Libpa, δυστυχώς δεν μπορούμε να λέμε το πρόβλημα μας σε όποιον συναντάμε ακριβώς επειδή μετά κινούμαστε σύμφωνα με τις διαθέσεις του. Αυτομάτως δηλαδή αποκτάμε τον ρόλο του θύματος, του ατόμου που έχει ανάγκη απο συντροφιά και το διατυμπανίζει.
Όντας γνώστης απο πρώτο χέρι της πάθησης που αναφέρεις μπορώ να σου πώ πως το αίσθημα της μοναξιάς, και της ανάγκης για κατανόηση, θα το βιώσεις αρκετές φορές ακόμα και όταν θα καταφέρεις να εξισορροπήσεις σε κάποια σχέση.
Νομίζω πως χρειάζεσαι έναν άνθρωπο που θα ασχοληθεί πραγματικά μαζί σου και θα σε μάθει όχι μέσω μίας μόνο λέξης, αλλά μέσω κοινών ευχάριστων εμπειριών.