Αμαρτία κι εξομολόγηση

Η κατά Θεόν λύπη, γεννά μετάνοια, λέει κάποια επιστολή της Καινής Διαθήκης. Οπότε έχεις ήδη μετανοήσει που με τη πράξη σου αυτή, θα λυπούσες τον Δημιουργό σου. Ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο και δεν θέλει να χαθεί η ψυχή του αιώνια. Αν υπάρχει κάποιος ιερέας αφιερωμένος που έχει και κατανόηση να πας. Σκέφτομαι γενικώς όλοι εσείς που παίρνετε φαρμακευτική αγωγή, μήπως αντί να σας βοηθήσει σας κάνει χειρότερα. Όλοι γράφετε σχεδόν πως είστε χάλια με άσχημη διάθεση. Νιώθετε θλίψη, απάθεια και έχετε άγχος. Περνάω και γω πολλές φορές δύσκολα, αλλά δεν παίρνω φάρμακα. Η ροδιόλα είναι αντικαταθλιπτικό φυτό που δίνει καλή ψυχική υγεία και σωματική ενέργεια. Δεν είναι καλό και υγιές να παίρνετε εσαεί φάρμακα. Γνωρίζω πως σταδιακά με συζήτηση και καθοδήγηση ψυχιάτρου τα κόβει κανείς και όχι μόνος του και απότομα.

Quote:

---

Originally Posted by broken heart 1985

Η κατά Θεόν λύπη, γεννά μετάνοια, λέει κάποια επιστολή της Καινής Διαθήκης. Οπότε έχεις ήδη μετανοήσει που με τη πράξη σου αυτή, θα λυπούσες τον Δημιουργό σου. Ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο και δεν θέλει να χαθεί η ψυχή του αιώνια. Αν υπάρχει κάποιος ιερέας αφιερωμένος που έχει και κατανόηση να πας. Σκέφτομαι γενικώς όλοι εσείς που παίρνετε φαρμακευτική αγωγή, μήπως αντί να σας βοηθήσει σας κάνει χειρότερα. Όλοι γράφετε σχεδόν πως είστε χάλια με άσχημη διάθεση. Νιώθετε θλίψη, απάθεια και έχετε άγχος. Περνάω και γω πολλές φορές δύσκολα, αλλά δεν παίρνω φάρμακα. Η ροδιόλα είναι αντικαταθλιπτικό φυτό που δίνει καλή ψυχική υγεία και σωματική ενέργεια. Δεν είναι καλό και υγιές να παίρνετε εσαεί φάρμακα. Γνωρίζω πως σταδιακά με συζήτηση και καθοδήγηση ψυχιάτρου τα κόβει κανείς και όχι μόνος του και απότομα.

---

Θα σου πω για τα φάρμακα... Πριν πάρω την τωρινή μου αγωγή, ήμουν ακόμα χειρότερα... Για να σου δώσω ένα παράδειγμα αυτοτραυματιζόμουν συχνά όταν δεν προσπαθούσα να πεθάνω... Δεν θέλω να θυμάμαι εκείνη την περίοδο... Τώρα μπορεί να νιώθω θλίψη κι άγχος πολλές φορές αλλά είναι σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με τότε που ήταν για μένα χωρίς υπερβολές μια κόλαση που πέρασα...

Αν κάποιος έχει βαριά ψυχολογικά δεν θεωρείται αμαρτία η αυτοκτονία νομίζω

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Στο ότι δεν σκεφτόμουν καθαρά έχεις δίκιο... Θα προσπαθήσω να εξηγήσω... Το πρόσωπο στο οποίο ήθελα να κάνω καλό ήταν ο πρώην μου... Μου είχε ζητήσει να μην επικοινωνώ πια μαζί του όμως εγώ επειδή ήμουν σε άθλια ψυχολογική κατάσταση εκείνη την περίοδο δεν κατάφερνα να μην του ζητάω βοήθεια, ήταν πάνω απ' τις δυνάμεις μου οπότε σκέφτηκα πως αν πεθάνω εκείνος θα είναι καλύτερα αφού δεν θα μπορώ πια να επικοινωνήσω... Δεν ξέρω αν τελικά θα ήταν για το δικό μου συμφέρον αλλά τότε ένιωθα πως αυτή ήταν η καλύτερη λύση...

Έχω πολλά χρόνια να πάω για εξομολόγηση οπότε δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο να με εμπνέει αλλά θα πάω στον παπά της ενορίας γιατί έχω μεγάλη ανάγκη να πάρω την άφεση για να ηρεμήσει λίγο η ψυχή μου...

Να σε ρωτήσω, απλά από περιέργεια μιας και μιλάμε για θέμα που άπτεται της θρησκείας ως ένα βαθμό εσύ πιστεύεις ή όχι; Δεν έχω καταλάβει... Είπες ότι θα με βοηθήσει έστω ως placebo οπότε υποθέτω πως δεν πιστεύεις ιδιαίτερα, διόρθωσε με αν κάνω λάθος...

---

Φαντάζεσαι να αυτοκτονούσες στην συγκεκριμενη περίοδο που ζητουσες την παρουσία του και δεν ανταποκρινόταν και να το μάθαινε?...Μόνο κακό θα του έκανε...Θα ενοχοποιούσε 100% τον εαυτό του και θα κουβαλούσε την ενοχή για όλη του την ζωή.
Για την πίστη τι να πω?...Δεν πιστεύω στην πίστη αλλα στο βίωμα...Και αυτό μου στοιχίζει γιατι σπάνια αισθάνομαι την παρουσία μιας ανώτερης δύναμης...Χρειάζομαι διαρκή επιβεβαίωση μέσω βιώματος.
Μια μορφή βιώματος ήταν μια εμπειρία στα 10 που είχα που μου διάνοιξε τους ορίζοντες και με έκανε να καταλάβω ότι κρύβεται μια μυστήρια δύναμη πίσω από τα πράγματα.
Απο εκει και πέρα πιστεύω 100% στην διδασκαλία του Ιησού.
Για το μυστήριο της εξομολόγησης θα σου πω ότι δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που κρίνει και συγχωρεί αμαρτίες,αν ασχολείται με την ηθική μας διαγωγή δηλαδη,αλλά αν είναι ειλικρινής η μεταμέλεια ο πιστός θα βοηθηθεί...Περισσότερο απο το να το έλεγε στον ψυχολόγο του.

Μου λείπει η χάρις του Θεού βρε Κύκνε...Την είχα μικρός αλλά όχι τώρα πια.

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Φαντάζεσαι να αυτοκτονούσες στην συγκεκριμενη περίοδο που ζητουσες την παρουσία του και δεν ανταποκρινόταν και να το μάθαινε?...Μόνο κακό θα του έκανε...Θα ενοχοποιούσε 100% τον εαυτό του και θα κουβαλούσε την ενοχή για όλη του την ζωή.
Για την πίστη τι να πω?...Δεν πιστεύω στην πίστη αλλα στο βίωμα...Και αυτό μου στοιχίζει γιατι σπάνια αισθάνομαι την παρουσία μιας ανώτερης δύναμης...Χρειάζομαι διαρκή επιβεβαίωση μέσω βιώματος.
Μια μορφή βιώματος ήταν μια εμπειρία στα 10 που είχα που μου διάνοιξε τους ορίζοντες και με έκανε να καταλάβω ότι κρύβεται μια μυστήρια δύναμη πίσω από τα πράγματα.
Απο εκει και πέρα πιστεύω 100% στην διδασκαλία του Ιησού.
Για το μυστήριο της εξομολόγησης θα σου πω ότι δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που κρίνει και συγχωρεί αμαρτίες,αν ασχολείται με την ηθική μας διαγωγή δηλαδη,αλλά αν είναι ειλικρινής η μεταμέλεια ο πιστός θα βοηθηθεί...Περισσότερο απο το να το έλεγε στον ψυχολόγο του.

---

Ομολογώ ότι δεν το είχα σκεφτεί έτσι, ότι θα ενοχοποιούσε τον εαυτό του αλλά όπως είπα τότε δεν σκεφτόμουν καθόλου καθαρά... Οπότε ευτυχώς και για εκείνον που ήταν αποτυχημένη απόπειρα... Δεν ήθελα ποτέ μου να του κάνω κακό... Εδώ θέλω να πω κάτι που σκέφτομαι, απλά για να το μοιραστώ... Μερικές φορές ζηλεύω τον φίλο μου που τα κατάφερε να πεθάνει... Δεν σκέφτομαι να το προσπαθήσω ξανά, μην τρομάξει κανείς αλλά μερικές φορές νιώθω ζήλεια που εγώ δεν κατάφερα να γλιτώσω από κάποιες ταλαιπωρίες... Και να πεις ότι δεν προσπάθησα αρκετά... Δοκίμασα όποιον τρόπο μπορούσα... Τέλος πάντων...

Αν δεν είμαι αδιάκριτη, θέλεις να μου πεις τι έγινε όταν ήσουν δέκα χρονών;

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Αν κάποιος έχει βαριά ψυχολογικά δεν θεωρείται αμαρτία η αυτοκτονία νομίζω

---

Από που το άκουσες αυτό;

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Από που το άκουσες αυτό;

---

Είχα ρωτήσει έναν ιερέα για κάποιον που αυτοκτόνησε έχοντας πολύ βαριά ψυχολογικά, και μου είπε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πειράζει. Δε λέω ότι είστε ίδια περίπτωση, αλλά αυτό μου είπε.

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Είχα ρωτήσει έναν ιερέα για κάποιον που αυτοκτόνησε έχοντας πολύ βαριά ψυχολογικά, και μου είπε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πειράζει. Δε λέω ότι είστε ίδια περίπτωση, αλλά αυτό μου είπε.

---

Κατάλαβα... Τι ακριβώς ήταν αυτά τα τόσο βαριά ψυχολογικά;

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Αν δεν είμαι αδιάκριτη, θέλεις να μου πεις τι έγινε όταν ήσουν δέκα χρονών;

---

Ηταν ένα βράδυ που ήμουν άρρωστος και έκανα εμετούς...Ειχε πάει η ώρα 3-4 και ειχαν πέσει όλοι για ύπνο και εγώ ημουν χάλια στο κρεββάτι..Σηκωνομαι κάνω εμετό και επιστρέφω στο κρεββάτι...
Κλείνω τα μάτια και μεσα στο σκοτάδι που έβλεπα άρχισε να βγαίνει ένα κιτρινο φως το οποίο σχηματοποιηθηκε σε ένα κίτρινο λουλούδι το οποίο άρχισε να πάλλεται και να με ελκύει μέσα του...
Οταν με τράβηξε μέσα του,είχα μια αίσθηση μετάβασης για λίγα δευτερόλεπτα,σαν να μεταφέρομαι σε άλλη διασταση...Ξαφνικά βρέθηκα σε έναν άλλο χώρο,σαν να ήμουν στη μέση του διαστήματος και γύρω ήταν φωτεινά αντικείμενα.
Φοβήθηκα απο το πόσο μακρυά έιχα φτάσει και νόμιζα ότι αν προχωρούσα άλλο θα πέθαινα και δεν θα επέστρεφα σε αυτόν τον κόσμο...
Να πω εδώ οτι η εμπειρία δεν ήταν καθολου τρομακτική...Ισα ίσα που ήμουν γαλήνιος και ελεύθερος,απλά φοβήθηκα ότι είχα πάει πολύ μακρυά.
Η αίσθηση που μου άφησε αυτη η εμπειρία είναι ότι στην πραγματικότητα βρισκόμαστε σε άλλη διάσταση και από εκεί απλά ονειρευόμαστε αυτον τον κόσμο εδω στην γη.

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Κατάλαβα... Τι ακριβώς ήταν αυτά τα τόσο βαριά ψυχολογικά;

---

Δεν τον ήξερα προσωπικά, αλλά ένας φίλος μου τον ήξερε και δεν θυμάμαι με σιγουριά τι είχε, αλλά ή σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας ή σχιζοφρένεια και έπαιρνε το επίδομα αναπηρίας

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Ηταν ένα βράδυ που ήμουν άρρωστος και έκανα εμετούς...Ειχε πάει η ώρα 3-4 και ειχαν πέσει όλοι για ύπνο και εγώ ημουν χάλια στο κρεββάτι..Σηκωνομαι κάνω εμετό και επιστρέφω στο κρεββάτι...
Κλείνω τα μάτια και μεσα στο σκοτάδι που έβλεπα άρχισε να βγαίνει ένα κιτρινο φως το οποίο σχηματοποιηθηκε σε ένα κίτρινο λουλούδι το οποίο άρχισε να πάλλεται και να με ελκύει μέσα του...
Οταν με τράβηξε μέσα του,είχα μια αίσθηση μετάβασης για λίγα δευτερόλεπτα,σαν να μεταφέρομαι σε άλλη διασταση...Ξαφνικά βρέθηκα σε έναν άλλο χώρο,σαν να ήμουν στη μέση του διαστήματος και γύρω ήταν φωτεινά αντικείμενα.
Φοβήθηκα απο το πόσο μακρυά έιχα φτάσει και νόμιζα ότι αν προχωρούσα άλλο θα πέθαινα και δεν θα επέστρεφα σε αυτόν τον κόσμο...
Να πω εδώ οτι η εμπειρία δεν ήταν καθολου τρομακτική...Ισα ίσα που ήμουν γαλήνιος και ελεύθερος,απλά φοβήθηκα ότι είχα πάει πολύ μακρυά.
Η αίσθηση που μου άφησε αυτη η εμπειρία είναι ότι στην πραγματικότητα βρισκόμαστε σε άλλη διάσταση και από εκεί απλά ονειρευόμαστε αυτον τον κόσμο εδω στην γη.

---

Καλημέρα...

Παράξενη εμπειρία... Νομίζω πως καταλαβαίνω το συναίσθημα που περιγράφεις ως ένα βαθμό...
Αλλά δεν πιστεύω πως όλα αυτά που συμβαίνουν είναι όνειρο...

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Δεν τον ήξερα προσωπικά, αλλά ένας φίλος μου τον ήξερε και δεν θυμάμαι με σιγουριά τι είχε, αλλά ή σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας ή σχιζοφρένεια και έπαιρνε το επίδομα αναπηρίας

---

Καλημέρα...

Κατάλαβα... Όχι, η περίπτωση μας δεν είναι ίδια...

οποιαδηποτε αμαρτια, συγχωρειται απο την χριστιανικη θρησκεια αν καποιος μετανοησει ειλικρινα και δεν την επαναλαβει, φυσικα...
οποτε, αν εισαι πιστη, μπορεις ανετα να εξομολογηθεις, ΑΝ ομως εχεις ειλικρινα μετανοησει και δεν σκοπευεις να το επαναλαβεις.
ΑΝ ομως δεν εισαι και τοσο σιγουρη για την επαναληψη ή την ειλικρινη μετανοια, ειναι υποκρισια η εξομολογηση...

δεν καταλαβαινω γιατι μπλεκεις τον ψυχιατρο στον ολο προβληματισμο.
ο ψυχιατρος ειναι γιατρος, δεν ειναι παπας . το ξερω οτι το ξερεις , φυσικα.
εννοω ομως, οτι μπορει να μην πιστευει καν στην εξομολογηση ή στην θρησκεια σου και να σε αποτρεψει.
αυτο, δεν πρεπει να σε αφορα εσενα. εσυ θα πραξεις συμφωνα με τα δικα σου πιστευω.

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Ναι, είμαι λίγο καλύτερα... Με βοήθησε η συζήτηση...Πιστεύω πως μετά την εξομολόγηση θα νιώσω εντελώς γαληνεμένη... Σήμερα νιώθω πολύ αδύναμη ψυχικά αλλά δεν μου έχει περάσει απ' το μυαλό η σκέψη να μου κάνω κακό κι αυτό νομίζω πως είναι πρόοδος... Μόνο φευγαλέα για μια στιγμή νωρίτερα επανήλθε στο μυαλό μου μια σχετική ανάμνηση, μια φορά που ένας από τους λόγους που το προσπάθησα ήταν για το καλό κάποιου που σημαίνει πολλά για μένα αλλά μετά ξεχάστηκε, ήταν κάτι στιγμιαίο...

---

Καλημερα πολυ χαιρομαι για ολα αυτα που διαβαζω και φυσικα για την ποιοτητα και την προσεγγιση ενος τοσο λεπτου θεματος !!!!

Ξερετε τι κοινο υπαρχει σε ενα ψυχολογο και σ ενα πνευματικο ?

Στο οτι ειναι καποιος εκει με τις γνωσεις του και την προθεση του να μας ακουσει και να βαλει και αυτος το λιθαρακι του στον δικο μας δρομο προς την γαληνευση ,την ηρεμια αρχικα του μυαλου μας και μετα της ψυχουλας μας .

Μην μπερδευεται αγωγες με ολο αυτο και φυσικα τους ψυχιατρους ,αυτοι ειναι γιατροι και ειναι υπευθυνοι μονο για την αγωγη και τιποτε αλλο ειδικα αν δεν ειναι και ψυχολογοι μαζι ..

Το θεμα της μεταμελειας ειναι τεραστιο ..Το συζητας με τον ψυχολογος το εξομολογησε στον πνευματικο σου ....και οι δυο εχουν ενα στοχο,να ΜΗΝ το ξανασκεφτεις και αν παλυ εχεις τετοιες σκεψεις πρεπει να μαυθεις να τις διαχειριζεσαι ..

Η εξομολογηση κυκνακι μου ερχεται γιατι εκεινη την στιγμη εχεις μετανοηση ....το αν θα το κανεις μετεπειτα δεν το ξερεις ακνενας και φυσικα το να μπαινεις στην διαδικασια να σκεφτεσαι να πας επειδη εχεις ακομα τον φοβο οτι μπορει να το ξανακανεις ειναι πραγματικα κατι πολυ ασχημο να λεγετε γιατι δεν υφισταται ..

Ισα ισα οσο εχεις ακομα σκεψεις πρεπει να το συζητησεις ωστε μεσα απο ολο αυτο θα παρεις βοηθεια στην κατανοηση και στην διαχειρηση αυτου ...


Καντω κοροτσι μου οπως και να εισαι ,θα σου δειξει ενα δρομο που πιστεψε με ενας ψυχολογος δεν τον εχει καν σαν ιδεα στο μυαλο του .


Μια φορα στην ζωη μου την σκεφτηκα ,μια και μοναδικη οταν μου χορηγουσαν και μορφινη στο νοσοκομειο και δεν με επιανε στους πονους ..
Τοτε θυμαμαι που ειπα στον αντρα μου νοιωθω μια τρελα ,την τρελα που γεννα αυτος ο πονος και θελω να απαλλαγω απο αυτων φουνταρωντας στην κυριολεξια ...

Ξερεις τι θυμαμαι ....οταν γυρισα προς το παραθυρο του νοσοκομειου λεγοντας αυτο ,τοτε μονο παρατηρηση μια εικονα που ειχε εκει ,10 μερες δεν την ειχα προσεξξει πα ρολο οτι το βλεμμα μου ηταν για ωρες καρφωμενο στο παραθυρο .....η θεα της εικονας ετσι στιγμιαι με εκανε να παρακαλασε να γινει αυτο που πρεπει αρκει να μην ποναω αλλο ..οτι πραγμα ηταν αυτο και ζητηση υπομονη και δυναμη να μου δωσει ...
Ηταν η στιγμη που πιανεσαι απο το οτιδηποτε ..η στιγμη που ακομα και η επιστημη οι γιατροι και τα φαρμακα δεν κανουν τιποτα ,ηρθε ι διευθυντης της νευροχειρουργικης και μου ειπε κοριτσι μου δεν εχω κατι αλλο να σου χορηγησω δυστηχως μεχρι να δουμε αν θα χειρουργηθεις ........η αναγκη που γεννηθηκε εκεινη την στιγμη ηταν σταθμος για την μετεπειτα τελειως διαφορετικη προσεγγιση στο θεμα της δικης μου πιστης σε αυτο που πλεον εμενα οτι και να μου πουνε απλα τους θεωρω πολυ λιγους σε ολο αυτο που εζησα εκει, στην αναγκη που με οδηγησε να ζησω κατι ακομα πιο σπουδαιο και πραγματικα θειο ...σημερα ειμαι εδω με την βοηθεια της επιστημης οσο αφορα το χειρουργειο μου ,γιατι ο νευροχειρουργος ο ιδιος μου ειπε ,μπαινουμε κανουμε επεμβαση και βλεπουμε ,Ο Θεος ειναι μεγαλος ......ενας επιστημονας ειπε κατι τετοιο .....τι συγκρινουμε τωρα ?επιστημη και πιστη ?και φυσικα ειμαι εδω με την βοηθεια του πιστευω μου οσο αφορα στην δυναμη στην ελπιδα και στην υπομονη που μου εδωσε μια πολυ καθοριστικη στιγμη απελπησιας για εμενα ....

YOCO σε ευχαριστω εγω προσωπικα για την καταθεση εδω ενος πολυ προσωπικο σου κομματι

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

οποιαδηποτε αμαρτια, συγχωρειται απο την χριστιανικη θρησκεια αν καποιος μετανοησει ειλικρινα και δεν την επαναλαβει, φυσικα...
οποτε, αν εισαι πιστη, μπορεις ανετα να εξομολογηθεις, ΑΝ ομως εχεις ειλικρινα μετανοησει και δεν σκοπευεις να το επαναλαβεις.
ΑΝ ομως δεν εισαι και τοσο σιγουρη για την επαναληψη ή την ειλικρινη μετανοια, ειναι υποκρισια η εξομολογηση...

δεν καταλαβαινω γιατι μπλεκεις τον ψυχιατρο στον ολο προβληματισμο.
ο ψυχιατρος ειναι γιατρος, δεν ειναι παπας . το ξερω οτι το ξερεις , φυσικα.
εννοω ομως, οτι μπορει να μην πιστευει καν στην εξομολογηση ή στην θρησκεια σου και να σε αποτρεψει.
αυτο, δεν πρεπει να σε αφορα εσενα. εσυ θα πραξεις συμφωνα με τα δικα σου πιστευω.

---

Καλημέρα Remedy...

Θα σου εξηγήσω και μου λες την γνώμη σου...
Δεν θέλω να το επαναλάβω και δεν σκοπεύω... Αλλά... Υπάρχει ένα αλλά... Είναι κάποιες στιγμές που τυχαίνει να μου περάσει σαν σκέψη απ' το μυαλό αλλά παλεύω με όλες μου τις δυνάμεις να την διώξω, αντιστέκομαι δηλαδή και νιώθω πως τα πάω αρκετά έως πολύ καλά γιατί δεν νιώθω την απελπισία των προηγούμενων χρόνων... Νιώθω θλίψη, ναι αλλά αντέχεται...

Όσον αφορά τον ψυχίατρο, απλώς θέλω να το συζητήσω για να δω πως θα πάρω κουράγιο γιατί δεν μου είναι εύκολο να μιλήσω γι' αυτό το θέμα γιατί ντρέπομαι και γιατί πονάει πολύ... Εννοείται πως θα κάνω αυτό που πιστεύω στην περίπτωση που εκείνος δεν πιστεύει... Απλώς θα ήθελα λίγη στήριξη, αυτό είναι όλο...
Πες μου τώρα...