Πρωινές Ταχυκαρδίες

Εχω κανει τα πάντα και όλα ήταν καθαρά εκτός από το στομάχι που περασα ένα μεγάλο διάστημα με χάπια μιας και είχα πανγαδτριτιδα με διαβρωσεις στο άντρο. Πέρασα και περναω πολυ δυσκολα με βασανίζει το στομάχι μου με ότι και να φάω αν δεν κρατηθώ και φαω το κάτι παραπανω η ζηλέψω κάτι ε τότε αρχίζουν ταχυκαρδιες και πολλες πολλες έκτακτες. Μερικές μέρες αν ειδικά προσεξω τι τρώω ηρεμώ αλλά οι έκτακτες εκεί. Και με το παραμικρο άγχος παλι τα ίδια και ξανά και ξανά και έκτακτες και χάλια υπνος και πεταγομαι ενώ αισθάνομαι ότι θα πεθανω και θα σταματήσει η καρδιά μου. Από το άγχος μου έχει δημιουργηθεί αυτό ότι θα πεθανω απο καρδιά. Στη δουλειά σήμερα νευρίασα με έναν συνάδελφο και ενώ μιλουσαμε δεν φωναζα ένιωσα τη καρδιά μου να χτυπάει απίστευτα δυνατά και έκτοτε εχω έκτακτες. Ντράπηκα που μίλησα ενώ είχα δίκιο και παντα αυτό παθαινω. Είμαι συνεσταλμένη και με το παραμικρο άγχος όλα ξεσπούν σε έκτακτες. Αν είχα κάτι πιστεύω θα μου το είχαν βρει τι να πω

Quote:

---

Originally Posted by Elli19899

Εχω κανει τα πάντα και όλα ήταν καθαρά εκτός από το στομάχι που περασα ένα μεγάλο διάστημα με χάπια μιας και είχα πανγαδτριτιδα με διαβρωσεις στο άντρο. Πέρασα και περναω πολυ δυσκολα με βασανίζει το στομάχι μου με ότι και να φάω αν δεν κρατηθώ και φαω το κάτι παραπανω η ζηλέψω κάτι ε τότε αρχίζουν ταχυκαρδιες και πολλες πολλες έκτακτες. Μερικές μέρες αν ειδικά προσεξω τι τρώω ηρεμώ αλλά οι έκτακτες εκεί. Και με το παραμικρο άγχος παλι τα ίδια και ξανά και ξανά και έκτακτες και χάλια υπνος και πεταγομαι ενώ αισθάνομαι ότι θα πεθανω και θα σταματήσει η καρδιά μου. Από το άγχος μου έχει δημιουργηθεί αυτό ότι θα πεθανω απο καρδιά. Στη δουλειά σήμερα νευρίασα με έναν συνάδελφο και ενώ μιλουσαμε δεν φωναζα ένιωσα τη καρδιά μου να χτυπάει απίστευτα δυνατά και έκτοτε εχω έκτακτες. Ντράπηκα που μίλησα ενώ είχα δίκιο και παντα αυτό παθαινω. Είμαι συνεσταλμένη και με το παραμικρο άγχος όλα ξεσπούν σε έκτακτες. Αν είχα κάτι πιστεύω θα μου το είχαν βρει τι να πω

---

Να σου πω πως είναι σαν τα έγραψα εγώ.. Το να σου πω. Δεν έχω κάτι. Σε νιώθω στο πετσί μου. Κανείς κάποια θεραπεία? Σκέφτεσαι να πας σε κάποιο γιατρό για αγωγή? Ίσως τελικά δεν γίνεται αλλιώς. Μιλάω και για εμένα βέβαια.

Οχι προσπαθώ να το παλεψω μόνη μου προς το παρον γιατί έχω μεγάλο θέμα που από ότι έχω καταλάβει έχει να κάνει πολυ με την ψυχολογία μου και με τον φόβο μου. Θέλω ψυχολόγο το ξέρω. Παλευω πολυ μόνη μου. Βλέπω ότι αν αγχωθώ παει το έχασα το παιχνιδι. Έγινε το ξέσπασμα στο στομάχι μου και από τότε αλλαξανε όλα. Δεν γυρίζει στο πως ήμουν το βλέπω. Και δυστυχώς οι έκτακτες και αυτό που με πιανει στην υπνο δεν σταματάει ποτε. Και ουτε πιστευω θα σταματήσει. Να παλι τώρα με έπιασε. Δεν ξέρω.

Εσυ πως το αντιμετωπίζεις?