Printable View
Οταν ημουν μικρή με κακοποιούσε ο πατερας μου λεκτικά και σωματικά,ξύλο εννοω,οποτε στην ψυχοθεραπεία ανακάλυψα πως στην ουσια κανω σαν παιδακι που του πετας λίγα ψυχουλάκια και δεν ξεκολλάει απο πανω σου.Κυριως με τους συντρόφους το παθαίνω,τωρα βρισκομαι στην φάση που κυνηγαω τον συγκεκριμένο ξανα που με φτυνει συνεχως ενω εχω χωρισει ενα μηνα απο εναν αλλον!Που εκανα σχεση γιατι επρεπε να προχωρησω,ειπα να δοκιμασω αλλα δεν ειχα ξεπερασει τον παλιο.Πότε ξεκινάει η Πάνια ξέρουμε?
Καταλαβαίνω τι λες και εγώ έχω κακοποιηθεί πολύ σάν παιδάκι, και τελικά διάλεξα έναν "κακοποιητικο" σύντροφό να παντρευτώ,σαν έφηβη είχα και εγώ παρόμοιες εμπειρίες και εμμονές, αυτό που κατάλαβα από τη ψυχοθεραπεία είναι ότι δεν είχα και πολλές ελπίδες να διαλέξω κάτι πολύ καλύτερο από τους πατέρες που με κακοποίησαν,και δε ξέρω αν ισχύει για όλους όμως κάπου διάβασα ότι προκαλούμε να ξαναζήσουμε το τραύμα της παιδικής μας ηλικίας για να αλλάξουμε το τέλος και να πάρουμε αξία από αυτό.Εγω το έκανα τρεις σαν έφηβη βρήκα 2 συντρόφους που με μείωναν και με απέρριπταν, με την επιμονή μου τούς "άλλαξα", στο τέλος άλλαξαν οι ισορροπίες της σχέσης μας, σταμάτησα να είμαι το θύμα και όταν δε μπορούσαν πια χωρίς εμένα τους παράτησα,δεν ήταν μια πράξη εκδίκησης δεν το σχεδίασα απλά έγινε, όμως δε λυτρώθηκα μέσα από αυτό, το επανελαβα άλλες 2 φορές...η απόρριψη τώρα με απασχολεί πολύ λιγότερο όμως ακόμα με ενοχλεί , φυσικά δεν είναι λύση όλο αυτό χάνεις πολύ χρόνο και ενέργεια και ίσως τραυματιστεί ακόμα περισσότερο από ότι είσαι, δε συμφωνώ ότι με το να κολλήσεις άλλου θα ξεκολλήσεις διότι θα είναι ένα προσωρινό δεκανοικι στο πρόβλημα σού..δε ξέρω αν βοηθάνε όλα αυτά διότι δεν έχω κάποια λύση απλά έκανα λίγα χιλιόμετρα παραπάνω από εσένα.. ελπίζω εσύ να τα πάς καλύτερα.
Η μονη λύση που εχω βρει είναι να πιέζομαι να σταματήσω να ενοχλώ.Νιώθω απιστευτη δυσφορία για μεγάλο χρονικό διάστημα,τελικα η δυσφορία μετριάζεται αλλα το άτομο που με απέρριψε δεν φευγει ποτέ απο το μυαλό μου με αποτέλεσμα να κανω σχέσεις και να σκεφτομαι και να συγκρινω με εκεινον μιας και τον εχω κανει θεό στο κεφάλι μου.Κάνω σενάρια οτι θα γυρίσει κάποτε οτι θα δει τι αξιζω και το χειρότερο που κατέληξα τωρα με το σκάλωμα που εχω με τον πρώην??Νιώθω αδικημένη γιατι δε με θελει εφοσον ειμαι καλο παιδι.Γιατί δεν βλέπει τι αξίζω και δεν τον νοιάζει να με χάσει.
Ο μονος τροπος να αντεξεις την απορριψη ειναι να πεισεις το μυαλο σου οτι δεν τρεχει τιποτα και οτι καλυτερα που σε απερριψε παρα να κανατε σχεση και μετα να σε χωριζε πολυ αργοτερα. Καλυτερη η χυλοπιτα απο τον χωρισμο, χιλιες φορες καλυτερη. Αυτο δεν παει μονο στην Ανεμονη και στην Pokito1990 φυσικα. Αφορά ολους μας.
Τι γίνεται ομως οταν κανεις σχέση και μετα απο τσακωμό και πίεση μιλας τοσο βαρια στον αλλον που φεύγει??Και μετα γυρνάει για λιγες μερες μετα λεει δε μπορώ μετα ξαναφευγει μετα απο 5 μηνες ξαναγυρνάει λεει ας πινουμε κανα καφε εγω αρχιζω τα εμμονικά με τα μνμτα και τελικα ακυρωνει και τον καφέ και σου λεει μην με ενοχλεις.Αυτο έπαθα,χωρια που εχω και ενα παιδι που εβγαινα στο ενδιαμεσο που απειλει πως θα κανει κακό στον εαυτό του αν τον εγκαταλείψω.
Πως ξεμπλέκεις απο μια τέτοια κατάσταση??Εχει καποιος παρόμοια εμπειρία?
Μπορείς να μετακομίσεις σε άλλη πόλη;πόσο χρονών είσαι; δουλεύεις; Αφού δε μπορείς να το ελέγξεις φτιάξε ένα κλουβί πόσο θα σού πάρει 1χρονο; Δύο; Αλλά ταυτόχρονα δούλεψε και με τον εαυτό σου.
28 είμαι και δουλεύω ναι,δεν θελω να μετακομισω σε αλλη πόλη και δε νομίζω θα βοηθούσε...Το να μετακομίσω δεν θα αλλάξει κατι..Οπως είχε πεί και η ψυχοθεραπεύτρια μου παλιά..Όπου και αν πάς η πόλης θα σ ακολουθεί..Στίχος απο ενα υπέροχο ποίημα του Καβάφη που λεγεται "η πόλης"και λέει πως τα βάσανα σου ειτε αλλαξεις πόλη είτε ήπειρο θα σε ακολουθούν παντα.Με το να φεύγεις δεν τα ξεφορτώνεσαι αυτομάτως.
Ναι το ξέρω το ποίημα..και φυσικά όπου και αν πάς θα κουβαλάς τα βιώματα σού για αυτό και είπα να δουλέψεις ταυτόχρονα με τον εαυτό σου... τώρα όμως είσαι ευάλωτη πολύ, συνέχεια κυλας, αν είσαι μακριά τού δεν θα είσαι αναγκαστικά διαθέσιμη για καφέδες και πισωγυρισμα οπότε θα αποτοξίνωθεις και θα δυναμώσεις αυτό είναι το σκεπτικό...αν αρχίσεις τα ταξίδια; Μακρινά ταξίδια Ιταλία Αυστρία φθηνές επιλογές είναι, τα ταξίδια πολλές φορές σε βγάζουν από τη λούπα που έχεις πέσει... χρειάζεσαι ένα σοκ..
Πρεπει μετα τον χωρισμο να εστιασεις σε νεες γνωριμιες για να πας στον επομενο, ουτως ωστε αν και οταν ξαναγυρισει, να πεις οτι εχεις προχωρησει στη ζωη σου και δεν εχεις σκοπο να βαλεις την οπισθεν. Αυτο ισχυει και για τα δυο φυλα.Quote:
Originally Posted by Pokito1990
Ρε παιδιά δεν κρατηθηκα και του εστειλα ξανά και τον παρακάλεσα να μιλησουμε γιατί το έχω ανάγκη για να ηρεμήσω.Με είπε βδέλλα και οτι εχω κολλήσει επανω του και να τον αφησω ήσυχο και πως αν βρεθουμε να μιλήσουμε θα του κάνει κακό οποτε όχι.Επισης ειπε οτι του προκαλεσα πονοκέφαλο και πως να μην περιμενω τιποτα απο αυτόν ετσι οπως τον νευριασα τώρα.Εννοουσε πως υπηρχε μια πιθανότητα να παμε για camping το καλοκαιρι σαν φιλοι,τον ειχα παρακαλεσει εγω γιατι μας εμεινε απωθημενο ποτε δεν πηγαμε πριν χωρισουμε ,και ειχε πει..Δεν μπορω να στο υποσχεθω.Τωρα μαλλον δε θα παμε ουτε αυτο.Ειμαι αναστατωμένη και θυμωμένη και ταραγμένη γιατι δεν εχω απαντησεις στο γιατι!Μιλαμε μονο απο μνμτα ουτε καν με αφηνει να τον παρω τηλ και δεν καταλαβαινω γιατι!Κανει ετσι!Και ολο και κολλαω μαζι του.
Mεταξυ σοβαρου και αστειου, ο μονος τροπος να μην σε απορριψει ποτέ ο επομενος αντρας σου.... ειναι να κανετε ισοβια σχεση, γαμους, παιδια κτλ. Μπορει να σου ακουγεται καπως αλλά εχω πολυ κοντινο παραδειγμα σχεσης που ηταν η πρωτη και μοναδικη, δηλαδη απο το σχολειο μεχρι σημερα και μεχρι το τελος. Και οι δυο τους δεν γνωρισαν ποτέ απορριψη διοτι δεν υπηρξε ποτέ για το ζευγαρι αυτο. Οι σχεσεις ειναι σαν το λαχειο. Αν σου κατσει, σου αλλαζει την ζωη.Quote:
Originally Posted by Pokito1990