Originally Posted by
brouna
Σε ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σου. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν υπερβολική που φοβήθηκα τόσο, αλλά με το σκηνικό σοκαρίστηκα τις 3 πρώτες μέρες και το μυαλό μου έκανε σενάρια και με τα τόσα που ακούμε κάθε μέρα δε θέλει και πολύ να σκεφτείς διάφορα και να τρομάξεις.
Ναι δουλεύει κανονικά, έχω δει το λαπτοπ της δουλειάς του, συν το ότι μου έστελνε καμιά φορά φωτογραφίες όταν ήταν στο γραφείο. Και σχεδόν καθημερινά συζητούσαμε διάφορα για τις δουλειές μας. Δηλαδή δουλεύει σίγουρα.
Όσον αφορά τώρα το κομμάτι της απομάκρυνσης, έχει μεγάλη διαφορά αν είσαι φίλος με το να είσαι σύντροφος. Αν επρόκειτο για φίλο/η μου προφανώς και θα ήμουν εκεί να στηρίξω όσο χρειαστεί. Εδώ όμως μιλάμε για σχέση, η τελευταία μου εικόνα από εκείνον είναι "Φεύγω δεν την παλεύω, τρώω σκαλώματα εχω θέματα.. αμα ειναι μπορει να τα ξαναπουμε, αλλα μπορει και να μην τα πουμε και ποτέ". Συνεπώς είναι δύσκολη η θέση μου, κάποιες φορές νομίζω ότι με μισεί και θα τον ενοχλήσει ένα μηνυμα μου. Δηλαδή όταν παθαίνει αυτό που παθαίνει και μας βλέπει όλους εχθρούς δεν ξέρω πως θα αντιδράσει σε ενα τηλεφωνημα μου. Μηπως του κανει κακο και το παρει οτι τον παρακολουθω? Δεν έχω ιδέα πόσο διαρκεί αυτη η φάση και αν του έχει περάσει, και σκεφτομαι οτι ας τον αφησω να επικοινωνησει αυτος οταν νιωσει οκ.
Αυτό που λες ότι δε ζητάς να γνωρίσεις μια κοπέλα νομίζω ότι είσαι πολύ αυστηρός με τον εαυτό σου. Δε χρειάζεται να έχει κανείς τα πολλά λεφτά, χρειάζεται αλληλοεκτίμηση, σεβασμός και φροντίδα κι απτους 2. Μην το απορρίπτεις και μη θεωρείς "λίγο" τον εαυτό σου, ο άνθρωπος που θα είναι δίπλα σου θα είναι επειδή είσαι εσύ.