Σχεση

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Μπορεί να ισχύει αυτό που λες .
Άλλωστε το είπα ..κατά καιρούς εμείς οι γονείς ρίχνουμε περισσότερο ενδιαφέρων σε ένα από τα παιδιά μας όχι γιατί δεν ενδιαφερόμαστε για τα άλλα ,αλλά γιατί αισθανόμαστε ότι μάλλον εκείνη την περίοδο είναι πιο ευάλωτα και μας χρειάζονται περισσότερο...

Ότι και να λέει ο σύντροφός σου οι πράξεις του μετρανε στο τέλος να το ξέρεις.
Μπορεί σε εσένα να ξεσπάει και να λέει αυτή την καταπίεση που αισθάνεται ...Τι να το κάνεις όμως αν δεν έχει το σθένος να το πει και πολύ περισσότερο να το δείξει στην μανα του?
Μια ζωή έτσι θα είναι και μια ζωή θα βρίσκεται στην ίδια κατάσταση .....

Εσύ όμως δεν μου είπες πως αισθάνεσαι ?
Σου αρέσει να το βλέπεις έτσι?Υποταγμένο στα θέλω τις μάνας του?
Νομίζεις ότι μπορείς να τον αλλάξεις ?
Γιατί αυτόν πρέπει να αλλάξεις και όχι την μάνα του...Αυτή καλώς ή κακώς βρίσκει και τα κάνει...
Αν δεν δώσεις δίκαιωμα σε κάποιων δεν φτανει ως εκεί...

εσύ πιστεύεις ότι αξίζεις κάτι τέτοιο?

---

Πιστεύω πως δεν αξίζω αυτή την κατάσταση
Δεν μου αρέσει να τον βλέπω έτσι του έχω εξηγήσει πως πρέπει να βάλει όρια κάποιες φορές συμφωνεί άλλες φορές όμως δεν συμφωνεί
Μάλλον μπορεί να πιστεύει πως η μάνα τ και οι οικογένεια τ θα είναι εκεί για πάντα ενώ εγώ όχι
Όμως είμαστε 5 χρόνια μαζί κ τον έχω στηρίξει σε αρκετά πράγματα τ έχω δείξει πως ούτε ανώριμη είμαι παρόλο που είμαι 20 ούτε χαζή
Και απλά νιώθω μια πίεση με όλα αυτά ένα βάρος και με έχει κουράσει πολύ

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Σε αυτό που θα ήταν καλύτερο να επικεντρωθεις είναι η συμπεριφορά που έχει ο φίλος σου προς την μητέρα του και σε σένα.. Η μητέρα του ας λέει ότι θέλει. Τις επιλογές για την ζωή του τις κάνεις ο ίδιος. Αν σε θέλει στην ζωή του τότε θα βρει τρόπο να σας προστατέψει (εσένα κι αυτόν = τη σχέση σας) χωρίς να παίζετε θέατρο (ότι δεν είστε μαζί).

---

Δεν ξέρω αν θα τα βάλει μαζί της για να είμαστε μαζί
Αντίθετα πριν λίγο καιρό επειδή έλεγε βλακείες συνέχεια στο αγόρι Μ εκείνος Μ ζήτησε να της μιλήσω εγώ
Και εγώ φυσικά αρνήθηκα γτ χωρίς να της έχω κάνει τπτ με έβριζε και έλεγε ότι μπορεί να βρει μια πολύ καλύτερη ο γιος της

Quote:

---

Originally Posted by Martmm

Πιστεύω πως δεν αξίζω αυτή την κατάσταση
Δεν μου αρέσει να τον βλέπω έτσι του έχω εξηγήσει πως πρέπει να βάλει όρια κάποιες φορές συμφωνεί άλλες φορές όμως δεν συμφωνεί
Μάλλον μπορεί να πιστεύει πως η μάνα τ και οι οικογένεια τ θα είναι εκεί για πάντα ενώ εγώ όχι
Όμως είμαστε 5 χρόνια μαζί κ τον έχω στηρίξει σε αρκετά πράγματα τ έχω δείξει πως ούτε ανώριμη είμαι παρόλο που είμαι 20 ούτε χαζή
Και απλά νιώθω μια πίεση με όλα αυτά ένα βάρος και με έχει κουράσει πολύ

---

Φυσικά και δεν αξίζεις μια τέτοια κατάσταση .
Κανένας μας δεν αξίζει να ανέχεται τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς και συμπεριφορές από ανθρώπους που στο κάτω κάτω δεν θα ζήσεις μαζί τους...
Οποίοι και να είναι αυτοί οι άνθρωποι ακόμα και αν αυτοί είναι οι γονείς του συντρόφου μας...

Σε αυτούς δεν έχεις να αποδείξεις κάτι ...ούτε τι άνθρωπος είσαι ,ούτε τι συναισθήματα έχεις για το παιδί τους .
Από την στιγμή που δεν σε δέχονται και δεν σε σέβονται το πιο σωστό είναι να απομακρυνθείς άμεσα από κοντά τους για να μην σε επηρεάζουν καθόλου...
Θα μου πεις πως ,από την στιγμή που έχει τέτοιοι δέσιμο ο άνθρωπος σου ...
Εκεί είναι το θέμα ....μπορεί να ξεκόψει αυτός από τους δικούς του?Να τους δηλώσει ξεκάθαρα ότι δεν θέλει να ασχολούνται με αυτό το κομμάτι της ζωής του?

Είπες νομίζει ότι θα είναι για πάντα μαζί τους .....άρα είναι φανερό πλέον και σε εσένα ο βαθμός εξάρτησης που έχει αυτός ο άνθρωπος με τους δικούς του .

Είσαι σε θέση να δώσεις τέτοια μάχη?Να καταφέρεις να τον κάνεις κάτι που ο ίδιος το βλέπει αδύνατο?
Γιατί μάχη πρεπει να δώσεις ....με τις αντοχές σου,με την υπομονή σου ,τα ψυχικά αποθεματα σου,με όλα αυτά που είναι άμεσα συνυφασμένα με το ψυχολογικό σου κομμάτι.
Νομίζεις ότι μπορείς ?
Αξίζει ο συγκεκριμένος τέτοια προσπάθεια ?
Και ναι τώρα είστε μόνοι σας ,αργότερα που μπορεί να κάνετε οικογένεια θα είσαι σε θέση η μανούλα του να σας κάνει κουμάντο και στο δικό σας σπίτι?
Γιατί θα κάνει πίστεψέ με ......και αν δεν μπουν από τώρα όρια τότε τα πράγματα θα χειροτερεύουν όσο περνάει ο καιρός ...

Σορυ αν σε ζαλίζω με τις ερωτήσεις μου αλλά θέλω να σκέφτεσαι το παραμικρό και γράφοντας τις απαντήσεις να συνειδητοποιείς λιγάκι τι γίνεται ...

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Φυσικά και δεν αξίζεις μια τέτοια κατάσταση .
Κανένας μας δεν αξίζει να ανέχεται τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς και συμπεριφορές από ανθρώπους που στο κάτω κάτω δεν θα ζήσεις μαζί τους...
Οποίοι και να είναι αυτοί οι άνθρωποι ακόμα και αν αυτοί είναι οι γονείς του συντρόφου μας...

Σε αυτούς δεν έχεις να αποδείξεις κάτι ...ούτε τι άνθρωπος είσαι ,ούτε τι συναισθήματα έχεις για το παιδί τους .
Από την στιγμή που δεν σε δέχονται και δεν σε σέβονται το πιο σωστό είναι να απομακρυνθείς άμεσα από κοντά τους για να μην σε επηρεάζουν καθόλου...
Θα μου πεις πως ,από την στιγμή που έχει τέτοιοι δέσιμο ο άνθρωπος σου ...
Εκεί είναι το θέμα ....μπορεί να ξεκόψει αυτός από τους δικούς του?Να τους δηλώσει ξεκάθαρα ότι δεν θέλει να ασχολούνται με αυτό το κομμάτι της ζωής του?

Είπες νομίζει ότι θα είναι για πάντα μαζί τους .....άρα είναι φανερό πλέον και σε εσένα ο βαθμός εξάρτησης που έχει αυτός ο άνθρωπος με τους δικούς του .

Είσαι σε θέση να δώσεις τέτοια μάχη?Να καταφέρεις να τον κάνεις κάτι που ο ίδιος το βλέπει αδύνατο?
Γιατί μάχη πρεπει να δώσεις ....με τις αντοχές σου,με την υπομονή σου ,τα ψυχικά αποθεματα σου,με όλα αυτά που είναι άμεσα συνυφασμένα με το ψυχολογικό σου κομμάτι.
Νομίζεις ότι μπορείς ?
Αξίζει ο συγκεκριμένος τέτοια προσπάθεια ?
Και ναι τώρα είστε μόνοι σας ,αργότερα που μπορεί να κάνετε οικογένεια θα είσαι σε θέση η μανούλα του να σας κάνει κουμάντο και στο δικό σας σπίτι?
Γιατί θα κάνει πίστεψέ με ......και αν δεν μπουν από τώρα όρια τότε τα πράγματα θα χειροτερεύουν όσο περνάει ο καιρός ...

Σορυ αν σε ζαλίζω με τις ερωτήσεις μου αλλά θέλω να σκέφτεσαι το παραμικρό και γράφοντας τις απαντήσεις να συνειδητοποιείς λιγάκι τι γίνεται ...

---

Δεν ξέρω αν είμαι σε θέση ..με έχει κουράσει όλο αυτό όμως τον αγαπάω μαζί του ονειρευόμουν το μέλλον μου
Και αυτό που κάνει η μάνα του να μην με θέλει το έχει ξανά κάνει την προηγούμενη φορά την είχα πιάσει και της είχα μιλήσει και ήταν κομπλέ
Μετά πάλι το ίδιο μόλις πήγα διακοπές με το αγόρι Μ είχε αρχίσει είδη να κν σαν τρελή

Quote:

---

Originally Posted by Martmm

Δεν ξέρω αν είμαι σε θέση ..με έχει κουράσει όλο αυτό όμως τον αγαπάω μαζί του ονειρευόμουν το μέλλον μου
Και αυτό που κάνει η μάνα του να μην με θέλει το έχει ξανά κάνει την προηγούμενη φορά την είχα πιάσει και της είχα μιλήσει και ήταν κομπλέ
Μετά πάλι το ίδιο μόλις πήγα διακοπές με το αγόρι Μ είχε αρχίσει είδη να κν σαν τρελή

---

Βλέπεις λοιπόν ότι οποιαδήποτε προσπάθεια μπορεί να φτιάξει για λίγο την συμπεριφορά της αλλά στο τέλος ο παρονομαστής μένει ίδιος ...
Και να ξέρεις ότι σε τέτοιες ηλικίες δύσκολα οι άνθρωποι αλλάζουν ...όσο και να προσποιείται κάποιος για λίγο είναι .... πάλι τα ίδια θα κάνει...

Καταλαβαίνω ότι τον αγαπάς ,είστε τόσα χρόνια μαζί ,έχετε ζήσει αρκετά αλλά είσαι τόσο μικρή..
Έχεις τόσα πράγματα που μπορείς να κάνεις και να ζήσεις ακόμα .Γιατί να μπαίνεις σε τέτοιες διαδικασίες και να χάνεις τα πιο πολύτιμα και τα πιο δημιουργικά χρόνια της ζωής σου...

Πίστεψε με καλό μου ,τίποτα δεν έχει τόση αξία όσο ο ευατος σου .Να είσαι καλά ,να νοιωθεις καλά ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μείνεις μόνη σου.

Έχεις κάνει καθόλου σχέδια στο μυαλό σου για το τι θες να κάνεις στη ζωή σου ?
Σχέδια που να είσαι μόνο εσύ ,όχι και οι δύο μαζί

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Βλέπεις λοιπόν ότι οποιαδήποτε προσπάθεια μπορεί να φτιάξει για λίγο την συμπεριφορά της αλλά στο τέλος ο παρονομαστής μένει ίδιος ...
Και να ξέρεις ότι σε τέτοιες ηλικίες δύσκολα οι άνθρωποι αλλάζουν ...όσο και να προσποιείται κάποιος για λίγο είναι .... πάλι τα ίδια θα κάνει...

Καταλαβαίνω ότι τον αγαπάς ,είστε τόσα χρόνια μαζί ,έχετε ζήσει αρκετά αλλά είσαι τόσο μικρή..
Έχεις τόσα πράγματα που μπορείς να κάνεις και να ζήσεις ακόμα .Γιατί να μπαίνεις σε τέτοιες διαδικασίες και να χάνεις τα πιο πολύτιμα και τα πιο δημιουργικά χρόνια της ζωής σου...

Πίστεψε με καλό μου ,τίποτα δεν έχει τόση αξία όσο ο ευατος σου .Να είσαι καλά ,να νοιωθεις καλά ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μείνεις μόνη σου.

Έχεις κάνει καθόλου σχέδια στο μυαλό σου για το τι θες να κάνεις στη ζωή σου ?
Σχέδια που να είσαι μόνο εσύ ,όχι και οι δύο μαζί

---

Δυστυχώς δεν το έχω σκεφτεί λόγο ότι όλα αυτά τα χρόνια είμαστε μαζί
Φυσικά και έχω σχέδια για τον επαγγελματικό μου προορισμό όμως για την προσωπική μου ζωή δεν ξέρω
Πάντα σκεφτόμουν ότι θα είμαι μαζί του ότι θα ζήσουμε όμορφα πράγματα εμπειρίες μαζί

Quote:

---

Originally Posted by Martmm

Δυστυχώς δεν το έχω σκεφτεί λόγο ότι όλα αυτά τα χρόνια είμαστε μαζί
Φυσικά και έχω σχέδια για τον επαγγελματικό μου προορισμό όμως για την προσωπική μου ζωή δεν ξέρω
Πάντα σκεφτόμουν ότι θα είμαι μαζί του ότι θα ζήσουμε όμορφα πράγματα εμπειρίες μαζί

---

Λογικό για αυτό και τώρα είσαι έτσι ...

Νομίζω ότι ειναι καιρός πλέον να αρχίσεις να βλέπεις και λιγάκι τον ευατο σου έξω από όλο αυτό το ωραίο που έχεις φτιάξει στο μυαλό σου.
Να ασχοληθείς ουσιαστικά με τον επαγγελματικό σου προορισμό ...οποία καταλήξει και να έχει η σχέση σου αυτός πρέπει να είναι ο πρωταρχικός σου στοχος αυτή την περίοδο.

Στο ξαναλέω είσαι στα πιο δημιουργικά σου χρόνια ,βάλε όσο μπορείς στην άκρη τα ερωτικά και κοίτα να βάλεις άλλο στόχο για το επόμενο διάστημα ...

Γιατί να αναλώνεται για συμπεριφορές άλλων...και ειδικά όταν δεν βλέπεις φως παρά τις προσπάθειες σου.
Ωραία όλα αυτά που ζεις με αγάπες και έρωτες αλλά αυτά θα φύγουν κάποια στιγμή και όταν συνειδητοποιήσεις τι έχανες τόσα χρόνια θα είναι αργά ...
Οι δικοί σου γονείς που βρίσκονται σε όλο αυτό που ζεις ?
Τα γνωρίζουν όλα αυτά ,έχεις να μιλήσεις με κάποιον ?

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Λογικό για αυτό και τώρα είσαι έτσι ...

Νομίζω ότι ειναι καιρός πλέον να αρχίσεις να βλέπεις και λιγάκι τον ευατο σου έξω από όλο αυτό το ωραίο που έχεις φτιάξει στο μυαλό σου.
Να ασχοληθείς ουσιαστικά με τον επαγγελματικό σου προορισμό ...οποία καταλήξει και να έχει η σχέση σου αυτός πρέπει να είναι ο πρωταρχικός σου στοχος αυτή την περίοδο.

Στο ξαναλέω είσαι στα πιο δημιουργικά σου χρόνια ,βάλε όσο μπορείς στην άκρη τα ερωτικά και κοίτα να βάλεις άλλο στόχο για το επόμενο διάστημα ...

Γιατί να αναλώνεται για συμπεριφορές άλλων...και ειδικά όταν δεν βλέπεις φως παρά τις προσπάθειες σου.
Ωραία όλα αυτά που ζεις με αγάπες και έρωτες αλλά αυτά θα φύγουν κάποια στιγμή και όταν συνειδητοποιήσεις τι έχανες τόσα χρόνια θα είναι αργά ...
Οι δικοί σου γονείς που βρίσκονται σε όλο αυτό που ζεις ?
Τα γνωρίζουν όλα αυτά ,έχεις να μιλήσεις με κάποιον ?

---

Δεν έχω ανοιχτεί στους δικούς μου μόνο στην μεγάλη μου αδερφή που μου έχει πει να το τελειώσω και να προχωρήσω την ζωή μου να κάνω πράγματα για εμένα

Quote:

---

Originally Posted by Martmm

Δεν έχω ανοιχτεί στους δικούς μου μόνο στην μεγάλη μου αδερφή που μου έχει πει να το τελειώσω και να προχωρήσω την ζωή μου να κάνω πράγματα για εμένα

---

Γιατί τους φοβάσαι ? ή καλύτερα φοβάσαι τις αντιδράσεις τους?

Τι σχέση έχεις μαζί τους ,δεν συζητάς γενικά πράγματα από παλιά ή δεν συζητάς τα προσωπικά σου θέματα ?

Θα συμφωνήσω με την αδελφή σου αλλά ξέρω πόσο δύσκολο είναι το κομμάτι του χωρισμού για τα συναισθήματα που τρεφεις για το συγκεκριμένο παιδί ...
Γιατί στα δικά μου μάτια ένα παιδί είναι ακόμα παρά την ηλικία του ....ένα παιδί που μπροστά στο λόγο της μαμά του είναι ικανός να θυσιάσει και τα ίδια του τα θέλω....

Για εμένα αυτός και μόνο ο λόγος είναι αρκετός για να ρίξει στα μάτια μου έναν άνθρωπο που είναι και θέλει να λέγεται ενήλικας ..ένας ενήλικας που κάποια στιγμή πρεπει να έχει το θάρρος της γνώμης του για να μπορέσει να αναλάβει ευθύνες για την μετέπειτα ζωή του...να μπορεί να στηρίζει με λόγια αλλά και με πράξεις τη γυναίκα που θα έχει δίπλα του.
Αυτός για εμένα είναι άντρας που αξίζει να προσπαθήσεις ....

Καλο είναι να νοιαζόμαστε και να προστατεύουμε τα παιδιά μας εμεις οι μάνες αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό..
Σε βαθμό που το μόνο που κάνουμε είναι να βγάζουμε στην κοινωνία άβουλα και χειραγωγημενα πλάσματα ...μόνο κακό κανουμε στα ίδια τα παιδιά μας και είναι πολύ λυπηρό ότι δεν το αναγνωρίζουμε ....

εχει δικιο η μεγαλη αδερφη της Martmm

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Δεν ισχύει και τόσο αυτό που λες ,τουλάχιστον σε μια υγιή σχέση παιδιού γονέα...

Καμιά μάνα δεν ξεχωρίζει τα παιδιά σε βαθμό που στο ένα να προκαλεί "πληγές"και με το άλλο να είναι μια χαρά...
Τα έχουμε πει νομίζω ...όπου συμβαίνει κάτι τέτοιο πρέπει η μάνα να καταλάβει πως έχει θέματα και όχι να τα επωμίζεται το παιδί...
Κάποια παραπάνω ευαισθισια με ένα από τα παιδιά της μπορεί ...βλέπεις σε αυτό συμβάλει και ο εκάστοτε χαρακτήρας του παιδιού.

Είναι σαν να σου ζητάω να μου δώσεις και τα δυο σου χέρια ...
Από το δεξί θα κόψω τον αντίχειρα και από το αριστερό τον δείκτη...

Για πες ,ποιο χέρι πονάει περισσότερο ?Δεν πονάς το ίδιο?
Δεν πληγώθηκαν και τα δύο το ίδιο και δεν χάλασε η χρησημοτητα τους το ίδιο?

Όσα παιδιά και να έχεις ο πόνος και η αγάπη γι αυτά θα είναι ο ίδιος ...κατά καιρούς απλά κάποιο θα παίρνει παραπάνω από το μερίδιο που του αναλογεί αφού εκείνη την χρονική περίοδο θα το έχει ανάγκη...

Σε αντίθετες περιπτώσεις τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα και δεν χρειάζονται να ρίχνουν το φταίξιμο στον ίδιο τους τον ευατο...

Τώρα για το συγκεκριμένο περιστατικό θα σου πω ένα πράγμα Μartmm...
Άντρας ,μικρός βέβαια αλλά άντρας που επηρεάζεται τόσο από την μητέρα του καλύτερα να μη υπάρχει στη ζωή σου...
Τώρα είναι το θέμα αυτό, αργότερα θα είναι κάποιο άλλο...από την στιγμή που ακόμα και σήμερα την αφηνει να επεμβαίνει τότε το έχασε το παιχνίδι ....

Και κάτι άλλο ...πως νοιωθεις βρε παιδί μου για ένα τέτοιο άντρα?
Δεν ξέρω όλο αυτό εμένα μου κλωτσαει πολύ να το πω χύμα...χάνει πολύ ο άλλος όταν εμφανίζει τέτοιες συμπεριφορές ....
Αυτός της έδωσε το δικαίωμα να έχει άποψη και να σου φαιρεται έτσι ....
Έπρεπε να τις το είχε κόψει μαχαίρι ...και άντε λες τότε ήταν μικρός αλλά τα τελευταία χρόνια γιατί δεν το κάνει?

---

Δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο παρερμηνευεις αυτό που θέλουμε να πούμε;

Εγώ δεν εννοουσα ότι μια μάνα ξεχωρίζει τα παιδιά της. Εγώ μίλησα για οιδιποδειο σύμπλεγμα και για αισθήματα μητρικα ανάμεικτα με "ερωτικά" της μανας προς το γιο.

Μια μάνα αγαπά όλα της τα παιδιά. Όμως όταν η κόρη θα παντρευτεί μπορεί να πει μεταξύ σοβαρού και αστείου στον γαμπρό της "άντε παλικάρι μου πάρτην τη κορη μου να ησυχάσουμε λίγο, όλο τρωγομαστε με τη σουπιά μου και ας την αγάπω"
Όταν όμως έρθει η νύφη στον γιο θα της πει "μπα; δηλαδή εγώ έπαψα τώρα να είμαι η γυναίκα της ζωής του; θα μου τον πάρεις μακριά και θα μένει μαζί σου τώρα;"

Δες τη διαφορά και κατάλαβε. Νομίζω μιλάμε για αυτονόητα πράγματα που έχουν ειπωθεί τόσες φορές. Δεν χρειάζεται να παρερμηνευουμε ΚΑΙ αυτό το τόσο απλό.

Άκου θεματοθετρια. Προφανώς και θα κοιτάξεις τη συμπεριφορά του αγοριού σου σε αυτο το θέμα. Θα απαιτησεις να βάλει όρια στη μητέρα του και να συμπεριφερεται τουλάχιστον τυπικά και με ευγενεια. ( αν όχι με συμπαθεια) στη τελική δεν της έφταιξες σε κάτι.

Όμως να λαβεις σοβαρά υπόψη σου και τη στάση της μητέρας του. Και να προβληματιστείς. Όχι να το αγνοήσεις. Σε φάση "αυτή μπορεί να κάνει ότι θέλει" "δικαίωμα της". Γιατί ΑΝ υπάρχει έστω και μικρή πιθανότητα να το πάτε για γάμο με τον δικό σου, ΕΣΥ θα την έχεις πεθερά και τη δική σου τη ζωή θα κάνει μαύρη και άρρωστη.

Μια νορμαλ εν δυνάμει πεθερά, με υγιή συμπεριφορά θα φερόταν με συμπαθεια στη νύφη της, και αν σε περίπτωση δεν τη συμπαθεί τότε πρέπει να φέρεται με τυπικότητα και διακριτικότητα. Δηλαδή ναι μεν να μη σε συμπαθει,όμως να κρατάει ουδέτερη στάση και να μη χώνεται στο σπίτι και στην οικογένεια σας ούτε να σαμποτάρει τη σχέση σας.

Αυτά είναι βασικά πράγματα, από εκεί κρίνεις τον άνθρωπο και το επίπεδο του. Και το αν μπορείς να γίνεις οικογένεια με άτομα τέτοιου επιπέδου όπως αυτή η κυρία που περιγράφεις.

Εγώ στη θέση σου θα είχα φύγει ήδη.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Γιατί τους φοβάσαι ? ή καλύτερα φοβάσαι τις αντιδράσεις τους?

Τι σχέση έχεις μαζί τους ,δεν συζητάς γενικά πράγματα από παλιά ή δεν συζητάς τα προσωπικά σου θέματα ?

Θα συμφωνήσω με την αδελφή σου αλλά ξέρω πόσο δύσκολο είναι το κομμάτι του χωρισμού για τα συναισθήματα που τρεφεις για το συγκεκριμένο παιδί ...
Γιατί στα δικά μου μάτια ένα παιδί είναι ακόμα παρά την ηλικία του ....ένα παιδί που μπροστά στο λόγο της μαμά του είναι ικανός να θυσιάσει και τα ίδια του τα θέλω....

Για εμένα αυτός και μόνο ο λόγος είναι αρκετός για να ρίξει στα μάτια μου έναν άνθρωπο που είναι και θέλει να λέγεται ενήλικας ..ένας ενήλικας που κάποια στιγμή πρεπει να έχει το θάρρος της γνώμης του για να μπορέσει να αναλάβει ευθύνες για την μετέπειτα ζωή του...να μπορεί να στηρίζει με λόγια αλλά και με πράξεις τη γυναίκα που θα έχει δίπλα του.
Αυτός για εμένα είναι άντρας που αξίζει να προσπαθήσεις ....

Καλο είναι να νοιαζόμαστε και να προστατεύουμε τα παιδιά μας εμεις οι μάνες αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό..
Σε βαθμό που το μόνο που κάνουμε είναι να βγάζουμε στην κοινωνία άβουλα και χειραγωγημενα πλάσματα ...μόνο κακό κανουμε στα ίδια τα παιδιά μας και είναι πολύ λυπηρό ότι δεν το αναγνωρίζουμε ....

---

Δεν συζητάω με τους δικούς μου τα προσωπικά μου δεν το έκανα ποτέ
Σε αντίθεση το αγόρι μου που από τα 15 έλεγε τα πάντα στην μάνα του τον τελευταίο χρόνο σταμάτησε να τς τα λεει

Quote:

---

Originally Posted by Meditation

Άκου θεματοθετρια. Προφανώς και θα κοιτάξεις τη συμπεριφορά του αγοριού σου σε αυτο το θέμα. Θα απαιτησεις να βάλει όρια στη μητέρα του και να συμπεριφερεται τουλάχιστον τυπικά και με ευγενεια. ( αν όχι με συμπαθεια) στη τελική δεν της έφταιξες σε κάτι.

Όμως να λαβεις σοβαρά υπόψη σου και τη στάση της μητέρας του. Και να προβληματιστείς. Όχι να το αγνοήσεις. Σε φάση "αυτή μπορεί να κάνει ότι θέλει" "δικαίωμα της". Γιατί ΑΝ υπάρχει έστω και μικρή πιθανότητα να το πάτε για γάμο με τον δικό σου, ΕΣΥ θα την έχεις πεθερά και τη δική σου τη ζωή θα κάνει μαύρη και άρρωστη.

Μια νορμαλ εν δυνάμει πεθερά, με υγιή συμπεριφορά θα φερόταν με συμπαθεια στη νύφη της, και αν σε περίπτωση δεν τη συμπαθεί τότε πρέπει να φέρεται με τυπικότητα και διακριτικότητα. Δηλαδή ναι μεν να μη σε συμπαθει,όμως να κρατάει ουδέτερη στάση και να μη χώνεται στο σπίτι και στην οικογένεια σας ούτε να σαμποτάρει τη σχέση σας.

Αυτά είναι βασικά πράγματα, από εκεί κρίνεις τον άνθρωπο και το επίπεδο του. Και το αν μπορείς να γίνεις οικογένεια με άτομα τέτοιου επιπέδου όπως αυτή η κυρία που περιγράφεις.

Εγώ στη θέση σου θα είχα φύγει ήδη.

---

Θέλω να μιλήσω στο αγόρι μου και να του δώσω να καταλαει πως δεν του ζητάω να τους διαγράψει απλά δεν ξέρω αν θα καταλάβει
Δυστυχώς έχω πλ υπομονή σαν άνθρωπος

Mηπως ο δικος σου φοβαται την μανα του;