δεν υπάρχει λόγος να ζω πλέον

και εγω ωρες ωρες οπως τωρα λιγο λεω κουραστικα πια με την αχριστη κωλο ζωη που μας χρεωσανε, 25 και ακομα δεν μπορουμε να ορθοποδησουμε στην ζωη μας? οκ ξερω εχει και ανθρωπους που υπομενουν χειρωτερα αλλα γενικα λεω για ολλους... τι γινεται πια γαμωτο? αυτο που θυμαμαι απο την ζωη μου μονο ειναι τα μισα μου χρονια να ειμαι φουλ καταθληψη και κλειστος και τα υπολοιπα τελευται χρονια μια αντιδραση εντονη και ενας δυστυχος αντιδραστικος χαρακτηρας, και ως αποτελεσμα να πεταξω οτι μπορουσα να κανω για να μπω σε μια γραμμη στην ζωη μου και να ξανα πεφτω πισω παλι. τι να πεις και τι να πουμε... καμια φορα ποιανω τον εαυτο μου να ευχεται να ερθει καποια μεγαλη καταστροφη ωστε να γινουμε ολλοι το ιδιο σκατα και ετσι ισως μπορω να πω οτι οκ δεν ειμαι και ο μονος τουλαχιστον... τωρα κατι σαν να με καλει να βγαλω εναν μεσο ορορ ισοροπημενο απο αυτα τα δυο και να προσπαθησω να πορευτω ετσι στην ζωη. δεν ξερω απλα θα δειξει