Printable View
καταρχην να σε ευχαριστησω για την ανταποκριση...ευχαριστω ειλικρινα..
αποφαση ουσιαστικη δεν εβγαλα ακομα αλλα θα το δοκιμασω μονο και μονο για μενα..για να ειμαι καλα εγω διπλα του και πιστευω οποια ανασφαλεια εχω να φυγει με τον καιρο μαζι του.. διαφορετικα παντα θα σκεφτομαι πως θα ηταν αν το ειχα κανει..
ευχαριστω και παλι...
Εγώ πάλι διακρίνω ένα άγχος στο να μείνετε μαζί που δεν το καταλαβαίνω...Προς τι η βιασύνη? Αφού όπως λες έτσι κι αλλιώς μαζί περνάτε το χρόνο σας. Επίσης, αναρωτιέμαι για κάποια πρακτικά ζητήματα: λες ότι μένει με τους γονείς του και ναι μεν δεν το θεωρεί σωστό, αλλά δεν έχει και τη δυνατότητα να μείνει μόνος. Τότε πώς έχει τη δυνατότητα να μείνετε μαζί, αυτό δεν έχει έξοδα? Μπορεί να συνεισφέρει? Εσύ πάλι καταλαβαίνω ότι είσαι φοιτήτρια, δικά σου εισοδήματα έχεις? Με λίγα λόγια πού θα στηρίξετε αυτή την συγκατοίκηση, προφανώς δεν φτάνει ο έρωτας.
αυτες ακριβως ειναι οι σκεψεις και οι αμφιβολιες μου.. δεν θελω να τον πιεσω ουτε καν να το θιξω σαν θεμα στο να συνεισφερει στο σπιτι αλλα και μεχρι τωρα οτι μπορει το κανει(με βαση τις δυνατοτητες του φυσικα). το προβλημα μου ειναι στο αν τελικα ολο αυτο ειναι καθαρα απο συμφερον δικο του και προσπαθω τοσο καιρο αδικα με λαθος ανθρωπο..
Για εμένα, οι σκέψεις και οι αμφιβολίες σου είναι βάσιμες. Δεν λέω ότι δεν έχει αισθήματα για εσένα και ότι δεν περνάτε καλά μαζί, αλλά έτσι όπως τα διαβάζω μοιάζει να ψάχνει κάποιο στήριγμα να ξεφύγει αφενός από τις ευθύνες που έχει δημιουργήσει στη ζωή του, αφετέρου από τη δυσαρέσκεια που νιώθει μένοντας με τους γονείς του. Φυσικά και να το θίξεις σαν θέμα, για να περάσουμε σε ένα στάδιο συγκατοίκησης, χρειάζεται και οι δύο να είναι ανεξάρτητοι οικονομικά, ή έστω σαν ζευγάρι να έχουν εισοδήματα επαρκή και ανεξάρτητα από οποιονδήποτε τρίτο.
Quote:
Originally posted by love19
δεν θελω να τον πιεσω ουτε καν να το θιξω σαν θεμα στο να συνεισφερει στο σπιτι
να μην το θιξεις???
και θες να το θιξεις με μπινελικια οταν θα καποια πραγματα δεν θα σου αρεσουν οπως θα γινονται???
Απαραιτητη προυποθεση για να μεινεται μαζι ειναι να υπαρχει γνωση και κοινη συμφωνια ποιες υποχρεωσεις προκυπτουν απο την συγκατοικηση σας - οικονομικες η αλλες, τουλαχιστον αυτες που γνωριζεις μεχρι σημερα.
Δυστυχως εχεις μια οπτικη η οποια εν δυναμει δημιουργει κακο προηγουμενο και ετσι στρωνεις μονη σου το χαλι της δυστυχιας σου.
Εχεις μπερδεψει την αγαπη με παρα πολλα αλλα και διαφορετικα ζητηματα.
Ειτε τα ξεμπερεδευεις, ειτε ετοιμασου να εμπλακεις σε μπελαδες.
εχεις απολυτο δικιο στο θεμα της συγκατοικησης αλλα ως φοιτητρια εγω οπως καταλαβαινεις δικα μου εισοδηματα δεν εχω..αν ειχα πιθανοτατα να μην με απασχολουσε σε τετοιο βαθμο..οσο για να θιξω το θεμα ειναι αρκετα δυσκολο για αυτον καθως χρωσταει αρκετα απο δω και απο κει (ακομα και το σπιτι που μενουν τα παιδια του) και δεν παιρνει πλεον καν μισθο(καθως εχει προπληρωθει αρκετα) Οπως καταλαβαινεις ειναι ενας φαυλος κυκλος ολο αυτο που ακομα και αν δεχτω κατι παντα θα υπαρχει κ κατι αλλο.
Quote:
Originally posted by love19
οσο για να θιξω το θεμα ειναι αρκετα δυσκολο για αυτον καθως χρωσταει αρκετα απο δω και απο κει (ακομα και το σπιτι που μενουν τα παιδια του) και δεν παιρνει πλεον καν μισθο(καθως εχει προπληρωθει αρκετα) Οπως καταλαβαινεις ειναι ενας φαυλος κυκλος ολο αυτο που ακομα και αν δεχτω κατι παντα θα υπαρχει κ κατι αλλο.
με αυτες τις παραμετρους βλεπω αναγκαστικα να ισχυει το,
μακρια και αγαπημενοι....
εμμμ δεν το ειπες οτι ο δικος σου ψαχνει οικοτροφειο....
Αλλα απο την αλλη, εστω οτι ετυχαν αναποδιες,
με τι στυλακι λεει, ελα να μεινουμε μαζι???
Σορρυ αλλα η απαντηση ειναι οταν μπορεις να πληρωνεις το μεριδιο σου στο ενοικιο, ελα την αλλη μερα.
Οπως ειπες εισαι φοιτητρια και δεν σου περισευουν - οπως και δεν περισευουν σε κανενα.
Απλα για να απαντησω στο μηνυμα σου δεν εχει αναφερει για μεριδιο η κατι τετοιο οποτε δεν μπορω να πω με σιγουρια τι θα εκανε η τι θα γινοταν.. το μονο που μου ειπε (χθες για πρωτη φορα) ειναι αν ηθελα να μεινει εδω μαζι μου σε μονιμη βαση.
Πολυ φοβαμαι οτι απαντησες με την πραγματικοτητα. Αυτα ακριβως σκεφτομουν και εγω απο την αρχη που αρχισα να τον βοηθαω (οικονομικα καποιες φορες) αλλα ισως ηταν βαθια μεσα μου κ δεν ηθελα η φοβομουν να τα παραδεχτω.
love, αν είχες δικά σου εισοδήματα δηλαδή, δεν θα είχες κανένα πρόβλημα να συντηρείς έναν άνθρωπο στο όνομα της \'αγάπης\'?? Δεν θα βασανιζόσουν και πάλι από την αμφιβολία αν σε χρησιμοποιεί, αν κρέμεται επάνω σου, αν βρήκε ένα βολικό δεκανίκι? Δεν συζητώ για περιπτώσεις ζευγαριών που κάποια στιγμή της ζωής τους ο ένας από τους δύο αντιμετωπίζει δυσκολίες. Τότε σίγουρα ο ένας στηρίζει τον άλλο ώσπου να ξανασταθεί στα πόδια του. Όμως εδώ μιλάς για μια κατάσταση που εξαρχής ο άνθρωπος σου δεν μπορεί να στηριχτεί στον εαυτό του. Χρέη, χωρίς μισθό, χωρίς σπίτι, παιδιά...όλα αυτά χρειάζεται να αντιμετωπιστούν προτού αποφασίσει μια νέα συγκατοίκηση. Παραδέξου τα και συζήτησε τα ξεκάθαρα μαζί του.
Quote:
Originally posted by love19
Απλα για να απαντησω στο μηνυμα σου δεν εχει αναφερει για μεριδιο .......
αρκει!
μην το συνεχισουμε περαιτερω, αρκει που δεν το ανεφερε.
Ενω ειναι σε μια δεινη οικονομικη θεση, δεν κανει κουβεντα για το οικονομικο, εσυ πως το κοβεις??
Τουλαχιστον θα μπορουσε να δειξει ενα πλανο,
το 2009 δεν μπορω, μπορω το 2010 πχ....
Δηλαδη πως σκεφτεται να στεγασετε την αγαπη σας οταν δεν θα παιζει ουτε παντεσπανι σπιτι???
Εν ολιγεις,
ειτε μενετε ετσι οπως εισαστε (για οσο μεινετε που δεν το κοβω και πολυ) ειτε σε οποια αλλαγη θα πρεπει ολα αυτα να ξεκαθαριστουν.
Τα υπολοιπα στα λεει πολυ σωστα η μαρινα....
Την περιπτωση να ειχα δικα μου εισοδηματα δεν την ειχα σκεφτει. Το μονο που σκεφτομαι ειναι οτι δεν νιωθω καλα να ζει καποιος με τα χρηματα των γονιων μου και χωρις να το δεχονται κιολας. το θεωρω απο δικη μου πλευρα καπως ανηθικο για αυτους..
του εχω μιλησει λιγο περι τους φοβους μου οτι απλα θελει να \'\'βολευτει\'\' και να ξεφυγει απο ολα αυτα αλλα η απαντηση που πηρα δεν ηταν τοσο ενθαρρυντικη η τουλαχιστον εμενα δεν μου αρεσε καθολου.. μου προτινε να πει στην πρωην γυναικα του να παει να μεινει με τους γονεις της (μαζι με τα παιδια), εγω να αφησω αυτο το σπιτι και να μεινουμε στο δικο του.. αλλα πειτε μου ποιος θα δεχοταν να μεινουν 2 μικρα παιδακια στους παππουδες και να φυγουν απο το ιδιο τους το σπιτι για να παω εγω επειδη εχω καποιους φοβους?? ουτε ενας πιστεψτε με.. αυτος νιωθει σιγουρος με τις αποφασεις του αλλα μαλλον δεν καταλαβαινει η δειχνει να μην καταλαβαινει την πραγματικοτητα γιατι ισως δεν τον συμφερει..
να τολμησω να πω και καποια αλλα πραγματα?ελπιζω να μην σας εχω κουρασει. θα τ απω με απλα λογια για να μην πλατιασω παλι. στον εναν χρονο εχω πληρωσει για τραπεζες κ.α. πανω απο 600 ευρω(λεφτα απο δουλεια που εκανα στην πολη μου και τα φυλαγα).και αλλο ενα περιστατικο η μαλλον 3.. Πρωτα η γυναικα του που εμαθε για μας και τον επαιρνε καθε βραδυ να του πει οτι δεν ειμαι εγω για αυτον κ αλλα τετοια(δεκτο κ λογικο για αυτην απο μενα), μετα εβλεπα τηλ.και μην. απο αυτην (κρυφα εννοειται) και οταν τον ρωτουσα μου ελεγε οτι δεν ειχε μιλησει καθολου. και τελος και αυτο ηταν που με πληγωσε πραγματικα ηταν οτι μια μερα γυρνωντας απο την δουλεια θελησε να ειναι ειλικρινης λεγοντας μου οτι τον πηρε αυτη αλλα αυτος δεν εκανε τπτ.την ιδια μερα ηθελε να του περασω κατι στο κινητο και ειδα κλησεις..και ξερετε τι ειχει γινει?? μου ειπε οτι ειχαν μιλησει και οτι την ειχε συναντησει κρυφα γιατι δεν ηταν καλα.. ξερετε τι με πληγωσε περισσοτερο?? οτι εγω δεν ειχα αναφερει ποτε τπτ για αυτην, ειχα δεχτει τα παντα απο την ζωη του, μερικες φορες του ελεγα να παει να την βρει να την ηρεμησει (ειχα μπει στην θεση της) και τελικα κατεληξα να ειμαι η γυναικα του και η αλλη η σχεση του.
μετα απο ολα οσα διαβασατε τι νομιζετε οτι αξιζει τελικα?? πειτε μου κατι γιατι ειλικρινα απο την μερα που αρχισα να γραφω εδω μου εχουν βγει πραγματα που δεν περιμενα ποτε να καταλαβω. δεν ξερω πλεον αν μου αξιζει ολο αυτο.
τελικα νιωθω θυμα...μπορειτε να με βρισετε ελευθερα...παντος καταφερα να καταλαβω εμενα καλυτερα και απο που προερχοταν αυτος ο φοβος που ειλικρινα δεν μπορουσα να εξηγησω...
Ο τρόπος που σκέφτεται τα πράγματα μου φαίνεται εντελώς επιπόλαιος. Να ξεσπιτώσει τα παιδιά του για να μείνετε εσείς εκεί? Και έπειτα σε τέτοια περίπτωση, πάλι θα έπρεπε να μπορεί τόσο ο ίδιος να συντηρεί τα έξοδα του σπιτιού, όσο και εσύ (που επί του παρόντος βασίζεσαι κυρίως στους γονείς σου).
Όσο για τα 600 ευρώ ήταν σαφώς δική του ευθύνη και δεν ήταν αυτόματα δική σου επειδή είχατε σχέση. Αλλά αυτά μην τα σκέφτεσαι, έτσι ένιωθες, έτσι έπραξες, τουλάχιστον να ξέρεις για το μέλλον ότι οι σχέσεις δεν σημαίνουν πως ο καθένας δεν έχει κάποιες ξεκάθαρα ατομικές υποχρεώσεις.
Τώρα αυτό για την πρώην γυναίκα του δεν το κατάλαβα ακριβώς, τι εννοείς ότι έγινε \'η σχέση του\'. Επικοινωνία λογικό είναι να έχουν για θέματα των παιδιών, αλλά κάποιοι πρώην μπορεί να έχουν και απλή ανθρώπινη επαφή.
Από εκεί και πέρα, αυτό που βλέπω είναι ότι μια τέτοια κατάσταση με πρώην συζύγους, παιδιά, οικονομικές υποχρεώσεις κλπ, είναι μακριά από τις εμπειρίες και τις ανάγκες των 22 σου χρόνων.
Άσε τα \'αξίζει-δεν μου αξίζει\', πες ότι απλά άρχισε να μην σου αρέσει όλο αυτό. Θα σου πρότεινα τελειώνοντας τις σπουδές να προγραμματίσεις μόνη τα επόμενα βήματα σου. Και να μη νιώθεις θύμα αλλά να νιώθεις καλά με όσα καλά έζησες και από τα υπόλοιπα να μάθεις πράγματα που θα σε βοηθήσουν να έχεις καλύτερες, πιο ισότιμες σχέσεις.
σώπα βρε...γιατί να σε βρίσουμε, κι εγώ έχω πει σε παρόμοιες περιπτώσεις \'τι ηλίθια που ήμουν\', αλλά αν ξαναγύρναγα πίσω πάλι τα ίδια θα έκανα! :) Εξάλλου πώς αλλιώς να μάθει κανείς και να καταλάβει, με το να ζεις μέσα σε μια γυάλα και να σκέφτεσαι μόνο, δεν γίνεται!Quote:
Originally posted by love19
τελικα νιωθω θυμα...μπορειτε να με βρισετε ελευθερα...παντος καταφερα να καταλαβω εμενα καλυτερα και απο που προερχοταν αυτος ο φοβος που ειλικρινα δεν μπορουσα να εξηγησω...
Αυτο που με πληγωσε ηταν γιατι τα δεχτηκα ολα αλλα επαιρνα ψεματα.. τα ψεματα με ενοχλησαν.. η επικοινωνια ποτε..μα ποτε ομως..δεν ειμαι τετοιος ανθρωπος..
μαλλον καταλαβα...απο την μια χαιρομαι που καταλαβα καπως νωρις απο την αλλη δεν φανταζεσαι ποσο πληγωμενη και \'\'προδωμενη\'\' νιωθω απο μια σχεση που με εχει διαλυσει εντελως ψυχολογικα..
το μαθημα μου το πηρα και θα προσπαθησω να προχωρησω χωρις αυτον μαλλον, αλλα ευχομαι ειλικρινα να μην το περασει κανεις αλλος.. ειναι κατι εντελως ψυχοφθορο..