Eδω δίνουν τα ζαναξ βρε Νεφέλη , αντιψυχωσικα δεν θα δώσουν; Εδώ δώσανε σε μένα λίθιο άκου λίθιο σε κατάθλιψη για αυτό αλλάζω και γω ψυχιάτρους έχω πάθει πλακα
Printable View
Γιατί όλα πλέον είναι για όλα... Έχεις άγχος πάρε και ένα αντιψυχωτικο μήπως και κάνει δουλίτσα.... Υποθετικά δουκευει το σύστημα.. Αν εσύ πας και κλαφτεις ότι δεν το αντέχεις και ότι σε κάνει φυτό τοτε θα σου πει σταματά το.. Αν εσύ δεν διαμαρτυρηθεις σου λέει το αντέχει..
Αντιψυχωτικα δινουν και σε αυτιστικά παιδια το αbilify κυρίως. Υπαρχουν οι βαρβάτες ψυχώσεις και οι ατυπες ψυχώσεις. Η πιο ασχημη εμπειρια μου ηταν το solian στα 200mg поυ θεωρειται χαμηλή δόση ,πολλα συμπτωματα ήμουν σε φάση κόκκαλο,θολωσα
Εγώ πάντως διαμαρτυρόμουν που ήμουν φυτό και δεν μου το έκοβε. Σου λέει άμα της το κόψω θα επανέλθουν οι ιδεοληψίες. Όποτε καλύτερα φυτό.
Ακούω και διαβάζω πολύ κόσμο να νιώθει καλύτερα παίρνοντας αντικαταθλιπτικά κυρίως και αντιψυχωσικα και αναρωτιέμαι γιατί εγώ ποτε δεν ένιωσα καλά η ευφορία η κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Απλά μειώθηκαν οι σκέψεις που είχα. Δεν είναι και λίγο αυτό, αλλά στον αντίποδα το τίμημα τελικά είναι μεγάλο.
Όχι σκέψεις αλλά μια ζωή σε καταστολή, απάθεια, αδράνεια και έλλειψη ενδιαφέροντος για το οτιδήποτε.
Καταρχήν τι δόση παίρνεις και στο ένα και στο άλλο.. Μετά, αντικαταθλιπτικό=αδρεναλί� �η , πετάω, χαζογελάω, / Αντιψυχωσικό = Γείωση στην πραγματικότητα, ισορροπία, καλός ύπνος, άπειρο φαγητό. Ναι η απάθεια είναι σύμπτωμα πιο πολύ του αντιψυχωσικού σε βάθος χρόνου , ουσιαστικά είναι σαν ασπίδα προστασίας από τη λύπη. Έχουν αναφερθεί και απόπειρες αυτοκτονίας κατά καιρούς αλλά μην σε τρομάζει έχει να κάνει με τον άνθρωπο φυσικά δεν αυτοκτονούν όλοι έτσι απλά. Γενικώς είναι ένα κοκτέηλ παραδοσιακό πλέον το αντικαταθλιπικό το πρωί και το βράδυ αντιψυχωσικό κάποιοι έχουν βοηθηθεί σίγουρα σαν κι εμένα πχ που έπαιρνα εσιταλοπράμη και σεροκουέλ. Αλλά μικρές δόσεις και στα 2 ( 5mg, 50mg αντίστοιχα) . Το βασικό είναι να μην διακόψεις μαχαίρι τις αγωγές, εκεί θα ξεκινήσουν δυσάρεστα πράγματα. Τώρα αν κάποιο από τα 2 που παίρνεις δε σε βοηθάει πας σε άλλο έχει ένα κάρο επιλογές στην κάθε κατηγορία, ρώτα τον γιατρό.
Έχω αλλάξει πολλές φορές φάρμακα όπως ειπα. Δεν έμεινα σε μια αγωγή. Πολλές φορές κάτι που δεν μου έκανε το άλλαζε ο γιατρός.
Έπαιρνα μισό αντιψυχωσικο το πρωί κι ήμουν σαν ζόμπι από νύστα και όλα τα υπόλοιπα που ειπα. Δεν είχα ούτε όρεξη για ζωή ούτε ενέργεια ούτε ένιωθα καλά.
Το αντίθετο. Ποτε δρν ένιωσα καλά με τα χάπια. Το μόνο που έγινε ήταν να κοπούν οι ιδεοληψίες. Κατά τα αλλα, ζορίστηκα παρα πολύ στην καθημερινότητα μου. Γιατί από κει που ήμουν μέσα στην ενέργεια και την κοινωνική ζωή, έπεσα σαν σε λήθαργο και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.
Ακούω κόσμο που τα παίρνει και νιώθει καλά και αναρωτιέμαι…
Εγω πασχω απο σχιζοφρενεια.
Ο καρκινος των ψυχολογικων αν μπορουμε να το πουμε.
Η λιστα των συμπτωματων κ των επιπτωσεων της παθησης δημιουργει βιβλιο επικης λογοτεχνιας
Η καταστολη στην αρχη ηταν τεραστια. Με τη δοση συντηρησης κ την παροδο του χρονου βελτιωνεσαι αν εχεις καποιες προυποθεσεις πχ 1ο επεισοδιο, διαρκεια ενεργους ψυχωσης, ηλικια, iq, σοβαροτητα, συνεπεια, υποστηρικτικο περιβαλλον.
Επεμεινα για 8 χρονια για να ειμαι σε θεση λειτουργικη καλη για τα δεδομενα της παθησης.
Αν σταματας την αγωγη επιστρεφεις πισω με κινδυνο να μη σε πιανουν παλι κ χειροτερη υποτροπη.
Θελει υπομονη κ να δωσει καποιος χρονο σε ενα σχημα που μειωνει στο ελαχιστο τα συμπτωματα. Κ επιμονη να προσπαθεις να εισαι παραγωγικος. Κ οταν λεω παραγωγικος στην αρχη για καποιον μπορει να ειναι απλα να σηκωθει να στρωσει το κρεβατι ή να κανει μπανιο.
Εμένα ρε παιδιά δεν μου έφυγαν οι παρενέργειες ούτε μετά από 2 χρόνια. Η καταστολή και η απάθεια ήταν συνεχόμενα όλο το διάστημα ….