Originally Posted by
marileni
Είμαι ακόμη στις αρχές και ξεκίνησα με κάποιον καινούργιο. Έτσι ένιωθα. Ότι θέλω να πάρω το πράγμα απ' την αρχή;; Δεν ξέρω. Καλώς κακώς...
Μόνο εγώ πηγαίνω.
Θέλει να κάνουμε σεξ. Να του πω πάμε τώρα να κάνουμε, να ξεντυθουμε, να μπούμε κάτω απ' το σκεπάσματα, να κάνουμε 5 λεπτά, και να συνεχίσουμε τη μέρα μας. Δεν λειτουργεί αυτό για μένα. Θα έλεγα ότι δεν είμαστε παντρεμένοι 20 χρόνια με μωρά στο σπίτι για να το κάνουμε στα πεταχτά - αλλά δεν έχω υπάρξει, και δεν θέλω να θίξω κανέναν. Θέλω να υπάρχει κάτι να το πυροδοτήσει, πώς το λένε. Και όχι...το λάγνο βλέμμα απ' το πουθενά ενώ λέω τι χρειαζόμαστε απ' το σούπερ δεν μου κάνει κάτι.
Ναι. Αλλά δεν είναι καθαρά σεξουαλική η σκέψη που θα κάνω για καποιον άλλον. Και οταν συμβαίνει, δεν είναι προσωποκεντρικες σκέψεις. Δεν με ενδιαφέρει κάποιος άλλος σαν άνθρωπος. Ονειροπολώ ναι. Πώς θα ήταν να είμαι με κάποιον που καλύπτει τις ανάγκες και τα θέλω μου. Και αυτό είναι και κάτι που ευελπιστώ να "λύσω" με την ψυχοθεραπεία. Είναι κάτι που κάνω στα πλαίσια του "φυσιολογικού"(κακή λέξη), η είναι καποιο μοτίβο; red flag δικό μου. Το οτι ονειρεύομαι τις ιδανικές συνθήκες, χωρίς να κάνω τίποτα για να τις φτάσω, και στην ουσία σαμποταρω τα πάντα.
Συγνωμη. Βγάζουν νόημα αυτά που γράφω; Μοιάζω ηλίθια; Χαζή; Δεν ξέρω ...