Σχεση

Quote:

---

Originally posted by zinovia
Παντα ημουν διστακτικη με το αλλο φυλο..Τωρα απλα ειμαι περισσοτερο φοβουμενη την απορριψη εξαιτιας της ασθενειας μου..

Οχι Σοφια δεν με θεωρω \"αρρωστη\", ομως με θεωρω ασθενη και ωρες-ωρες πολυ αδυναμη...

Η προθεση μου δεν ειναι να το κρυψω, αλλωστε πως να το κρυψω τοσα φαρμακα παιρνω-ειναι στη τσαντα μου, στο κομοδινο παντου- απλα δεν ξερω πως θα αντιδρουσε στο ακουσμα\" με λενε Ζηνοβια, και παρεμπιπτοντως ειμαι ψυχικα ασθενης..Τις Πεμπτες απογευμα που δεν σηκωνω το τηλεφωνο ειμαι στο ψυχιατρο..δεν σε κερατωνω!!!\"

---

ναι zinovia

ισως εχεις γινει ακομα πιο διστακτικη

ενω απο οτι καταλαβαινω θελεις ν εχεις μια σχεση

ωστοσο ο αλλος θα κανει πισω ακουγοντας για φαρμακα

οσο κανεις πισω κι εσυ ακουγοντας τα

ωστε δεν ειναι τα φαρμακα που τον κανουν διστακτικο αλλα η δικη σου σταση απενατι σε αυτα

απενατι στην ιδια τη ζωη και απεναντι στον εαυτο σου και τον αλλον

τα λεω για να τα ακουω και γω

αλλα και γιατι ετσι τα αισθανομαι

Πιστευεις πως πρεπει να εχω περισσοτερη αυτοπεποιθηση και να διεκδικω την ευτυχια με καθε κοστος ακομα και με την απορριψη? Ωραιο, ομως φαινεται τοσο δυσκολο...

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Quote:

---

Originally posted by researcher

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Ναι, κανείς δεν θέλει να τον θεωρούν άρωστο και σίγουρα είναι πολύ προκατειλημένη η κοινωνία απέναντι στις ψυχικές ασθένειες.
Αν όμως γνωρίσεις κάποιον, του το κρύψεις και παέι μια χαρά η σχέση, δεν θα νιώθεις πως τον κοροιδεύεις αυτόν τον άνθρωπο και αγαπάει κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είσαι;
Στην άλλη περίπτωση, αν του πεις την αλήθεια, μείνει και σε βοηθήσει δεν θα είσαι τριπλά ευτυχισμένη που σε αγαπάει, παρά το πρόβλημα σου;
Υπάρχει και η μέση λύση. Του λες στην αρχή πως ταλαιπωρείσαι από κατάθλιψη και σιγά-σιγά του ξεδιπλώνεις όλο το πρόβλημα. Βλέποντας και κάνοντας δηλαδή....

---

συμφωνω Θεοφανια

ωστοσο ο αλλος δεν ειναι υποχρεωμενος ουτε να μεινει ουτε να βοηθηση

δεν ζητας νοσοκομα

συντροφο ζητας

η βοηθεια απο τον ψυχιατρο τη φαρμακοθεραπεια η την ψυχοθεραπεια η και τα δυο!

θα ηθελα να μην μπλεκονται αυτα

και εδω ακριβως ειναι το θεμα

οτι λες μεν την αληθεια

αλλα οχι σαν καημενος αλλα ως ισοτιμος ανθρωπος που ζητα συντροφικοτητα και οχι καποιον για να σε κουραρει
πιστευω πως σε αυτη την ισοτιμη τιμια και ειλικρινη συμεριφορα πολυ λιγοι θα εκαναν πισω

ιδιως εαν σε γουσταρουν κιολας

---

εννοείται πως δεν ζητάς νοσοκόμο...
Εγώ έχω άσθμα....οι φίλοι μου μου τη λένε συνέχεια που καπνίζω, ενώ ο σύντροφος μου, μου την είπε μια φορά και τελείωσε.....δεν είναι θέμα νοσοκόμας, είναι θέμα πως θα αντιμετωπίσει ο άλλος το πρόβλημα σου και τι θα κάνει για να σε \"βοηθήσει\".
Το κακό είναι πως τις ψυχικές ασθένειες, το σύνολο τις έχει σε μια κατηγορία μόνες τους, λες και δεν είναι αντιμετωπίσιμες...αυτό είναι το χειρότερο για τους ανθρώπους που βασανίζονται....
Από κει και πέρα, θεωρώ πως είναι ήδη κουραστικό το φορτίο του να νοσείς από κάτι και να προσθέτεις και τις ενοχές γι αυτό που περνάς και όλη τη φρίκη να το κρύψεις!

---

συμφωνω

και δεν λεω σημερα πως δεν εχει στιγμα η ψυχικη ασθενεια

αλλα στιγμα εχουν σχεδον τα παντα

το να εισαι χοντρος

το να εισαι ομοφιλοφιλος

το να εισαι ασχημος

το να εισαι μεγαλος (γερος)

το να εισαι γυναικα καποιες φορες

το να εισαι πολυ μελαμψος

το να εισαι παπας

τα παντα

οποτε θελει εσωτερικη διαθεση

και εσωτερικο ξεπερασμα του σκαλοπατιου και αποδοχη

για να ειναι τα πραγματα πιο διευκολυντικα για σενα

Quote:

---

Originally posted by zinovia
Πιστευεις πως πρεπει να εχω περισσοτερη αυτοπεποιθηση και να διεκδικω την ευτυχια με καθε κοστος ακομα και με την απορριψη? Ωραιο, ομως φαινεται τοσο δυσκολο...

---

ειναι

ειναι δυσκολο

αλλα ολα τα ωραια ειναι σχεδον παντα δυσκολα :)

Quote:

---

Originally posted by researcher


συμφωνω

και δεν λεω σημερα πως δεν εχει στιγμα η ψυχικη ασθενεια

αλλα στιγμα εχουν σχεδον τα παντα

το να εισαι χοντρος

το να εισαι ομοφιλοφιλος

το να εισαι ασχημος

το να εισαι μεγαλος (γερος)

το να εισαι γυναικα καποιες φορες

το να εισαι πολυ μελαμψος

το να εισαι παπας

τα παντα

οποτε θελει εσωτερικη διαθεση

και εσωτερικο ξεπερασμα του σκαλοπατιου και αποδοχη

για να ειναι τα πραγματα πιο διευκολυντικα για σενα

---

μμμ....εδώ είναι άλλη κουβέντα. σίγουρα όλοι έχουμε κάτι για το οποίο νιώθουμε ανασφάλεια και μπορεί να μας αντιμετωπίσουν ρατσιστικά.
εγώ είμαι μεγαλύτερη απ\' το σύντροφο μου, αλλά δεν σταματάω να λέω την ηλικία μου σε όλο τον κόσμο και μερικές φορές να κάνω και πλάκα με τη διαφορά μας...σε πληροφορώ πως είναι εξαιρετικά λυτρωτικό και θέτοντας αόρατα όρια στον κύκλο μου και στον κύκλο του, δεν τολμάει κανείς να \"κρίνει\" ή να προβάλει άποψη γι αυτό.
Σε όποιον αρέσουμε....εμένα μου έχει γίνει βίωμα αυτό και το λέω πολύ σοβαρά...

Quote:

---

Originally posted by researcher
ωστοσο ο αλλος δεν ειναι υποχρεωμενος ουτε να μεινει ουτε να βοηθηση

δεν ζητας νοσοκομα

συντροφο ζητας

η βοηθεια απο τον ψυχιατρο τη φαρμακοθεραπεια η την ψυχοθεραπεια η και τα δυο!

θα ηθελα να μην μπλεκονται αυτα

και εδω ακριβως ειναι το θεμα

οτι λες μεν την αληθεια

αλλα οχι σαν καημενος αλλα ως ισοτιμος ανθρωπος που ζητα συντροφικοτητα και οχι καποιον για να σε κουραρει
πιστευω πως σε αυτη την ισοτιμη τιμια και ειλικρινη συμεριφορα πολυ λιγοι θα εκαναν πισω

ιδιως εαν σε γουσταρουν κιολας

---

θα θελα να πω δυο πραγματα πανω σ αυτο: ειτε ζητησεις ειτε οχι βοηθεια απο το συντροφο σου, λεγοντας του το ζητας καταννοηση. Προσπαθεις να επικοινωνησεις το προβλημα σου. Ουσιαστικα λοιπον ειτε αμεσα ειτε οχι ζητας βοηθεια. Και δεν ειναι καθολου κακο. Αλοιμονο?! Αν δεν ζητησεις βοηθεια, χρονο, αγαπη, τρυφεροτητα απο τον συντροφο σου, απο που θα το κανεις?

Ναι βοηθανε κ τα φαρμακα κ η ψυχοθεραπεια. Μπορει να ειναι καθοριστικοι παραγοντες για την πορεια του καθε ασθενη. Αλλα δεν ειναι η μονη βοηθεια που εχουμε...Ειναι ενας σημαντικος τροπος για να φτασουμε να εχουμε αυτα που ονειρευομαστε.

Δεν γινεται λοιπον, η ασθενεια να μην επηρεαζει τις σχεσεις μας, αφου επηρεαζει πρωτα απο ολους εμας τους ιδιους.

Quote:

---

Originally posted by zinovia
Πιστευεις πως πρεπει να εχω περισσοτερη αυτοπεποιθηση και να διεκδικω την ευτυχια με καθε κοστος ακομα και με την απορριψη? Ωραιο, ομως φαινεται τοσο δυσκολο...

---

η δικη μου αποψη ειναι η εξης: θεωρεις πώς το αξιζεις?τοτε διεκδικησε το:)

δλδ πιστευω πώς αξιζει να νιωθεις ελευθερη στη σχεση σου κ οχι να κρυβεσαι....

λεγοντας κατι τετοιο παιρνεις ρισκο, αδιαμφισβητητα. Μπορει ο αλλος να φοβηθει, να φυγει, μπορει ομως να θελησει να ερθει πιο κοντα σου, να γινει περισσοτερο μερος του κοσμου που ζεις κ φοβασαι να δειξεις...

Καλη δυναμη:)

Παντως το τελευταιο που ζηταω ειναι νοσοκομο..Το μονο που θελω ειναι να με αντιμετωπιζει με σεβασμο και αξιοπρεπεια..

Αχ Σοφια, το τι πιστευω οτι αξιζω εξαρταται ακομα απο την δοση των φαρμακων..Ειμαι καλυτερα απο πριν ομως δεν εχω ιαθει πληρως..Πολλες φορες πιστευω οτι δεν αξιζω και πολλα...

έπαθα βαριάς μορφής κατάθλιψη μέσα στο γάμο εφόσον απέβαλλα στο τρίτο μου παιδί.....
ενώ ο γιατρός διαβεβαίωσε τον σύζυγό μου πως έπασχα από κατάθλιψη αυτός δεν το δέχτηκε ποτέ πιστεύοντας πως όλα τα ψυχοσωματικά που είχα οφείλονταν στην εγκυμοσύνη....
παρόλα αυτά όμως στάθηκε δίπλα μου...
ποτέ όμως δεν με δέχτηκε σαν ψυχικά ασθενή απαγορεύοντάς μου κατά κάποιον τρόπο να επισκευτώ ψυχολόγο....
δεν ξέρω αν μου έκανε καλό ή κακό....
δεν ξέρω αν δεν υπήρχε γάμος και ήδη 2 παιδιά αν θα έμενε ή αν θα έφευγε...ποτέ δεν τον ρώτησα....
άσχετο;

Οχι, καθολου ασχετο..

Quote:

---

Originally posted by zinovia
Αχ Σοφια, το τι πιστευω οτι αξιζω εξαρταται ακομα απο την δοση των φαρμακων..Ειμαι καλυτερα απο πριν ομως δεν εχω ιαθει πληρως..Πολλες φορες πιστευω οτι δεν αξιζω και πολλα...

---

Δεν νομιζεις πώς αδικεις τον εαυτο σου θεωρωντας πώς αυτο που του αξιζει εξαρταται απο τη δοσολογια των φαρμακων που παιρνει?

Quote:

---

Originally posted by λίτσα
έπαθα βαριάς μορφής κατάθλιψη μέσα στο γάμο εφόσον απέβαλλα στο τρίτο μου παιδί.....
ενώ ο γιατρός διαβεβαίωσε τον σύζυγό μου πως έπασχα από κατάθλιψη αυτός δεν το δέχτηκε ποτέ πιστεύοντας πως όλα τα ψυχοσωματικά που είχα οφείλονταν στην εγκυμοσύνη....
παρόλα αυτά όμως στάθηκε δίπλα μου...
ποτέ όμως δεν με δέχτηκε σαν ψυχικά ασθενή απαγορεύοντάς μου κατά κάποιον τρόπο να επισκευτώ ψυχολόγο....
δεν ξέρω αν μου έκανε καλό ή κακό....
δεν ξέρω αν δεν υπήρχε γάμος και ήδη 2 παιδιά αν θα έμενε ή αν θα έφευγε...ποτέ δεν τον ρώτησα....
άσχετο;

---

θα ήθελες να μαθεις τί θα εκανε τοτε? θα ηθελες να το συζητησετε?

πώς σου απαγορευσε να δεις ψυχολογο?δεν σε πειράζει αυτο: το \"απαγορεύω\" - \"επιτρέπω\"?

Σοφια, να εχεις δικιο ειναι αδικο, ομως δεν μπορω να το ελεγξω παντα..Γιαυτο κανω ψυχοθεραπεια, και εχω βοηθηθει πολυ να σταθω στα ποδια μου με εμπιστοσυνη στον εαυτο μου και στην αξια μου..Καμια σχεση με το πως ημουν οταν ξεκινησα..Ομως υπαρχουν φορες που η θλιψη και η απογοητευση ειναι τοσο μεγαλη που μονο τα φαρμακα μπορουν να την ελεγξουν..

Και αυτο ειναι το προβλημα μου: πως φαινεται σε εναν μη ασθενη το να παρακολουθηται η /ο συντροφος του απο ψυχιατρο και να λαμβανει φαρμακευτικη αγωγη..Και ρωτω οσους εχουν εμπειρια: πως αντιμετωπιζει ο/η συντροφος σας τις ενδεχομενες μεταπτωσεις της διαθεσης ή τις υποτροπες?

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by researcher
ωστοσο ο αλλος δεν ειναι υποχρεωμενος ουτε να μεινει ουτε να βοηθηση

δεν ζητας νοσοκομα

συντροφο ζητας

η βοηθεια απο τον ψυχιατρο τη φαρμακοθεραπεια η την ψυχοθεραπεια η και τα δυο!

θα ηθελα να μην μπλεκονται αυτα

και εδω ακριβως ειναι το θεμα

οτι λες μεν την αληθεια

αλλα οχι σαν καημενος αλλα ως ισοτιμος ανθρωπος που ζητα συντροφικοτητα και οχι καποιον για να σε κουραρει
πιστευω πως σε αυτη την ισοτιμη τιμια και ειλικρινη συμεριφορα πολυ λιγοι θα εκαναν πισω

ιδιως εαν σε γουσταρουν κιολας

---

θα θελα να πω δυο πραγματα πανω σ αυτο: ειτε ζητησεις ειτε οχι βοηθεια απο το συντροφο σου, λεγοντας του το ζητας καταννοηση. Προσπαθεις να επικοινωνησεις το προβλημα σου. Ουσιαστικα λοιπον ειτε αμεσα ειτε οχι ζητας βοηθεια. Και δεν ειναι καθολου κακο. Αλοιμονο?! Αν δεν ζητησεις βοηθεια, χρονο, αγαπη, τρυφεροτητα απο τον συντροφο σου, απο που θα το κανεις?

Ναι βοηθανε κ τα φαρμακα κ η ψυχοθεραπεια. Μπορει να ειναι καθοριστικοι παραγοντες για την πορεια του καθε ασθενη. Αλλα δεν ειναι η μονη βοηθεια που εχουμε...Ειναι ενας σημαντικος τροπος για να φτασουμε να εχουμε αυτα που ονειρευομαστε.

Δεν γινεται λοιπον, η ασθενεια να μην επηρεαζει τις σχεσεις μας, αφου επηρεαζει πρωτα απο ολους εμας τους ιδιους.

---

Σοφια συμφωνω

ο,τι αποτελει μερος της ζωης μας και της εσωτερικης και της πρακτικης

σαφως επηρεαζει τη σχεση μας.

οταν λεω δε ζητας νοσοκομα εννοω οτι

ναι μεν θα παρεχεται φροντιδα μεσα στη σχεση

αυτο αλλωστε προαγει και την υγεια ολων

και αυτου που φροντιζει και αυτου που φροντιζεται...

ωστοσο η αποψη μου

ειναι η φροντιδα να ειναι αμφιδρομη

ετσι ωστε κανεις απο τα δυο μελη να μη νιωθει οτι κουραζεται παραπανω η οτι εχει επωμιστει βαρος που δε θα ηθελε

και αυτο δηλαδη οπως και στα ζευγαρια που κανενα μελλος δεν εχει ψυχικη διαταραχη

και εκει ειναι καλο να ισχυει

παντα συμφωνα με τη δικη μου θεωρηση φυσικα