Originally Posted by
JohnyK33
Ανεμονη,οταν ειχα παραιτηθει απο μια δουλεια των 500 ευρω πριν 3 χρονια,με 6/7 και ολο απογευματα,απληρωσιες και πιεστικο περιβαλλον που ειχε ρουφιανιλικια συναδελφων,υπερβολικες απαιτησεις,χωρις προσωπικο χρονο,ειχα παραιτηθει εντελως απο την ζωη μου,δεν μπορουσα να βρω διαθεση με τιποτε,ενιωθα εγκλωβισμενος,αδυναμος,ηθε λα κατι αλλο αλλα δεν το εβρισκα,οταν το βρηκα ειχα ανασφαλειες και αμφιβολιες αν εκανα σωστα που εφυγα γιατι φοβομουν μην κακοπεσω ξανα σε ιδια και χειροτερα.
Εφαγα ενα σωρο λεφτα σε ψυχοθεραπειες,με τα λεξοτανιλ και με τις βενλαφαξινες,τελικως με πονο και υπομονη και ψαξιμο,μου εκατσε κατι καλυτερο και ειμαι ενταξει προς το παρον,αυτο που θελω να πω ειναι οτι δεν εβαζα η δεν μπορουσα να βαζω ορια στην δουλεια,ουτε να εκφραστω εναντια σε κακες συμπεριφορες υπο τον φοβο μην παρεξηγηθω,μην ακουστω γελοιος,οτιδηποτε και απλα εκανα πως "αδιαφορω" ενω ολο αυτο μου εκανε συναισθηματικη ζημια που ειχε διαρκεια 2 ολοκληρα χρονια.