Originally Posted by
Gelcaster
Όταν ήμουν στο λύκειο είχα 3 χρόνια σχέση πάντως. Δεν νομίζω ότι το θέμα μου είναι η ανασφάλεια. Δεν πιστεύω ότι είμαι ο πιο περιζήτητος και όλες παθαίνουν κάτι μαζί μου. Έχω πράγματα που ενδεχομένως να αρέσουν όπως μια σοβαρή δουλειά, σπουδές και είμαι και νόστιμος (δεν θα πω ηλιθιότητες ότι είμαι θεογκόμενος και βλακείες, αλλά είμαι εμφανήσιμος). Βέβαια οκ όλοι για τον εαυτό τους τα ίδια λένε (έχει πει κανείς ότι δεν βλέπεται;). Επίσης ίσως βοηθάει ότι είμαι προσγειωμένος και κατά βάση τραβάω πιο χαμηλών τόνων γυναίκες (αν και μαρέσουν οι bitchy αλλά να συνοδεύεται και από εμφάνιση)/
Κάθε φορά θεωρώ πως σκέφτομαι ότι θα καταλήξω σε διαζύγιο. Δεν θέλω τα παιδιά μου να τραβήξουν ότι τράβηξα εγώ, δεν θέλω να είμαι μπαμπάς του ΣΚ. Αναγνωρίζω τα τραύματα, φοβάμαι ότι είναι τόσο εύκολο να τα αποκτήσουν τα παιδια μου (αν κανω) και αναγνωρίζω ότι δεν πιστεύω πως θεραπεύονται.
ΥΓ Ένας φίλος μου (δεν ξέρω την σωστή λέξη για αυτόν, είναι κάποιο που αγαπώ πολύ, δεν μιλάμε τόσο συχνά, ήμασταν αυτοκόλλητοι στη σχολή και μου έχει εμπιστευτεί πράγματα που δεν έχει πει σε άλλους) παντρεύεται. Δεν έχω πει τίποτα, θεωρώ πως είμαι επηρεασμένος, αλλά κάνει μεγάλο λάθος για τον γάμο του και πιστεύω θα χωρίσει άμεσα.