Printable View
Player φιλαρακι μου γλυκο ολλοι τα λενε εδω εξερετικα και με καλοσύνη απλα οταν δε εχεις απ πουθενα στήριγμα συμπαράσταση χερι βοηθειας δε μπορεις ευκολα να κανεις βήματα σε μια νεα βαση σε μεταβατικο επίπεδο . ενας νευροτυπικος μπορει ευκολοτερα να αποκοπεί απο δεσμά μα ενα ατομο με νευρολογικά θεματα που δε μπορει να αλλάξει περιβάλλον εύκολα ειναι πολυ δυσκολο μονος ξαφνικά να σηκωθεί να φυγει να παει που να κανει τι ?? να παρατήσει κι ενα γερο ανθρωπο πισω κι τι θα γινει κι αυτος?? . :(
Ασπεργκε3 πρέπει να προσπαθήσεις δεν είναι εύκολο κάθε αρχή και δύσκολη βρες μια δουλειά ένα χόμπι να ξεχνιέσαι είναι κρίμα να περνάς όλη μέρα στον υπολογιστή.εγω βλέπω έναν άνθρωπο που έχει τρομερό μυαλο και χαραμίζεται.γνωμη μου και καλοπροαιρετα πανταQuote:
Originally Posted by asperger39
twalkup καλο μου φιλαρακι ξερω πως απολυτος φιλικα μου τα λες με καλοσυνη .εχεις δικιο απλα οταν εχεις μια μανα που σε θελει κοντα της φοβατε μην παθει κατι δε μπορεις να κανεις πραγματα για σενα . παλιότερα πολυ ειχα κατι χομπι τυπου γυμναστήριο ζωγραφικη κατι τετοια . αυτα δε με βοηθησαν με κουρασανε κι ουτε φιλιες βρηκα ουτε ηταν κατι που μου αρεσε. εγω αγαπω τις εκδρομες βολτες παλια αγαπουσα τις παρεούλες να παω βολτες κι αυτα τωρα δε θελω κανεναν κοντα μου μπελας ειναι αυτα .
Σε αυτό έχεις δίκιο , ότι είναι δύσκολο να σηκωθείς και να φύγεις χωρίς να είσαι ανεξάρτητος.Quote:
Originally Posted by asperger39
Όσο για την μητέρα σου, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σου φέρεται έτσι ενώ μόνο εσύ την στηρίζεις.
Όπως και να έχει; δεν πρέπει να κάνεις κάτι;
Player φιλαρακι μου με καλοσυνη που μιλας ετσι ειναι απλα απ χρονια επρεπε να ειχε γινει κατι για καλο κι εκεινης κι δικο μου να ειν καλα εκεινη μα κι εγω. δυστυχως δε ειχα στηριξη απ πουθενα κι ποτε οταν βλεπουν οι αλλοι οτι εχω θέματα απλα απομακρυνονται κι φεύγουν. γνωστοι συγγενεις κι αυτα εχουν απ χρονια απομακρυνθει ε παλια τυπικες σχεσεις ειχαμε μεχρι εκει μα πισω επεφτε κι γερο θάψιμο φαγωμάρα γκρίνια για μενα . τι το θελαν το παιδι το ξενο με προβληματα κι κατι τετοια κλωτσες απ παντου .
Mαλιστα, δύσκολο να ξεφύγεις από αυτό το περιβάλλον.Quote:
Originally Posted by asperger39
Αλλά αντέχεται τόση μοναξιά; άμα πάθει τίποτα η μητέρα σου τι θα κάνεις;
Player φιλαρακι μου καλοψυχο να σου πω ολα ειν μια συνηθεια σου αρεσει η οχι αν κατι δε μπορεις να το αποφυγεις αναγκάζεσαι να υπομένεις τι να γινει ??? οταν φυγει απ την ζωη η μαμα μου δε μπορω να ξερω τι θα κανω ειν κατι αγνωστο . εξαρτάται να πω ?? αν ποτε τυχει να ερθει καποιος καλος ανθρωπος κι μου σταθει ?? τι να πω ?? σίγουρα θα πονεσω γιατι οπως κι αν μου έχει φερθεί κι το οτι δε με αγαπά με θεωρει κατι ξένο ουσιαστικά ειν ο μονος ανθρωπος που εχω κοντα μου.εχω δεθει μαζι της ψυχικα κι την αγαπω γιατι εχω ζησει μαζι της τοσα χρονια κι ας εχω λιγες καλες μονο στιγμες μαζι της να θυμαμαι .για μετα ομως δε ξερω εχω πει οτι δε μπορω να απαιτω τιποτα πλεον απ τη ζωη μου. ας εχω το σπιτι το φαι μου μια σχετικη υγεια κι μην ζηταω πολλα.
Στο τελευταίο κομμάτι έχεις δίκιο, υγεία πάνω απ' όλα και ψυχική υγεία και ας μην έχουμε να φάμε που λέει ο λόγος.Quote:
Originally Posted by asperger39
Αλλά άδικο ρε συ Άσπεργκερ39 να δίνεις μόνο και να μην ακούς ούτε ένα ευχαριστώ.
Μιλάς λες και εσύ είσαι 60-70 χρόνων, λάθος αυτό, να απαιτήσεις από την ζωή σου, μια ζωή την έχουμε που λέει και ένα τραγούδι.
Κοίτα το ξέρω ότι δεν μπορώ να σου αλλάξω άποψη, αλλά είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον κάποιος άλλος θα το κάνει κάποιος ξεχωριστός για σένα, αυτό σου εύχομαι.
Player φιλαρακι μου με τη γλυκια ψυχη γεια κι χαρα δε ειν οτι δε μου αλλαζεις γνωμη απλα ειν οτι οι καταστασεις με δενουν δε μπορω να κανω οτι θα ηθελα να κανω. εχω χασει ολη τη ζωη μου να υπηρετω την μανα μου γερασα κοντα της ψυχικα κι μην νομιζεις ολοι οσοι με βλεπουν μου φέρονται λες και ειμαι 60 ετων. ολο κυρια και κυρια μανταμ κυρα μαρια με λεν κι πολλοι ακομα κι γεροι ε αν ακους αυτα τι να σκεφτεις ??? ενω αλλες κι πιο μεγαλες απο μενα κοριτσι μου αγαπη μου καρδουλα μου ολο ζεστασια .μενα ψυχρα κυρια μου με αδιαφορια μου μιλουν τυπικα αδιαφορα σα ρομποτ απροσωπα. τους διορθωνω γιατι με πειραζει μα δε το αλλαζουν γιατι οταν καποιον δε τον συμπαθούν δε του φέρονται με ζεστασια . μου το λεν και πολλοι οτι επειδη ειμαι χοντρη μου μιλανε ετσι και με σέβονται γι αυτο.εχω απογοητευτει επαψα να ελπιζω σε κατι καλυτερο απ αυτη την αντιμετωπιση κι ετσι λειδωσα κι τελος. εχω κι εγω ενα σωρο θεματα που με δυσκολεύουν παρα πολυ παντου αθλους κανω σε πραγματα που αλλοι τα κανουν αστραπη χωρις κανενα προβλημα . δε μπορω κι να τα βγαλω περα πλεον με το κοσμο εχω κουραστει απ την κακια τους δε ελπιζω σε τιποτα ετσι εγινα γκριζα σε συναισθηματα κι προσδοκιες. δε μισω κανεναν μα πλεον ΔΕΝ εμπιστευομαι ουτε επενδύω πουθενα σε τιποτα. ενα μονον φιλοτιμο εχει μεινει μεσα μου μην ξεχασω να ειμ ανθρωπος κι εκτιμώ αν μου φερθουν με καλοσυνη καποιοι ανθρωποι. σε χιλιο ευχαριστω που μιλαμε εισαι υπεροχο ατομο .
Γιωργικο; ωραιοοο.. Είσαι 40 χρόνων! Νέος άνθρωπος και αντί να αρπάξεις τη ζωή από τα μαλλιά, να κάνεις πράγματα για σένα, να γνωρίσεις κόσμο προτιμάς να υποτιμάς όλη μέρα την εμφάνιση σου και γενικά τη προσωπικότητα σου. Ποιος θα ζήσει τη ζωή σου; Πόσα χρόνια θα αφήσεις να περάσουν από διπλα σου χωρίς να απλώσεις το χέρι για να πάρεις κάτι στα χέρια σου και να πεις "αυτό είναι δικό μου"; Τι περιμένεις να αλλάξει για να ζησεις; Το παρελθον; Οι άνθρωποι που είναι γύρω σου; Δεν θα αλλάξει τίποτα. Το παρελθόν είναι κομμάτι μας, δεν είναι η ζωή μας..Quote:
Originally Posted by asperger39
σωστα τα λες και με καλοσυνη απλα οι καταστασεις ειναι ετσι που δε μπορω να κανω κατι πλεον .η μανα μου με θελει κοντα της γιατι μονον εγω την φροντιζω οσο μπορω οπως μπορω μια κι ουτε μενα δε μπορω καλα καλα να φροντίζω οπως πρεπει.και κανεις δε μας νοιαζετε ολοι εχουν απομακρυνθει αφου δε εχουν να κερδισουν απ μας τιποτα. δε θα με ψαξει κανεις ουτε κι μενα με νοιαζει πλεον γιατι οι ανθρωποι ο καθενας κοιτα τη παρτουλα του γιωργικο .
Όλο αυτό που σε εμποδίζει να ζήσεις;Quote:
Originally Posted by asperger39
δε εχω ατομα να με αγαπησουν να ειναι συνοδοιπόροι μου κι ετσι κι εγω πια δε εμπιστευομε τους ανθρωπους. εχω να παλέψω με τα δικα μου κι εχω κι την αδιαφορια του κοσμου την αποριψη το χλευασμο. αν μια εχω προβλήματα δυσκολίες αυτοι μου δινουν άλλη μια να παω παρακάτω.
Δίνεις περισσότερη σημασία στο τι θα πάρεις από τους άλλους και όχι στο τι έδωσες ή δίνεις στον εαυτό σου. Θυμώνεις με τους ανθρώπους που σε απορρίπτουν και σε κοροϊδεύουν (με βάση αυτά που λες) αλλά με τον ίδιο σου τον εαυτό δεν θυμώνεις, που κάνεις το ίδιο ακριβώς πράγμα. Κάνεις δεν μπορεί να μας ρίξει να πάμε κάτω χωρίς τη συγκατάθεση μας. Δεν περιμένω να δεις τα πράγματα διαφορετικά ξαφνικά, απλά ελπίζω να σε βάλω λιιιιιγο να σκεφτείς. Ξέρεις πόσες φορές είχα λόγο να τα παρατήσω όλα και να κλειδωθω σε ένα σπίτι και να αφησω τα πράγματα όπως έχουν; Πόσες φορές απογοητευτηκα από τους ανθρώπους; Πόση απόρριψη έχω φάει σαν παιδί; Αλλά δεν τα παράτησα. Η ζωή θα σε κοιτάξει όπως θα την κοιτάξεις εσύ.. Αν της χαμογελάσεις και δεν χαμογελάσει αμέσως πίσω, το πιο πιθανόν είναι ότι έχει κάνει σφράγισμα :), γιαυτό εσύ θα επιμένεις να της χαμογελάς και σίγουρα δεν θα χάσεις. Μην αφήσεις αλλά χρόνια να περάσουν έτσι, φρόντισε τον εαυτό σου περισσότερο.Quote:
Originally Posted by asperger39
γιωργικο συμπασχω στο πονο σου κι εσυ εχεις πονεσει κι μπραβο που εσυ τα καταφέρνεις εχεις δυναμη ψυχης κι εισαι αξιοθαυμαστος. μακαρι ολλοι να λειτουργουν ετσι σε καθε προβλημα. οι νευροτυπικοι εχουν πιο πολυ δυναμη συχνα να ξεπερνούν προβληματα δυσκολιες. δε ειν ολλοι δυνατοι αδερφε μου. εχω θυμωσει με εμενα πιο πολυ οι αλλοι δε μου εχουν καμια υποχρεωση στο κατω κατω να με δεχτούν ομως ρε φιλαρακι μονος πως να βγεις απ το βουρκο αν δε ερθει ενα χερι να σε βοηθήσει. με την ανημποριά μου τα εχω κι στο πρακτικο κομμάτι κι στο ψυχολογικο κομμάτι. δε μπορει ο αλος να με νιωσει κι ουτε το απετω μα πρεπει εγω να εξηγήσω ακριβως τι πιστευω τι νιωθω να ελθει λιγο στη θεση μου αν μπορει ο αλος .