Printable View
Αφού έχεις αναλάβει αυτό το ρόλο εδώ και πολύ καιρό και από ό. τι βλέπω δε θες κιόλας να αλλάξει αυτός ο ρόλος σου, δηλαδή να αφήσεις την ευθύνη αυτή σε κάποιον άλλον, τότε πώς να αλλάξει αυτή η κατάσταση;
Για να αλλάξει μια κατάσταση πρέπει να αλλάξουμε κάτι εμείς.
Οπότε ή θα συνεχίσεις όπως ζεις τώρα ή κάποιος άλλος θα πάρει το ρόλο σου αν δεν μπορεί ο αδερφός σου να μείνει μόνος και ανεξάρτητος.
Σε αυτη τη φαση πιστευω οτι κανει βηματα προς το να ειναι αρκετα ανεξαρτητος. Θα ηθελα να μπορει να μεινει καπου πολυ κοντα μου ωστε να μπορω να τον επισκεπτομαι συνεχεια και να τσεκαρω οτι ειναι οκ. Το οτι δουλευει ειναι τεραστια προοδος. Πιο πολυ φοβαμαι μην κανω καποια λαθος κινηση και γυρισουμε στο πριν. Το να τον παρκαρω καπου δεν ειναι λυση.Quote:
Originally Posted by kopela93
Έχεις ρίξει όλη την ευθύνη πάνω σου και αυτό φαίνεται από εκεί που λες φοβάσαι μην κάνεις κάποια λάθος κίνηση. Πρέπει λίγο να κοιτάξεις και τον εαυτό σου έτσι; το ξέρω ότι αξίζει να αγαπάμε την οικογένεια μας να τη στηρίζουμε και να κάνουμε θυσίες. Αλλά έχεις αφήσει τον εαυτό σου γιατί παίρνεις 100 τοις εκατό την ευθύνη ακόμη και σε πράγματα που δεν έχεις τον έλεγχο. Δηλαδή δεν εξαρτάται από σένα 100% η εξέλιξη του αδερφού σου. Παίζουν πολλοί παράγοντες.
Είναι καλό πάντως που έχει πρόοδο και θα συνεχίσει έτσι. Αυτό να σκέφτεσαι.
man Κουραγιο, δεν εχω να πω τπτ αλλο. μονος σου θα βρεις τη λυση στο τελος, Παντως πιστευω ακραδαντα πρεπει να μεινεις μονος, με κοπελα , χωρις, .... σιγουρα οχι με τον αδερφο σου.
Θα καταστρεψεις τη ζωη σου φιλε και δεν αξιζει !
Δε ξερω αν σε παιρνει, αλλα μπορει να νοικιασει σπιτι? Αν ειναι σε κατασταση που την παλευει να μεινει μονος, τοτε αυτη η λυση επιβαλεται.
Αν δε την παλευει μονος, λυπαμαι αλλα πρεπει να βρεθει αμεσα βαρβατη λυση,μαλλον φαρμακευτικη ( ειμαι γενικα φουλ εναντιον) ή να μπει σε καποιο ιδρυμα ισως.
Την εχω ριξει ναι. Καποιος επρεπε να τον βοηθησει. Τον εαυτο μου τον κοιταω οσο μπορω αλλα στην ουσια παντα σκεφτομουν λαβναοντας τον υποψη μου. Ορισμενες φορες αν δεν τον προσεχα απλα θα πεθαινε. Δεν μπορω να ζω με αυτο το βαρος. Και ειναι πολυ καλη ψυχουλα. Δεν ξερω και πως τον εχετε καταλαβει απο τις περιγραφες μου. Οταν τον κοιτας θα δεις ενα ομορφο παιδι προσεγμενο. Μιλαει κανονικα, ειναι φιλικος (οταν ειναι καλα εννοω). Εχει μαθει να ζει με παραισθησεις.Quote:
Originally Posted by kopela93
Quote:
Originally Posted by Greek_mistis
Θελω να πω στην κοπελα μου να ζησουμε μαζι. Αν δεν ειχα κοπελα δεν θα τον αφηνα μονο του. Μακαρι να ειχε και εκεινος μια κοπελα που θα τον αγαπαει. Σκοπευω να του δινω χρηματα να μπορει να ζει μονος του. Απλα ξερεις.. καποιες φορες γυρναω σπιτι και δεν ξερω τιθα αντικρυσω.--
Σήμερα ο αδερφός μου "βγηκε βολτα". Πήρε μόνος του το μετρό, βγήκε για καφέ και γύρισε. Τον γυρισε ο φιλος του με αμαξι ομως. Είχα παρα πολυ αγχος. Δεν ξερω αν σας εχω κανει να καταλαβετε οτι έχει νοητικη στέρηση, καμία σχέση. Είναι πραγματικα εξυπνος. Δεν φοβαμαι οτι θα τον χτυπησει αυτοκινητο πχ. Φοβαμαι ότι θα "διαολιστει' όπως το λεω. Φοβαται και αυτος. Αλλα ολα πηγαν καλα. Γυρνωντας μου πηρε και ενα γλυκο. Και ισως αυτο να ειναι κατορθωμα για 8χρονο, αλλα για αυτον ηταν τοσο μεγαλο κατορθωμα. Μου ρθε να βαλω τα κλαμματα απο τη χαρα μου. Νομιζω το να φοραει μασκα του αρεσει επισης. Θα ηταν μεγαλο στοιχημα να μπορουσ να ειχε μια δραστηριοτητα. Και να εβρισκε και μια κοπελα. Θα τον διαλεγε ποτε καποια ομως; Την εμφανιση την εχει, τα αλλα ειναι το θεμα.