Printable View
Παίρνω και εγώ Μινιτράν...Ο συνδυασμός των τριών με καθιστά απαθή και ράθυμο...Μου λείπει το πάθος και ο ενθουσιασμός για το οτιδήποτε...Προτιμώ να κοιμάμαι παρά να ζω, και πρέπει να αλλάξει αυτό...
Ωστόσο δεν μπορώ να τα κοψω τα φάρμακα όσο δεν κάνω τις ριζικές αλλαγες στην καθημερινότητά μου που θα αποτρέψουν μια υποτροπή στο μέλλον.
Για κινητοποίηση υπάρχει ο καφές που κάνει θαύματα, αλλά δεν μπορώ να πιω λόγω κρίσεων πανικού.
Είμαι ο τελευταίος που θα σου πρότεινα να κόψεις τα φάρμακα σου. Εν τέλει ο καθένας ξέρει καλύτερα τι χρειάζεται και καλό είναι να ρωτάμε έναν γιατρό για αυτά καταρχάς γιατί ο καθένας μας είναι διαφορετικός, έχει διαφορετική πάθηση, προσωπικότητα κλπ. Απλά θέλει πιστεύω μια ισορροπία με τα φάρμακα. Να πω ένα προσωπικό παράδειγμα. Ένα δερματολογικό πρόβλημα που έχω μου είχε περάσει μόνο με 20mg cipralex ενώ τώρα παίρνω 10mg. Όμως με τα 10mg τις αντέχω τις παρενέργειες του ενώ όταν έπαιρνα 20mg το έκοψα γιατί με είχε κουράσει η αίσθηση του να αισθάνομαι το κεφάλι μου μέσα σε σύννεφο, δηλαδή δεν άντεξα τις παρενέργειες και έκανα πισωγυρισμα γιατί μετά από λίγους μήνες ξεκίνησα άλλο φάρμακο. Τώρα κάνω μια δοκιμή να δω αν μπορώ σταδιακά να μειώσω το ρεμερον γιατί δεν θέλω να παίρνω πολλά φάρμακα. πες το ξεροκεφαλια, όπως θες, τον γιατρό μου τον βγάζω από τα ρούχα του με αυτά αλλά αυτό θέλω να κάνω. Αν όμως δω ότι ο ύπνος μου είναι πολύ κακός θα το δω αλλιώς. Θυμάμαι ότι όταν είχα πάρει valdoxan μετά το θάνατο του αδελφού μου είχε καλυτερεύσει πολύ η διάθεσή μου αλλά το άγχος καθόλου. Όμως είχα έντονη τάση να είμαι δημιουργικός. Μου λείπει αυτό. Τώρα με cipralex, remeron έχει μειωθεί το άγχος αλλά με δυσκολία βρίσκω νόημα να κάνω πράγματα. Κυρίως διαβάζω. Ίσως ανά διαστήματα να πρέπει να ξαναεφευρουμε τον εαυτό μας, να ξαναγεννιομαστε.
Φίλε Niels πέρα από την κάπως χαμηλή πίεση έχεις και βραδυκαρδία; Εμένα οι παλμοί ανέκαθεν κυμαίνονται από 50 το βράδυ μέχρι 65 την ημέρα. Στον ύπνο έχουν φτάσει και πιο χαμηλά γιατί είχα βάλει holter πριν κάτι χρόνια αλλά μου είπε τότε ο γιατρός ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να πέφτουν οι παλμοί στον ύπνο. Για την χαμηλή πίεση θα σου έλεγα να έλεγα να προσθέσεις λίγο παραπάνω αλάτι στην διατροφή σου αλλά εντάξει σιγά εγώ είχα 10.5 πιο παλιά και δεν είχα κανένα θέμα από ζάλη και τώρα έχω 12 και αγχώνομαι.
Επίσης θα ήθελα την γνώμη σου για τον QT τον χρόνο επιμήκυνσης καρδιακού ρυθμού. Το φάρμακο που παίρνουμε ενέχει ένα μικρό ρίσκο. Βέβαια όσες φορές το πήρα δεν είχα ποτέ ταχυκαρδία ούτε μου βρήκαν κάτι σε καρδιογραφήματα. Ίσως στην αρχή να επηρεάζει λίγο αλλά και πάλι δύσκολο το κόβω.
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρξει συνθήκη αλλαγής που θα μας βάλει σε άλλη ρότα σε σχεση με αυτο που ήμασταν...Η αλλαγή αγωγής μπορεί να είναι μια συνθήκη αναγέννησης...Quote:
Originally Posted by Niels
Εγώ όσες φορές έχω αποπειραθεί να κόψω τελείως τα χάπια,τις πρώτες μέρες επανέρχεται η ζωντάνια,αισθάνομαι πιο ελεύθερος,αλλα
μετά αρχίζουν τα όργανα..Χαλάει ο ύπνος,είμαι διαρκώς στο σπιντ και δεν μπορώ να ησυχάσω,μου κόβεται η όρεξη,και οι κρίσεις πανικού γίνονται πιο συχνές και έντονες...
Γι'αυτό, επειδή είμαι κότα, προτιμώ να είμαι κατεσταλμένος σαν ζόμπι με τα φάρμακα,παρά να προσπαθώ να διαχειριστώ την φρενίτιδα της ζωντάνιας.
Πλήρη διακοπή των φαρμάκων σε καμιά περίπτωση, προφανώς εάν κάποιος έχει χρόνια που τα παίρνει για κάποιο σοβαρό λόγο το κάνει. Απλά για μικρορυθμιση μιλάω. Προσπαθώ να με στηρίξω και με συμπληρώματα που σχετίζονται με το νευρικό σύστημα. Δεν είναι ότι είσαι κότα, παθών και μαθων είσαι. Ούτε εγώ σκοπεύω να τα κόψω.
Έχω κάνει την προηγούμενη εβδομάδα καρδιογράφημα, όλα καλά, σφυγμοί πολύ καλοί, μόνο η πίεση είναι χαμηλή. Ο παθολόγος μου είπε ότι ίσως φταίει το ρεμερον. Το αλάτι είναι αλήθεια ότι το χρησιμοποιώ με φειδώ, δεν ρίχνω ούτε στη σαλάτα, ούτε σε αυγά ή στα μακαρόνια (στο μαγείρεμα εννοώ) κλπ και ποτέ στο πιάτο, μόνο ελάχιστο στο φαγητό όταν μαγειρεύω. Δεν ξέρω για αυτή την παρενέργεια που λες (επιμήκυνση καρδιακού ρυθμου) αλλά αν δεν έχουμε ενοχλήσεις γιατί να ανησυχούμε; Απλά χρειάζεται κάνα check up ετησίως για προληπτικούς λόγους.Quote:
Originally Posted by ThelwNaEimaiKala
Όπως το λες.Quote:
Originally Posted by Niels
Δεν με νοιάζει να παίρνω χάπια για το υπόλοιπο της ζωής μου,αρκεί να είμαι καλά...Αλλά δεν είμαι,βεβαια ούτε χάλια είμαι,γιατι έχω περάσει πολλές φορές απο το χάλια και ξέρω πως είναι...Αλλά δεν αρκεί το πως είμαι τώρα γιατί απλά δεν έχω ζωή και ζωντάνια.Quote:
Originally Posted by Niels
Είπα κότα γιατι παλιά αντιδρούσα,το πάλευα...Ελεγα Οχι ρε φίλε δεν θα πάρω χάπια,θα το παλέψω...Αλλοτε το νίκαγα και άλλοτε με νίκαγε,πάντως αντιδρούσα...Τα τελευταία χρόνια δεν αντιδρώ,εχω βολευτεί στην αβολιά της καταστολής των χαπιών.
Βέβαια η αλλαγή είναι πάντα μια απόφαση μακρυά...Αν μπούμε στον χορό θα χορέψουμε,έστω και αν δεν τα καταφέρουμε.
Κοίτα, το ότι παίρνουμε χάπια δεν σημαίνει ότι δεν το παλεύουμε, σημαίνει απλά ότι είμαστε πιο λογικοί και χρησιμοποιούμε τις εμπειρίες των προηγούμενων ετών προς όφελος μας. Απλά μπορεί να αυτοπεριοριζομαστε, ο καθένας για δικούς του (ψυχολογικούς) λόγους. Και η αποτυχία είναι μες στη ζωή, δεν αποτυγχάνει μόνο όποιος δεν δοκιμάζει νέα πράγματα, δεν τολμά κλπ ή τουλάχιστον νομίζει ότι δεν αποτυγχάνει. Το θέμα είναι εάν και κατά πόσο μπορούμε να διαχειριστούμε την αποτυχία, πόσο μπορούμε να βγούμε από την comfort zone.
Εγώ προσωπικά το έχω παρατήσει το πράγμα...Δεν παλεύω για τίποτα...Δεν καταβάλλω τις απαιτούμενες προσπάθειες για να διεκδικήσω και καλύτερο στην ζωή μου.Quote:
Originally Posted by Niels
Νομίζω η ουσια είναι να θέτεις το ερώτημα στον εαυτό σου αν είσαι ευτυχισμένος και ικανοποιημένος από την ζωή σου,και να απαντάς χωρίς δεύτερη σκέψη Ναί!
Εγω ειλικρινά θα απαντούσα χωρίς δευτερη σκέψη Οχι...Ελέγα Ναι για δυο μήνες το 2019 όπου είχα πέσει σε υπομανιακό επεισόδιο έπειτα από απότομη διακοπή αντικαταθλιπτικών και σταθεροποιητή.
Πετούσα εκείνη την περίοδο...Εβγαινα συνέχεια βόλτες,έκανα πράγματα,μιλούσα παραπάνω απο το συνηθισμένο γιατί ένοιωθα καλά,και μπορούσα να πω χωρίς αμφιβολία ότι ήμουν ευτυχισμένος...
Τι σου κάνει η πουτ##α η νευροχημεία ε?
Yoco Choco εσυ απο τι πασχεις απο διπολική διαταραχή? Καταλαβαίνω αυτο που λες ωστοσο οπως λες και εσυ χωρις την σωστη χημεια πως να μπορεσεις να πεις Ναι στην ερωτηση για την ευχαριστηση της ζωης; Πιστεύω πως πρωταρχικως στοχος ειναι να βρεις την σωστη φαρμακευτική αγωγη αν αυτη που εισαι δεν λειτουργεί μην τα παρατας δοκιμασε κατι αλλο υπαρχουν ευτυχως πολλα διαφορετικά φάρμακα που αλλα λειτουργούν σε καποιους αλλα οχι, αλλαξε γιατρο αν νομιζεις οτι δεν μπορει να σε βοηθησει αυτος που εισαι. Χωρις την σωστη χημεια δεν μπορει να αλλαξει τιποτα.
Yoco choco καταλαβαίνω πολύ καλά αυτό που λες, εγώ για να είμαι ειλικρινής αποφεύγω έννοιες που δεν είναι αυτού του κόσμου, όπως η ευτυχία. Δεν είναι για μας τους θνητούς αυτά, τους ατελείς. Απλά προσπαθώ να κάνω ο,τι καλύτερο μπορώ για μένα. Έχω παρατηρήσει ότι αυτοβελτιωνομαι όταν ακούω εμένα, τις ανάγκες μου, τους άλλους, τον ψυχοθεραπευτή κλπ, όταν δηλαδή δεν είμαι εγκλωβισμένος στις δικές μου σκέψεις. Κάθε μέρα είναι μάχη, δεν λέω ότι τα καταφέρνω. Και προσπαθώ να μένω μακριά από ανθρώπους που δεν με κάνουν καλύτερο.
Οχι,δεν είμαι διπολικός,αγχώδη κατάθλιψη έχω με κρίσεις πανικού...Εχω δοκιμάσει πολλές αγωγες τα τελευταία 10 χρόνια και έχω πάει σε τρεις διαφορετικούς ψυχίατρους....
Μόνο μια φορά έκανα υπομανιακό και μπορούσα ειλικρινά να πω πως ήμουν ευτυχισμένος...Γιατί να είναι ενοχή ή ταμπού η ευτυχία?...Είναι κάτι το επιτεύξιμο...Αφου βρέθηκα μια φορά εκεί σίγουρα μπορώ να ξαναβρεθώ.
Σου δινει μινιτραν για την αγχωδη κατάθλιψη? Αυτο εχει αντυψυχωσικο μεσα ειναι λιγο βαρυ. Το υπομανιακο πως το εξηγησε ο γιατρος?
Ευτυχία είναι να χαίρεσαι το πρωί που ξύπνησες και να αδημονείς να ζήσεις την μέρα.