Originally Posted by
proteus
Είναι σα να ρωτάς: αλλάζει ο άνθρωπος;
Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Αλλάζει. Η κατάθλιψη καταπολεμάται, αλλά δεν θεραπεύεται. Δεν είναι ιός. Συνδέεται με τον τρόπο ζωής μας, με το χαρακτήρα μας. Αν δεν αλλάξεις το τρόπο ζωής που σε οδήγησε στην κατάθλιψη, αυτή θα ξαναγυρίσει.
Ο χαρακτήρας δεν αλλάζει, θωρακίζεται όμως. Η χημεία του εγκεφάλου παίζει ρόλο,ακόμα και αυτή όμως τροποποιείται. Νέες σκέψεις δημιουργούν νέες συνάψεις. Ο τρόπος που ανταποκρίνομαι στα γεγονότα εξαρτάται από τις συνάψεις, που είναι μαθημένες συμπεριφορές, συνήθειες. Οι συνήθειες αλλάζουν, αλλά είναι δύσκολη και επίπονη διαδικασία.
Έχω εργαστεί εθελοντικά ως συντονιστής ομάδων αυτοβοήθειας για άτομα με διαταραχές διάθεσης (κατάθλιψη και διπολική διαταραχή). Είναι απίστευτο πόσοι χρησιμοποιούσαν την πάθησή τους ως άλλοθι για να μην αλλάξουν το στάτους ζωής τους, κι ας τους ταλαιπωρούσε. Συχνά προτιμούμε το οικείο βάλτωμα από την αβέβαιη ανάταση. Η ελευθερία έχει επιλογές, ρίσκο και ευθύνη.
Ενα ωραίο τσιτάτο που, δυστυχώς, κακοποιήθηκε από συγκεκριμένους πολιτικούς είναι το :"Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε". Είναι φοβερό πόσοι προτιμούν να βουλιάζουν στην κατάθλιψη, παρά να αλλάξουν. Υπάρχει βέβαια και η βαριά κατάθλιψη, που αγγίζει τα όρια της ψύχωσης. Εκεί τα πράγματα είναι πιό δύσκολα, η ανθρώπινη βούληση όμως αποδείχτηκε ανά τους αιώνες οτι κάνει θαύματα...