Printable View
Ωραία τότε αφού έχεις χρόνο κάνε κάτι που θα σε αποσπά για να μπορείς να το ξεχνάς...αφού μόνη σου είπες ότι όταν το σκέφτεσαι το παθαινεις...Πόσο είναι το παιδάκι σου είναι μικρό;Μετά την γέννα θέλουμε και μπόλικο καιρό να συνέλθουμε,είναι οι ορμόνες άστα να πάνε..εμένα προσωπικά μου πήρε 1,5 χρόνο να ισιωσω
Ναι 1,5 είναι περίπου!
Κ εγώ σε αυτό το διάστημα είχα κάποιες φάσεις με άγχος αλλά κ καλές περιόδους!
Πριν μείνεις έγκυος τωρα στο δεύτερο σε τι φάση είχες φτάσει?
Είχες πολλά ψυχοσωματικά?
Ναι είχα πάρα πολλά,συνέβησαν και πολλά πράγματα όμως που τα πυροδότησαν όλα αυτά και ξεσπασανε με κρίσεις πανικού και συνεχή αμφιβολία για την υγεία μου.Ειχα πονοκέφαλο,φοβόμουν για ανεύρυσμα,είχα ταχυκαρδία,φοβόμουν για ανακοπή,είχα πόνο στο αριστερό χέρι φοβόμουν για έμφραγμα και γενικά όλο αυτό κορυφώθηκε σε μια φάση και βαρουσα αϋπνίες 1 εβδομάδας που αυτό με αποτρελανε.Δεν κοιμόμουν δευτερόλεπτο,μου είχε κολλήσει η ιδέα ότι θα κάτι θα πάθαινα στον ύπνο μου ας πούμε...έκανα ένα κάρο εξετάσεις,τα έψαξα όλα,δεν μου βρήκαν τίποτα.Μεχρι που κατάλαβα ότι δεν είναι ζωή αυτή.Επισκεφτηκα ψυχίατρο,ψυχολόγο,αλλά με τον covid όταν πρωτοαρχισε εδώ,σταμάτησα τις συνεδρίες.Τωρα στην εγκυμοσύνη είμαι σχετικά καλά ,απλά τα έχουν παίξει και λίγο οι ορμόνες μου και βλέπω συνέχεια εφιάλτες και ξυπνάω με την καρδιά μου έτοιμη να φύγει απέναντι.Επαθα και κάποιες μικρές κρίσεις πανικού του 3λεπτου αλλά πολλές έγκυες το περνάνε και αυτό το στάδιο,στην πρώτη μου εγκυμοσύνη είχα περάσει μια βαρβατη ένα βράδυ θυμάμαι.Ειχα σφίξιμο στο στήθος,στο κεφάλι πολύ καιρό...μέχρι που έπαψα να τα σκέφτομαι και τελικά με άφησαν.Τα περισσότερα τουλάχιστον
Έχω περάσει κ εγώ περιόδους που τα έχω σκεφτεί όλα αυτά.
Είναι κ το ίντερνετ που βλέπουμε πολλά.
Πέθανε από καρκίνο ο τάδε ,από ανεύρυσμα ο άλλος κ εμείς πατάμε κ διαβάζουμε κ νομίζουμε μήπως κ εμείς έχουμε...
Εμένα αυτό πιστεύω μου πηγάζει από τον φόβο θανάτου.
Ποιος δεν φοβάται να μου πεις...
Καλά σίγουρα...ποιος δεν φοβάται..απλά είναι κάτι φυσιολογικό,δεν ζει κανεις για πάντα.Η μητρότητα πέρα από κάτι το ιερό είναι και ψυχική ασθενεια.Εμενα όλες οι παράλογες φοβίες μου ξεκίνησαν όταν έγινα μητέρα,πριν αν μου λεγες ότι έχω διάρκεια ζωής ένα μήνα θα σου λεγα οκ τι να γίνει τώρα...Τώρα τρέμω,δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς το παιδί μου.Ειναι και το ίντερνετ πολύ άτιμο πράγμα,ώρες ώρες σκέφτομαι ότι ο κόσμος παλιά ήταν καλύτερα που δεν είχε ιδέα για το τι γίνεται στον κόσμο,ποιος πεθαίνει και από τι...Το είχα συνήθεια μιλάμε,μέχρι που έπαψα όχι να ψάχνω αλλά ούτε και ειδήσεις βλέπω...Το μυαλό μπορεί να υιοθετήσει ότι ασθένεια μπορείς να φανταστείς,με όλα τα συμπτώματα χωρίς να έχεις τίποτα..
Καλημέρα!
Ναι κ εγώ σκεφτόμουν διάφορα μόλις γέννησα.
Μην πάθω κάτι κ τι θα κάνει η μικρη χωρίς εμένα κτλ...
Όντως παλαιότερα ήταν καλύτερα που δεν διαβαζαμε τίποτα.
Τώρα κ να μην θέλουμε εκεί στο fb πετάγονται μπροστά μας κ αν έχεις το μικρόβιο μέσα σου όπως εμείς ανοίγουμε να διαβασουμε...
Η ψυχολόγος μου έχει πει να μην διαβάζω τέτοια άρθρα.
Η ίδια δεν βλέπει ούτε ειδήσεις.
Τις τελευταίες μέρες εχω κ μια αίσθηση οπισθορινικης καταρροής. Σαν να κατεβαίνει κάτι από τη πίσω μεριά της μύτης προς το λαιμό.
Δεν είμαι με σιναχι ούτε μπουκωμενη.
Παιζει κ αυτό να είναι ψυχοσωματικό???
Έχει ακούσει κανένας σας κάτι ανάλογο?
Αυτό δεν το έχω ξανακουσει για ψυχολογικο σύμπτωμα...Μήπως να πας σε έναν ωρυλα;Μπορεί να έχεις αλλεργική ρυνιτιδα..Τώρα με το κρύο τι έχεις για θέρμανση;Παίζει ρόλο και η υγρασία αν είναι πολύ χαμηλή δεν κάνει..
Δεν ξέρω τι να σκεφτώ πια...
Μπορεί να είναι κ από την παλινδρόμηση....
Ήμουν μια χαρά πριν λίγο καιρό κ τελικά όλο κάτι έχω...
Εξομολογήθηκε Κ προσπαθούσε να έχει πολύ ψυχική ηρεμία και της περασεQuote:
Originally Posted by Elena_38
Ποια από όλα τα συμπτώματα που έχω αναφέρει εγώ είχε η φίλη σου?
Κ της είχαν πει ότι προέρχονται από το στομάχι?