Ρε παιδιά βοήθεια!

Ntinaki εχεις πολύ δίκιο, δεν πρέπει να του δίνουμε σημασία, μερικές φορές όμως κολλάει το μυαλό σου, δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Την τελευταία φορά που με βάρεσε κρίση ήταν πριν μια βδομάδα, απο τότε δεν εχω συνέλθει τελείως!! Όποτε αρχίζω να ακούω την καρδιά μου, νομίζω ότι θα πάθω πάλι κρίση, και όποτε με πιάνει σφίξιμο σοτν λαιμό και το κεφάλι σκέφτομαι ότι θα πάθω εγκεφαλικό και κατευθείαν στρέφω την σκέψη μου αλλού! Απλά είναι πολύ κουραστικό...λες και έχεις ένα τεράστιο κουνούπι πάνω απο το κεφάλι σου που δεν σε αφήνει να ησυχάσεις!
Όσο για τα φάρμακα, κάποιες φορές δεν καταλαβαίνω και την δική μου άρνηση να πάρω. Μου έχουνε δώσεις Βεσπαρ και ούτε το έχω ακουμπήσει, μόνο καμμιά Βαλεριάνα και άμα! Ειδικά με κανα δυο μπυρίτσες κάνει φοβερό συνδυασμό...

Συγνώμη ζητώ που παρεμβαίνω στο θέμα σου kapatosg αλλά νομίζω πως ίσως έτσι θα είναι βοηθητικό είτε για σένα προσωπικά είτε και για άλλα μέλη που θα διαβάσουν το θέμα σου.

PETRAN
σήμερα διάβασα το θέμα του συμφορουτίμη μας kapatosg και επομένως και την απάντηση σου.
Για μένα είναι πολύ χρήσιμα τα όσα γράφεις, γράφεις πράγματα μερικά από τα οποία ούτε εγώ γνώριζα και είναι πολύ βοηθητικά για μας και για όσους αντιμετωπίζουν τη διαταραχή πανικού.
Έχουμε ξαναμιλήσει μαζί και μάλιστα μου εξέφρασες αισιόδοξα μηνύματα για την περίπτωσή μου, είχαμε διαφωνήσει θυμάμαι για την ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού και σου είχα πει ότι και εσείς οι ίδιοι οι ψυχολόγοι και ψυχίατροι διαφωνείτε πάνω στο θέμα αυτό.

Με αφορμή το παρακάτω σχόλιό σου:

Quote:

---

originally posted by PETRAN
Kapatos κάνε γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία σε έναν ειδικό (ψυχολόγο η ψυχίατρο) που έχει ειδικευθεί σε αυτό
(και όχι ότι να ναι ψυχοθεραπεία).

---

και μιας και είσαι και ο ίδιος ψυχολόγος θα ήθελα να σε ρωτήσω. Πιστεύεις ότι είναι βοηθητικό με το να προσθέτεις στη σύστασή σου σε κάποιο μέλος (και πολύ καλά κάνεις και συστήνεις αυτό που θεωρεις εσύ καλύτερο από άποψη ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης για τις κρίσεις, πόσο μάλλον που έχεις και την ιδιότητα του επιστήμονα) τη φράση:
\"και όχι ότι να ναι ψυχοθεράπεία\";

Σκέφτηκες ως ψυχολόγος πόσο αντίκτυπο μπορεί να έχει σε οποιοδήποτε μέλος ένα τέτοιο σχόλιο που κριτικάρει όλες τις άλλες προσεγγίσεις ως ότι να ναι, ειδικά όταν το ακούει από ψυχολόγο;
Φυσικά και μπορείς να έχεις τη γνώμη σου και να την εκφράζεις και ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας (όπως και ο Νίκος ο διαχειριστής έχει προτείνει πολλές φορές τη μέθοδο που θεωρεί καλύτερη, δηλαδή την προσωποκεντρική) αλλά δεν μπορείς να καταδικάζεις με τέτοια σχόλια άλλες προσεγγίσεις, προκαλώντας ακόμα και πολύ σοβαρά προβλήματα σε κάποιον που υποφέρει. Και ως επαγγελματίας θα ξέρεις πόσο ευάλωτο είναι ένα άτομο που υποφέρει από πανικούς και πόσο πανικό μπορεί να του δημιουργήσει ένα τέτοιο σχόλιο, ειδικά όταν έχει επενδύσει ψυχικά και συναισθηματικά σε μια άλλη α προσέγγιση. Το έχεις κάνει και στο παρελθόν, γί\'αυτό σου το επισημαίνω.

Θεωρώ τις παρατηρήσεις σου σωστές, αλλά δε θεωρώ σωστό να εκφράζεσαι έτσι επικίνδυνα για ότι δε συμφωνείς. Μπορούμε να μη συμφωνούμε με κάτι αλλά παράλληλα να σεβόμαστε το διαφορετικό.

Συμπληρωματικά: μήπως θα έπρεπε να προστεθούν όροι χρήσης του φόρουμ ειδικά για ψυχολόγους;

Φαντάζομαι ότι κάτι τέτοιο θα ήταν περιττό αν ο καθένας - ψυχολόγος ή μη - παίρνει στα σοβαρα την ευθύνη των λόγων του.

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Συγνώμη ζητώ που παρεμβαίνω στο θέμα σου kapatosg αλλά νομίζω πως ίσως έτσι θα είναι βοηθητικό είτε για σένα προσωπικά είτε και για άλλα μέλη που θα διαβάσουν το θέμα σου.

PETRAN
σήμερα διάβασα το θέμα του συμφορουτίμη μας kapatosg και επομένως και την απάντηση σου.
Για μένα είναι πολύ χρήσιμα τα όσα γράφεις, γράφεις πράγματα μερικά από τα οποία ούτε εγώ γνώριζα και είναι πολύ βοηθητικά για μας και για όσους αντιμετωπίζουν τη διαταραχή πανικού.
Έχουμε ξαναμιλήσει μαζί και μάλιστα μου εξέφρασες αισιόδοξα μηνύματα για την περίπτωσή μου, είχαμε διαφωνήσει θυμάμαι για την ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού και σου είχα πει ότι και εσείς οι ίδιοι οι ψυχολόγοι και ψυχίατροι διαφωνείτε πάνω στο θέμα αυτό.

Με αφορμή το παρακάτω σχόλιό σου:

Quote:

---

originally posted by PETRAN
Kapatos κάνε γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία σε έναν ειδικό (ψυχολόγο η ψυχίατρο) που έχει ειδικευθεί σε αυτό
(και όχι ότι να ναι ψυχοθεραπεία).

---

και μιας και είσαι και ο ίδιος ψυχολόγος θα ήθελα να σε ρωτήσω. Πιστεύεις ότι είναι βοηθητικό με το να προσθέτεις στη σύστασή σου σε κάποιο μέλος (και πολύ καλά κάνεις και συστήνεις αυτό που θεωρεις εσύ καλύτερο από άποψη ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης για τις κρίσεις, πόσο μάλλον που έχεις και την ιδιότητα του επιστήμονα) τη φράση:
\"και όχι ότι να ναι ψυχοθεράπεία\";

Σκέφτηκες ως ψυχολόγος πόσο αντίκτυπο μπορεί να έχει σε οποιοδήποτε μέλος ένα τέτοιο σχόλιο που κριτικάρει όλες τις άλλες προσεγγίσεις ως ότι να ναι, ειδικά όταν το ακούει από ψυχολόγο;
Φυσικά και μπορείς να έχεις τη γνώμη σου και να την εκφράζεις και ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας (όπως και ο Νίκος ο διαχειριστής έχει προτείνει πολλές φορές τη μέθοδο που θεωρεί καλύτερη, δηλαδή την προσωποκεντρική) αλλά δεν μπορείς να καταδικάζεις με τέτοια σχόλια άλλες προσεγγίσεις, προκαλώντας ακόμα και πολύ σοβαρά προβλήματα σε κάποιον που υποφέρει. Και ως επαγγελματίας θα ξέρεις πόσο ευάλωτο είναι ένα άτομο που υποφέρει από πανικούς και πόσο πανικό μπορεί να του δημιουργήσει ένα τέτοιο σχόλιο, ειδικά όταν έχει επενδύσει ψυχικά και συναισθηματικά σε μια άλλη α προσέγγιση. Το έχεις κάνει και στο παρελθόν, γί\'αυτό σου το επισημαίνω.

Θεωρώ τις παρατηρήσεις σου σωστές, αλλά δε θεωρώ σωστό να εκφράζεσαι έτσι επικίνδυνα για ότι δε συμφωνείς. Μπορούμε να μη συμφωνούμε με κάτι αλλά παράλληλα να σεβόμαστε το διαφορετικό.

---

Γεια σου anwnimi, χρόνια πολλά. Όπως έχω ξαναπεί δεν είναι θέμα γνώμης, είναι θέμα του τι έχει αποδειχθεί να ισχύει σε συγεκριμένες διαταραχές. Απλά επειδή λοιπόν η Γ-Σ θεραπεία έχει μελετηθεί εξονυχιστικά και έχει αποδειχθεί η αναμφισβήτητη αποτελεσματικότητά της σε κάποιες καταστάσεις-όπως την διαταραχή κρίσεων πανικού- την προτείνω σαν πρώτη αντιμετώπιση για να μην ταλαιπωρείται τζάμπα κάποιος με άλλες προσεγγίσεις. Δεν βρίσκω κανένα λάθος σε αυτό ενώ για όρους χρήσης κλπ. το θεωρώ ακραίο δε τίθεται θέμα. Πόσο λάθος θα ήταν κάποιος να παίρνει αντιπυρετικό για την κατάθλιψη (γιατί έτσι το έχει συνηθίσει ότι θα αισθανθεί καλύτερα σαν placebo) και κάποιος να τον ενημερώνει ότι παίρνει το λάθος φάρμακο γιατί υπάρχουν και τα αντικαταθλιπτικά?



Οι ψυχολόγοι πρέπει να κινούνται με βάση τα δεδομένα (evidence-based) δυστυχώς στην Ελλάδα που δεν υπάρχουν κριτήρια ο κάθε ψυχολόγος (η και ψυχίατρος) λέει/κάνει τα δικά επειδή έχει εκπαιδευτεί σε αυτά/η του αρέσουν καλύτερα χωρίς να λαμβάνει υπ\'όψιν την αποτελεσματικότητα (π.χ. πολλοί ψυχίατροι-\"ψυχοθεραπευτές\" έχουν εκπαιδευτεί μόνο στο ιατρικό-φαρμακολογικό μοντέλο και αρχίζουν την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων μόνο με αντικαταθλιπτικά-SSRI η αγχολυτικά/βενζοδιαζεπίνες-π.χ.-Xanax-μεγάλο λάθος! Επίσης η προσωποκεντρική που λες είναι μια καταπληκτική προσέγγιση στα πλαίσια της συμβουλευτικής ,αλλά απ\'όσο γνωρίζω, δεν υπάρχει βιβλιογραφία που να αποδυκνείει την αποτελεσματικότητά της σε κλινικές καταστάσεις όπως στις διαταραχές άγχους και διάθεσης . Υπ\'άγεται κυρίως στην συμβουλευτική και όχι στην κλινική ψυχολογία.) Αυτά τα πράγματα όταν δεν τηρούνται για μένα είναι έγκλημα, πρώτον γιατί ο άνθρωπος δεν παίρνει εξ\'αρχής την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση, δεύτερον γιατί χάνει πολίτιμο χρόνο και ταλαιπωρήται \"τζάμπα\" (μάλλον δίνοντας πολλά λεφτά) για χρόνια νομίζοντας δυστυχώς ότι πετυχαίνει κάτι, ενώ αντιθέτως άθελά του χειροτερεύει , η μένει στάσιμος. Γι\'αυτό επαναλαμβάνω εδώ μέσα αυτά τα πράγματα.



Το National Institute of Clinical Excellence (NICE) ενημερώνει

\"everyone should be offered CBT as the first-line treatment for depression and anxiety problems and as an alternative to immediate antidepressant treatment. \"


http://www.resilientminds.eu/index.php?option=com_content&task=view&id= 16&Itemid=25



http://www.nice.org.uk/usingguidance/commissioningguides/cognitivebehaviouraltherapyservice/cbt.jsp



Υπ\'οψιν ότι δεν υποστηρίζω την Γ-Σ θεραπεία επειδή είμαι ψυχολόγος που έχει εκπαιδευτεί στην Γ-Σ θεραπεία. Δεν είμαι καν ψυχολόγος. Πτυχίο ψυχολογίας έχω και επειδή τυγχάνει να γνωρίζω 1-2 πραγματάκια τα μοιράζομαι εδώ με ανθρώπους που φαίνονται να θέλουν βοήθεια. Ούτε θέλω να κοθοδηγήσω, ούτε να διαφημίσω, ούτε τίποτα από αυτά. Απλά θέλω να ξεκαθαρίσω και έστω- όσο και όποτε μπορώ- να βοηθήσω λίγο μέσω ιντερνετ. Αυτά.

anwnimi, δεν διαφωνώ για τα περί \'ευαλωτότητας\', αλλά είναι σημαντικό οι προσπάθειες να αντιμετωπίσει κάποιος τον πανικό να ξεκινούν με μία προσέγγιση που είναι καταρχήν εστιασμένη στον πανικό και δεν είναι γενικώς κι αορίστως \'ψυχοθεραπεία\'. Κάπως έτσι εκλαμβάνω εγώ το σχόλιο του PETRAN. Εξάλλου, ανεξάρτητα από το ποια είναι η προσωπική άποψη-προτιμητέα προσέγγιση του κάθε ψυχολόγου, καλό είναι να έχουμε κατά νου και ποια είναι η προσέγγιση που δείχνει καλά αποτελέσματα βάσει ερευνητικών δεδομένων.

Με αυτό κατά νου, δεν θα πρότεινα σε καμία περίπτωση σε κάποιον που έχει πανικό και αναρωτιέται σε ποιον να απευθυνθεί, να ξεκινήσει ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, αντίθετα θα συνιστούσα ένα γνωσιακό-συμπεριφοριστικό μοντέλο. Θα θεωρούσα ανεύθυνο να του προτείνω μια προσέγγιση καθόλα ενδιαφέρουσα και με σημαντική συνεισφορά, αλλά ανεπαρκώς τεκμηριωμένη στην αντιμετώπιση του πανικού.

Από την άλλη, καθώς η λέξη \'αποτέλεσμα\' έχει διαφορετική σημασία για τον καθένα, η κάθε κατάσταση που βιώνει είναι πολυπαραγοντική, ο κάθε άνθρωπος είναι πολύπλοκος και διαφορετικός από έναν άλλο, είναι πιθανό κάποιος να νιώθει ότι αντιμετωπίζει αποτελεσματικά (και) τον πανικό μέσω μιας άλλης προσέγγισης. Σε μία τέτοια περίπτωση δεν θα έλεγα \'σταμάτα αυτό που κάνεις και πήγαινε κάνε γνωσιακή εδώ και τώρα\', αλλά θα του πρότεινα να παρακολουθεί την πρόοδο του.

Τέλος, αν κάποιος έχει επενδύσει ψυχικά-συναισθηματικά όπως λες σε μια άλλη προσέγγιση, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να λάβουμε περισσότερο υπόψη την \'επένδυση\' από το όφελος, εφόσον βέβαια κάποιος ζητά τη γνώμη μας.

Τώρα είδα και την απάντηση του PETRAΝ και έτσι προσθέτω αυτό το απόσπασμα από τα γραφόμενα του, ως συνέχεια για τα περί \'επένδυσης\'

Quote:

---

Originally posted by PETRAN
Πόσο λάθος θα ήταν κάποιος να παίρνει αντιπυρετικό για την κατάθλιψη (γιατί έτσι το έχει συνηθίσει ότι θα αισθανθεί καλύτερα σαν placebo) και κάποιος να τον ενημερώνει ότι παίρνει το λάθος φάρμακο γιατί υπάρχουν και τα αντικαταθλιπτικά?

---

Καταρχήν ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Θα συμφωνήσω με την άποψη της anwnimis ότι οι παρατηρήσεις αυτού του είδους προσθέτουν επιπλέον άγχος και σκέψεις του τύπου \"έχω χαλάσει τόσα χρήματα και χρόνο χωρίς ουσία\". Επίσης θα ήθελα να παραθέσω την γνώμη της θεραπέυτριας μου επί αυτού, γιατί ψάχνω αρκετά τα πράγματα και μην θέλοντας να γίνω πρόβατο προς σφαγή την είχα ρωτήσει για την γνωσιακή και τι μοντέλο θεραπείας χρησιμοποιούν εκεί που πάω, αλλά και αν θα έχει αποτέλεσμα. Εν ολίγοις η απάντηση ήταν ότι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει το μαγικό χάπι, ούτε εγγυημένο αποτέλεσμα. Μάλιστα μου είχε τονίσει ότι όποιος μου πει ότι θα με κάνει καλά με συγκεκριμένο τρόπο, είναι τσαρλατάνος κατά κάποιον τρόπο. Η θεράπεία που λαμβάνω εγώ (δεν θυμάμαι καν την ονομασία) μου είχαν πει ότι περιέχει και Γ-Σ αλλά και ατομοκεντρική ή κατι τέτοιο. Και γω πάντως νομίζω ότι οι χαρακτήρες των ανθρώπων ποικίλλουν και μου έχει φανεί πιο ανθρώπινο να προσπαθούν να με αντιμετωπίσουν σαν Γρηγόρη και όχι σαν \"κρίση πανικου\". Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι εννοώ, θέλω να πω ότι η Γ-Σ ίσως είναι η πιο άμεση λύση αλλά όχι και η πιο οριστική. Μπορεί να χρειαζεται μεγαλύτερη υπομονή και δύναμη αλλά μια πιο βαθιά προσέγγιση σε φέρνει αντιμέτωπο με πτυχές του εαυτού σου που δεν έχεις φανταστει. Ίσως εκεί κρύβεται και το άγχος ή ο πανικός. Σε γενικές γραμμές, Γ-Σ μπορεί ο καθένας να κάνει απο μονος του, εφαρμόζοντας ασκήσεις αναπνοών ή προσπαθώντας απλά να αλλάξει την συχνότητα των σκέψεων του.
Σε γενικές γραμμες και πάλι, πιστεύω ότι ο τομέας της ψυχολογίας σαν επιστήμη είναι πολύ υποκειμενικός, αγγίζει σχεδόν τα όρια του μεταφυσικού, οπότε για μένα καλύτερος ψυχολόγος ή προσέγγιση είναι αυτός που απλά με κάνουν να νιώθω καλύτερα μετά απο κάθε συνεδρία.
Τέλος θα ήθελα να ρωτήσω κάτι. Στο κέντρο ψυχοθεραπείας που πηγαίνω, υπάρχουν αρκετοί ψυχολόγοι αλλά και ψυχίατροι, οι οποίοι μοιράζονται τις γνώμες τους και την εξέλιξη του κάθε ασθενή τους όπως έχω παρατηρήσει. Επίσης προσωπικά με έχουνε προσέγγίση δύο θεραπέυτριες, με εξέτασε και ένας ψυχίατρος, και τώρα με βλέπει και τρίτη θεραπέυτρια στα πλαίσια αναλυτικής ομάδας. Αν κάποιος άπο όλους αυτούς έκανε λάθος προσέγγιση ή διάγνωση, δεν θα του το επισήμαναν οι υπόλοιποι? Θέλω να πω ότι με κάνει και αισθάνομαι πιο σίγουρος το γεγονός ότι έχω μιλήσει με 3 τουλάχιστον επιστήμονες οι οποίοι μάλιστα συνεδρίασαν για μένα. Τι άλλο καλύτερο θα μπορούσα να είχα κάνει? Γιατί να βάζω ταμπέλες και να ψάχνω ποιος κάνει Γ-Σ την στιγμή που οι απόψεις διίστανται παγκοσμίως?

PETRAN και marina38
συγνώμη αλλά...νομίζω ότι είτε υποβιβάζεται η νοημοσύνη μου εδώ ή εσείς προσπαθείτε να υποβιβάσετε τη δική σας.
Νομίζω ότι εγώ άλλα είπα και εσείς άλλα μου απαντάτε.
Είπα:

Quote:

---

originally posted by anwnimi
Πιστεύεις ότι είναι βοηθητικό με το να προσθέτεις στη σύστασή σου σε κάποιο μέλος (και πολύ καλά κάνεις και συστήνεις αυτό που θεωρεις εσύ καλύτερο από άποψη ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης για τις κρίσεις, πόσο μάλλον που έχεις και την ιδιότητα του επιστήμονα) τη φράση:
\"και όχι ότι να ναι ψυχοθεράπεία\";
..............................


Θεωρώ τις παρατηρήσεις σου σωστές, αλλά δε θεωρώ σωστό να εκφράζεσαι έτσι επικίνδυνα για ότι δε συμφωνείς. Μπορούμε να μη συμφωνούμε με κάτι αλλά παράλληλα να σεβόμαστε το διαφορετικό.

---

Νομίζω πως δε χρειάζεται να επαναλάβω κι άλλα από όσα είπα, θα ήταν κουραστικό και μη αναγκαίο.

PETRAN ως πτυχιούχος ψυχολογίας απάντησες στον kapatosg και δεν αμφσβητώ όπως είπα και παραπάνω την επιστημονική σου εγκυρότητα. Αυτό στο οποίο ενίσταμαι το έχω πει παραπάνω.

Γνωρίζω ότι η επικρατέστερη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση είναι η Γ-Σ. Υπάρχουν όμως πολλοί από το χώρο σας που διαφωνούν στο ότι δεν έχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, δεν τα λέμε εμείς οι θεραπευόμενοι δηλαδή, τα λένε ψυχολόγοι και ψυχίατροι! Δε σας ζήτησα να τα ασπαστείτε ούτε να πάψετε να συστήνετε στο φόρουμ αυτό που θεωρείτε καλύτερο, ζήτησα να σέβεστε τη διαφορετική άποψη!

Θα επαναλάβω κάτι που το έχω συζητήσει και παλαιότερα. Όταν κάποιος προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του (είναι λάθος να σκέφτεσαι καταστροφικά, αρνητικά, σκέψου θετικά, απασχόλησε τη σκέψη σου) και εκτίθεται συνεχώς σε ότι του προκαλέι πανικό αυτό δεν είναι ή δε μοιάζει με Γ-Σ; Απλοϊκά μεν, επειδή δεν την έχω ακολουθήσει με ψυχολόγο, αλλά θέλω να με επιβεβαιώσετε.
Ε λοιπόν αυτή την απλοϊκή μέθοδο ακολούθησα μόνη μου, με το ένστικτό μου και ενώ υπέφερα από φρικτούς και καθημερινούς πανικούς, αγοραφοβία, κοινωνική φοβία ακόμα και ιδεοληψίες τα ξεπέρασα! Ναι, δουλεύει. Το θέμα είναι και για πόσο; 3,5 χρόνια ήμουν τελείως καλά, εκτός από ανησυχία στα μεγάλα ταξίδια που ποτέ δεν γινόταν πανικός. Μέσα μου όμως δεν άλλαξε τίποτα, η αιτία ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε, δεν έγινε καμία αλλαγή ουσιαστική μέσα μου. Και όταν βίωσα την απώλεια όλα σιγά σιγά ξαναγυρίσανε. Αναμενόμενο; Για μένα ναι.

Δε λέω ότι δε χρησιμεύει μια τέτοια αντιμετώπιση. Πάρα πολύ. Αλλιώς, αν η Γ-Σ θεωρούνταν εντελώς ακατάλληλη, όσοι είχαμε πανικούς θα αναγκαζόμαστε να κάνουμε κατ\'οίκον ψυχοθεραπεία αφού ούτε να περάσουμε την πόρτα του σπιτιού μας δε θα μπορούσαμε, αλλά θα κάναμε τις αναδρομές μας στο παρελθόν ή θα εστιαζόμασταν στο εδώ και τώρα μιας προσωποκεντρικής, αλλά πιο εδώ και τώρα αφού δε θα υπήρχε τίποτα σχεδόν να βιώσουμε στους τοίχους του σπιτιού μας.

Κατά τη γνώμη μου, και κατά τη γνώμη πολλών επαγγελματιών της ψυχικής υγειας, δεν είναι αρκετή ούτε αποτελεσματική σε βάθος χρόνου. Χρειάζεται συνδυασμός με άλλες προσεγγίσεις. Γιατί να εμένουμε σε ένα μοντέλο ενώ μπορούμε να επωφεληθούμε τα θετικά από κάθε μοντέλο συνδυαστικά;

Kapatosg
σ\'ευχαριστώ και καταλαβαίνω ότι ως θεραπευόμενος κι εσύ με νιώθεις πιο εύκολα.

Quote:

---

originally posted by kapatosg
Σε γενικές γραμμές, Γ-Σ μπορεί ο καθένας να κάνει απο μονος του, εφαρμόζοντας ασκήσεις αναπνοών ή προσπαθώντας απλά να αλλάξει την συχνότητα των σκέψεων του.

Συμφωνώ απόλυτα
................
Η θεράπεία που λαμβάνω εγώ (δεν θυμάμαι καν την ονομασία) μου είχαν πει ότι περιέχει και Γ-Σ αλλά και ατομοκεντρική ή κατι τέτοιο.
Συνδυασμός επομένως

---

Σου εύχομαι καλή ίαση kapatosg:)

Quote:

---

Originally posted by marina38
Τώρα είδα και την απάντηση του PETRAΝ και έτσι προσθέτω αυτό το απόσπασμα από τα γραφόμενα του, ως συνέχεια για τα περί \'επένδυσης\'

Quote:

---

Originally posted by PETRAN
Πόσο λάθος θα ήταν κάποιος να παίρνει αντιπυρετικό για την κατάθλιψη (γιατί έτσι το έχει συνηθίσει ότι θα αισθανθεί καλύτερα σαν placebo) και κάποιος να τον ενημερώνει ότι παίρνει το λάθος φάρμακο γιατί υπάρχουν και τα αντικαταθλιπτικά?

---

---

Θεωρώ το παράδειγμα άτοπο και το γιατί φαίναται από όσα σας είπα

Quote:

---

Originally posted by marina38
anwnimi, δεν διαφωνώ για τα περί \'ευαλωτότητας\', αλλά είναι σημαντικό οι προσπάθειες να αντιμετωπίσει κάποιος τον πανικό να ξεκινούν με μία προσέγγιση που είναι καταρχήν εστιασμένη στον πανικό και δεν είναι γενικώς κι αορίστως \'ψυχοθεραπεία\'.
Συμφωνώ marina με το ρήμα ξεκινήσει και γενικά με αυτή σου τη διατύπωση

Κάπως έτσι εκλαμβάνω εγώ το σχόλιο του PETRAN.
Εδώ για μένα κάνεις λάθος. Δε μίλησε ούτε για ξεκίνημα με Γ-Σ, ούτε για συνδυασμό αλλά επιπλέον με απαξιωτικά λόγια για ότι το διαφορετικό. Ξαναλέω μπορείς να προτείνεις αυτό στο οποίο πιστεύεις, να επικαλεστείς την πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας και να παραθέσεις ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ για τη \"μη αποτελεσματικότητα\" των υπολοίπων προσεγγίσεων. Αυτή τη διαδικασία θεωρώ επιστημονική, τεκμηριωμένη και πάνω από όλα ανθρώπινη.


Εξάλλου, ανεξάρτητα από το ποια είναι η προσωπική άποψη-προτιμητέα προσέγγιση του κάθε ψυχολόγου, καλό είναι να έχουμε κατά νου και ποια είναι η προσέγγιση που δείχνει καλά αποτελέσματα βάσει ερευνητικών δεδομένων.

Όταν όμως προβάλεις σαν κάτι την καλύτερη λύση, θα πρέπει να λες όλη την αλήθεια και όχι τη μισή. Καλά αποτελέσματα ΒΡΑΧΥΧΡΟΝΙΑ


Με αυτό κατά νου, δεν θα πρότεινα σε καμία περίπτωση σε κάποιον που έχει πανικό και αναρωτιέται σε ποιον να απευθυνθεί, να ξεκινήσει ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, αντίθετα θα συνιστούσα ένα γνωσιακό-συμπεριφοριστικό μοντέλο. Θα θεωρούσα ανεύθυνο να του προτείνω μια προσέγγιση καθόλα ενδιαφέρουσα και με σημαντική συνεισφορά, αλλά ανεπαρκώς τεκμηριωμένη στην αντιμετώπιση του πανικού.

Με τη λέξη ανεύθυνο δε συμφωνώ, όπως και πολλοί του χώρου σας. Ανεύθυνη θεωρώ τη στάση για την οποία διαφωνώ στο θέμα που έθεσα.

Από την άλλη, καθώς η λέξη \'αποτέλεσμα\' έχει διαφορετική σημασία για τον καθένα, η κάθε κατάσταση που βιώνει είναι πολυπαραγοντική, ο κάθε άνθρωπος είναι πολύπλοκος και διαφορετικός από έναν άλλο, είναι πιθανό κάποιος να νιώθει ότι αντιμετωπίζει αποτελεσματικά (και) τον πανικό μέσω μιας άλλης προσέγγισης. Σε μία τέτοια περίπτωση δεν θα έλεγα \'σταμάτα αυτό που κάνεις και πήγαινε κάνε γνωσιακή εδώ και τώρα\', αλλά θα του πρότεινα να παρακολουθεί την πρόοδο του.

Εδώ με βρίσκεις απολύτως σύμφωνη γιατί δεν είσαι απόλυτη. Αν και ο PETRAN εκφραζόταν έτσι δε θα κάναμε αυτή τη συζήτηση

Τέλος, αν κάποιος έχει επενδύσει ψυχικά-συναισθηματικά όπως λες σε μια άλλη προσέγγιση, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να λάβουμε περισσότερο υπόψη την \'επένδυση\' από το όφελος, εφόσον βέβαια κάποιος ζητά τη γνώμη μας.
[b]Αρκεί ξαναλέω να λαμβάνετε υπόψη σας το σύνολο της αλήθειας και όχι μόνο τη μισή.

---

Anwnimi συμμερίζομαι τον προβληματισμό σου, για το αν θα έπρεπε να ισχύουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις - όρους για τους ψυχολόγους που μπαίνουν στο φόρομ δηλώνοντας την ιδιότητά τους αυτή.

Εχω πολλά να πω πάνω στο θέμα αυτό, το οποίο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και ευαισθησίας και δεν μπορέι ο κάθε ειδικός να μπαίνει και να λεεί ότι θέλει και όπως το θέλει.

Η ευθύνη του δεν είναι κοινή με την ευθύνη ενός οποιουδήποτε μέλους θεωρώ.

Και εκτός αυτού, όταν παραθέτουμε γραπτώς την άποψη - συμβουλή μας, έχουμε μεγαλύτερο περιθώριο μιας προσεκτικής διαμόρφωσης του ύφους και του τρόπου των λεγομένων μας, οπότε θεωρώ απαράδεκτο να γράφει κάποιος ειδικός προτάσεις του τύπου \" ότι να ναι ψυχοθεραπεία\" εντάσσοντας σε αυτό οποιαδήποτε προσέγγιση δεν είναι η δική του.


Άλλο υποστηρίζω οτι μια προσέγγιση είναι η καταλληλότερη έναντι άλλων κι άλλο πρεσβέυω πως όλες οι άλλες έιναι ένα \" οτι να ναι\".

Κι αν όλο αυτό που συζυτάμε, φαίνεται σε κάποιον ειδικό ως λεπτολόγημα για τα δικά του μέτρα και σταθμά,
τότε κακώς, κατά τη γνώμη μου, διότι η ευαισθησία στη σύλληψη ακόμα και των λεπτών αποχρώσεων, των λεπτομερειών ( που όμως είναι εξίσου σημαντικές), είναι καθοριστικής σημασίας για τον ειδικό που ασχολείται με την ανθρώπινη ψυχή.

Quote:

---

Originally posted by marina38
anwnimi, δεν διαφωνώ για τα περί \'ευαλωτότητας\', αλλά είναι σημαντικό οι προσπάθειες να αντιμετωπίσει κάποιος τον πανικό να ξεκινούν με μία προσέγγιση που είναι καταρχήν εστιασμένη στον πανικό και δεν είναι γενικώς κι αορίστως \'ψυχοθεραπεία\'.
Πιστεύω οτι αυτό ακριβώς είναι ένα απο τα μειονεκτήματα της γνωσιακής παρέμβασης. Εστιάζει στον πανικό, που είναι η κορυφή του παγόβουνου και όχι στο ίδιο το παγόβουνο. Οταν στα μέσα της θεραπείας μου ( ανθρωποκεντρική) είχα ξεπεράσει πανικούς και τις περισσότερες φοβίες, τότε ένιωσα να αρχίζει η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ δουλειά με το μέσα μου. Και τί μας δείχνει αυτό? Οτι η συμπεριφοριστική τελειώνει, εκεί που η ανθρωποκεντρική έχει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ αρχίσει. Εξειδίκευση και βραχυπρόθεσμο. Ετσι θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την σκοπιά της γνωσιακής, προσοχή όμως, όταν χρησιμοποιείται μεμονωμένα και όχι στα πλαίσια μιας ευρύτερης ψυχοθεραπείας. Η προσσέγγιση αυτή είναι εστιασμένη στο σύμπτωμα ( πανικό) και δεν προχωρά βαθύτερα, εξού και τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα. Σε μια ευρύτερη ψυχοθεραπεία, το σύμπτωμα μπορεί να θεραπευτεί μακροπρόθεσμα μεν, αλλά ΟΡΙΣΤΙΚΑ. Και στην τελική, πραγματικά δεν καταλαβαίνω τί είδους θεώρηση των πραγμάτων είναι αυτή που εκλαμβάνει τον πανικό ως ασύνδετο απο τα βαθύτερα αίτια του και κοιτά την επιφάνεια ( διαστρέβλωση της σκέψης)... Η φράση σου \"δεν είναι γενικώς και αορίστως ψυχοθεραπεία\" δείχνει μαι μεροληψία υπέρ της εξειδίκευσης. Η οποία κατά τη γνώμη μου, είναι αστοχη. Η θεραπεία του όλου ( εν γενει ψυχοθεραπεία), θα επιφέρει και τη θεραπεία του μέρους( πανικός). Η θεραπεία του μέρους όμως δεν θα επιφέρει τη θεραπεία του όλου. ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΙΑΚΗ. Ουτε αμφισβητώ την αξία της, μόνο αν χρησιμοποιηθεί συνδυαστικά με μια πιο σφαιρική ψυχοθεραπεία όμως.




Κάπως έτσι εκλαμβάνω εγώ το σχόλιο του PETRAN. Εξάλλου, ανεξάρτητα από το ποια είναι η προσωπική άποψη-προτιμητέα προσέγγιση του κάθε ψυχολόγου, καλό είναι να έχουμε κατά νου και ποια είναι η προσέγγιση που δείχνει καλά αποτελέσματα βάσει ερευνητικών δεδομένων.
Ναι, απλά όταν επικαλούμαστε ερευνητικά δεδομένα, ας έχουμε υπόψιν, πρώτον, ποιός ήταν ο στόχος της γνωσιακής, η αντιμετώπιση του πανικού? Και δεύτερον, πόσο καιρό μετά έγινε η επαληθευση της ίασης? Το οτι ξεπερνιέται και μάλιστα σχετικά άμεσα και γρήγορα, δεν σημαίνει οτι διαρκεί κιόλας, έτσι?

Με αυτό κατά νου, δεν θα πρότεινα σε καμία περίπτωση σε κάποιον που έχει πανικό και αναρωτιέται σε ποιον να απευθυνθεί, να ξεκινήσει ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, αντίθετα θα συνιστούσα ένα γνωσιακό-συμπεριφοριστικό μοντέλο. Θα θεωρούσα ανεύθυνο να του προτείνω μια προσέγγιση καθόλα ενδιαφέρουσα και με σημαντική συνεισφορά, αλλά ανεπαρκώς τεκμηριωμένη στην αντιμετώπιση του πανικού.

Από την άλλη, καθώς η λέξη \'αποτέλεσμα\' έχει διαφορετική σημασία για τον καθένα, η κάθε κατάσταση που βιώνει είναι πολυπαραγοντική, ο κάθε άνθρωπος είναι πολύπλοκος και διαφορετικός από έναν άλλο, είναι πιθανό κάποιος να νιώθει ότι αντιμετωπίζει αποτελεσματικά (και) τον πανικό μέσω μιας άλλης προσέγγισης. Σε μία τέτοια περίπτωση δεν θα έλεγα \'σταμάτα αυτό που κάνεις και πήγαινε κάνε γνωσιακή εδώ και τώρα\', αλλά θα του πρότεινα να παρακολουθεί την πρόοδο του.
Εσύ δεν θα το έλεγες. Ο συνάδελφός σου όμως χρησιμοποιώντας την φράση \" οτι να ναι θεραπεία\" μπορεί κάλλιστα να μεταφραστεί σαν ένα τέτοιο μήνυμα απο κάποιον που ακολουθεί μια προσέγγιση που του ταιριάζει. Και αυτό είναι που του προσάπτω. Οχι το οτι προτείνει την γνωσιακή, αλλά τον ΤΡΟΠΟ με τον οποίο την προτείνει.

Τέλος, αν κάποιος έχει επενδύσει ψυχικά-συναισθηματικά όπως λες σε μια άλλη προσέγγιση, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να λάβουμε περισσότερο υπόψη την \'επένδυση\' από το όφελος, εφόσον βέβαια κάποιος ζητά τη γνώμη μας.

---

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
PETRAN και marina38
συγνώμη αλλά...νομίζω ότι είτε υποβιβάζεται η νοημοσύνη μου εδώ ή εσείς προσπαθείτε να υποβιβάσετε τη δική σας.
Νομίζω ότι εγώ άλλα είπα και εσείς άλλα μου απαντάτε.
Είπα:

Quote:

---

originally posted by anwnimi
Πιστεύεις ότι είναι βοηθητικό με το να προσθέτεις στη σύστασή σου σε κάποιο μέλος (και πολύ καλά κάνεις και συστήνεις αυτό που θεωρεις εσύ καλύτερο από άποψη ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης για τις κρίσεις, πόσο μάλλον που έχεις και την ιδιότητα του επιστήμονα) τη φράση:
\"και όχι ότι να ναι ψυχοθεράπεία\";
..............................


Θεωρώ τις παρατηρήσεις σου σωστές, αλλά δε θεωρώ σωστό να εκφράζεσαι έτσι επικίνδυνα για ότι δε συμφωνείς. Μπορούμε να μη συμφωνούμε με κάτι αλλά παράλληλα να σεβόμαστε το διαφορετικό.

---

Νομίζω πως δε χρειάζεται να επαναλάβω κι άλλα από όσα είπα, θα ήταν κουραστικό και μη αναγκαίο.

PETRAN ως πτυχιούχος ψυχολογίας απάντησες στον kapatosg και δεν αμφσβητώ όπως είπα και παραπάνω την επιστημονική σου εγκυρότητα. Αυτό στο οποίο ενίσταμαι το έχω πει παραπάνω.

Γνωρίζω ότι η επικρατέστερη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση είναι η Γ-Σ. Υπάρχουν όμως πολλοί από το χώρο σας που διαφωνούν στο ότι δεν έχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, δεν τα λέμε εμείς οι θεραπευόμενοι δηλαδή, τα λένε ψυχολόγοι και ψυχίατροι! Δε σας ζήτησα να τα ασπαστείτε ούτε να πάψετε να συστήνετε στο φόρουμ αυτό που θεωρείτε καλύτερο, ζήτησα να σέβεστε τη διαφορετική άποψη!

Θα επαναλάβω κάτι που το έχω συζητήσει και παλαιότερα. Όταν κάποιος προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του (είναι λάθος να σκέφτεσαι καταστροφικά, αρνητικά, σκέψου θετικά, απασχόλησε τη σκέψη σου) και εκτίθεται συνεχώς σε ότι του προκαλέι πανικό αυτό δεν είναι ή δε μοιάζει με Γ-Σ; Απλοϊκά μεν, επειδή δεν την έχω ακολουθήσει με ψυχολόγο, αλλά θέλω να με επιβεβαιώσετε.
Ε λοιπόν αυτή την απλοϊκή μέθοδο ακολούθησα μόνη μου, με το ένστικτό μου και ενώ υπέφερα από φρικτούς και καθημερινούς πανικούς, αγοραφοβία, κοινωνική φοβία ακόμα και ιδεοληψίες τα ξεπέρασα! Ναι, δουλεύει. Το θέμα είναι και για πόσο; 3,5 χρόνια ήμουν τελείως καλά, εκτός από ανησυχία στα μεγάλα ταξίδια που ποτέ δεν γινόταν πανικός. Μέσα μου όμως δεν άλλαξε τίποτα, η αιτία ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε, δεν έγινε καμία αλλαγή ουσιαστική μέσα μου. Και όταν βίωσα την απώλεια όλα σιγά σιγά ξαναγυρίσανε. Αναμενόμενο; Για μένα ναι.

Δε λέω ότι δε χρησιμεύει μια τέτοια αντιμετώπιση. Πάρα πολύ. Αλλιώς, αν η Γ-Σ θεωρούνταν εντελώς ακατάλληλη, όσοι είχαμε πανικούς θα αναγκαζόμαστε να κάνουμε κατ\'οίκον ψυχοθεραπεία αφού ούτε να περάσουμε την πόρτα του σπιτιού μας δε θα μπορούσαμε, αλλά θα κάναμε τις αναδρομές μας στο παρελθόν ή θα εστιαζόμασταν στο εδώ και τώρα μιας προσωποκεντρικής, αλλά πιο εδώ και τώρα αφού δε θα υπήρχε τίποτα σχεδόν να βιώσουμε στους τοίχους του σπιτιού μας.

Κατά τη γνώμη μου, και κατά τη γνώμη πολλών επαγγελματιών της ψυχικής υγειας, δεν είναι αρκετή ούτε αποτελεσματική σε βάθος χρόνου. Χρειάζεται συνδυασμός με άλλες προσεγγίσεις. Γιατί να εμένουμε σε ένα μοντέλο ενώ μπορούμε να επωφεληθούμε τα θετικά από κάθε μοντέλο συνδυαστικά;

---

Δεν κατάλαβα δηλαδή δεν σε κάλυψα με την απάντησή μου? Δεν τίθεται θέμα επιλογής γιατί αυτό έχουν αποδείξει οι έρευνες να λειτουργεί. ΔΕΝ είναι ότι εγώ δεν συμφωνώ, είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία της επισημονικής κοινότητας ΔΕΝ συμφωνεί. Σου έδωσα και τα επίσημα links του NICE αλλά φαίνεται προσπεράστηκαν. Ορίστε ακόμα ένα, για τον κρατικό φορέα των ψυχιάτρων της Αγγλίας Royal College of Psychiatrists τι λέει

How effective is CBT?


It is one of the most effective treatments for conditions where anxiety or depression is the main problem
It is the most effective psychological treatment for moderate and severe depression
It is as effective as antidepressants for many types of depression


CBT isn\'t for everyone and another type of talking treatment may work better for you.
CBT is as effective as antidepressants for many forms of depression. It may be slightly more effective than antidepressants in treating anxiety.
For severe depression, CBT should be used with antidepressant medication. When you are very low you may find it hard to change the way you think until antidepressants have started to make you feel better.
Tranquillisers should not be used as a long term treatment for anxiety. CBT is a better option.


http://www.rcpsych.ac.uk/mentalhealthinfoforall/treatments/cbt.aspx



Δεν υπάρχει καμία έρευνα που να αποδυκνείει την αποτελεσματικότητα άλλης προσέγγισης στην διαταραχή πανικού.Οι δήθεν \"βαθύτερες υποσεινήδητες συγκρούσεις\" που πρέπει να έρθουν στην επιφάνεια για να λυθεί το δήθεν πρόβλημα είναι μύθος που έχει ξεκινήσει από την ψυχαναλυτική σχολή των αρχών του 20ού αιώνα και δεν έχει επιβεβαιωθεί ποτέ. Αλλά και έτσι να είναι, δεν μπορώ να καταλάβω πως καταλαβαίνοντας την αρχή η το \"νόημα\" του προβλήματος θα \"λύσει\" μαγικά και το πρόβλημα και θα φύγει. Το να καταλάβω ότι πάτησα το γκάζι παραπάνω γιατί ήμουν εκνευρισμένος με την μητέρα μου και έτσι έφυγα από το δρόμο δεν θα με βοηθήσει να ξανα-ανέβω πάνω. Πρέπει να αναπτύξω αντοχή και \"μύες\" για να ξανα-ανέβω και η γνώση του γιατί έπεσα, αν και χρήσιμη στα πλαίσια της αυτο-ανάπτυξης και της βελτίωσης του εαυτού (δεν θα πατήσω ξανά τόσο το γκάζι), δεν χρησιμέύει πουθενά στο σκαρφάλωμα. Αυτά είναι πλέον γνωστά στην mainstream ψυχολογία το γιατί κάποιοι κολλάνε με αυτές τις αρχαίες αντιλήψεις περι \"ασυνείδητων συγκρούσεων\" δεν το καταλαβαίνω. Ίσως οι άνθρωποι ψάχνουν κάποιο βάθος εκεί που δεν υπάρχει, ελπίζωντας ΄ότι αυτό το βάθος θα φέρει με κάποιο μυστικιστικό τρόπο την λύτρωση του εγώ. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί να υπάρχει.


Για την Γ-Σ, έρευνες έχουν αποδείξει ότι είναι αποτελεσματική για τουλάχιστον 2 χρόνια μετά την λήξη της θεραπείας. Κάποια παλινδρόμηση είναι πιθανή, οπότε δουλειά του θεραπευτή είναι να μάθει στον θεραπευόμενο και πως να το αντιμετωπίζει όταν και όποτε (αν) γυρίσει. Κατά την γνώμη μου ο σωστός και έμπειρος θεραπευτής μπορεί να είναι τρομερά αποτελεσματικός.


Μπορώ να δω ότι αν κάποιος έχει ξοδέψει \"ενέργεια\" σε άλλες θεραπείες τείνει να τις \"υιοθετεί\" και και είναι δύσκολο να αλλάξει την στάση του. Τον μηχανισμό αυτό τον θυμάμαι από την κοινωνική ψυχολογία και λέγεται \"cognitive dissonance\" (γνωστική αντίχοιση) και λέει ότι \"όσο ποιο μεγάλη είναι η απόκληση από τα επιθυμητά όρια μιας κατάστασης τόσο κάποιος θα τείνει να υιοθετήσει αυτήν την κατάσταση εκτός και αν μπορεί να την αποδώσει σε εξωτερικά αίτια\". Θυμάμαι την \"έρευνα του εστιατωρίου\", όπου ρωτούσαν τα υποκείμενα για το πόσο περίμεναν να έρθει ο λογαριασμός (σε σχέση με την ποιότητα του φαγητού). Όταν ο λογαριασμός ήταν λίγο μεγαλύτερος από τα προσδωκόμενα όρια (μικρό \"cognitive dissonance\"), τότε τα υποκείμενα έτειναν να ομολογήσουν την δυσαρέσκεια τους για το φαγητό. Όταν όμως ο λογαριασμός ήταν πολύ μεγαλύτερος (υπήρχε μεγάλο \"cognitive dissonance\") τότε έτειναν να υποστηρίζουν ότι έμειναν ευχαριστημένοι από το φαγητό ανεξάρτητα από την ποιότητά του! Το να ομολογήσουν την δυσαρέσκειά τους στην μεγάλη απόκλιση θα σήμαινε ότι θα έπρεπε ουσιαστικά να δεχθούν το σφάλμα του εαυτού τους, κάτι που δεν υπήρξε στην μικρή απόκλιση. Αυτός είναι ένας φυσιολογικός μηχανισμός \"άμυνας\" βέβαια. (Ίσως ο λόγος που κάποιοι/ες παραμένουν σε μια άσχημη σχέση/εργασία κλπ.?) Άσχετο βέβαια αυτό δεν έχει σχέση με κρίσεις πανικού ούτε υπονοώ ότι η anwnimi είναι σε τέτοια κατάσταση. Απλά το μοιράστηκα μαζί σας γιατί το βρήκα ενδιαφέρον (και επειδή βρήκα αφορμή χε) να θυμίσουμε ότι η ψυχολογία δεν είναι μόνο ψυχοπαθολογία.


Δεν ξέρω τι άλλο να πω, ομολογώ πάντως anwnimi ότι ο τόνος σου δεν μ\'άρεσε (αυτά περι νοημοσύνης) και αν ξαναδώ τέτοια \"φορτισμένη\" απάντηση δεν θα μπω στον κόπο να απαντήσω. Αυτά, καλή ανάσταση.

Πετράν, οι δήθεν βαθύτερες ασυνείδητες συγκρούσεις είναι αποκύημα του μυαλού των ψυχαναλυτών, κάτι τέτοιο υποστηρίζεις στα πλαίσια της άποψης που καταθέτεις, αν κατάλαβα?