Printable View
Το θέμα είναι ότι εκτός από όλα αυτά που περνάω με το άγχος, τις κρίσεις και την κατάθλιψη έχω και την ερωτικη απογοήτευση λόγω του χωρισμου και οι σκέψεις οργιάζουν ότι δεν μπορώ χωρίς αυτόν και στο τέλος θα τρελαθώ...έχει ζήσει κάποιος κάτι ανάλογο?με την αγωγή όταν αρχίζει κ λειτουργεί νιώθεις καλύτερα και σ αυτό το κομμάτι.τι να πω απελπισία με πιάνει.
Η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει σε αυτό εφόσον ο θεραπευτής είναι αξιόλογος. Η απόρριψη πονάει αλλά ο πόνος είναι δάσκαλος. Γενικά πρέπει να μπεις σε μια διαδικασία μύησης, να εισπράττεις και να ερμηνεύεις κάθε ερέθισμα προς όφελος σου. Προφανώς ο τρόπος σκέψης σου δεν σε βοηθάει, αυτό σου δείχνει ο πόνος, και επομένως πρέπει να τον αλλάξεις.
Έχεις απόλυτο δίκιο απλά τώρα είμαι στη φάση που όλα μου φαίνονται βουνό και η έλλειψη του αβάσταχτη.πιστευω ότι η ψυχοθεραπεία θα με βοηθήσει απλά θέλει χρόνο και λόγω όλων αυτών των συναισθημάτων πελαγωνω.ελπιζω σύντομα ν αλλάξει ο τρόπος σκέψης μου και ο πόνος να υποχωρήσει.ευχαριστω πολύ.Quote:
Originally Posted by Niels
Άλλη μια μέρα στα πατωματα.διαθεση μηδέν.ουτε από το κρεβάτι δεν ήθελα να σηκωθω.περιφερομαι χωρίς νόημα.καμια ουσία κανένα νόημα να κάνω οτιδήποτε.νιωθω ότι κατάρρεω κ δεν ξέρω που θα με οδηγήσει όλο αυτό.δεν τρώω καθολου και ζαλίζομαι...τι μπορώ να πάρω να βοηθήσω τον οργανισμό μου?νιώθω εξαντλημενη και μαύρες σκέψεις όπως να πεθάνω να ησυχασω.ειναι παρενέργεια του σιπραλεξ που είμαι τόσο χαλια η να μιλήσω ξανά με την ψυχίατρο μου?αφήστε τις τύψεις που νιώθω που με βλέπουν έτσι οι δικοί μου άνθρωποι ειδικά η μητέρα μου και νιώθω ακόμα χειρότερα.
Πάλι ξύπνημα με έντονους παλμούς και ανησυχια....να δω πότε θα περάσει αυτό το συναίσθημα.ειναι κάποια που έχει περάσει εγκυμοσυνη με αγωγη;
Καλημέρα οι έντονοι παλμοί κ η μόνιμη ανησυχια που αισθάνομαι συνήθως το πρωι που ξυπνάω θα υποχωρήσουν με την πορεία της αγωγης;από την εμπειρία σου ρωτάω.η θα το δουλέψω με την ψυχολογο;Quote:
Originally Posted by christos_cr
Η αγωγή "κουκουλωνει" τα συμπτώματα, λογικά όσο περνάει ο καιρός γίνονται λιγότερο αισθητά
Άρα θέλει δουλειά και με τη ψυχοθεραπεία.απλα είναι πολύ εξαντλητικό αυτό το συναίσθημα και η διάθεση στα πατωματα.ασε η απώλεια κιλων
Εχω περάσει και εγώ πολλά μέχρι 1 μήνα αναρρωτική απ τη δουλεία μου που ήταν κ τηλεργασία ούτε αυτό δεν μπορούσα να κάνω...κ εγώ είμαι κ πολύ αδύνατη κ μ όλα αυτά τα κιλά στα τάρταρα...κοντά 5 μήνες αγωγής κάποιες μέρες καλά κάποιες χάλια με διάφορα ψυχοσωματικά κανά 2 μέρες αύξησα την αγωγή και ελπίζω...
Ψυχοθεραπεία κάνεις;εγώ έχω ξεκινήσει αλλά λόγω του καλοκαιριού κι αυτό με δυσκολία άδειες και τα σχετικά.εγω πιέζω τον εαυτό μου να πηγαίνω στη δουλειά τουλαχιστον να ξεφευγω λίγο.η ταραχή έχει υποχωρήσει καθολου με την αγωγή πέρα από τη διάθεση?Quote:
Originally Posted by Medussa
Διάθεση έχω τα ψυχοσωματικά με βασανίζουν...ψυχοθεραπεία έχω κάνει περίπου 3 μήνες πριν ξεκινήσω την αγωγή σταμάτησα λόγω οικονομικών αλλά απο σεπτέμβριο θα ξεκινήσω πάλι...με την αγωγή στην αρχή είχα καλή πορεία κοντά στο 4μηνο πτώση γ αυτό αυξήσαμε την αγωγή καθώς είπε η ψυχ οτι δεν με έχει πιάσει,κάθε μέρα είναι ένας αγώνας
Πέρασα ένα τρομακτικό βραδυ.αυπνη τελειως,ανησυχια και να τρέμω σαν το ψάρι.ακομα τρέμω δεν έχω συνέλθει.φοβαμαι μην πάθω τίποτα.νιωθω ότι χάνω το μυαλό μου.θα πάρω ξανά τη ψυχίατρο μου.σκεφτομαι να πάω νοσοκομειο
Μίλησα με τη ψυχίατρο κ μου αύξησε το λεξοτανιλ 3 φορές την ημέρα από ο,75 αλλά μου είπε ότι αν δεν ηρεμήσω να παίρνω ολόκληρο πρωι κ βραδυ κ μισό το μεσημέρι.φοβαμαι τόση ποσότητα έχει κάποιος εμπειρια;
Λογικά για να στο έδωσε θα σε βοηθήσει....εμένα μου έδωσε ζαναξ για πιο ελαφρύ από το λεξοτανιλQuote:
Originally Posted by ireneandria
Μου έδωσε πρωι βράδυ αλλά παίρνω μόνο βράδυ γιατί φοβάμαι το πρωί μην είμαι ζόμπι
Δεν ξέρω και εγώ τα φοβάμαι τα ηρεμιστικα παίρνεις άλλη αγωγή;
Ναι παίρνω και σιπραλεξ.μου έδωσε λεξοτανιλ γιατί το ζαναξ είναι σε έλλειψη.ποσο ζαναξ παιρνεις;τα φοβάμαι για εξάρτηση άσε ο τρόμος μ έχει καταβαλλειQuote:
Originally Posted by nightzer