Originally Posted by
Χάλια Μαύρα
Ειδικα οι ψυχολογοι δεν με βοηθουν καθολου. Παντα σε μεγαλο μερος της ωρας που μιλαμε δεν εχω τι να πω, υπαρχει αμηχανια. Μονο η τελευταια ψυχολογος κατι πηγε νσ βοηθησει αλλα αναγκαστηκ να σταματησω απο την πρωτη μερα γιατι δεν ειχα χρηματα.
Ποτε μου δεν ενιωσα τοσο αδυναμος! Στις πανελληνιες ειχα σκεφτει εντονα την αυτοκτονια, ειχα ανεβει και σε μια ταρατσα και σκεφτομουν ν πηδηξω στον ακαλυπτο αλλα τελικα παλεψα μονος μου χωρις να μιλησω σε κανεναν και τα καταφερα (τοτε). Τωρα δεν μπορω να ξαναπαλεψω, νιωθω οτι απο τοτε που εγκατελειψα την σχολη μου κοπηκαν τα φτερα!