Κάτι που διάβασα όταν σε πιάνει αυτό το άγχος, είναι να παίρνεις ένα ένα τα γράμματα του αλφαβήτου από τι Α μέχρι το Ω και να προσπαθεί να βρεις ονόματα και πράγματα από το κάθε γράμμα. Όχι γραπτά, στο μυαλό σου, αποσπάται η προσοχή λένε.
Printable View
Κάτι που διάβασα όταν σε πιάνει αυτό το άγχος, είναι να παίρνεις ένα ένα τα γράμματα του αλφαβήτου από τι Α μέχρι το Ω και να προσπαθεί να βρεις ονόματα και πράγματα από το κάθε γράμμα. Όχι γραπτά, στο μυαλό σου, αποσπάται η προσοχή λένε.
Οσον αφορα αυτο με τη φασαρια το εχω και εγω. Μεγάλωσα σε ενα σπίτι με εντάσεις και φωνές. Απο τοτε που εφυγα κάθε φορα που ακούω φωνές και τσακωμούς βαζω τα κλάματα. Δε μπορω να το διαχειριστώ καθόλου. Μου ειναι Λοιπον πολυ δυσκολο.
Μετα το αρχικό ποστ μου με το περίεργο αίσθημα τα πράγματα εχουν εξελιχθεί.
Νομίζω οτι εχω δύσπνοια χωρις να εχω όμως καθως αναπνέω κανονικότατα και δεν εχω καποιο πρόβλημα. Εχθες λοιπον μεσα στη τοση ανησυχία μου λεω θα βάλω μουσική στη διαπασών και θα χορέψω και οτι γίνει. Και δεν εγινε τιποτα. Ουτε λαχάνιασμα ουτε πονος ουτε δυσπνοια. Ολα φυσιολογικά.
Και ερχομαι εγω τωρα και αναρωτιέμαι. Να τρεξω παλι σε γιατρους ή να μην δωσω περαιτέρω σημασια;
Πραγματικά συμπληρώνω 1 μηνα σε ολη αυτη τη κατάσταση πανικου και άγχους και ψυχοσωματικων
Οι γιατροί σού έχουν πει ότι δεν έχεις τίποτα.
Όταν όμως παρατηρείς παλμούς και αναπνοή ε θά τά έχεις αυξημένα από τό άγχος!!
Τό έκανα και εγώ μετρούσα σφυγμούς καί κατέληγα με ταχυκαρδία ενώ καρδιολόγοι δεν έβρισκαν κάτι.
Αν μπορείς σταματά νά μετράς αναπνοές. Αυτό που μπορείς νά κάνεις είναι νά παρατηρείς αναπνοές... αλλά για χαλαρωση!!! όχι για άγχος!!!
Πέρα από αυτά, την περίοδο αυτή ασχολείσαι με κάτι; Έχεις δουλειά; χόμπι; φίλους; Όλα αυτά βοηθούν τό μυαλό νά ξεχνιέται.
Υπάρχουν καί Χόμπι - αγχολυτικα.
Γιατί υπάρχει πολύ άγχος καί στο τέλος θά αρρωστήσεις στα αλήθεια [emoji17]
Δουλεύω σε ενα γραφειο, πανω στο κομματι των σπουδών μου. Ειναι αρκετά αγχωτικό αλλα δεν αντιμετωπίζω κανένα θέμα. Ολοι μου φέρονται καλα και εχει πολυ καλο κλίμα. Παραλληλα ειμαι σε μια σχεση. Ο σύντροφος μου γνωρίζει καποια πραγματα για τη ψυχολογία μου αλλα οχι ολα. Ειναι πολυ υποστηρικτικός και με στηρίζει. Αλλα δε θελω να τον φορτώνω με όλα τα δικα μου. Αδερφια δεν εχω. Οι γονεις μου ξερουν καποια πραγματα, αλλα γενικοτερα δεμ εχω μοιραστεί πολλα με κανεναν. Τα περνάω ολα μόνη μου.
Προσπαθώ να βρίσκω δραστηριότητες αλλα τα παρατάω μετα απο λιγο.
Και εγω φοβαμαι οτι θα με αρρωστήσει. Αυτο ειναι που σκέφτομαι συνεχως και δεν ησυχαζω.
Προσπάθησα να κανω διάφορες κατασκευές για το σπιτι. Τις τελειωσα αλλα δεν με κράτησε σαν δραστηριότητα, παρότι με χαλαρώνε αρκετά.
Μετα κανω πιλατες αλλα που και που οποτε εχω όρεξη και διάθεση.
Προσπαθω να πηγαινω για περπατημα η τρεξιμο αλλα παλι λογω διαθεσης και φοβου το αφηνω.
Διαλογισμό δε τα πολυ καταφέρνω.
Διαβασμα παλι βοηθαει καπως.
Γενικοτερα προσπαθω αλλα τα αφηνω ευκολα. Δεν εχω συνέπεια.
Οσο για το αίσθημα αυτο που ειχα, τελικα εχω κρυολογησει λογω κλιματιστικών και συχνης αλλαγης θερμοκρασίας. Οχι κατι σοβαρο δηλαδη.
Οποτε αρχισα να παίρνω λίγο τα πάνω μου τώρα. Αρχισα να ετοιμάζομαι πιο δυναμικά για τη δουλειά, να βγαίνω πιο πολυ εστω για μια ώρα. Θα παρω και βιταμινες και θα ειμαι οκευ πιστευω.
Και μετα ολο το βάρος θελω να το ρίξω στη ψυχολογία. Πως να με κανω καλύτερα.