Na ανοιχτές στ αγόρι σου και να του πεις το πρόβλημα σου, μην σε προβληματίζει να εκτεθεις.
Είσαι τυχερή που έχεις κάποιον δίπλα σου και σίγουρα θα σε βοηθήσει.
Ίσως χρειαστείς και ψυχολόγο ή ψυχίατρο για έξτρα βοηθεια
Printable View
Na ανοιχτές στ αγόρι σου και να του πεις το πρόβλημα σου, μην σε προβληματίζει να εκτεθεις.
Είσαι τυχερή που έχεις κάποιον δίπλα σου και σίγουρα θα σε βοηθήσει.
Ίσως χρειαστείς και ψυχολόγο ή ψυχίατρο για έξτρα βοηθεια
Θα το κάνω και ότι γίνει . Ωστόσο λέω ν συνεχίσω και την ψυχολόγο που διέκοψα λόγω οικονομικών . Και ταυτόχρονα θα προσπαθώ ν έχω καθε μέρα έστω μια επαφή εκτός δουλειάς θα ξεκινήσω απ τα απλα
Εσυ έχεις ψυχοσωματικά ; Η να μη σ βγαίνει η φωνή ; Εγώ έχω θέμα στη φωνή Δ μπορώ ν βγάλω ήχο . Μαγκώνω τελείως . Έχω ακούσει στο παρελθόν για μένα τη λέξη Μογγόλο! Χαχα … Κ επίσης με το πρόσωπο μ γίνομαι κόκκινη έχω και ροδοχρου ακμή και επιδεινώνεται . Αυτά δεν τα έχω πει ποτέ Κ πουθενά χαχαχ σε ποιον δικό σ να τα πεις Θ χάσει πάσα ιδέα
Player επίσης αγόρι δεν είσαι ; Πως θα σου φαίνονταν μια κοπέλα που Δ φαίνεται τίποτα από όσα σ λέω εγώ τώρα Κ να την έχεις ψηλά να σ πει όσα λέω εγώ τώρα εδώ; Δ Θ έπεφτε στα μάτια σ; Δ Θ τη θεωρούσες προβληματική ;
Ψυχοσωματικά πιάνεται κ η κρίση πανικού;
Έχω ναι , μπερδεύω τα λόγια μου χαμηλώνω την φωνή μου και μερικές φορές κοκκινιζω η μάλλον σκέφτομαι ότι κοκκκινιζω κ σηκωνομαι αμέσως και κάνω ότι κοιταω άλλου η πάω τουαλέτα .
Καλά και εγώ να ανοιχτω τέρμα όχι δεν το έχω κάνει, αλλά έχω πει σε ένα δύο άτομα ότι έχω κρίσεις πανικού αυτό χαχαχα.
Ναι αγόρι, Προσωπικά στα δικά μου μάτια δεν θα έπεφτε οχι,ίσα ίσα θα ανέβαινε γιατί θα έλεγα ότι έχουμε κάτι ιδιαίτερο ανάμεσα μας κ μοιράστηκε κάτι τέτοιο μαζί μου.και επίσης θα εξηγούσε και την συμπεριφορά της.
Και θ προσπαθούσα να την βοηθήσω με τον τρόπο μου.
Για αυτό πριν σου είπα να του το πεις, να κάτσεις να του το εξηγησεις
Τώρα δεν θα το έλεγα, η δουλειά και κάποιες άλλες εμπειρίες με βοήθησαν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ανοίγομαι εύκολα. Απλά μπορώ να επικοινωνήσω με άτομα που δεν ξέρω, να κάνω μια βασική γνωριμία αν έχουν ενδιαφέρον. Βέβαια πάντα νιώθω άβολα όταν δεν έχω κάποιον δικό μου εκεί. Παλιά είχα διαγνωστεί με μια διαταραχή γι' αυτό είπα ξέρω πώς είναι.
Πάντως για αυτό που έγραψες και παραπάνω μπορείτε να ξεκινήσετε να βγαίνετε με ένα άτομο σε εξωτερικούς χώρους ή μαγαζιά και σιγά σιγά να νιώσεις καλύτερα να μιλήσεις. Όπως λέει κι ο Player πρέπει να εκτεθείς, ίσως αν βρεθείς εκεί να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νομίζεις
Εν τω μεταξύ δουλεύω ρεσεψιόν σε μεταφορική και παρατηρώ ότι δεν αγχώνομαι καθόλου και δεν κομπλαρω όταν έρχεται κόσμος που δεν γνωριζω προσωπικά και δεν με νοιάζει η γνώμη του. Όταν έρχεται κάποιος γνωστός μ που φοβάμαι ότι Θ με κρίνει με το που τον δω πανικοβάλλομαι και κοκκινίζω . Επίσης γενικά ντρέπομαι ν περάσω από κάπου που έχει πολύ κόσμο και Θ με δουν ειδικά ατομα νέα από κάποια καφετέρια κλπ νιώθω ότι θα κοκκινίσω και θα γίνω ρεζίλι . Βράδυ είμαι πιο άνετη γιατί εχω δουλέψει στη νύχτα και το διαχειρίζομαι κάπως .
Ταυτίζομαι.
Κομπλαρω,δεν βγαίνουν λέξεις,κοκκινιζω ανεβάζω παλμούς όταν είναι νά μιλήσω κάπου που υποτίθεται ότι πρέπει νά αποδείξω κάτι..(συνέντευξη, εξέταση,)
Ακόμα καί σε γιατρό όταν πάω αγχώνομαι...
Σε δουλειά όταν πάω δυσκολεύομαι να κάνω κουβεντουλα..να γνωριστώ Με τά άτομα.. αλλά όχι πάντα. Κυρίως Με προϊσταμένους πχ... ενώ μπορεί νά δείχνουν κουλ μαζί μου.
Σε παρέες πολλών ατόμων που δεν ξέρω κανέναν θά πρέπει νά έχω πιεί πολύ για νά είμαι χαλαρή... Αλλιώς... δεν μπορώ νά συναναστραφω.. καταλήγω κυρίως νά παρακολουθώ και ύστερα υπάρχουν κάτι εξυπνακιδες που γυρνάνε καί σου λένε" μιλα καί σύ λίγο.. γιατί δεν μιλάς;"...ε εκεί πάει Με έχασε... Ο, τί χειρότερο νά κάνουν σχόλια για τόν τρόπο που επικοινωνείς... ακόμα καί όταν είσαι λιγομίλητος δλδ...
Νομίζω δεν είναι κακό αυτό, πολλοί το παθαίνουμε το θέμα είναι να μην χαλάει όλη τη καθημερινότητα μας.
Αυτό που λέω στον εαυτό μου είναι ότι και να νιώσω ντροπή είναι στα όρια του φυσιολογικού και σε όποιον το κρίνει αρνητικά έχει θέμα. Γιατί καλό είναι αποδεχόμαστε τους άλλους κι όχι να τους κρίνουμε ιδίως όταν είναι κάτι τέτοιο που δεν επηρεάζει κανέναν εκτός από το ίδιο άτομο.