Originally Posted by
vatraxaki87
Καλησπέρα και από μένα!
Λοιπόν, πως έχουν τα πράγματα από τη δική μου εμπειρία και την δική μου οπτική πάντα....
Έχω λάβει προ 12ετιας και για πέντε συνεχόμενα έτη σεροξατ δυστυχώς, χωρίς συνδυασμό ψυχοθεραπείας... Η διάγνωση : γενικευμένη αγχωδη διαταραχή με κατάθλιψη. Η διακοπή τους έγινε σταδιακά μειώνοντας τη δόση, κάποιους μήνες στη μισή δόση, και μετά στο τέταρτο κόβοντας το χάπι με μαχαιράκι ????
Υπήρξαν στιγμές τα τελευταία 7 έτη που μπορεί να πάθαινα και καμιά κρίση πανικού ή καμία καταθλιπτικη κρίση μια στο τόσο οπότε αποφάσισα να ξεκινήσω μόνο ψυχοθεραπεία μιας και γενικά δεν είχα ποτέ βαριά συμπτώματα όπως τοοοοτε.... Καλά τα έκοψα τα χαπακια, καλά ξεκίνησα ψυχοθεραπεία και είδα τρομερή βελτίωση στον εαυτό μου αλλά δυστυχώς...πάνω στο πικ της καλύτερης φάσης της ψυχής μου, η διαταραχή υποτροπιασε..... Μετά από 12 χρόνια, μου χτύπησε την πόρτα ξανά... Και επειδή όλα ήταν γνώριμα, δεν άφησα στιγμή να περάσει! Πήγα στον γιατρό, ήπια εφεξορ τη χαμηλότερη δοση, οι παρενέργειες κράτησαν μόλις 5 μέρες και ούτε μήνα δεν έχω κλείσει κ νιώθω ήδη καλύτερα... Αυτό λοιπόν που μου είπε ο γιατρός είναι ότι έφτασε γρήγορα το χάπι λόγω ψυχοθεραπείας και πως η ψυχοσύνθεση Μ είναι τέτοια που όλη τη ζωή μου θα κουβαλάω αυτό το τερατακι μέσα μου. Από μένα θα εξαρτηθεί αν θα του επιτρέπω την υποτροπή ή όχι. Με ενημέρωσε πως πάνω στον χρόνο θα φανεί αν θα χρειαστεί να το κόψω ή να το πάρω για όλη μου τη ζωή ....
Υγ. Μαζί με το αντικαταθλιπτικό πήρα τις πρώτες 3 εβδομάδες και λεξο προκειμένου να δεχτεί το χάπι ο οργανισμός κάτι που κόπηκε μαχαίρι αμέσως μετά, διότι προκαλεί εθισμό.
Κατά την ταπεινή μου άποψη εθισμό προκαλούν οι βενζοδιαζεπίνες και όχι τα αντικαταθλιπτικά.