Προσωρινός χωρισμός;

Quote:

---

Originally Posted by Sofissa

Καλησπέρα σε όλους, μόλις είδα τις απαντήσεις σας και σας ευχαριστώ πραγματικά, διότι γενικά δεν ανοίγομαι πολύ στους δικούς μου ανθρώπους όταν περνάω δυσκολίες, ξέρω πως είναι λάθος αλλά έτσι είμαι οπότε είχα ανάγκη δύο συμβουλές από κάποιους που το βλέπουν απέξω και ήδη νιώθω αρκετά καλύτερα. Θα προσπαθήσω να κάνω όσα μου είπατε, και κυρίως να κοιτάξω τον εαυτό μου και να κάνω πράγματα για μένα γιατί η αλήθεια είναι ότι έχω πέσει αρκετά και δεν είχα τη ψυχολογία να κάνω τίποτα. Το μόνο κακο είναι πως δυστυχώς αυτή τη περίοδο είμαι άνεργη κάτι που ξέρω πως θα με βοηθούσε πολύ αν δούλευα, καθώς είναι κάτι που με κρατάει αρκετα πίσω για μένα. Θα προσπαθήσω να κρατήσω το μυαλό μου απασχολημένο όσο μπορώ. Όσο για αυτό που μου είπατε να του μιλήσω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου θέλω πολύ να το κάνω αλλά αυτή τη στιγμή νιώθω πως δε θέλω καν να του μιλήσω, όσο και αν θα ήθελα να είμαι μαζί του. Περίεργο ε;

---

Όχι περίεργο αναμενόμενο θα ελεγα .Γι αυτό λέμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις θέλεις τον χρόνο σου και το χώρο σου να δεις αν πραγματικά όλο αυτό αξίζει η όχι.
Αν δεν σε ξανα ενοχλήσει άσε τον χρόνο να σου δείξει τι πραγματικά θες και τι αληθινά αισθάνεσαι για εκείνον.
Αν κάνει κίνηση κάνε αυτό που σου είπα ,θα πράξεις με βάση αυτή την φορά μόνο τα δικά σου θέλω...Αν θέλει να ακολουθήσει θα κάνει τα πάντα ,δικαιολογίες δεν χωράνε .
Αυτά το να χωρίσουμε αλλά να είμαστε και "φίλοι" όταν ο ένας από τους δύο είναι ξεκάθαρος στα συναισθήματα του είναι πολύ χειριστικα από την μεριά του...

Η αλήθεια είναι παιδιά ότι εν τέλη μου έστειλε σήμερα μήνυμα, να μου πει κάτι άσχετο με στυλ χαβαλε. Πρώτη φορά ένιωσα ξενερα για να είμαι ειλικρινης και του είπε απλά πρέπει να φύγω θα τα πούμε και βγήκα από το μεσεντζερ χωρίς να του πω κάτι άλλο. Το ξέρω ότι ίσως φάνηκα κομπλεξικια κι οτι πρέπει να κάνω αυτό που μου είπατε να του ξεκαθαρίσω τι θέλω αλλά με τόση προσπάθεια που έχω κάνει τόσο καιρό ν του μιλήσω να τα βρούμε έχω αρχίσει και απογοητεύομαι κι δε ξέρω πως να το χειριστω. Ήταν λάθος που του απάντησα έτσι;

Quote:

---

Originally Posted by Sofissa

Η αλήθεια είναι παιδιά ότι εν τέλη μου έστειλε σήμερα μήνυμα, να μου πει κάτι άσχετο με στυλ χαβαλε. Πρώτη φορά ένιωσα ξενερα για να είμαι ειλικρινης και του είπε απλά πρέπει να φύγω θα τα πούμε και βγήκα από το μεσεντζερ χωρίς να του πω κάτι άλλο. Το ξέρω ότι ίσως φάνηκα κομπλεξικια κι οτι πρέπει να κάνω αυτό που μου είπατε να του ξεκαθαρίσω τη θέλω αλλά με τόση προσπάθεια που έχω κάνει τόσο καιρό ν του μιλήσω να τα βρούμε έχω αρχίσει και απογοητεύομαι κι δε ξέρω πως να το χειριστω. Ήταν λάθος που του απάντησα έτσι;

---

Όχι καλά έκανες
Το μόνο που θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά θα ήταν να τον ρωτήσεις "γιατί μου στέλνεις; νόμιζα ότι χωρίσαμε" και να δεις τι θα σου πει.και να του πεις στο άσχετο "κοίτα δεν μου αρέσει αυτή η προοπτική καβάτζας" μου είπες χωρίζουμε και θα μείνεις συνεπής στον λόγο σου. Δεν θέλω να μου στέλνεις εφόσον δεν θες να είμαστε μαζί.

Και άμα σου λέει μπλα μπλα μπορεί και να τα ξαναβρούμε πες του ότι θες ξεκάθαρες απαντήσεις. Ή θα είμαστε μαζί ή οχι. Εγώ αυτό το ενδεχόμενο ότι μπορεί να τα ξαναβρούμε στο μέλλον δεν το δέχομαι. Τόσο φλου. Οπότε μη στέλνεις.

Ντάξει καλά φως φανάρι ότι αυτός ασχολείται με άλλη και προσπαθεί να κρατήσει και επαφή μαζί σου μήπως φάει άκυρο και μείνει μόνος.

Μην ασχολείσαι. Μόνο αν έρθει και σου πει μετάνιωσα και θέλω να είμαστε μαζί και με πράξεις το δείχνει. Τοτε να μπεις σε σκέψη. Τώρα όχι...οχι με αυτη τη συμπεριφορά

Μην ξαναπαντήσεις τίποτα. Μην εξηγείς τίποτα, δε χρειάζεται, εκείνος ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Αγνόησέ τον.

Quote:

---

Originally Posted by Sofissa

Η αλήθεια είναι παιδιά ότι εν τέλη μου έστειλε σήμερα μήνυμα, να μου πει κάτι άσχετο με στυλ χαβαλε. Πρώτη φορά ένιωσα ξενερα για να είμαι ειλικρινης και του είπε απλά πρέπει να φύγω θα τα πούμε και βγήκα από το μεσεντζερ χωρίς να του πω κάτι άλλο. Το ξέρω ότι ίσως φάνηκα κομπλεξικια κι οτι πρέπει να κάνω αυτό που μου είπατε να του ξεκαθαρίσω τη θέλω αλλά με τόση προσπάθεια που έχω κάνει τόσο καιρό ν του μιλήσω να τα βρούμε έχω αρχίσει και απογοητεύομαι κι δε ξέρω πως να το χειριστω. Ήταν λάθος που του απάντησα έτσι;

---

οχι, οχι. το καλυτερο απ ολα ειναι αυτο και καλυτερα ακομα που σου βγηκε φυσικα.
αν μπορεις απλα να τον αποφευγεις χωρις εξηγησεις, ειναι το καλυτερο που μπορεις να κανεις.
αρκει να μην αλλαξεις σταση οταν σου λειψει (αν σου λειψει).
αστον να αναρωτιεται αν φταιει το οτι ειναι μαλακας που πεταξε το πουλακι, η αν ηδη βρηκες κατι αλλο. καθολου κομπλεξικια δεν φαινεσαι ξενερωμενη φαινεσαι, οπως και εισαι.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

οχι, οχι. το καλυτερο απ ολα ειναι αυτο και καλυτερα ακομα που σου βγηκε φυσικα.
αν μπορεις απλα να τον αποφευγεις χωρις εξηγησεις, ειναι το καλυτερο που μπορεις να κανεις.
αρκει να μην αλλαξεις σταση οταν σου λειψει (αν σου λειψει).
αστον να αναρωτιεται αν φταιει το οτι ειναι μαλακας που πεταξε το πουλακι, η αν ηδη βρηκες κατι αλλο. καθολου κομπλεξικια δεν φαινεσαι ξενερωμενη φαινεσαι, οπως και εισαι.

---

Το θέμα είναι πως ήδη μου λείπει, και είναι και ενα γιατί και ένα γαμωτο πως αφήνουν οι άνθρωποι τόσο εύκολα σχέσεις με μηδενική προσπάθεια. Με στεναχωρεί το γεγονός από τη μια μερα στην άλλη ο άλλος φεύγει από τη ζωή σου, όλες οι σχέσεις έχουν προβλήματα όπως και η δική μας. Μέσα μου πονάω πολύ ειλικρινά, αλλά δε θέλω να το δείξω, ίσως το έδειξα τις πρώτες μέρες αλλά θεωρώ ότι και στον καλύτερο άνθρωπο να απευθύνεσαι δε πρέπει να του δείχνεις πόσο δύσκολα περνάς.. προσπάθησα πολύ αλλά δεν έχω κουράγιο όσο και αν τον αγαπάω
Και πάλι συγνώμη σε όλους αν σας ζαλίζω, αλλά πραγματικά σε αυτή τη φάση δε θέλω να μιλήσω σε κανέναν δικό μου, και με κάνετε να νιώθω άνετα με τις απαντήσεις σας και σας ευχαριστώ

Quote:

---

Originally Posted by Sofissa

Το θέμα είναι πως ήδη μου λείπει, και είναι και ενα γιατί και ένα γαμωτο πως αφήνουν οι άνθρωποι τόσο εύκολα σχέσεις με μηδενική προσπάθεια. Με στεναχωρεί το γεγονός από τη μια μερα στην άλλη ο άλλος φεύγει από τη ζωή σου, όλες οι σχέσεις έχουν προβλήματα όπως και η δική μας. Μέσα μου πονάω πολύ ειλικρινά, αλλά δε θέλω να το δείξω, ίσως το έδειξα τις πρώτες μέρες αλλά θεωρώ ότι και στον καλύτερο άνθρωπο να απευθύνεσαι δε πρέπει να του δείχνεις πόσο δύσκολα περνάς.. προσπάθησα πολύ αλλά δεν έχω κουράγιο όσο και αν τον αγαπάω
Και πάλι συγνώμη σε όλους αν σας ζαλίζω, αλλά πραγματικά σε αυτή τη φάση δε θέλω να μιλήσω σε κανέναν δικό μου, και με κάνετε να νιώθω άνετα με τις απαντήσεις σας και σας ευχαριστώ

---

Καλησπέρα!

Να σου πω κάτι?
Ποτέ δεν κατάλαβα αυτή την περηφάνια κάποιον ή ανωτερότητα ή όπως θες πες το ,να μην δείχνουν το πώς αισθάνονται .
Γιατί να καταπιέζεις τα συναισθήματα σου ?Γιατί να μην του δείχνεις ότι όλο αυτό εσένα σε πονάει πραγματικά ,γιατί πολύ απλά εσύ ήσουν μέσα σε μια σχέση με όλο σου το είναι.
Τι πιο φυσικό λοιπόν να πονάς όταν το
χάνεις όλο αυτό...
Αυτος που δεν πονά όταν βγαίνει από μια σχέση πάει να πει ή ότι του τελείωσε όλο αυτό και καλός φεύγει ή απλά δεν ενοιωθε κάτι τόσο δυνατό οσο μπορεί να έδειχνε.

Εγώ Θα σου έλεγα να του δείξεις ότι σε πληγώνει όλο αυτό, να του πεις την αλήθεια για να καταλάβει επιτέλους ότι δεν είναι όλα παιχνιδάκια .
Είτε αγαπάμε, είτε πονάμε ,είτε οτιδήποτε άλλο το δείχνουμε με τον τρόπο μας ,με τις πράξεις ,με τα λόγια μας και γενικά δεν προσποιουμαστε ότι είμαστε τόσο δυνατοί ...
Αφήνουμε στον άλλο περιθώρια να παίξει το δικό του παιχνίδι ... Γιατί?Δεν νομίζω να κερδίσεις έτσι κάτι.

Και κάτι ακόμα ,γιατί στους δικούς σου δεν μιλάς?Τι πιο φυσιολογικό όλο αυτό που ζεις.Δεν έκανες κάτι κακό για να φοβάσαι κατά κάποιο τρόπο....
Εκτός βέβαια αν δεν έχετε καλές σχέσεις...

Να μιλάς κορίτσι μου στην ζωή σου ,να μοιράζεσαι ότι σου συμβαίνει.Εδω περνάς μια δύσκολη κατάσταση που τείνει να σε επηρεάσει ψυχολογικά και επιλέγεις την σιωπή και στην οικογένεια σου αλλά και στον σύντροφό σου...
Που θα ξεσπάσει όλο αυτό πιστεύεις ?Νομιζω ξερεις ήδη την απάντηση οπότε φρόντισε να ξεδιαλύνεις γρήγορα αυτή την κατάσταση.

Εδώ ειμαστε εμείς ότι θες θα το λες αλλά το προτιμότερο είναι να το πεις στον ενδιαφερόμενο.

Στους δικούς μου δε μιλάω γιατί όπως είπες οι σχέσεις μας είναι λίγο περίπλοκες τον τελευταίο καιρό οπότε δε μου βγαίνει να το πω έτσι.
Όσον αφορά το να του δείξω ότι με πονάει κτλ, το έκανα το πρώτο διάστημα, και προσπάθησα πολύ για να φτιάξω τα πράγματα, το ξέρει πολύ καλά ότι δεν είμαι εντάξει με όλο αυτό ήδη από τις πρώτες μέρες που "κυνηγούσα" τη συζήτηση και κείνος μου έλεγε ότι αυτή τη στιγμή απλά δε γίνεται, ότι πρέπει να αφήσουμε τον καιρό να κυλήσει για να ξαναειμαστε μαζί. Μη σου πω ότι το παραεδειξα κιόλας. Όταν όμως βρίσκεις σε τοίχο πόσο ακόμα να προσπαθείς; Δεν είναι θέμα εγωισμού ή περηφανειας, είναι ξεκάθαρα θέμα αντοχής κι κουράγιου το οποίο δεν έχω πια. Παρόλο όπως είπα θέλω πολύ να είμαι με αυτόν τον άνθρωπο έχω εξαντλήσει τα δικά μου περιθώρια και με το παραπάνω και ο ίδιος το ξέρει καθώς το προτελευταίο του μήνυμα ήταν ότι κανείς δε πρόκειται να τον αγαπήσει όπως εγώ ή να πονέσει για αυτόν.. πόσο πια..

Marilou, θεωρείς ότι η συνεχής απόρριψη ακόμα και μετά από την εξωτερίκευση των συναισθημάτων προς τον πρώην σύντροφο θα κάνει την κοπέλα να αισθανθεί καλύτερα; Γιατί να γίνεται χαλάκι να την πατήσουν; Ο πρώην το ξέρει πώς αισθάνεται, έχει και το θράσος να της γράφει ότι καμία άλλη δε θα τον αγαπήσει όπως εκείνη, τι άλλο δηλαδή πια. Δεν είναι θέμα εγωισμού, είναι θέμα στοιχειώδους αυτοεκτίμησης.

Quote:

---

Originally Posted by Sofissa

Στους δικούς μου δε μιλάω γιατί όπως είπες οι σχέσεις μας είναι λίγο περίπλοκες τον τελευταίο καιρό οπότε δε μου βγαίνει να το πω έτσι.
Όσον αφορά το να του δείξω ότι με πονάει κτλ, το έκανα το πρώτο διάστημα, και προσπάθησα πολύ για να φτιάξω τα πράγματα, το ξέρει πολύ καλά ότι δεν είμαι εντάξει με όλο αυτό ήδη από τις πρώτες μέρες που "κυνηγούσα" τη συζήτηση και κείνος μου έλεγε ότι αυτή τη στιγμή απλά δε γίνεται, ότι πρέπει να αφήσουμε τον καιρό να κυλήσει για να ξαναειμαστε μαζί. Μη σου πω ότι το παραεδειξα κιόλας. Όταν όμως βρίσκεις σε τοίχο πόσο ακόμα να προσπαθείς; Δεν είναι θέμα εγωισμού ή περηφανειας, είναι ξεκάθαρα θέμα αντοχής κι κουράγιου το οποίο δεν έχω πια. Παρόλο όπως είπα θέλω πολύ να είμαι με αυτόν τον άνθρωπο έχω εξαντλήσει τα δικά μου περιθώρια και με το παραπάνω και ο ίδιος το ξέρει καθώς το προτελευταίο του μήνυμα ήταν ότι κανείς δε πρόκειται να τον αγαπήσει όπως εγώ ή να πονέσει για αυτόν.. πόσο πια..

---

Εφόσον το έχεις κάνει λοιπόν και βλέπεις ότι υπάρχει τοίχος καλύτερα είναι να ξεκοψεις τελείως .
Είπαμε να δείχνουμε αυτά που αισθανόμαστε αλλά όχι να ποδοπαταμε και την αξιοπρέπεια μας ...
Μπορεί να είναι δύσκολο στην αρχή, να πονάει πολύ αλλά με τον καιρό πιστεύω θα καταλαγιάσει όλο αυτό.
Το παν είναι όμως να ξεκαθαρίσεις μέσα σου ότι αυτό τελείωσε ....μόνο έτσι θα πας παρακάτω .
Αν όμως τρέφεις και την παραμικρή ελπίδα ότι θα γυρίσει να ξέρεις ότι διαλέγεις ένα πολύ δύσκολο δρόμο..

Quote:

---

Originally Posted by Chaos1

Marilou, θεωρείς ότι η συνεχής απόρριψη ακόμα και μετά από την εξωτερίκευση των συναισθημάτων προς τον πρώην σύντροφο θα κάνει την κοπέλα να αισθανθεί καλύτερα; Γιατί να γίνεται χαλάκι να την πατήσουν; Ο πρώην το ξέρει πώς αισθάνεται, έχει και το θράσος να της γράφει ότι καμία άλλη δε θα τον αγαπήσει όπως εκείνη, τι άλλο δηλαδή πια. Δεν είναι θέμα εγωισμού, είναι θέμα στοιχειώδους αυτοεκτίμησης.

---

Ποιος είπε να δέχεται την συνεχείς απόρριψη ...για διάβασε σε παρακαλώ και τα προηγούμενα μηνύματα μου και θα καταλάβεις αν εννοώ κάτι τέτοιο η όχι...

Δείχνουμε τα συναισθήματα μας και συνάμα ξεκαθαριζουμε την θέση μας .
Αν δεχτεί καλώς αν όχι τότε αποχωρούμε.
Φιλίες με πρωην δεν χωράνε ειδικά αν ο ενας από τους δύο τρέφει δυνατά συναισθήματα ...
Προστατευουμε πρώτα τον ίδιο μας τον ευατο και την αξιοπρέπεια μας και μετά κοιταμε τον άλλον .

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Αν δεχτεί καλώς αν όχι τότε αποχωρούμε.

---

Αυτό ακριβώς. Τώρα είναι στη φάση αποχώρησης.

Quote:

---

Originally Posted by Chaos1

Αυτό ακριβώς. Τώρα είναι στη φάση αποχώρησης.

---

Για εμένα οταν λέω αποχωρώ εννοώ τέλος σε όλα.
Ξεκαθαρίζω την θέση μου ότι δε θέλω καμία επικοινωνία τουλάχιστον για ένα χρονικό διάστημα ...ούτε μηνύματα ούτε τίποτα...
Τότε μόνο μπορείς να προχωρήσεις και να πας παρακάτω .

Εδώ το κορίτσι μας δεν έχει κανει την θέση της ξεκαθαρη γιατί όσες φορές προσπάθησε ο καλός της αφηνε πάντα ανοιχτεί μια πορτούλα.
Έτσι δυστηχως δεν μπορείς να το διαχειριστής ,δεν γίνεται αντιληπτό από τον άλλων και το κυριότερο δεν σέβεται την όλη κατάσταση με αποτέλεσμα όλο αυτό να είναι πολύ ψυχοφθόρο για εκείνη....

Το θέμα είναι ότι έχω κουραστεί πραγματικά, θα μου πεις δε σε πήραν και τα χρόνια, ναι ίσως να είναι και έτσι αλλά όταν διαρκώς τρως απογοητεύσεις πως να πιστεύεις μετά σε κάτι χαρούμενο? Και απλά αυτό που δε καταλαβαίνω είναι τελικά οι άνθρωποι τι θέλουν σκατενιες συμπεριφορές όταν φαίνεται ότι δεν εκτιμούν έστω τις καλές; Έχω απελπιστει και δε κλαίγομαι απλά έτσι νιώθω

Quote:

---

Originally Posted by Sofissa

Το θέμα είναι ότι έχω κουραστεί πραγματικά, θα μου πεις δε σε πήραν και τα χρόνια, ναι ίσως να είναι και έτσι αλλά όταν διαρκώς τρως απογοητεύσεις πως να πιστεύεις μετά σε κάτι χαρούμενο? Και απλά αυτό που δε καταλαβαίνω είναι τελικά οι άνθρωποι τι θέλουν σκατενιες συμπεριφορές όταν φαίνεται ότι δεν εκτιμούν έστω τις καλές; Έχω απελπιστει και δε κλαίγομαι απλά έτσι νιώθω

---

Τέτοιες συμπεριφορές καλώς ή κακώς μπορει να συναντήσεις πολλές φορές στην ζωή σου .
Δυστυχώς δεν μπορείς να αλλάξεις τους άλλους.Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να μάθεις να τις διαχειρίζεσαι με τρόπο ώστε να μην σε επηρεάζουν ψυχολογικά.
Οι άλλοι δεν αλλάζουν ,εμείς πρέπει να μάθουμε να τους ξεχωρίζουμε και να μην τους αφήνουμε να επηρεάζουν την ζωή μας.
Θωράκισε τον εαυτό σου κορίτσι μου όσο μπορείς.
Κανένας δεν αξίζει όλο αυτό που περνάς εις βάρος της ψυχολογικής σου υγείας.