Βρε σε μένα το λες ότι είναι μια μόνιμη κατάσταση; Ομοιοπαθης είμαι. Υπάρχουν ακόμη πράγματα που αποφεύγω, αλλά σε κάποια άλλα βελτιωθηκα λίγο με την ψυχοθεραπεία λίγο με την αγωγή κάτι γίνεται. Ο ψυχοθεραπευτής μου είπε ότι δεν πρέπει να σταματήσω την ψυχοθεραπεία ποτέ αλλά εγώ κουράστηκα, μάλλον δεν πιστεύω ότι μπορεί να με βοηθήσει άλλο.
Neils από αυτά που εχω διαβασει από σένα στο φόρπυμ σε βρισκω ενα πολυ συγκροτημένο άτομο. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν μπορεί να σε βοηθησεις αλλο η ψυχοθεραπεία? 5 χρόνια είναι μικρος χρόνος θα έλεγα απο την εμπειρία μου. Εγω τα πρωτα 4 χρόνια ήμουν από κριση σε κριση. Από τον 5 χρονο και μετά αρχισα να λύνω καποια θεματα. Μη βλεπεις τωρα την υποτροπή μου όλα μέσα στο παιχνίδι είναι! Μηπως να το ξανασκεφτείς? Δεν ξερω αν πρεπει να κανεις για πάντα αλλά εγω να σου πω την αληθεια ουτε αυτο το θεωρώ κακό αν εχεις την οικονομικη δυνατότητα.Τι ειδους θεραπεία έκανε γνωσιακή νομιζω?Quote:
Originally Posted by Niels
Είναι εκπαιδευμένος στη γνωσιακή και στη συστημική. Το ότι σταμάτησα δεν σημαίνει ότι αποκηρυξα όσα έμαθα, κάθε άλλο. Για αυτό και τη συστήνω στον καθένα. Αλλά από κάποιο σημείο και μετά θεωρώ ότι ίσως γίνεται εξάρτηση. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να αισθάνομαι ότι πατάω στα δικά μου πόδια χωρίς δεκανικια. Πέρα από αυτό, η ψυχοθεραπεία όπως ξέρεις για να λειτουργεί χρειάζεται να επενδύεις σ'αυτή. Εγώ αισθάνθηκα ότι δεν είχα άλλο να δώσω. Κι αν δεν δώσεις δεν θα πάρεις κιόλας. Ο χρόνος είναι υποκειμενικός, για μένα η πενταετία ήταν αρκετός χρόνος, για κάποιον άλλον ίσως όχι, το σέβομαι.
Δεν αντεχεται το κοστος για να κανει καποιος τοσο συχνα ψυχοθεραπεια,ο κλινικος ψυχολογος στον οποιο εκανα θεραπεια σχηματων για 6-7 μηνες,μου ειχε πει οτι θα πρεπει να δωσω κ'ατελαχιστο 1 χρονο στην θεραπεια και το λιγοτερο 3-4 συνεδριες/μηνα για να δουμε κατα ποσο θα με βοηθησει,αυτο σημαινει 160-200 ευρω μηνιαιως,μετα ειχα μεινει χωρις δουλεια για καποιους μηνες και σταματησα γιατι δεν μπορουσα να το υποστηριξω οικονομικα,αλλα και οπως αναφερει ο φιλος πιο πανω,ειχα αρχισει να κουραζομαι και ενιωθα οτι δεν μπορει να μου προσφερει αμεση βοηθεια για την διαταραχη μου.
Πιο πριν ειχα κανει υποστηρικτικη ψυχοθεραπεια με θεραπευτικη αγωγη βενλαφαξινη και κατα διαστηματα λεξοτανιλ για 1,5 χρονο,την οποια σταματησα επιτυχως αλλα μου εμειναν καμια 10αρια κιλα που πηρα απο τα side effect του αντικαταθληπτικου.Ο Ψυχιατρος απλα καποια στιγμη μου ειπε,δεν ξερω τι αλλο να κανω για να σε βοηθησω και εκει καταλαβα πως απλα δεν εχει να μου δωσει κατι αλλο η ψυχοθεραπεια που εκανα,γιατι επι της ουσιας σε πρακτικο επιπεδο,δεν μπορουσα να εφαρμοζω οσα μου προτεινε παντα,παροτι προσπαθησα καποιες φορες αλλα χωρις θετικο αποτελεσμα.
Aπαντηση απο ψυχολογο σε site για θεραπεια
Quote:
Η θεραπεία με CBT για θεραπευόμενους με αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας εστιάζει στην ανάπτυξη ανεκτικότητας απέναντι στα αρνητικά, επίπονα συναισθήματα και στις σκέψεις των θεραπευόμενων, με απώτερο στόχο να μην καταφεύγουν στην αποφυγή αυτών, στην ανάπτυξη κοινωνικών και διαπροσωπικών δεξιοτήτων και στην προσπάθεια να μάθουν να εμπιστεύονται κάποιους ανθρώπους. Για την επίτευξη των στόχων αυτών χρησιμοποιούνται διάφορες θεραπευτικές τεχνικές. Ωστόσο, η αναδόμηση των πυρηνικών πεποιθήσεων, η αντικατάστασή τους με πιο λειτουργικές, αποτελεί δύσκολο εγχείρημα και πολλές φορές ακατόρθωτο, καθώς πρόκειται για πεποιθήσεις βαθιά ριζωμένες.
Αν και η CBT διακρίνεται για τη σύντομη διάρκεια παρέμβασής της, αυτό δεν ισχύει στις διαταραχές προσωπικότητας. Εξαιτίας της πολυπλοκότητάς τους απαιτείται αρκετός χρόνος και μεγάλη προσπάθεια για να παρατηρηθούν τα πρώτα σημάδια βελτίωσης.
Το οικονομικό σίγουρα είναι ένας παράγοντας που δεν γίνεται να μην ληφθεί υπόψη. Κι εγώ 160 με 200 ευρώ το μήνα πλήρωνα για πέντε χρόνια. Πριν που είχα κάνει για επτά μήνες σε άλλον ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή πλήρωνα 320 το μήνα. Στον καλύτερο θεραπευτή να πηγαίνεις,αν σε κάθε συνεδρία σκέφτεσαι πόσα πληρώνεις, με την πρώτη στραβή θα σταματήσεις. Οπότε τη δεύτερη φορά που ξεκίνησα έλαβα πολύ σοβαρά υπόψη αυτόν τον παράγοντα. Κοίτα, δεν χρειάζεται να κλείσουμε την πόρτα της ψυχοθεραπείας. Ίσως στο μέλλον χρειαστεί και μπορεί οι συνθήκες να βοηθήσουν ώστε να ξαναρχισουμε.
Είναι λαχείο να βρεις τον κατάλληλο θεραπευτή για σένα και αντιστοίχως την κατάλληλη θεραπεία που αν όχι θα λύσει οριστικά το ψυχολογικο προβλημα που υπάρχει,αλλά θα το βελτιώσει σε βαθμό που να μην απαιτείται συνεχή ψυχοθεραπεία.Μεχρι να συμβεί αυτό,μπορεί να χάσεις αρκετό χρόνο και χρήμα σε θεραπείες η ειδικούς που δεν βοηθάνε.
Υπάρχει και η διαλεκτική θεραπεία που είχα ξεχάσει να αναφέρω.
Ισχύει, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό ως προς αυτό. Απ'την άλλη πιστεύω πως εξαρτάται και από την προσωπικότητα και το πρόβλημα του κάθε ασθενούς πόσο ευεπιφορος στην ψυχοθεραπεία γενικά είναι.
Καταλαβαινω το οικονομικό ζητημα αλλά το να επενδυσεις στην ψυχοθεραπεια εφοσον καποια πραγματα σε δυσκολευουν johny το θεωρώ δωρο και υποχρέωση στον εαυτό σου! Θελεις βεβαιότητες οτι σιγουρα θα βοηθηθείς. Δεν υπαρχουν βεβαιοτητες στη ζωή και δεν υπαρχουν και τελειοι χαρακτήρες. Παντως το γεγονος οτι εργαζεσαι πέρα από το γεγονός που σου δίνει τη δυνατότητα να πληρωνεις την ψυχοθεραπεία σου δειχνει ότι και ο βαθμός της διαταραχής σου δεν είναι τόσο μεγάλος. Ο Neils που εχει αντιμετωπίσει παρομοια θέματα εχει κανει πολλα βήματα όπως διαβαζω! Αλλα δεν κολλησε στο οικονομικό και δουλεψε προφανώς σκληρα! Γιατί η ψυχοθεραπεία είναι δουλεια σκληρη με τον εαυτό μας. Μηπως να ανταλλάσατε μνμ με τον neils προκειμένου να μιλήσεις σχετικα με τον θεραπευτή που τον βοήθησε?
! Σορρυ που επεμβαίνω και πάλι αλλά δεν μου αρεσει να βλέπω ανθρωπους να υποφέρουν και να μην προσπαθούν να βελτιωσουν τη ζωή τους! Κανενας δεν είναι τελειος!
Το μήνυμα διαγράφηκε από τη διαχείριση (διαφημιστικά ποστ απαγορεύονται από τον κανονισμό του φόρουμ)
Παντως σε δυο ιδιωτικα κεντρα ψυχικης υγειας που απευθυνθηκα,ενημερωτικα,μο υ ειπαν 60€/συνεδρια για να μου δωσουν συμβουλευτικη,διαγνωση και κατευθυνση για θεραπεια,ουτε καν το πρωτο ραντεβου η γνωριμια τιμης ενεκεν.Απαγορευτικο κοστος για μενα.
Τι ψυχοθεραπευτης πιστευεις οτι ειναι καταλληλος για διαταραχες προσωπικοτητας,γνωστικης συμπεριφορικης η καποιος συγκεκριμενης ειδικοτητας?Quote:
Originally Posted by Niels
Δεν πιστεύω πια στις σχολές, δηλαδή στο αν είναι συμπεριφοριστης ή λακανικος κλπ. Αλλά σε αυτό που ταιριάζει στον καθένα. Σε κάποιον μπορεί να ταιριάζει η ψυχανάλυση σε μένα όχι. Ψυχανάλυση δεν ήθελα να κάνω γιατί επικεντρώνεται στο παρελθόν και επειδή δεν την καταλαβαίνω. Η ορολογία της είναι μπελάς. Το ίδιο συμβαίνει με τη μέθοδο Λακάν. Δεν έχω μεγάλη εμπειρία με ψυχολόγους. Κυρίως ψυχοθεραπεία έκανα σε ψυχιάτρους. Η γνωσιακή που έκανα ήταν προσαρμοσμένη, δεν μπορούσε να εφαρμοστεί σε μένα σε τόσο σύντομο χρόνο που θεωρητικά διαρκεί (12 εβδομάδες) λόγω της φύσης των προβλημάτων μου.
Και τι θα κανει ο καθενας,θα γυρναμε απο ψυχιατρο σε ψυχιατρο,απο ψυχολογο σε ψυχολογο,θα πεταμε χρηματα απο θεραπεια σε θεραπεια μεχρι να μας κατσει αυτο που ταιριαζει για την περιπτωση μας,αυτο ειναι πολυ κουραστικο,χανεις χρονο,χρημα και εν τελει απογοητευεσαι περισσοτερο.
Νομίζω στο είπε και η Κάτια, βεβαιότητες δεν υπάρχουν στην ψυχοθεραπεία. Θα έλεγα και στη ζωή γενικότερα. Εν έτει 2023 πεθαίνουν άνθρωποι στο χειρουργείο για αφαίρεση σκωληκοειδίτιδας ή αμυγδαλών. Εγώ όταν ξεκίνησα ψυχοθεραπεία ήμουν σε αδιέξοδο, ήθελα απαντήσεις . Πιο παλιά το σκεφτόμουν όπως εσύ αλλά δεν το έπαιρνα απόφαση. Νομίζω συμβαίνει και με την ηλικία, όταν ξεμείνεις από επιλογές ή διάφορα άλλα που λειτουργούσαν διασπαστικά πλέον δεν σε γεμίζουν. Τώρα μάλλον και να ξεκινήσεις δεν φαίνεσαι να είσαι ανοιχτός για να βοηθηθεις.
Ειμαι δυσκολος στην αλλαγη και στην προσαρμογη,δεν μπορω να εχω μια καθημερινοτητα ανασφαλειας,χρειαζομαι σταθεροτητα και προοπτικη,με φοβιζει η αλλαγη,ειτε ειναι νεα δουλεια και γνωριμια με νεα ατομα,ειτε αλλαγη πολης,με στρεσαρει η ανασφαλεια και η αγνωστη κατασταση.Δεν εχω επισης τον απαιτουμενο χρονο να αφιερωσω στην προσωπικη μου βελτιωση,ειτε αυτο ειναι φυσικη κατασταση,γυμναστικη η διατροφη,ειτε ειναι καποιο χομπυ που θα μου προσεφερε ευχαριστηση,γιαυτο εχω παραμεινει στασιμος και πισω σε καποια πραγματα που αλλοι εχουν προχωρησει απο καιρο πριν.
Aυτο που πιστευω οτι θα με ωθησει προς τα μπροστα ειναι να φυγω απο το σπιτι των γονιων μου και να εχω την δικη μου ανεξαρτητη καθημερινοτητα,με τα σωστα μου και με τα λαθη μου,εχω δει συνομηλίκους μου να παιρνουν αποφασιστικα την ζωη στα χερια τους,να εξελισσονται επαγγελματικα,στις σχεσεις τους,να παιρνουν τα ρισκα τους και να πετυχαινουν,χωρις να τους ενδιαφερει αν θα εχουν μια αποτυχια και θα απογοητευτουν απο αυτη,χωρις να επηρεαζονται απο τους γονεις τους η τον περιγυρο τους τι θα πει για αυτους.