Ιδεοψυχαναγκασμοί - φοβίες- άγχος - πανικός

Προσωπικά είχα από μικρή ηλικία ιδεοψυχαναγκασμους,κυρίως όσον αφορά το θάνατο , δηλαδή ως παιδί σκεφτόμουν "αν δεν κάνω αυτό, θα πάθω αυτό". Στην εφηβεία ανέπτυξα πολύ επικίνδυνους ψυχαναγκασμούς,όπως το να μην τρώω τίποτα όλη τη μέρα, εκτός από τις τέσσερις το πρωί και ελάχιστες θερμίδες,να μην πίνω νερό, εκτός από τις τέσσερις το πρωί και παράλληλα να εξαντλώ τον εαυτό μου σωματικά, δηλαδή να ανεβοκατεβαίνω σκάλες,να τρέχω το πρωί. Πέρασαν αρκετοί μηνες έτσι και κόντεψα να μπω νοσοκομείο, αλλά με ανάγκασαν να φάω και όταν είδα ότι έφαγα άλλη ώρα της ημέρας και δεν έπαθα τίποτα, επανήλθα.

Μετά είχα ψυχαναγκασμους με το πλύσιμο των χεριών, συγκεκριμένες ρουτίνες και κινήσεις. Μέχρι που το περιορισα και αυτό. Τεσπά,εντέλει κατάφερα να τα περιορίσω όλα εδώ και έντεκα χρόνια, μπορεί και παραπάνω. Πλέον κάνω μόνο μια βραδινή ρουτίνα που δεν μου προκαλεί καμία δυσχέρεια. Παράλληλα έχω κόψει το να αγγίζω αντικειμενα χωρίς λόγο και κάτι άλλους μικροψυχαναγκασμους που είχα σε επιμέρους δραστηριότητες,πχ πριν βάλω ακουστικά να ακούσω μουσική έπρεπε να σφυριξω τρεις φορές, όταν διάβαζα ένα βιβλίο και δεν ήταν όλες οι σελίδες αριθμημένες έπρεπε να ξεκινήσω να τις φυλλομετρω από την τελευταία αριθμημένη σελίδα και διάφορα άλλα τα οποία έχω κόψει) Πρόσφατα έκοψα και έναν ιδεοψυχαναγκασμο από τη βασική βραδινή μου ρουτίνα και έχω απλοποιήσει έναν αλλο μέσα σε αυτή. Ο τρόπος που το κάνω είναι πως τα αλλάζω σταδιακά , βλέπω ότι δεν συμβαίνει τίποτα κακο και έτσι την επόμενη μέρα συνεχίζω με το σταμάτημα ή την απλοποίηση).

Αυτά πριν κάνω οποιαδήποτε ψυχοθεραπεία η λάβω οποιαδήποτε αγωγή.

Όσον αφορά κακές σκέψεις, κάποτε είχα περάσει αρρωστοφοβια λόγω του ΙΔΨ αλλά και αυτό κατάφερα να το νικήσω για πολλά χρόνια. Πρόσφατα πέρασα καρδιοφοβια αλλα είχα παράλληλα πρόβλημα που τριγκαριζε την κατάσταση. Και αυτό ωστόσο κάπως το έχω καταπολεμήσει.

Οι κρίσεις πανικού μου οφείλονταν κυρίως στο μετατραυματικό στρες και όχι στον ΙΔΨ αλλά και αυτό κάπως το παλεύω με την αλλαγή περιβάλλοντος.

Θέλει υπομονή αλλά όλα γίνονται.

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Νομίζω πιο πολύ απ όλα τελικά βοηθάει η γνωσιακη και ίσως η συμπεριφορικη αν όμως ο ψυχολόγος εγκατασταθεί σπίτι σου. Η σωστή συμπεριφορικη είναι να το κάνει ο γιατρός πρώτα αυτό που φοβάσαι κ μετά εσύ. Αν νομίζουν ότι η συμπεριφορικη γίνεται απ το γραφείο τους δε θα γιατρεψουν κανέναν.εντωμεταξυ το θέμα της ιδεοψυχαναγκαστικης που έχουμε είναι πολύ περίπλοκο πολλά περιλαμβάνονται στην κατηγορία βρωμιά τι να πρωτοιεραρχισεις κ τι να πρώτο κάνεις έκθεση. Δε σε βοηθάει να μην ενδίδει το γεγονός ότι έχεις ένα παιδί; το γεγονός ότι χάνεις τόσες ευχάριστες στιγμές που θα μπορούσες να έχεις με το παιδί κ τον σύντροφο; ώστε να αντιστεκεσαι

---

Γι αυτό και έχω και κατάθλιψη. Γιατί βλέπω τι χάνω όλο αυτόν τον καιρό και πέφτω σε κατάθλιψη. Είναι τόσο δυνατό συναίσθημα που τίποτα δεν το υπερνικά.
Συμφωνώ απόλυτα!! Τι να κάνεις με μια φορά την εβδομάδα στον ψυχίατρο ;; Μου είχε πει ένας ψυχίατρος ότι η σωστή ψυχοθεραπεία είναι 5 φορές την εβδομάδα. Αλλά πρέπει να δίνουμε περίπου 400 ευρώ την εβδομάδα !!! Όχι και έτσι!! Νομίζω ότι υπάρχει και εκμετάλευση στο κύκλωμα.. Εγώ πάντως τώρα με τη γνωσιακή μία φορά στις 15 που λέει ο ψυχίατρος να πηγαίνω ΤΙΠΟΤΑ δε γίνεται..

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Νομίζω πιο πολύ απ όλα τελικά βοηθάει η γνωσιακη και ίσως η συμπεριφορικη αν όμως ο ψυχολόγος εγκατασταθεί σπίτι σου. Η σωστή συμπεριφορικη είναι να το κάνει ο γιατρός πρώτα αυτό που φοβάσαι κ μετά εσύ. Αν νομίζουν ότι η συμπεριφορικη γίνεται απ το γραφείο τους δε θα γιατρεψουν κανέναν.εντωμεταξυ το θέμα της ιδεοψυχαναγκαστικης που έχουμε είναι πολύ περίπλοκο πολλά περιλαμβάνονται στην κατηγορία βρωμιά τι να πρωτοιεραρχισεις κ τι να πρώτο κάνεις έκθεση. Δε σε βοηθάει να μην ενδίδει το γεγονός ότι έχεις ένα παιδί; το γεγονός ότι χάνεις τόσες ευχάριστες στιγμές που θα μπορούσες να έχεις με το παιδί κ τον σύντροφο; ώστε να αντιστεκεσαι

---

Επίσης εμένα είναι τόσο περίπλοκο γιατί η βρωμιά έχει συνδιαστεί με αρρώστια και φοβάμαι και μην κολλήσω τίποτα αλλά και ψυχαναγκαστικά θέλω να την καθαρίσω.. Δύο σε ένα!!!

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Προσωπικά είχα από μικρή ηλικία ιδεοψυχαναγκασμους,κυρίως όσον αφορά το θάνατο , δηλαδή ως παιδί σκεφτόμουν "αν δεν κάνω αυτό, θα πάθω αυτό". Στην εφηβεία ανέπτυξα πολύ επικίνδυνους ψυχαναγκασμούς,όπως το να μην τρώω τίποτα όλη τη μέρα, εκτός από τις τέσσερις το πρωί και ελάχιστες θερμίδες,να μην πίνω νερό, εκτός από τις τέσσερις το πρωί και παράλληλα να εξαντλώ τον εαυτό μου σωματικά, δηλαδή να ανεβοκατεβαίνω σκάλες,να τρέχω το πρωί. Πέρασαν αρκετοί μηνες έτσι και κόντεψα να μπω νοσοκομείο, αλλά με ανάγκασαν να φάω και όταν είδα ότι έφαγα άλλη ώρα της ημέρας και δεν έπαθα τίποτα, επανήλθα.

Μετά είχα ψυχαναγκασμους με το πλύσιμο των χεριών, συγκεκριμένες ρουτίνες και κινήσεις. Μέχρι που το περιορισα και αυτό. Τεσπά,εντέλει κατάφερα να τα περιορίσω όλα εδώ και έντεκα χρόνια, μπορεί και παραπάνω. Πλέον κάνω μόνο μια βραδινή ρουτίνα που δεν μου προκαλεί καμία δυσχέρεια. Παράλληλα έχω κόψει το να αγγίζω αντικειμενα χωρίς λόγο και κάτι άλλους μικροψυχαναγκασμους που είχα σε επιμέρους δραστηριότητες,πχ πριν βάλω ακουστικά να ακούσω μουσική έπρεπε να σφυριξω τρεις φορές, όταν διάβαζα ένα βιβλίο και δεν ήταν όλες οι σελίδες αριθμημένες έπρεπε να ξεκινήσω να τις φυλλομετρω από την τελευταία αριθμημένη σελίδα και διάφορα άλλα τα οποία έχω κόψει) Πρόσφατα έκοψα και έναν ιδεοψυχαναγκασμο από τη βασική βραδινή μου ρουτίνα και έχω απλοποιήσει έναν αλλο μέσα σε αυτή. Ο τρόπος που το κάνω είναι πως τα αλλάζω σταδιακά , βλέπω ότι δεν συμβαίνει τίποτα κακο και έτσι την επόμενη μέρα συνεχίζω με το σταμάτημα ή την απλοποίηση).

Αυτά πριν κάνω οποιαδήποτε ψυχοθεραπεία η λάβω οποιαδήποτε αγωγή.

Όσον αφορά κακές σκέψεις, κάποτε είχα περάσει αρρωστοφοβια λόγω του ΙΔΨ αλλά και αυτό κατάφερα να το νικήσω για πολλά χρόνια. Πρόσφατα πέρασα καρδιοφοβια αλλα είχα παράλληλα πρόβλημα που τριγκαριζε την κατάσταση. Και αυτό ωστόσο κάπως το έχω καταπολεμήσει.

Οι κρίσεις πανικού μου οφείλονταν κυρίως στο μετατραυματικό στρες και όχι στον ΙΔΨ αλλά και αυτό κάπως το παλεύω με την αλλαγή περιβάλλοντος.

Θέλει υπομονή αλλά όλα γίνονται.

---

Επειδή τα έχω όλα αυτά 12 χρόνια συνεχόμενα και έχω δοκιμάσει τα πάντα, εσύ πως μπόρεσες και το προσπέρασες μόνο με τη λογική;; Γιατί σε αυτά τα θέματα λογική δεν υπάρχει. Ή μάλλον υπάρχει, ξέρεις ότι δεν ειναι σωστό αλλά δεν μπορεί το μυαλό να νικήσει τον ψυχαναγκασμό..

Όταν βάζω απορρυπαντικό πρέπει να πω στον εαυτό μου φωναχτά 10 φορές «είναι μέσα» για να μπορέσω να βαλω πλυντήριο και στο πλυντήριο πιάτων πρέπει να είναι άλλος άνθρωπος δίπλα μου να τον ρωτάω αν βλέπει αυτό που βλέπω και εγώ ..

Δεν είναι ακριβώς λογική, είναι ότι δοκίμασα με τον εαυτό μου μακροπρόθεσμα αλλαγές με τις οποίες ήμουν άνετος και όταν έβλεπα ότι δεν συμβαίνει κάτι κακό, συνέχιζα στην αλλαγή. Πρέπει όμως να βγεις από την αγχωδη κατάσταση. Εγώ αυτό εν μέρει το κατάφερα αλλάζοντας εντελώς περιβάλλον και σπίτι.

Quote:

---

Originally Posted by Katia81

Όταν βάζω απορρυπαντικό πρέπει να πω στον εαυτό μου φωναχτά 10 φορές «είναι μέσα» για να μπορέσω να βαλω πλυντήριο και στο πλυντήριο πιάτων πρέπει να είναι άλλος άνθρωπος δίπλα μου να τον ρωτάω αν βλέπει αυτό που βλέπω και εγώ ..

---

Θα ένιωθες άνετα να μειώσεις τις φορές σε πέντε πχ? Ή να κάνεις τον ψυχαναγκασμο πολύ γρήγορα. Εγώ αυτό με την ταχύτητα το έκανα σε μερικούς που απλοποίησα. Για αρκετό διάστημα δλδ τους έκανα κανονικά αλλά πολύ γρήγορα,μέχρι που τους μείωσα.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Δεν είναι ακριβώς λογική, είναι ότι δοκίμασα με τον εαυτό μου μακροπρόθεσμα αλλαγές με τις οποίες ήμουν άνετος και όταν έβλεπα ότι δεν συμβαίνει κάτι κακό, συνέχιζα στην αλλαγή. Πρέπει όμως να βγεις από την αγχωδη κατάσταση. Εγώ αυτό εν μέρει το κατάφερα αλλάζοντας εντελώς περιβάλλον και σπίτι.

---

Το να αλλάξω περιβάλλον το έχω σκεφτεί να σου πω την αλήθεια και θα το διαπιστώσω επειδή μετακομίζω σε 2-3 μήνες. Όσον αφορά την αγχώδη διαταραχή πίνω ηρεμηστικά αλλά έχω ακόμα άγχος.
Είναι πολύ σημαντικό να μπορέσω να κάνω αυτές τις αλλαγές ίσως στο καινούργιο περιβάλλον..

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Θα ένιωθες άνετα να μειώσεις τις φορές σε πέντε πχ? Ή να κάνεις τον ψυχαναγκασμο πολύ γρήγορα. Εγώ αυτό με την ταχύτητα το έκανα σε μερικούς που απλοποίησα. Για αρκετό διάστημα δλδ τους έκανα κανονικά αλλά πολύ γρήγορα,μέχρι που τους μείωσα.

---

Δεν το είχα σκεφτεί αυτό να σου πω την αλήθεια ότι ίσως μειωθεί έτσι. Γιατί όταν κάνω την ιεροτελεστία φροντίζω να γίνεται όπως ακριβώς την προηγούμενη φορά. Αν κάτι αλλάξει το ξανακάνω απ την αρχή. Αλλά ίσως το προσπαθήσω να το κάνω λίγο πιο γρήγορα. Εγώ νιώθω πολλές φορές ότι θέλω να το κάνει κάποιος άλλος πριν από μένα, να δω ότι δεν παθαίνει τίποτα και μετά να το προσπαθήσω εγώ..

Πιστεύω παίζει ρόλο κ πόσα χρόνια έχεις έναν ψυχαναγκασμος γιατί από τρίχα γίνεται τριχιά κ δεν κόβεται εύκολα θέλει πολύ υπομονή. Εγώ με το πλυντήριο κοιτάω πρώτα πολύ καλά το απορθπαντικο που βάζω το κοιτάω να είμαι σίγουρη ότι το έβαλα. Όσο δουλεύει πηγαίνω κάθε λίγο κ το κοιτάω να σιγουρευτώ ότι όντως το έβαλα κ μόλις τελειώσει τ ανοίγω γρήγορα κ τ απλώνω πριν προλάβω να κάνω τίποτα περίεργες σκέψεις γιατί αν δεν τ απλώσω αμέσως αρχίζω Ν αμφιβάλλω ότι το έβαλα. Γενικά έχω κόψει κι εγώ αρκετά γιατί ήμουν πολύ χειρότερα. Μπορεί να επηρεάζει που μείωσα κάποια για να γλιτώσω από την γκρίνια κ τους τσακωμούς στο σπίτι. Δε μου φαίνονται καθόλου ωραία κ βρισίδι τρώω. Άλλοτε σκέφτομαι τη μάνα μου που την βλέπω να στεναχωριέσαι με την κατάσταση μου κ προσπαθώ όσο μπορώ.. Ίσως σε βοηθάνε στο σπίτι στους ψυχαναγκασμους κι αυτό δε βοηθάει την κατάσταση.

Κι εγω το έχω αυτό που λες με μια ρουτίνα που απλοποίησα. Πολλές φορές δηλαδή πρέπει να την κάνω από την αρχή. Αλλά το έχω βάλει και αυτό στο γρήγορο τώρα για να δω πώς θα πάει.

Γενικά θα σου πρότεινα να μην εστιάζεις τόσο στις ιδέες και στις φοβίες αλλά στην πρακτικότητα των ψυχαναγκασμων με όσες αλλαγές νιώθεις εσύ άνετη και σιγά σιγά ίσως καταφέρεις να τους διακόψεις/μειώσεις/απλοποιησεις για να κάνεις την καθημερινότητα σου καλύτερη.

Αυτόν που έκοψα πρόσφατα εντελώς από την σταθερή βραδυνή ρουτίνα τον έκανα περιπου 15 χρόνια. Με βοήθησε όμως και η αλλαγή περιβάλλοντος λόγω της φύσης του ψυχαναγκασμού.

Για τον ψυχαναγκαστικο έλεγχο, την αμφιβολία και την συνεχές επιβεβαίωση υπάρχει μια πολύ καλή πρακτική λύση:

Όταν βάζεις πλυντήριο και βάζεις το απορυπαντικο, να βάζεις μια κουκκίδα με στυλό στο χέρι σου, όταν ελέγξεις πως ο θερμοσίφωνας είναι κλειστός πάλι μια κουκκίδα στο χέρι σου.. Έτσι ώστε σιγά σιγά να μειώνονται οι φορές που ελέγχεις.
Όταν βλέπεις την κουκκίδα αυτό είναι το "ναι έβαλα απορυπαντικο".

Όσο για τα μικρόβια, καλό είναι μέσα σε λογικά φυσικά πλαίσια να ερχόμαστε και λίγο σε επαφή με αυτούς τους οργανισμούς, γιατί αυτό ενισχύει το ανοσοποιητικο μας σύστημα από ασθένειες.

Φυσικά μετά τα σκουπίδια θα πλυνουμε τα χέρια μας, δεν χρειάζεται μπάνιο.

Τώρα το βράδυ μπορούμε να κάνουμε κάθε μέρα μπάνιο, αλλά όχι εξ'αιτίας των σκουπιδιών.

Πρέπει να ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτά που μας φοβιζουν.

Δηλαδή θα ελέγξω μια φορά αν έβαλα απορυπαντικο και θα βάλω το πλυντήριο. Τέλος.
Μέτα όταν τελειώσει το πλυντήριο αν μυρίζουν απορυπαντικο τα ρούχα είναι προφανές πως έβαλα απορυπαντικο.

Αρρωστοφοβια είχα και εγώ.. είναι όντως πολύ δύσκολη.
Εν τέλη όλα μα όλα είναι μονάχα μέσα στο μυαλό.
Ούτε μεταδοτικες ασθένειες ούτε τίποτα, μόνο στο μυαλό είναι αυτά.
Με τη βοήθεια του Θεού, την ξεπερασα, φυσικά μου πήρε 6-7 μήνες..