Printable View
καλα η κοινωνια ειναι πολυ σκληρη... το βιωνω καθημερινα αυτο το πραγμα... δηλαδη οποιος δεν συμβαδιζει με τα θελω της δεν θα πρεπει να υπαρχει?.. εχω δεχθει απιστευτο συναισθηματικο μπουλινγκ απο αυτην... σε φαση που να ξεχναω αυτα που ξερω... που θα παει αυτο δεν ξερω... απλα συγκεντρωνομαι στον ευατο μου και στις αναγκες του.. και ξεπερναω αυτο το μαρτυριο....
Ρε συ Ηλια , κοιταξα το προφιλ σου , και ειναι βεβαρυμενο, δεν θελω να γραψω εδω τι διαβασα , αλλα πιστευω οτι πρεπει να δεις καποιον επαγγελματια ........Quote:
Originally Posted by hlias1988
τι εννοεις φιλε μου? τι διαβασες?
Η καταθλιψη καθε αυτου δε σε σκοτωνει, τα συμπτωματα της ομως ναι, εαν καποιος εχει πολλα λεφτα, η εχει αλλους να τον ταιζουν και ν τον προσεχουν μπορει να καθεται σε ενα κρεβατι ολη μερα! Αν ομως ειναι απλος ,σαν εμενα δεν θα μπορει να ζησει, πως θα φαει?
αρα αναγκαζεται να κινηθει! και εκει ειναι που παλευεις με το τελευταιο σταδιο της καταθλιψης,, η δλδ γινεσαι καλα η οχι.
Εδω εχω μια παρατηρηση , σοβαρη .......... αν δεν ειχα οικονομικη ανεση δεν θα πηγαινα να δουλεψω , αναγκαστικα , οταν η κτλψη μου ηταν ακομη ηπια ? θα πηγαινα φυσικα , και δεν θα την αφηνα να εξελιχτει σε ασθενεια ........ οποτε η αναγκαστικη απασχοληση ειναι κατα της κτθλψης , αφου αμα πεινασεις , θα πας να δουλεψεις προς εξευρεση τροφης ....Quote:
Originally Posted by giorgos panou
αργια μητηρ πασης κακιας , εν ολιγοις ......
η κατάθλιψη καθε αυτού δε σκοτώνει, εκτός αν μιλάμε για ανθρώπους με αυτοκτονικές τάσεις, που αναφέρεται συχνά ως σύμπτωμα κατάθλιψης.
η ζωή με κατάθλιψη δεν είναι ζωή. η ζωή που δεν κάνεις τίποτα για την κατάθλιψη δεν είναι ζωή. είναι μιζέρια, κατα κάποιον τρόπο.
στη περίπτωση που δεν στηρίζεσαι πουθενά, φυσικό είναι να σταθείς στα πόδια σου, να το παλέψεις μόνος σου. είτε έχεις κατάθλιψη είτε όχι. οι βιοποριστικές ανάγκες πρέπει να καλυφθούν.
κι εμένα με στεναχωρεί το γεγονός οτι η θεραπεία της κατάθλιψης είναι πολυτέλεια. όμως θέλω να πιστεύω πως στο μέλλον δεν θα είναι έτσι.
εμενα με ζουν οι δικοι μου... μεχρι ποτε?!!!!!
εχω μερικες σκεψεις αυτοκτονιας αλλα τις διαγραφω απο το μυαλο μου...
οποτε οκ..
το θεμα ειναι οτι μιζεριαζω και δεν κανω τιποτα στην ζωη μου...
ευελπιστω να γινω καλυτερα να μου δωθει μια καλη ευκαιρια για δουλεια να συνεχισω την ζωη μου..
αλλιως με βλεπω με επιδομα...
Η θεματοθετρια έχει φίλους, γνωστούς και έναν αρκετά μεγάλο κοινωνικό κύκλο.Εχει εργασία (για κάποιους "καλή")και άτομα κοντινά που συμπαραστέκονται οσο μπορούν! Είναι αρκετά όμως όλα αυτά;Σε ενα ανήσυχο εγκέφαλο;Σε μια εστω ήπια (ακόμα) κατάθλιψη ?Φυσικά κ αργία μήτηρ πάσης κακίας, αλλά... αλλά... Συναισθηματικό μπουλινγκ ε;Αυτό κι αν βιώνω καθημερινά..
Δεν μπορω να πω με βεβαιοτητα αν αυτα που εχεις ειναι αρκετα , τα ειχα κι εγω , και δεν υπηρχε τοτε μπουλινγκ , κι ομως η κτθλψη εξελιχθηκε σε ασθενεια ....... η ειδοποιος διαφορα , νομιζω παντα , μεταξυ αυτων που εχουν κτθλψη και αυτων που εχουν θλιψη ( εστω εντονη ) , ειναι η διαρκεια ................Quote:
Originally Posted by NaYa
ειναι τα προβληματα τις καθημερινοτητας που ολοι αντιμετωπιζουμε... στην τελικη δεν μπορουμε να τα εχουμε καλα με ολους... και οταν υπομενουμε υπομενουμε κανει μπαμ και σκαει... και εαν δεν σκασει θα γυρισει σε καταθλιψη καλη ωρα οπως η δικια μου...Quote:
Originally Posted by NaYa
η λυση ειναι κατα την γνωμη μου η υπομονη και δικους μας τροπους να απαλυνουμε τον πονο... τουλαχιστον εγω αυτο κανω...
δεν ειναι ευκολο... ελπιζω και εγω σε μια καλυτερη μερα εαν και δεν βλεπω να ερχετε...
εγω συνηθως νιωθω οτι πνιγομαι... πολυ ασχημο συναισθημα..
μακαρι να βρω δημιουργικους τροπους να το απαλυνω...
Κι εγώ αδιαφορώ, υπομένω,κοιμάμαι ή παίρνω κανένα xanax, ξανά αδιαφορώ, και πάλι από την αρχή! Νιώθω ότι απλά ειμαι όπως ήμουν πάντα,απλά περισσότερο!Περισσότερη θλίψη, περισσότερο ανικανοποίητο,περισσότερη ανησυχία.Σου εύχομαι να βρεις τρόπους δημιουργικούς να σταματήσει το αίσθημα της δυσφορίας.Quote:
Originally Posted by hlias1988
καπνιζω ο σαν ******* ρε παιδι μου! αυτο με ενοχλει... μακροπροθεσμα θα εχω προβληματα.... το κανω για να ξεχαστω... προς το παρον ειναι ο μονος τροπος....
οτι αλλο θες με ρωτας και μου λες!
Προσοχη σε αυτα τα παλιοχαπα , κι εγω με ενα ζαναξ αρχισα, και κατεληξα να παιρνω 9 επι 15 χρονια , βεβαια πρεπει να βρεθει κι εγκληματιας ' γιατρος ' να σου συνταγογραφει τοσα πολλα .......Quote:
Originally Posted by NaYa
τωρα πλεον το Νο1 προβλημα μου ειναι η μειωση των ζαναξ ......
μην ξεχναμε οτι η καταθλιψη ανακαληφθει και αρχισαν να την θεωρουν καθαρα ασθενια στα μεσα του 20 αιωνα! ειναι πολυ λιγα τα χρονια σε σχεση με αλλα προβληματα υγειας οπως η λαρυγκιτιδα για παραδηγμα οπου την εχουν ανακαληψει σχεδον 1000 χρονια! Μην ξεχναμε επισης οτι προ αυτου και ακομα και σημερα η εκκλησια θεωρει την καταθλιψη ως υπερβαση του εγωισμου, οτι εχουμε απομακρινθει απο τον Χριστο οτι εχουμε υπερβει την υπεριφανια και δεν εχουμε καθολου ταπεινοτητα ! δεν ειναι ευκολα λοιπον να βγουν απο το μυαλο των συνανθρωπων μας ολα αυτα , ειναι λοιπον λογικο να πιστευουν μερικοι ακομα οτι η καταθλιψη ειναι μια κατα καποιο τροπο επιδιωξη του ατομου, ειναι κατις που φταιει ο ασθενης και δεν ειναι βιοχημικες λειτουργιες που πανε λαθος. Οταν λοιπον μεχρι προ 70 χρωνια ηταν αμαρτια και συνωνυμο της τεμπελιας οπου σε μερικες χωρες υπηρχε ακομα και νομικη τυμορια για την καταθλιψη αφου τεμπελιαζες, αρα δεν ηθελες να δουλεψεις!! αρα εριχνες το δικο σου βαρος εργασιας στους γυρο σου! με αυτο τον τροπο οι εξουσιαζωντες αποφευγαν την εχθρα προς αυτους και την εριχναν στον αρρωστο.
Πλεον ξερουμε οτι η καταθλιψη κλινικης μορφης δεν εχει σχεση με την δικη μας αποφαση, δεν μπορουμε να κανουμε κατι εμεις παρα μονο υπερβασεις ,οταν δεν υπαρχει λογος να κυνηγας την χαρα αφου αυτη δεν μπορει να υπαρξει σαν συναισθημα μεσα σου ειναι λογικο ο ασθενης να μην εχει οεξη να κανει τυποτα! οταν ο θανατος ειναι σαν η μονη λυση μερικες φορες πως θα κανεις αυτο το ατομο να βρει κουραγιο να σηκωθει απο το κρεβατι του?
Ευτηως υπαρχουν πλεον φαρμακα που μπορουν να βοηθουν ,βεβαια ειναι στην αρχη ακομα της νεας γενιας ,των νεων κωδικων ουσιων οπου πλεον χτυπουν την εναρξη της καταθλιψης και οχι τα συμπτωματα οπως γινοταν ως προ λιγα χρονια.Ποσοι συνανθρωποι μας "εφυγαν" απο την ζωη με το στιγμα του τεμπελη, με το επιθετο του αδιαφορου! ποσοι ανθρωποι "εφυγαν" απο την ζωη χωρις καποιος να τους πει ασθενεις αντι για φυγοπονους! ειναι μεγαλος ο αριθμος των ανθρωπων οπου πιστεψαν πως ειναι κακες ψυχες οι ιδιοι!