Θέλω κάπου να μιλησω

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Ναι θα ήθελα να κάνω παιδί αν δεν είχα παιδί. Με ρώτησες τι ακριβώς φοβάμαι. Λοιπόν φοβαμε ότι ακόμα και αν με πιάσει το φαρμακο και συνέλθω, πάλι δε θα θέλω να κάνω παιδί παίρνοντας το φαρμακο γιατι θα φοβάμαι. Οπότε ή δε θα κάνω παιδί ή θα ξανασταματησω τα φάρμακα με ρίσκο. Πιστεύω ότι ο φόβος μου για την εγκυμοσύνη με φαρμακο έχει να κάνει με τις ενοχές που νιώθω για όλη την κατάσταση. Ο άντρας μου δεν έχει πρόβλημα να κάνουμε παιδί παίρνοντας φαρμακο. Δε φοβάται κάτι. Επίσης μου έλεγε από την αρχή της υποτροπή να πάρω τα φάρμακα για να είμαστε καλά όλοι. Δε με πιέζει να κάνουμε παιδί, είναι περισσότερο δική μου επιθυμία.

---

Άρα δεν σου έχει κολλήσει το να μην αφήνεις το παιδί σου χωρίς αδερφάκι, αλλά το θέλεις και εσύ.
Ενοχές δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις γιατί δεν φταις εσύ που δεν νιώθεις καλά. Αλλά έχω την εντύπωση (ακουστά) ότι υπάρχουν φάρμακα που μπορείς να τα πάρεις χωρίς να τα διακοψεις στην εγκυμοσύνη. Για να στο λένε οι γιατροι πάει να πει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για το μωρό.
Αν και εγώ θα σου έλεγα να το αφήσεις για λίγο μέχρι να νιωσεις καλύτερα τουλάχιστον. Απλά για να μην πιεζεσαι και άλλο τώρα.
Και όταν το αποφασίσεις σκέψου ότι ακόμα και η άσχημη ψυχολογική κατάσταση μπορεί να βλάψει το μωρό πιο πολύ από τα φάρμακα. Οπότε θα είναι καλύτερα να τα πάρεις σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σου.

1)Βλέπω το παιδί μου και νιώθω απαίσια που δεν έχω καταφέρει να του κάνω αδελφάκι.
2)Βλέπω τον άντρα μου και νιώθω τυψεις που είμαι έτσι και δεν είμαι μια φυσιολογική γυναίκα σαν όλες τις άλλες.
3)Δε μπορώ να πιαστώ από πουθενά.
4)Δε πιστεύω ότι μου συμβαίνει όλο αυτό.
5)Δε μπορώ να χαρώ τίποτα στη ζωή μου.
6)Αντί να βλέπω το παιδί μου και να χαίρομαι, εγώ το λυπάμαι που είναι μόνο του και βαριέται
3 χρόνια γνωσιακη αυτές οι απόψεις σου αντί Ν αλλάξουν μάλλον ενισχύθηκαν.

καλησπερα κι απο εμενα.
Νομιζω οτι θα πρεπει να τα ξανα δεις τα πραγματα με αλλο ματι, να σκεφτεις καπως συγκριτικα αλλα και να θυμηθεις οταν εισουν προ γαμου, ετσι λοιπον, το οτι καταφερες να φτιαξεις μια ομορφη και υγειες οικογενεια με τον ανδρουλη σου που σε αγαπαει και σε λατρευει ,διοτις το οτι θελει να κανετε και αλλο παιδι παει να πει οτι ειναι δεδομενο για αυτον η ζωη του μαζι σου.Μετα το παιδακι σου το οτι κι αυτο ειναι μια χαρα πρεπει να καταλαβεις οτι αυτα ολα δεν ειναι δεδομενα κοπελα μου, δυστυχως αυτο που σου λεω μπορουν να στο επιβεβαιωσουν χιλιαδες οικογενειες, οτι δλδ αυτο το ομορφο οπου ζειτε ειναι κατις το οποιο αξιζεις μπραβο εσυ! διοτις ξανα λεω δεν ειναι δεδομενο.
Οσο για το αν μπορεις να κανεις αλλο παιδι, προσωπικα θα σου ελεγα να κανεις, πρωτα απο ολα δεν υπαρχει θεμα με τα χαπια, απεναντιας σαν γινεις εγκυος ο οργανισμος σου θα παραγει πολυ παραπανω ιχνοστοιχεια και προτεινες οπου θα κανουν καλο και στα θεματα της καταθλιψης. Αλλα επειδη πρεπει να σκεφτεις και το παιδακι σου, και τον ανδρα σου, δν ειναι κριμα να του στερησεις ενα αδελφακι, εναν αδελφο οπου θα του κανει πολυ καλο στην ζωη, παιζει μεγαλο ρολο να μην ειναι μοναχοπεδι! Ομως και για τον ανδρα σου, θα πρεπει να σκεφτεις και αυτον , ειστε ενα "σωμα" πρεπει να εχετε μεταξυ σας μια κατανοηση.

Giorgos panou μην της λες ότι θα του κάνει πολύ καλό στη ζωή να έχει ένα αδερφάκι. Αυτό δεν είναι απόλυτο. Καλό στη ζωή του θα του κάνει να έχει μια υγιή οικογένεια κι αργότερα φίλους. Τίποτα δεν είναι σίγουρο κ με τα αδέρφια. Έχω δει περιπτώσεις που λόγω που ήταν Μόναχοπαιδιά στραφηκαν προς τα έξω κι έχουν ανθρώπους δίπλα τους ή Μόναχοπαιδιά να μεγαλώνουν με ξαδέρφια σα να είναι αδερφια κι έχω δει κ αδέρφια να μη μιλιουνται. Δεν έχει να κάνει με την ευτυχία του παιδιού.

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Giorgos panou μην της λες ότι θα του κάνει πολύ καλό στη ζωή να έχει ένα αδερφάκι. Αυτό δεν είναι απόλυτο. Καλό στη ζωή του θα του κάνει να έχει μια υγιή οικογένεια κι αργότερα φίλους. Τίποτα δεν είναι σίγουρο κ με τα αδέρφια. Έχω δει περιπτώσεις που λόγω που ήταν Μόναχοπαιδιά στραφηκαν προς τα έξω κι έχουν ανθρώπους δίπλα τους ή Μόναχοπαιδιά να μεγαλώνουν με ξαδέρφια σα να είναι αδερφια κι έχω δει κ αδέρφια να μη μιλιουνται. Δεν έχει να κάνει με την ευτυχία του παιδιού.

---

Ισως ειμουν υπερβολικος, δεν το εκανα με σκοπο να την πληγωσω, απλα νομιζα και νομιζω οτι το θελει και αυτη ενα παιδι αλλα οτι κολαει σε λεπτομεριες και στο οτι φοβατε πως θα την εμποδιζει η κακια ψυχικη κατασταση της.Αν ειναι αυτο νομιζω ,επιμενω ακομα και φανταζομαι συνφωνειτε οτι εχω δικιο, δλδ εαν θελει και ειναι ενταξι στο να κανει παιδι αλλα κολαει στα φαρμακα και στη μελαγχολια της τοτες ειναι λαθος της και ας προχωρησει στο να κανει παιδι.Αν ομως οι λογοι ειναι πιο δυνατοι, εχει πιο σημαντικες αμφιβολιες, δεν θελει η ιδια να αποκτησει παιδι τοτες ναι ειναι λαθος μου που την το λεω και ζητω συγνωμη, διοτις δεν κανει να αποκτησεις παιδι με το ζορι ουτες για τους αλλους.
Αν θελει η ιδια ας μας ξεκαθαρησει αν ειναι μονο οτι κολαει λογο της κακης διαθεσης και των φαρμακων κι ενω θελει η ιδια.Η αν δεν θελει να κανει αλλο παιδι κι το σκεφτεται μονο κι μονο για την οικογενεια της. Ωστε να της ζητησω και συγνωμη και να δυαγραψω το μηνυμα μου εαν ειναι πιεστικο.

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Ισως ειμουν υπερβολικος, δεν το εκανα με σκοπο να την πληγωσω, απλα νομιζα και νομιζω οτι το θελει και αυτη ενα παιδι αλλα οτι κολαει σε λεπτομεριες και στο οτι φοβατε πως θα την εμποδιζει η κακια ψυχικη κατασταση της.Αν ειναι αυτο νομιζω ,επιμενω ακομα και φανταζομαι συνφωνειτε οτι εχω δικιο, δλδ εαν θελει και ειναι ενταξι στο να κανει παιδι αλλα κολαει στα φαρμακα και στη μελαγχολια της τοτες ειναι λαθος της και ας προχωρησει στο να κανει παιδι.Αν ομως οι λογοι ειναι πιο δυνατοι, εχει πιο σημαντικες αμφιβολιες, δεν θελει η ιδια να αποκτησει παιδι τοτες ναι ειναι λαθος μου που την το λεω και ζητω συγνωμη, διοτις δεν κανει να αποκτησεις παιδι με το ζορι ουτες για τους αλλους.
Αν θελει η ιδια ας μας ξεκαθαρησει αν ειναι μονο οτι κολαει λογο της κακης διαθεσης και των φαρμακων κι ενω θελει η ιδια.Η αν δεν θελει να κανει αλλο παιδι κι το σκεφτεται μονο κι μονο για την οικογενεια της. Ωστε να της ζητησω και συγνωμη και να δυαγραψω το μηνυμα μου εαν ειναι πιεστικο.

---

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Θέλω πολύ να κάνω κι άλλο παιδάκι αλλά λόγο φαρμάκου εδώ και 3 χρόνια δεν κάνω. Ήθελα να είμαι καθαρή από φαρμακο για να κάνω παιδί. Πλέον δε ξέρω τι θα κάνω. Όταν με πιάσει το φαρμακο και νιώσω πιο δυνατή τότε εύχομαι να το σκεφτω πιο λογικά και να εμπιστευτώ τους γιατρούς μου, γιατί στην κατάσταση που είμαι τώρα έχω φοβία με το φαρμακο στην εγκυμοσυνη. Ίσως πάλι επιχειρήσω ξανά μια πιο γρήγορη διακοπή έστω στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνη σε μια περίοδο πιο χαλαρή, χωρίς πολλές υποχρεώσεις. Θα δειξει

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

1)Βλέπω το παιδί μου και νιώθω απαίσια που δεν έχω καταφέρει να του κάνω αδελφάκι.
2)Βλέπω τον άντρα μου και νιώθω τυψεις που είμαι έτσι και δεν είμαι μια φυσιολογική γυναίκα σαν όλες τις άλλες.
3)Δε μπορώ να πιαστώ από πουθενά.
4)Δε πιστεύω ότι μου συμβαίνει όλο αυτό.
5)Δε μπορώ να χαρώ τίποτα στη ζωή μου.
6)Αντί να βλέπω το παιδί μου και να χαίρομαι, εγώ το λυπάμαι που είναι μόνο του και βαριέται
3 χρόνια γνωσιακη αυτές οι απόψεις σου αντί Ν αλλάξουν μάλλον ενισχύθηκαν.

---

Έχεις δίκιο, δε ξέρω τι δεν δούλεψε. Εγώ? Ο ψυχοθεραπευτης?

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Έχεις δίκιο, δε ξέρω τι δεν δούλεψε. Εγώ? Ο ψυχοθεραπευτης?

---

Κατά τη γνώμη μου ο ψυχοθεραπευτης

Μόλις ηρεμήσεις θα δεις το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις, τώρα φοβάσαι πολύ κ αυτό σε κάνει να φαντάζεσαι τα χειρότερα. Θα σε πιάσουν τα φάρμακα κ μετά θ απόφαση σεις κ στο πρώτο τρίμηνο όπως είπες μπορεί να μην παίρνεις η να παίρνεις μικρή δόση. Πάντως πολλές γυναίκες έπαιρναν κ γέννησαν υγιεί παιδιά κ άλλες που ενώ ήταν νέες δεν έπαιρναν φάρμακα γέννησαν παιδί με πρόβλημα. Υπάρχουν κι αυτά. Όμως εσύ δε χρειάζεται να σκέφτεσαι τα άσχημα κ να επικεντρώνεσαι σ αυτά γιατί δε βοηθάει αυτό πουθενά μόνο σε ρίχνει περισσοτερο. Θα έχεις το γιατρό να σε παρακολουθεί στην εγκυμοσύνη σου πέτα πάνω του το βάρος της ευθυνης κι εσύ επικεντρώσου στα ευχάριστα αυτής της περιοδου

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Μόλις ηρεμήσεις θα δεις το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις, τώρα φοβάσαι πολύ κ αυτό σε κάνει να φαντάζεσαι τα χειρότερα. Θα σε πιάσουν τα φάρμακα κ μετά θ απόφαση σεις κ στο πρώτο τρίμηνο όπως είπες μπορεί να μην παίρνεις η να παίρνεις μικρή δόση. Πάντως πολλές γυναίκες έπαιρναν κ γέννησαν υγιεί παιδιά κ άλλες που ενώ ήταν νέες δεν έπαιρναν φάρμακα γέννησαν παιδί με πρόβλημα. Υπάρχουν κι αυτά. Όμως εσύ δε χρειάζεται να σκέφτεσαι τα άσχημα κ να επικεντρώνεσαι σ αυτά γιατί δε βοηθάει αυτό πουθενά μόνο σε ρίχνει περισσοτερο. Θα έχεις το γιατρό να σε παρακολουθεί στην εγκυμοσύνη σου πέτα πάνω του το βάρος της ευθυνης κι εσύ επικεντρώσου στα ευχάριστα αυτής της περιοδου

---

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σου. Είναι πολύ βοηθητικές. Φαίνεσαι άτομο που ξέρει τι του γίνεται, πολύ συνειδητοποιημενο. Και πάντα μιλάς ήρεμα και λογικά. Εύχομαι να φτάσω στο σημείο συνειδητοποιησης που είσαι και εσύ κάποια στιγμή.

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σου. Είναι πολύ βοηθητικές. Φαίνεσαι άτομο που ξέρει τι του γίνεται, πολύ συνειδητοποιημενο. Και πάντα μιλάς ήρεμα και λογικά. Εύχομαι να φτάσω στο σημείο συνειδητοποιησης που είσαι και εσύ κάποια στιγμή.

---

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια έχω κι εγώ ταλαιπωρηθεί πολύ με την ιδεοψυχαναγκαστικη νεύρωση πέρασα διαφορά στάδια μέχρι που ήθελα να πεθάνω κάποια στιγμή συνηδητοποιησα ότι το κλειδί το κρατάω εγώ κ η θα το αφήσω να με παρασέρνει κ να μου καταστρέφει τη ζωή η θα γίνω κυρίαρχος του μυαλού μου. Προσπαθώ καθημερινά πάντα βέβαια είναι πιο εύκολο να σκεφτούμε ήρεμα κ λογικά όταν η ανυσηχια είναι του άλλου. Η πραγματικότητα σου λένε χρωματίζεται από αυτά που εστιαζεσαι γι αυτό να φροντίζεις να εστιαζεσαι στα θετικά, κι εγώ αυτό κάνω.

Hope γειά σου και από εμένα. Λοιπόν κορίτσι σπατάλησα 15 χρόνια από τη ζωή μου και πολύ χρήμα πολλά φάρμακα που δοκίμασα να καταλήξω να είμαι χειρότερα από ότι ήμουν και τελικά να συνέλθω με τη βοήθεια της καλύτερης μου φίλης και φυσικά του εαυτού μου. Κορίτσι αν τα χρόνια της θεραπείας είχαν βοηθήσεις τώρα θα ήσουν μια χαρά. Άρα δεν ειγιεν καθόλου δουλειά. Και δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά δεν θα γίνει. Εσύ και μόνο εσύ είσαι το κλειδί. Πρέπει να δυναμώσεις εσύ μέσα σου σε σχέση με τους άλλους για να μπορέσεις να γίνεις καλύτερα. Εγώ μετά από πολλά χρόνια επιτέλους είμαι καλύτερα. Αφού ξεπέρασα τους τραυματισμόυς που μου προκάλεσαν οι ψυχολόγοι γιατί είναι πάρα πολύ εύκολο πρόσεχε σε αυτό αφού συνειδητοποίησα τι έγινε και τι μηχανισμοί λειτουργούσαν τόσα χρόνια και με τους θεραπευτές αλλά και την παιδική μου ηλικία άρχισα να συνέρχομαι. Πως? Ο εαυτός μας δυναμώνει όσο εδραιωνουμε καθημερινά το εγώ μας. Εσύ σε σχέση με τους άλλους. Εσύ πως νιώθεις τι ανάγκες έχει πως βιώνεις το τώρα? Όλα τα δικά σου μέσα σου. Διαβάζω και αισθάνομαι ότι μαστιγώνεις συνεχώς τον εαυτό σου. Το ίδιο έκανα κι εγώ. Πότε δεν ήμουν ευχαριστημένη γιατί προσπαθούσα να κρατήσω τους άλλους ευχαριστημένους χωρι; όμως να το ξέρω. Αισθάνεσαι ότι έχει; αξία? Κοίτα μέσα σου. Αν όχι πες και να το εννοείς ότι έχεις αξία. Να είσαι καλή μ εσένα. Τραύματιστηκα θανάσιμα από θεραπεύτρια γιατί άνθρωποι σαν κι εμάς κλονιζομαστε εύκολα. Κι αν δεν το είχε πάρει πίσω δεν θα το είχα ξεπεράσει. Επίσης κάτι που με βοηθάει πολύ εμένα είναι να γράφω αυτό που νιώθω. Η να το ζωγραφίζω. Ότι λες ασυνείδητα μέσα σου όλε; αυτές τι; σκέψεις γραφτες. Συμβουλές όλα αυτά από τη δική μου ιστορία κι αν θες τα ακούς. Πίτα μέσα σου. Κουβαλάς σκουπίδια που δεν είναι δικά σου. Πέτα τα αμφιαβητωντας και κανακεψε τον εαυτό σου. Και οι ψυχολόγοι μπορουν να σε χειρίζονται πλήρως και ουσιαστικά να σε ξαναπρογραματισουν αφού εισπράττεις ασυνείδητα ότι σου λένε. Είναι τρομακτικό το ξέρω αλλά έτσι είναι. Το ξέρω ότι τους έχεις ανάγκη αλλά αυτή η ανάγκη σε φέρνει σε δυσμενή θέση και είναι φανταστική. Δώσε χώρο στον εαυτό σου. Όσο δυναμώνεις εσύ τόσο θα φεύγουν και οι σκέψεις και οι ψυχαναγκασμοι και όλα. Αυτά από τη δική μου εμπειρία. Η ουσία είναι να είσαι εσύ κι ο εαυτος σου χωρίς δεκανίκια. Για να μην μπορούν να σε κλονησουν. Γνώρισε τον άγνωστο εαυτός ου και εδριαωσε τον. Γνώρισε τα βαθύτερα συναισθήματα σου και ανάγκες. Και πες του πόσο σημαντικός είναι. Εύχομαι να πάνε όλα καλά και σύντομα να αποκτήσεις την ηρεμία και την γαλήνη που επιθυμείς. Είναι εφικτό.

Quote:

---

Originally Posted by Potnia

Hope γειά σου και από εμένα. Λοιπόν κορίτσι σπατάλησα 15 χρόνια από τη ζωή μου και πολύ χρήμα πολλά φάρμακα που δοκίμασα να καταλήξω να είμαι χειρότερα από ότι ήμουν και τελικά να συνέλθω με τη βοήθεια της καλύτερης μου φίλης και φυσικά του εαυτού μου. Κορίτσι αν τα χρόνια της θεραπείας είχαν βοηθήσεις τώρα θα ήσουν μια χαρά. Άρα δεν ειγιεν καθόλου δουλειά. Και δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά δεν θα γίνει. Εσύ και μόνο εσύ είσαι το κλειδί. Πρέπει να δυναμώσεις εσύ μέσα σου σε σχέση με τους άλλους για να μπορέσεις να γίνεις καλύτερα. Εγώ μετά από πολλά χρόνια επιτέλους είμαι καλύτερα. Αφού ξεπέρασα τους τραυματισμόυς που μου προκάλεσαν οι ψυχολόγοι γιατί είναι πάρα πολύ εύκολο πρόσεχε σε αυτό αφού συνειδητοποίησα τι έγινε και τι μηχανισμοί λειτουργούσαν τόσα χρόνια και με τους θεραπευτές αλλά και την παιδική μου ηλικία άρχισα να συνέρχομαι. Πως? Ο εαυτός μας δυναμώνει όσο εδραιωνουμε καθημερινά το εγώ μας. Εσύ σε σχέση με τους άλλους. Εσύ πως νιώθεις τι ανάγκες έχει πως βιώνεις το τώρα? Όλα τα δικά σου μέσα σου. Διαβάζω και αισθάνομαι ότι μαστιγώνεις συνεχώς τον εαυτό σου. Το ίδιο έκανα κι εγώ. Πότε δεν ήμουν ευχαριστημένη γιατί προσπαθούσα να κρατήσω τους άλλους ευχαριστημένους χωρι; όμως να το ξέρω. Αισθάνεσαι ότι έχει; αξία? Κοίτα μέσα σου. Αν όχι πες και να το εννοείς ότι έχεις αξία. Να είσαι καλή μ εσένα. Τραύματιστηκα θανάσιμα από θεραπεύτρια γιατί άνθρωποι σαν κι εμάς κλονιζομαστε εύκολα. Κι αν δεν το είχε πάρει πίσω δεν θα το είχα ξεπεράσει. Επίσης κάτι που με βοηθάει πολύ εμένα είναι να γράφω αυτό που νιώθω. Η να το ζωγραφίζω. Ότι λες ασυνείδητα μέσα σου όλε; αυτές τι; σκέψεις γραφτες. Συμβουλές όλα αυτά από τη δική μου ιστορία κι αν θες τα ακούς. Πίτα μέσα σου. Κουβαλάς σκουπίδια που δεν είναι δικά σου. Πέτα τα αμφιαβητωντας και κανακεψε τον εαυτό σου. Και οι ψυχολόγοι μπορουν να σε χειρίζονται πλήρως και ουσιαστικά να σε ξαναπρογραματισουν αφού εισπράττεις ασυνείδητα ότι σου λένε. Είναι τρομακτικό το ξέρω αλλά έτσι είναι. Το ξέρω ότι τους έχεις ανάγκη αλλά αυτή η ανάγκη σε φέρνει σε δυσμενή θέση και είναι φανταστική. Δώσε χώρο στον εαυτό σου. Όσο δυναμώνεις εσύ τόσο θα φεύγουν και οι σκέψεις και οι ψυχαναγκασμοι και όλα. Αυτά από τη δική μου εμπειρία. Η ουσία είναι να είσαι εσύ κι ο εαυτος σου χωρίς δεκανίκια. Για να μην μπορούν να σε κλονησουν. Γνώρισε τον άγνωστο εαυτός ου και εδριαωσε τον. Γνώρισε τα βαθύτερα συναισθήματα σου και ανάγκες. Και πες του πόσο σημαντικός είναι. Εύχομαι να πάνε όλα καλά και σύντομα να αποκτήσεις την ηρεμία και την γαλήνη που επιθυμείς. Είναι εφικτό.

---

Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. Χαίρομαι που βρήκες τη δύναμη και τώρα είσαι καλύτερα. Είναι όντως πολύ δύσκολο να αγαπήσεις τον εαυτό σου και να βάλεις τις ανάγκες σου πάνω από τους άλλους. Ειδικά όταν από μικρό παιδί έχεις μάθει να ικανοποιείς τους άλλους, να μην τους στενοχωρείς, με αποτέλεσμα να κρύβεις τα συναισθήματα σου. Και τώρα έρχονται αυτά τα συναισθήματα και σε πνίγουν, σε σκοτώνουν σιγά σιγά. Και ερχεται η ώρα που καταλαβαίνεις ότι πρέπει να τα βγάλεις από μέσα σου, αλλά δε ξέρεις τον τρόπο. Φοβάσαι να τα βγάλεις από μέσα σου γιατί δεν ξέρεις τι θα γίνει μετά, αφού δεν το έχεις κάνει ποτέ. Και δε ξέρεις πως να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Δεν το έχεις κάνει ποτέ. Νόμιζες ότι τον αγαπάς, επειδή οι άλλοι σε αγαπουσαν( αφού έκανες ότι ήθελαν). Η στιγμή που συνειδητοποιεις πως δεν αγαπουσες τον εαυτό σου και δεν τον σεβοσουν τόσα χρόνια είναι πολυ δύσκολη. Τόσα χρόνια χαμένα.
Με ρώτησες αν νιώθω ότι έχω αξία. Όχι δε νιώθω πως αξίζω, δυστυχώς. Θα λέω όμως κάθε μέρα στον εαυτό μου ότι αξίζω και κάποια στιγμή θα το πιστέψω. Σε ευχαριστώ πολύ.

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. Χαίρομαι που βρήκες τη δύναμη και τώρα είσαι καλύτερα. Είναι όντως πολύ δύσκολο να αγαπήσεις τον εαυτό σου και να βάλεις τις ανάγκες σου πάνω από τους άλλους. Ειδικά όταν από μικρό παιδί έχεις μάθει να ικανοποιείς τους άλλους, να μην τους στενοχωρείς, με αποτέλεσμα να κρύβεις τα συναισθήματα σου. Και τώρα έρχονται αυτά τα συναισθήματα και σε πνίγουν, σε σκοτώνουν σιγά σιγά. Και ερχεται η ώρα που καταλαβαίνεις ότι πρέπει να τα βγάλεις από μέσα σου, αλλά δε ξέρεις τον τρόπο. Φοβάσαι να τα βγάλεις από μέσα σου γιατί δεν ξέρεις τι θα γίνει μετά, αφού δεν το έχεις κάνει ποτέ. Και δε ξέρεις πως να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Δεν το έχεις κάνει ποτέ. Νόμιζες ότι τον αγαπάς, επειδή οι άλλοι σε αγαπουσαν( αφού έκανες ότι ήθελαν). Η στιγμή που συνειδητοποιεις πως δεν αγαπουσες τον εαυτό σου και δεν τον σεβοσουν τόσα χρόνια είναι πολυ δύσκολη. Τόσα χρόνια χαμένα.
Με ρώτησες αν νιώθω ότι έχω αξία. Όχι δε νιώθω πως αξίζω, δυστυχώς. Θα λέω όμως κάθε μέρα στον εαυτό μου ότι αξίζω και κάποια στιγμή θα το πιστέψω. Σε ευχαριστώ πολύ.

---

Hope2 άκου. Πέρασα κόλαση. Συνειδητοποίησα τι μου είχαν κάνει όλα αυτά τα χρόνια όλοι οι ψυχολόγοι και τι είχα περάσει και στην παιδική μου ηλικία και τότε άρχισα να συνερχομαι. Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσεις. Αυτό είναι το μυστικό. Η συνειδητοτητα. Μου είχαν καταστρέψει το εγώ μου φίλη. Με όλη αυτή την διαδικασία με έκαναν να μη ζω να μην υπάρχω. Είτε από δική τους ανεπάρκεια είτε από κακία. Μπήκαν στις αναμνήσεις; το μου και με δυελυσαν. Κάθε τι που μας λέει ένας άνθρωπος γίνεται μπουνιά στην ψυχή μας. Όταν κατάλαβα τι μου συμβαίνει τότε άρχισα να γίνομαι καλά. Γι αυτό σου λέω. Δοκίμασε το. Πρέπει να καταλάβεις τι σου συμβαίνει. Μόνο εσύ ξέρεις τι σου συμβαίνει και μόνο εσύ ξέρεις τι αισθάνεσαι. Μόνο. Και φροντίσε να μην χάσες αυτό το εγώ.

Και να σου περιγράψω τι έχω περάσει δεν θα με πιστέψεις αλήθεια. Αυτό που έχω ζήσει άνθρωπος να μην το ζήσει. Κόλαση. Λέμε για κόλαση. Ζωντανή νεκρή. Και πόνος!!! Πόνος που δεν μπορούσα να τον αγκαλιάσω. Αισθανόμουν ότι πνίγομαι. Δεν υπήρχε πρωί βράδυ μεσημέρι. Όλα ένα. Ο χρόνος έχει χαθεί. Κόλαση σκέτη. Μαρτύριο από τα λίγα. Για υτο σου λέω πρόσεχε τον εαυτό σου. Πολύ. Πάρα πολύ. Και μην τον αφήνεις στα χέρια κανενός. Είσαι μοναδική και αξίζεις. Αξίζουν τα συναισθήματα σου οι ανάγκες σου αξίζεις ως άνθρωπος αυτό που είσαι όχι αυτά που κάνεις. Έχεις το δικαίωμα να έχεις εγώ ακόμα κι αν σε έχουν πείσει για το αντίθετο. Χεστηκες σκασίλα σου. Επαναστάτησε. Ξεκόλλα από εκεί. Μπορείς. Στο λέω εγώ. Κι αν μπορείς να με ακούσεις είναι θεραπευτικό και για μένα. Στο έχει πει η φύση τη μέρα που γεννήθηκες και κάνεις δεν μπορεί να στο πάρει αυτό. Πολεμά με όλες σου τις δυνάμεις. Κάνε ένα οραματισμο ότι κρατάς τον εαυτό σου αγγαλεια μικρό και τον φροντίζεις και τον προσέχεις. Γίνε ο γονιός που δεν είχες γίνε ο θεραπευτής που θα ήθελες. Αυτά και πολλά άλλα από εμένα που έχω περάσει την κόλαση και βγήκα ζωντανή. Θέλω να είμαι καλή με τους ανθρώπους γιατί αυτό τους λείπει. Καλοσύνη και αγάπη.

Quote:

---

Originally Posted by Potnia

Hope2 άκου. Πέρασα κόλαση. Συνειδητοποίησα τι μου είχαν κάνει όλα αυτά τα χρόνια όλοι οι ψυχολόγοι και τι είχα περάσει και στην παιδική μου ηλικία και τότε άρχισα να συνερχομαι. Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσεις. Αυτό είναι το μυστικό. Η συνειδητοτητα. Μου είχαν καταστρέψει το εγώ μου φίλη. Με όλη αυτή την διαδικασία με έκαναν να μη ζω να μην υπάρχω. Είτε από δική τους ανεπάρκεια είτε από κακία. Μπήκαν στις αναμνήσεις; το μου και με δυελυσαν. Κάθε τι που μας λέει ένας άνθρωπος γίνεται μπουνιά στην ψυχή μας. Όταν κατάλαβα τι μου συμβαίνει τότε άρχισα να γίνομαι καλά. Γι αυτό σου λέω. Δοκίμασε το. Πρέπει να καταλάβεις τι σου συμβαίνει. Μόνο εσύ ξέρεις τι σου συμβαίνει και μόνο εσύ ξέρεις τι αισθάνεσαι. Μόνο. Και φροντίσε να μην χάσες αυτό το εγώ.

Και να σου περιγράψω τι έχω περάσει δεν θα με πιστέψεις αλήθεια. Αυτό που έχω ζήσει άνθρωπος να μην το ζήσει. Κόλαση. Λέμε για κόλαση. Ζωντανή νεκρή. Και πόνος!!! Πόνος που δεν μπορούσα να τον αγκαλιάσω. Αισθανόμουν ότι πνίγομαι. Δεν υπήρχε πρωί βράδυ μεσημέρι. Όλα ένα. Ο χρόνος έχει χαθεί. Κόλαση σκέτη. Μαρτύριο από τα λίγα. Για υτο σου λέω πρόσεχε τον εαυτό σου. Πολύ. Πάρα πολύ. Και μην τον αφήνεις στα χέρια κανενός. Είσαι μοναδική και αξίζεις. Αξίζουν τα συναισθήματα σου οι ανάγκες σου αξίζεις ως άνθρωπος αυτό που είσαι όχι αυτά που κάνεις. Έχεις το δικαίωμα να έχεις εγώ ακόμα κι αν σε έχουν πείσει για το αντίθετο. Χεστηκες σκασίλα σου. Επαναστάτησε. Ξεκόλλα από εκεί. Μπορείς. Στο λέω εγώ. Κι αν μπορείς να με ακούσεις είναι θεραπευτικό και για μένα. Στο έχει πει η φύση τη μέρα που γεννήθηκες και κάνεις δεν μπορεί να στο πάρει αυτό. Πολεμά με όλες σου τις δυνάμεις. Κάνε ένα οραματισμο ότι κρατάς τον εαυτό σου αγγαλεια μικρό και τον φροντίζεις και τον προσέχεις. Γίνε ο γονιός που δεν είχες γίνε ο θεραπευτής που θα ήθελες. Αυτά και πολλά άλλα από εμένα που έχω περάσει την κόλαση και βγήκα ζωντανή. Θέλω να είμαι καλή με τους ανθρώπους γιατί αυτό τους λείπει. Καλοσύνη και αγάπη.

---

Πραγματικά ευχαριστώ για τα λόγια σου αυτά. Είναι πολύ βοηθητικά. Από ότι καταλαβαίνω σου έκαναν ζημιά οι ψυχολόγοι. Αυτή που πάω τώρα, κάνει αυτό ακριβώς που είπες. Με βοηθάει να αγκαλιάσω και να αγαπήσω το μικρό μου εαυτό. Να γίνω ο γονιός που θα ήθελα για μένα. Αλλά πρέπει να το κάνω εγώ. Εγώ πρέπει να βρω τη δύναμη. Ευχαριστώ και πάλι να είσαι πάντα καλά.