Tί είναι αυτό που παγώνει την θηλυκότητά σου, όταν βλέπεις τον άντρα σου ως πατέρα δύο παιδιών?Quote:
Originally posted by boubourina
Θεοφανεια, μου ειναι τοοοοοοοοοσο δυσκολο να παραδεχτω αυτα που λες, οσο και αν ξερω οτι εχεις δικιο.
Οχι δεν στηριξα την σχεση μου με τον αντρα μου στο ποσο καλη μανα θα γινομουν για τα παιδια του. Η σχεση μας ηταν μεχρι τοτε εντελως αισθησιακη και επρεπε να παραμεινει ετσι. Το θεμα ειναι οτι δεν μπορεις να εισαι αισθησιακη μεσα σε ενα σπιτι με 4 ατομα ( σαν να ζεις με τα πεθερικα σου ενα πραγμα...) και εγω για να δικαιολογησω στον εαυτο μου τα οσα θα εχανα βρηκα νοημα στα παιδια.
Αρα είπες, αφού δεν θα είμαι σε σχέση γυναίκας με τον άντρα μου, ας είμαι σε σχέση μάνας με τα παιδιά. Μπου, τί είναι αυτό που κάνει εσένα να νιώθεις τα παιδιά σαν πεθερικά όσον αφορά τον ερωτισμό σου και τί είναι αυτό που εμποδίζει τον ρόλο συζύγου και θετής μητέρας να υπάρξουν ταυτόχρονα σε αρμονία?
Η μαμα τους τοτε εκρινε οτι το να παρει τα παιδια θα ενοχλουσε την σχεση της και ετσι τα αφησε απ\'εξω.
Ενώ εσύ ή ο άντρας σου κρίνατε πως δεν θα σας ενοχλούσε? Νομίζω οτι οι ευθύνες πρέπει να επιμερίζονται. Παιδι τους είναι. Ας επωμιστούν αμφότεροι την ευθύνη για το μεγάλωμα και την όποια ενόχληση αυτό προκαλεί.
Δηλαδη, αφου εγω ετσι και αλλιως δεν μπορω να λειτουργησω σαν γυναικα, ας βοηθησω αυτα τουλαχιστον να λειτουργησουν σαν παιδια.
Να λειτουργήσουν σαν παιδιά, ανταμείβοντάς σε, σωστά? Και αναγνωρίζοντάς σε ως μητέρα, πες ολόκληρη την πρόταση...
Τους 2 τελευταιους μηνες, και ιδιαιτερα το διαστημα που η μικρη πηγε στη μαμα της, και ο γιος ελειπε Δευτ- Παρ. Αθηνα, η σχεση μου με τον αντρα μου βελτιωθηκε ακριως γιατι ειμασταν μονοι μας και το θηλυκο μου κομματι μπορουσε να ελευθερωθει και παλι.
