μοναξιά......

πολλα ατομα στην μεχρι τωρα ζωη μου με εχουν κρηνει ως αχρηστο η τεμπελη... που δεν υσχυει γιατι συνεχεια κανω πραγματα η προσπαθω οταν δεν νιωθω καλα και επεισης εχω ενα ψυχικο βαρος και μια ασχημη μοιρα απο μια ζωη που οσο μπορω τα ισιροπω... και ξερω οτι μεσα απο την φυση μου (και λογο της επαρχιακης μου ρατσας χαχ) ειχα παντα ρεντα και δυναμηκοτητα... οποτε μενει να συνεχισω να προσπαθω οσο μπορω

δεν ξερουν την κατασταση καθενος και ομως ξερουν να μηλανε... στοις μερες μας αυτο κανουν ολλοι μονο κρηνουν και μηλανε... αλλα καμια φορα μετανιωνα που διαπληκτιζωμουνα

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Εγώ το έχω κάνει άπειρες φορές και σκασίλα μου αν φαίνεται παράξενο, άσε που τα τελευταία χρόνια ναι, βλέπω συχνά πολλούς να κάθονται μόνοι τους έξω.

---

Έχεις γνωρίσει κόσμο με αυτό τον τρόπο? Σε μπαρ το καταλαβαίνω , σε καφετέρια μου φαίνεται παράξενο..

Ο λόγος που έγραψα αυτό το μήνυμα είναι μήπως υπάρχουν άτομα που βιώνουν παρόμοια κατάσταση θέλουν να μιλήσουμε..

Εφτιαξα ενα τσατ, οποιος θελει https://xat.com/JustForFunHaveAGoodTime
Ειναι απλο στη χρηση απλως πατας το λινκ και συζητας με γραπτο κειμενο με καποιον που ειναι online. Θα προσπαθησω να ειμαι εγω online τουλαχιστον ... ελπιζω να μαζευτουμε.

Quote:

---

Originally Posted by stuck_in_a_time_loop

Έχεις γνωρίσει κόσμο με αυτό τον τρόπο? Σε μπαρ το καταλαβαίνω , σε καφετέρια μου φαίνεται παράξενο..

---

Ναι, αμέ. Και σε bar και σε καφετέριες. Πριν κάτι χρόνια είχαμε κάνει μία ανάλογη συζήτηση σε ένα θέμα και είχα δώσει κάποια παραδείγματα όπως τα έχω ζήσει εγώ, εδώ ιδίως στο #24 αν θες να δεις:
https://forum.psychology.gr/threads/...B9%CE%B5%CF%82

Quote:

---

Originally Posted by stuck_in_a_time_loop

Είμαι σε άσχημη κατάσταση καθώς βιώνω απίστευτη μοναξιά. Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει πιο μοναχικό άτομο από εμένα. Δεν έχω κανένα άλλον πέρα από τους γονείς μου. Κάθομαι όλη μέρα μόνη μου. Σε ένα βαθμό το έχω συνηθίσει. Αλλά και πάλι δεν αντέχεται. Είχα σχέση αρκετό καιρό αλλά χώρισα. Φίλες ουσιαστικά δεν είχα ποτέ απλά μόνο περιστασιακές παρέες. Τα τελευταία χρόνια έχω ξεκόψει και από γνωστούς. Είμαι κλειστή σαν χαρακτήρας και αυτό δεν αρέσει πολύ από ότι έχω καταλάβει. Από μικρή το μόνο που ακούω είναι είσαι πολύ ήσυχη, λίγοι μπήκαν στον κόπο να με γνωρίσουν. Μόλις γνωριστώ ανοίγομαι απλά στην αρχή είμαι φοβική. Ακούω συνέχεια "βγες έξω και κάνε γνωριμίες" μα πως θα γίνει αυτό? Θα βγω μόνη στο δρόμο και θα ψάχνω?! Έχω κλειστεί μέσα και απελπίζομαι.

---

Αχ γεια σου συναδέλφισα, αντιμετωπίζω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα.
Πριν λίγο άνοιξα παρόμοιο θέμα.

Αυτό το πράγμα, πως μου σπάει τα νεύρα...
Λες και είναι στα ράφια των σούπερ μάρκετ και μας περιμένουν.