Αλλαγή καριέρας στα 40?

Καλημέρα!
Σας ακούω και παίρνω κουραγιο κι εγώ!
Είμαι στη φάση συνεντεύξεων για να αλλάξω δουλειά.
Παρόλο που στο πίσω και μην πω και στο μπροστά μέρος του μυαλού μου επικρατεί πολύ το τι θα πουν οι άλλοι και αν θα με θεωρήσουν αποτυχημένη, εγώ θα το από τολμήσω να κάνω κάτι διαφορετικό και «κατώτερο» από αυτο που έκανα 20 χρόνια τώρα. Βάλτωσα και δεν αντέχω άλλο. Αν κάτι στραβώσει ξανά φεύγω. Δεν μπορούμε να μένουμε μια ζωή κολλημένοι σε πράγματα και καταστάσεις . Αν δεν πάρουμε το ρίσκο, δεν θα μαθουμε ποτε…

@Nefeli28,

Σκέφτομαι ότι αν κάποιος δεν κάνει την κίνηση τελικά, θα μείνει με την απορία σχετικά με το πώς θα ήταν η ζωή του αν έπαιρνε το ρίσκο.

Αν κάνει, όμως, την κίνηση, δε θα έχει την απορία. Συν ότι αν όλα πάνε καλά, θα σκέφτεται πόσο καλά έκανε που έκανε την προσπάθεια.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Καλημέρα!
Σας ακούω και παίρνω κουραγιο κι εγώ!
Είμαι στη φάση συνεντεύξεων για να αλλάξω δουλειά.
Παρόλο που στο πίσω και μην πω και στο μπροστά μέρος του μυαλού μου επικρατεί πολύ το τι θα πουν οι άλλοι και αν θα με θεωρήσουν αποτυχημένη, εγώ θα το από τολμήσω να κάνω κάτι διαφορετικό και «κατώτερο» από αυτο που έκανα 20 χρόνια τώρα. Βάλτωσα και δεν αντέχω άλλο. Αν κάτι στραβώσει ξανά φεύγω. Δεν μπορούμε να μένουμε μια ζωή κολλημένοι σε πράγματα και καταστάσεις . Αν δεν πάρουμε το ρίσκο, δεν θα μαθουμε ποτε…

---

Kαλή επιτυχία στις συνεντεύξεις!
είχα πρόσφατα μια άσχημη εμπειρία με συνέντευξη όπου με δέχτηκαν για πρακτική με διθυραμιβικά σχόλια, με κράτησαν 2 μήνες, εξοντώθηκα να βγάλω δουλειά, ξενύχτησα, διάβασα και τελικά δεν με προσέλαβαν, κι εχω χάσει κάθε πίστη σε αυτού του είδους τις εταιρικές τακτικές...δυστυχώς όσο καλός και να είσαι, αν βρεθεί κάποιος συστημένος από άτομο που ήδη δουλεύει μέσα στην εταιρεία θα προσλάβουν τον συστημένο....

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Θα ελεγα κυνηγησε αυτο που θες να κανεις και απολαυσε την πορεια. Σιγουρα πρεπει να υπαρχει βιοπορισμος, να βγαζεις την ημερα. Απο κει και περα ο κοσμος σου ανηκει.

---

Τον βιοπορισμό τον έχω εξασφαλίσει μέσω της δουλειάς που κάνω τώρα...για εξωτερικό δεν είναι πολλά λεφτά, είναι λίγα παραπάνω από 1000 ευρώ το μήνα τα καθαρά αλλά επειδή μένω σε διαμερισμα του πανεπιστημιου, δε νοικιάζω δηλαδή δικό μου σπίτι στην ελευθερη αγορα, ειναι αρκετα για να τα βγαζω περα. Ειναι και παρτ ταιμ, και αν τυχει να μου χρεωσουνν παραπανω ωρες εργασια πληρωνομαι παραπανω. Αρα απο οικονομικης πρακτικης πλευρας βγαινει ας πουμε το πλανο.

Το συναισθημα της αποτυχιας το εχω εντονο ομως και υποφερω. Σιγουρα οι συνθηκες αλλαζουν, σιγουρα δεν ειμαστε οπως 20 χρονια πριν, αλλα το να βγω σε μια αλλη αγορα εργασιας στα 45 και να πηγαινω σε συνεντευξεις οπου θα μου λενε ουαου τι βιογραφικο αλλα θελουμε πιο νεους χωρις εμπειρια δεν ειναι και ο,τι πιο ευχαριστο...

η αλλαγη καρριερας ειναι εφικτη σε αυτη την ηλικια , κανεις δεν μπορει ομως να σου εγγυηθει εκ των προτερων την επιτυχια , ετσι ειναι η ζωη ........το δυσκολο για μενα μερος ειναι να ξαναρχιζα σπουδες τοτε , ειχα σπουδασει οικονομικα /διοικηση επιχειρησεων .......αλλαξα καρριερα στα 40 μου , εκανα την δικη μου εταιρεια , χωρις ομως σπουδες ( δεν μπορουσα να ξανακατσω σε θρανια ) , και ολα πηγαν καλα , ειμαι δε αρκετα μεγαλυτερος σου ηλικιακα....................... ο πατερας μου που αλλαξε καρριερα στα 49 του και εκει εβγαλε τα πολλα χρηματα , ισως ομως διαφορετικες εποχες τοτε , δεν το ξερω αυτο .......το ασχημο θα ειναι να φτασεις 60 και να λες , ΄αχ , γιατι δεν το εκανα αυτο τοτε " ....................κανε τα σχεδια σου με συνεση και εφαρμοζε τα με τολμη θα σουλεγα αν με ρωταγες την γνωμη μου .....ναχεις ρεαλιστικες προσδοκιες , αν και ποτε δεν ξερεις μεχρι που μπορεις να φτασεις ......

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Τον βιοπορισμό τον έχω εξασφαλίσει μέσω της δουλειάς που κάνω τώρα...για εξωτερικό δεν είναι πολλά λεφτά, είναι λίγα παραπάνω από 1000 ευρώ το μήνα τα καθαρά αλλά επειδή μένω σε διαμερισμα του πανεπιστημιου, δε νοικιάζω δηλαδή δικό μου σπίτι στην ελευθερη αγορα, ειναι αρκετα για να τα βγαζω περα. Ειναι και παρτ ταιμ, και αν τυχει να μου χρεωσουνν παραπανω ωρες εργασια πληρωνομαι παραπανω. Αρα απο οικονομικης πρακτικης πλευρας βγαινει ας πουμε το πλανο.

Το συναισθημα της αποτυχιας το εχω εντονο ομως και υποφερω. Σιγουρα οι συνθηκες αλλαζουν, σιγουρα δεν ειμαστε οπως 20 χρονια πριν, αλλα το να βγω σε μια αλλη αγορα εργασιας στα 45 και να πηγαινω σε συνεντευξεις οπου θα μου λενε ουαου τι βιογραφικο αλλα θελουμε πιο νεους χωρις εμπειρια δεν ειναι και ο,τι πιο ευχαριστο...

---

Χρειάζεται λίγο να το δουλέψεις μέσα σου αυτό το συναισθημα. Καταλαβαίνω απόλυτα τι λες. Κι εγώ έτσι σκεφτόμουν πριν μερικά χρόνια αλλά πλέον νιώθω ότι λειτουργώ εις βάρος της ψυχικής μου υγείας η οποία είναι ήδη επιβαρυμένη λόγω ιδεοψυχαναγκαστικης διαταραχής.
Πλέον τη βάζω πολύ ψηλά για να μπορέσω να μείνω σε μια δουλειά που είμαι δυστυχισμένη. Ακόμα κι αν πέσω καπου κατώτερα για να τα βγάλω πέρα οικονομικά.
Η μάνα μου που της το ανακοίνωσα προχτές έπεσε τ’ανασκελα. Σπούδασες για να γινεις πωλήτρια μου λέει;
Της λέω εσένα σε νοιάζει τι θα πει ο κόσμος κι όχι αν είμαι καλά εγώ….

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Η μάνα μου που της το ανακοίνωσα προχτές έπεσε τ’ανασκελα. Σπούδασες για να γινεις πωλήτρια μου λέει;
Της λέω εσένα σε νοιάζει τι θα πει ο κόσμος κι όχι αν είμαι καλά εγώ….

---

οι δικοί μου γονείς δεν ζουν αλλά είμαι σίγουρη ότι θα προτιμούσαν να κάνω κάτι πιο πρακτικό και προσοδοφόρο παρά υπερβολικό διάβασμα και κλείσιμο και μαραθώνιους επιδόσεων με στόχους πρωταθλητή χωρις τελος...
Κι εγώ έχω διαγνωστεί με ιδψ η οποία επιδεινώνεται όταν πιέζομαι-καταπιέζομαι-αυτομαστιγώνομαι να βγάλω δουλειά σπάζοντας το κεφάλι μου να κατεβάσει πρωτοτυπες ιδεες και να είμαι παραγωγική...ίσως είναι καλύτερο για εμάς να κάνουμε κάτι χειρωνακτικό...και το να καθαρίσεις πχ ενα γραφείο ή να βγαλεις μερικά πακετα φωτοτυπιων, ή να πείσεις έναν πελάτη να αγοράσει κάτι αντί για κάτι άλλο όταν είσαι ψυχαναγκαστικός, δεν είναι ευκολη δουλειά...

Tώρα για το τι θα πει ο κοσμος, δυστυχώς, αν εμενα στην επαρχιακη μου πολη και ελεγα οτι δουλευω σαν βοηθος γραμματεας, με τις σπουδες που εχω κανει, θα ετρωγα γερο και δυνατο Bullying, για να μην πω οτι θα με εδειχναν με το δαχτυλο και θα γελουσαν σε βαρος μου. Δεν θα αντεχα με τιποτα.

Αχ πόσο σας καταλαβαίνω.!
Καί μένα αυτό θυμάμαι μία ζωή να λέει ότι σε φάση... Αυτό σπούδασες... αυτό πρέπει νά κάνεις.
Πόσο έχει αρχίσει να Με προβληματίζει αυτό δεν λέγεται.
Κάνουμε τή δουλειά που εμείς θέλουμε ή που οι γονείς μας περίμεναν νά κάνουμε;
Κάποιες φορές δεν χρειάζεται καν νά τούς τό συζητάμε.
Τους τό λες κατευθείαν.
"Να σε ενημερώσω ότι παραιτήθηκα καί ναι τώρα είμαι πωλήτρια ή οτιδήποτε άλλο και είμαι ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΚΑΛΆ".

εμένα στην προηγούμενη δουλειά μου λέγαν έλα όλες οι δουλειές έτσι είναι...
Μέχρι που Με είδαν νά κλαίω όλη μέρα-καθε μέρα!!
Στο τέλος μου λέγανε "άντε φύγε, τούς είπες ότι θά παραιτηθείς; άντε παραιτησου".
Δηλαδή πρέπει νά φτάσουμε νά γίνουμε χάλια; :'(

Quote:

---

Originally Posted by ladybird12

εμένα στην προηγούμενη δουλειά μου λέγαν έλα όλες οι δουλειές έτσι είναι...
Μέχρι που Με είδαν νά κλαίω όλη μέρα-καθε μέρα!!
Στο τέλος μου λέγανε "άντε φύγε, τούς είπες ότι θά παραιτηθείς; άντε παραιτησου".
Δηλαδή πρέπει νά φτάσουμε νά γίνουμε χάλια; :'(

---

υποτίθεται οτι κάνουμε μια δουλεια για να βιοποριζομαστε και να εχουμε χρονο να κανουμε κι αλλα πραγματα που αγαπαμε. υποτιθεται οτι δεν κατανταμε δουλικα του οποιου αφεντικού και της οποιας δουλειας...

και ποσο πιο χαλια να γινω?? πήρα 23 κιλα, σταματησα να πηγαινω γυμναστηριο λογω ελλειψης ενεργειας και δυναμεων, οικονομικα στερεψα γιατι τα εριξα ολα/επενδυσα στην προοπτικη των σπουδων, κοινωνικα με τοσο κλεισιμο περιοριστηκα και τελικα βαρελι χωρις πατο η φαση...
Την αποφαση περι αλλαγης αντικειμενου την εχω λαβει. Οταν ξεμπερδεψω με καποια διαδικαστικα θεματα και τη γλωσσα, θα κανω μια συμπληρωματικη εκπαιδευση, κατι σαν αντιστοιχο ιεκ ας πουμε που διαρκει ενα χρονο και εχει και πρακτικη. Αυτο που με τρομαζει ειναι η ηλικια αφενος...για να δικαιολογησω τι εκανα μεχρι τωρα πρεπει να αραδιασω βιογραφικο και αρλουμπες, και αφετερου φοβαμαι μηπως και παλι δεν βρω δουλεια γιατι θα προτιμησουν νεα ατομα χωρις εργασιακη εμπειρια...με απέρριψαν ηδη στον τομεα μου και στο αντικειμενο μου με αυτη τη φτηνη δικαιολογια...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

υποτίθεται οτι κάνουμε μια δουλεια για να βιοποριζομαστε και να εχουμε χρονο να κανουμε κι αλλα πραγματα που αγαπαμε. υποτιθεται οτι δεν κατανταμε δουλικα του οποιου αφεντικού και της οποιας δουλειας...

και ποσο πιο χαλια να γινω?? πήρα 23 κιλα, σταματησα να πηγαινω γυμναστηριο λογω ελλειψης ενεργειας και δυναμεων, οικονομικα στερεψα γιατι τα εριξα ολα/επενδυσα στην προοπτικη των σπουδων, κοινωνικα με τοσο κλεισιμο περιοριστηκα και τελικα βαρελι χωρις πατο η φαση...
Την αποφαση περι αλλαγης αντικειμενου την εχω λαβει. Οταν ξεμπερδεψω με καποια διαδικαστικα θεματα και τη γλωσσα, θα κανω μια συμπληρωματικη εκπαιδευση, κατι σαν αντιστοιχο ιεκ ας πουμε που διαρκει ενα χρονο και εχει και πρακτικη. Αυτο που με τρομαζει ειναι η ηλικια αφενος...για να δικαιολογησω τι εκανα μεχρι τωρα πρεπει να αραδιασω βιογραφικο και αρλουμπες, και αφετερου φοβαμαι μηπως και παλι δεν βρω δουλεια γιατι θα προτιμησουν νεα ατομα χωρις εργασιακη εμπειρια...με απέρριψαν ηδη στον τομεα μου και στο αντικειμενο μου με αυτη τη φτηνη δικαιολογια...

---

Μη σε τρομάζει η ηλικία. Να κανεις αυτό που θα είσαι καλύτερα εσυ. Φαίνεσαι αποφασισμένη για πράγματα και μπράβο σου.
Συμφωνώ για τη χειρωνακτική δουλειά σε εμάς τους ψυχαναγκαστικούς, το χω σκεφτεί κι εγώ πολλές φορές ότι μπορεί να είναι καλύτερα από τις δουλειές του «πνεύματος».
Μας βοηθάει κιολας να μη σκεφτόμαστε και να μην αναλύουμε τόσο πολύ.
Όσο για την κατρακύλα του εαυτού άστα μια από τα ίδια. Κι εγώ 20 κιλά συν….
Είναι και τα ψυχοφάρμακα βέβαια που εβαλαν το λιθαράκι τους σε αυτό…

Quote:

---

Originally Posted by ladybird12

Καί μένα αυτό θυμάμαι μία ζωή να λέει ότι σε φάση... Αυτό σπούδασες... αυτό πρέπει νά κάνεις.
Πόσο έχει αρχίσει να Με προβληματίζει αυτό δεν λέγεται.
(

---

Αυτό που καταλαβα τώρα πια είναι ότι οι σπουδές είναι καθαρα προσωπικό μας θεμα για την καλλιεργεια μας. Η δουλειά είναι άλλο πράγμα. Εκτός αν κάνεις μια ξεκάθαρα επαγγελματική εκπαίδευση όπου μαθαίνεις μια τέχνη. Ή αν υπάρχει μεγάλη έλλειψη ή ανάγκη σε συγκεκριμένα αντικείμενα όπως πληρφορική, νοσηλευτική ή προσχολική αγωγή εδώ που βρίσκομαι πχ.
όταν το αντικειμενο που σπουδασες δεν εχει περαση στην αγορα εργασίας ή όταν πρεπει να κανεις πρωταθλητισμο καθημερινα για να κερδιζεις ενα κομματι ψωμι, τι νοημα στην τελική έχει ο αγωνας σου?

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Μη σε τρομάζει η ηλικία. Να κανεις αυτό που θα είσαι καλύτερα εσυ. Φαίνεσαι αποφασισμένη για πράγματα και μπράβο σου.

---

H κοινωνία με τρομάζει και ο τροπος με τον οποιο αξιολογουμαστε. Θέλω να κάνω πράγματα και ομως νιωθω ετεροκατευθυνομενη...
Εκανα coaching την ανοιξη σε μια προσπαθεια να πολεμησω την αναβλητικοτητα μου με μια coach η οποία δεν εχει σχεση με επαγγελματα ψυχικης υγειας αλλα ειναι πρωην συναδελφος μου, η οποια αλλαξε πορεια και το γυρισε σε coach. Και αυτο στο οποιο επεμενε ήταν να βαλω το συναισθημα στη δουλεια μου, δηλαδη τη χαρα, την ηρεμία...συναισθηματα που κάποτε ειχα και στραγγιξαν στο διαβα του χρονου...Για αυτο και σκεφτομαι να κανω μια εκπαιδευση συντομης διαρκειας σε προσχολικη αγωγη, νομιζω θα ερθω σε επαφη με ξεχασμενα συναισθηματα. Θα μπορουσα να στραφω και προς καποια εκπαιδευση ως γραμματεας που ειναι και πιο κοντα σε αυτο που κανω τωρα γιατι δουλευω σαν βοηθος γραμματειας αλλά αυτό που με σταματάει είναι ότι ναι μεν τωρα με βοηθαει αλλα δεν θελω να δουλευω με χαρτια, γραφεια, υπολογιστές, ημερολογια προγραμματα, γραψε σβησε μην ξεχασεις κλπ ολη μου τη ζωη...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Αυτό που καταλαβα τώρα πια είναι ότι οι σπουδές είναι καθαρα προσωπικό μας θεμα για την καλλιεργεια μας. Η δουλειά είναι άλλο πράγμα. Εκτός αν κάνεις μια ξεκάθαρα επαγγελματική εκπαίδευση όπου μαθαίνεις μια τέχνη. Ή αν υπάρχει μεγάλη έλλειψη ή ανάγκη σε συγκεκριμένα αντικείμενα όπως πληρφορική, νοσηλευτική ή προσχολική αγωγή εδώ που βρίσκομαι πχ.
όταν το αντικειμενο που σπουδασες δεν εχει περαση στην αγορα εργασίας ή όταν πρεπει να κανεις πρωταθλητισμο καθημερινα για να κερδιζεις ενα κομματι ψωμι, τι νοημα στην τελική έχει ο αγωνας σου?

---

Aγγλία είσαι;

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Aγγλία είσαι;

---

Γερμανια είμαι με το ματι στραμμενο προς Σκανδιναβικες χωρες

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Γερμανια είμαι με το ματι στραμμενο προς Σκανδιναβικες χωρες

---

Είναι το θέμα τι προτεραιότητες έχεις. Θυμάμαι παλιά άλλους φορτηγατζήδες που ρώταγαν τον φίλο μου και όταν τους έλεγε τι είμαι κτλ μου έλεγαν μα καλά έφυγες από έξω για να έρθεις πίσω με στρωμένη καριέρα και όλες αυτές τις σαχλαμάρες. Οταν του έλεγα έχεις στερηθεί ποτέ τον ήλιο για κανα μήνα να δεις τι γίνεται ή έχεις στερηθεί ποτέ ένα πιάτο χόρτα να με νιώσεις, κατέβαζε το κεφάλι...