Originally Posted by
JimNirou
ok ας πω και την δικια μου ιστορια ως καποιος που στα 13 του ηταν 140 κιλα.
Απο τα 13 μεχρι τα 54 προσπαθουσα να χασω, εχανα αλλες φορες με χαπια αλλες φορες μονος μου ομως παντα γυρνουσαν και συνηθως πολλαπλάσια
Μεχρι που καποια στιγμη μου βρισκουν κατι χαζοογους και επρεπε να περασω χειρουργειο και ιστοριες.
Οποτε πιανω τον γιατρο και του λεω, ακου να σου πω μιας και θα με σκισεις και θα μου αλλαξεις τα πεταλα κοψε και το 80% του στομαχιου γιατι βαρεθηκα να προσπαθω και να φτανω στο πουθενα.
Αρχισε να μου λεει μα μου, του λεω κοιτα πως εχουν τα πραγματα, η το κανεις η παω στον επομενο μεχρι να βρω τροπο να το κανω, και δεν ειναι υποχρεωτικο να το κανω Ελλαδα, μπορουσα να παω Μεξικό επιλογες εχω.
Ε αφου με ειδε αποφασισμενο τελικα το εκανε, το αποτελεσμα καταπληκτικο, απο τα 140 (και ανεβαινα) που ημουν κατεβηκα στα 80, και καπου εκει με χτυπαει ανορεξια... κοντεψα να τιναξω τα πεταλα ομως τα καταφερα.
Πλεον ειμαι καπου μεταξυ 85-87 η κατι τετοιο, νομιζετε ομως οτι τελειωσαν τα βασανα? Πριτσ.
Στο μυαλο μου ακομη ειμαι παχυσαρκος, κανω πολυ μεγαλο αγωνα για να πεισθω οτι δεν ειμαι.
Επισης καθοτι εχω μικρο στομαχι πλεον αναγκαστικα δεν τρωω πολυ με αποτελεσμα να χρειαζεται
να τρωω ανα 2-3 ωρες.
Αν το μετανοιωσα? Σε καμμια περιπτωση, προτιμω την τωρινη κατασταση παρα το πριν, ομως ξαναλεω ακομη και τωρα ο δρομος δεν ειναι στρωμενος με ροδοπεταλα διοτι μπορει να υποτροποιασω ανα πασα στιγμη.