Καλησπέρα κορίτσι μου.. επειδή έχω διαβάσει αρκετά από τα θέματα που έχεις ανοίξει έχω μόνο ένα πράγμα να σού πω.. ΕΚΕΊ ΠΟΥ ΕΊΣΑΙ ΉΜΟΥΝΑ.. προσωπικά έπασχα από υπερκοιλιακες ταχυπαλμιες σε καθημερινή βάση αγγίζοντας πολλές φορές μέσα στην ημέρα τούς 200+παλμούς.. όταν εβηχα, όταν έσκυβα γενικά μια πολύ δύσκολη ζωή....οι γύρω μου έλεγαν πώς ολααα ήταν λόγω άγχους αλλά εγώ συνέχιζα να το ψάχνω μέχρι να βρω λύση στο πρόβλημα μου... τελικά δεν έφταιγε το άγχος και εκεί ήταν που ξεκίνησε ο Γολγοθάς... όπως είπα καί παραπάνω δεν υπάρχει καμία ποιότητα ζωής με τέτοια συμπτώματα οπότε αυτό είχε μεγάλο αντίκτυπο στην ψυχική μου υγεία και ξεκίνησαν και αλλά συμπτώματα πολλααααα συμπτώματα για την ακρίβεια.. πόνοι στο στήθος, δύσπνοια, ζαλάδες,ένα στομάχι σκατα με καθημερινές ανακατοσουρες, μουδιάσματα σε όλο το σώμα,νόμιζα πώς έχω πρησμένους λεμφαδένες, νόμιζα πως έχω καρκίνο γενικά νόμιζα πως πεθαίνω από κάτι πολύ σοβαρό...οι γύρω μου συνέχισαν να μου λένε να χαλαρώσω και πώς όλα αυτά είναι συμπτώματα άγχους και η δική μου απάντηση φυσικά ήταν μα τι λέτε;;;; Τα ίδια μου λέγατε και για την καρδιά και Δεν είναι άγχος τελικά όχι έχω κάτι πολύ σοβαρό και πρέπει να το προλάβω...το αποτέλεσμα;;; Τους είχα τρελάνει όλους με τη τρέλα μου... υπήρξαν πολλές φορές που ήμουν σίγουρη ότι πεθαίνω... όσο το αφήνεις αυτό το πράγμα εξελίσσεται, μεγαλώνει και γίνεται ένας δαίμονας που σου τρώει την ψυχή και την ζωή... ήμουν πολύ αρνητική στο να δω κάποιον ειδικό δεν μου χρειαζότανε γιατί φυσικά και δεν είμαι τρελή.. αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι πώς τέτοιες διαταραχές χρίζουν άμεσης αντιμετώπισης γιατί όπως είπα και παραπάνω είναι κάτι που εξελίσσεται... πέρυσι το καλοκαίρι είχα ένα απίστευτο επεισόδιο άγχους και μετά την κλασική διαδικασία όπου τρέχαμε όλοι πανικόβλητοι γιατί πέθαινα πάλι αποφάσισα να κάνω μια προσπάθεια να δω κάποιον ειδικό...πιγα και δειλά δειλά ξεκίνησα την αγωγή μου...δεν είναι κάτι που θα δείς διαφορά μέσα στης επόμενες ημέρες ..δουλεύει αργά και σταθερά αλλά ΔΟΥΛΕΎΕΙ...θεωρώ πώς χάρη στην αγωγή και την καλύτερη ψυχολογία που μου έδωσε βρήκα του κουράγιο να κάνω την επέμβαση πού έπρεπε στην καρδιά και να απαλλαγώ μια και καλή από αυτό που στην ουσία δημιούργησε όλα τα υπόλοιπα... σήμερα λοιπόν για να απαντήσω και στην ερώτηση επιτέλους νιώθω πάρα πάρα πολύ καλά...οι αρρωστοφοβικες σκέψεις έχουν υποχωρήσει κατά έναν πολύ μεγάλο βαθμό... έχω να επισκεφτώ γιατρό τρείς μήνες από εκεί και μόνο να καταλάβεις... αυτό που θα σου πρότεινα γιατί θεωρώ πως οι περιπτώσεις μας έχουν αρκετά κοινά είναι να μπεις στον κόπο να δείς κάποιον ειδικό άμεσα ειλικρινά μόνο να κερδίσεις έχεις και τίποτα να χάσεις.... κάνε μια μεγάλη κουβέντα με τον εαυτό σου και δες εάν θέλεις να ζεις έτσι, εάν όχι πάρε το απόφαση και κάνε κάτι για αυτό....αααα επίσης βάλε στόχο πώς δεν θα ξανά γκουγκλαρεις κανένα σύμπτωμα γιατί ξέρω ότι το κάνεις.... συγγνώμη για το σεντόνι αλλά ειλικρινά εάν μπορώ να βοηθήσω έστω και έναν άνθρωπο από την δική μου εμπειρία μου είναι αρκετό... ελπίζω να βοήθησα και να χαλαρωσες λίγο...η ζωή είναι έξω και μας περιμένει μην αφήνεις τίποτα να σε κρατάει πίσω..Quote:
Originally Posted by Elli19899
