καλησπερα παιδια και ευχαριστω για την ανταποκριση
απο οτι καταλαβαινω απο τα λεγομενα σας ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε..
προσπαθω να κανω πραγματα. δεν καθομαι.και το βλεπουν.και αντι να με στηριξουν που δυσκολευομαι μειωνουν και εμενα και αυτα που κανω.
το μονο που τους νοιαζει ειναι να βρω δουλεια. με ρωτησαν ομως ποτε αν μπορω να δουλεψω? και δεν ειναι οτι κρυβομαι πισω απο το ταμπελακι μου.. στο παρελθον δουλευακαθε μερα και μπορει να εκανα και διπλοβαρδυα αμα χρειαζοταν..
κανω πραγματα και μονη μου.σπουδαζω, σπιτι μονη ου ακουω μουσικη, βλεπω ταινιες, δεν προσφερω τιποτα στο σπιτι περα απο λεφτα..το ξερω.. κι ας προσπαθω να τους καν περηφανους για κατι.κι ας ειναι "γονεις"
αλλα βεβαια δεν ειμαι το παιδι τους εγω..μονο να με παρακολουθυν τους νοιαζει. γιατι αν ηταν πραγματικοι γονεις δε θα με μειωναν ετσι το παιδι τους.
να ηξερα που τους εχουν φυλακισμενους τους γονεις μου..
αυτες τις μερες περναω δυσκολα
και το κακο ειναι οτι κατι τετοια δε μπορω να τα ξεχασω. τα θυμαμαι καθ φορα που τα ματια κλαινε..
παιρνω
125mg clopixol
40mg aloperidin
40mg dipiperon
200mg lamictal
6mg akineton
xanax 1mg αν χρειαστει................................ .