Μοιάζει σαν να σε ρουφάει τελειώς η σχέση, είτε είναι είτε δεν είναι στη ζωή σου. Σαν το κέντρο σου να μην είναι ο εαυτός σου αλλά να είναι η σχέση. Έχω καταλάβει καλά?
Απο την άλλη, όταν αποκτήσεις αυτή την πολυπόθητη σχέση σπεύδεις να την καταστρέψεις εσύ η ίδια.
Ακούω πολύ καλά αυτό που λες, οτι εσύ η ίδια κρίνεις οτι χρειάζεσαι βοήθεια. Ταυτόχρονα όμως έχω την αίσθηση, και ίσως να κάνω λάθος, οτι κάτι σε σταματά απο το να ζητήσεις αυτή τη βοήθεια. Είναι αλήθεια ή απλά είναι η ιδέα μου?