Γνωρίζω μια γυναίκα λίγο μεγαλύτερή μου που ήταν πανέξυπνη, χαρούμενη με τα αστεία της μες την καλή χαρά.Ηταν στο τελευταίο έτος της νομικής και χώρισε απο το ένα μακροχρόνιο δεσμό.Το αποτέλεσμα ήταν αυτή η αισιόδοξη κοπέλα να πάθει τέτοιο σοκ και να αρχίσει να λέει ότι της κατέβαινε με αποτάλεσμα να κλειστεί σε νευρολογική κλινική.Ολοι έλεγαν κρίμα την κοπέλα.Αυτή λοιπόν έκανε την θεραπεία της και μετά απο αρκετό βέβαια χρονικό διάστημα τελείωσε την σχολή της.Αρχισε να εξασκεί το επάγγελμα και στην πορεία γνωρίστηκε έναν γιατρό όπου και τον παντρεύτηκε.Είχαν περάσει κάποια χρόνια και παιδιά δεν έκαναν.Μετά απο εξετάσεις έμαθαν πως το πρόβλημα το είχε ο άνδρας της.Συνέχιζαν την ζωή τους η κοπελιά είχε επαγγελαματικά ραντεβού κρατούσε μόνη της δικηγορικό γραφείο.Ο άνδρας της αν και γιατρός άρχισε να έχει πολλές απαιτήσεις ,φέρε μου τις παντόφλες μου και γεικά η συμπεριφορά του δεν ήταν καλή μέχρι που άρχισε να σηκώνει χέρι.Λοιπόν αυτή η κοπέλα βρήκε την δύναμη και μια ωραία μέρα του ανακοίνωσε ότι χωρίζουν.Μια λεπτομέρεια τώρα αφού είχε φύγει απο το σπίτι που ήταν της γυναίκας του της τηλεφώνησε ότι πάει να πάρει τα ρούχα του.Οταν τον είδε απο το μπαλκόνι του είπε περίμενε δεν χρειάζεται να ανέβεις σπίτι και του τα πέταξε όλα απο τον δεύτερο όροφο.Φυσικά επηρεάστηκε η κοπελιά άρχισε να υπολειτουργεί το γραφείο της δεν έφτιαξε ξανά την ζωή της αλλά κατάφερε να κρατηθεί στα πόδια της χωρίς να πιεί φάρμακα.Τώρα δεν εξασκεί πλέον το επάγγελμα ούτε είναι ο πλέον χαρούμενος άνθρωπος έχασε γονείς αλλά πιστεύω ότι μετά την περιπέτειά της ατσαλώθηκε και προστάτεψε την ψυχική της υγεία όσο μπόρεσε.Τελευταία έμαθα ότι έχει και μια σχέση.