Printable View
ονειρευομαι...εννοειται!Quote:
Originally posted by Θεοφανία
ρις....κανείς δεν μπορεί να είναι τέλειος σε όλα....σίγουρα υπάρχουν πράγματα που εσύ κάνεις καλύτερα από τη μητέρα σου και είσαι πιο δυνατή σε αυτά..
Πρόκειται για άνθρωπο και όχι για υπεράνθρωπο. Μια δύναμη μπορεί να είναι και ήρεμη.
Αυτό με το πίσω...προσπάθησε να το δεις καλύτερα. Γιατί όχι μπροστά; Γιατί δεν ονειρεύεσαι?
εννοω σε σχεση με εκεινη
παντα μεσα μου βγαινω η χαμενη
γιατί όμως βάζεις τον εαυτό σου στη διαδικασία αυτού του αγώνα;Quote:
Originally posted by researcher
ονειρευομαι...εννοειται!Quote:
Originally posted by Θεοφανία
ρις....κανείς δεν μπορεί να είναι τέλειος σε όλα....σίγουρα υπάρχουν πράγματα που εσύ κάνεις καλύτερα από τη μητέρα σου και είσαι πιο δυνατή σε αυτά..
Πρόκειται για άνθρωπο και όχι για υπεράνθρωπο. Μια δύναμη μπορεί να είναι και ήρεμη.
Αυτό με το πίσω...προσπάθησε να το δεις καλύτερα. Γιατί όχι μπροστά; Γιατί δεν ονειρεύεσαι?
εννοω σε σχεση με εκεινη
παντα μεσα μου βγαινω η χαμενη
Quote:
Originally posted by Θεοφανία
γιατί όμως βάζεις τον εαυτό σου στη διαδικασία αυτού του αγώνα;Quote:
Originally posted by researcher
ονειρευομαι...εννοειται!Quote:
Originally posted by Θεοφανία
ρις....κανείς δεν μπορεί να είναι τέλειος σε όλα....σίγουρα υπάρχουν πράγματα που εσύ κάνεις καλύτερα από τη μητέρα σου και είσαι πιο δυνατή σε αυτά..
Πρόκειται για άνθρωπο και όχι για υπεράνθρωπο. Μια δύναμη μπορεί να είναι και ήρεμη.
Αυτό με το πίσω...προσπάθησε να το δεις καλύτερα. Γιατί όχι μπροστά; Γιατί δεν ονειρεύεσαι?
εννοω σε σχεση με εκεινη
παντα μεσα μου βγαινω η χαμενη
δεν το θελω
μου ρχεται απο μονο του
οπως η διψα ας πουμε
Μήπως όμως αυτό είναι που πρέπει να δουλέψεις μέσα σου?
Τι σε κάνει να μπαίνεις σε αυτό τον αγωνα;
Μήπως από μικρή, η μητέρα σου, σε έμαθε να είσαι ανταγωνιστική μαζί της?
Αν είναι έτσι, το πρόβλημα πρωτίστως είναι δικό της.
Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Μήπως όμως αυτό είναι που πρέπει να δουλέψεις μέσα σου?
Τι σε κάνει να μπαίνεις σε αυτό τον αγωνα;
Μήπως από μικρή, η μητέρα σου, σε έμαθε να είσαι ανταγωνιστική μαζί της?
Αν είναι έτσι, το πρόβλημα πρωτίστως είναι δικό της.
φυσικα ολοι εχουν μερος της ευθυνης και του προβληματος η της ευτυχιας μιας σχεσης....
ομως δεν με νοιαζει πια ποσο και πως φταιη εκεινη
κανει το δικο της κυκλο τα δικα της σωστα και φυσικα τα δικα της λαθη
εγω απλα δεν μπορω να ξεφυγω
μου ειναι τοσο δυσκολο
μου ειναι βαρυ
στο σπιτι οταν επιστρεφω ειναι σαν να μου κοβονται τα χερια και μονο μακρυα οταν ειμαι ξεπερνω το βαρος και οχι ολοκληρωτικα
το βαρος της υπαρξης τους
το βαρος της μη υπαρξης τους
στη ζωη μου
δεν μπορω να κανω απλα πραγματα χωρις να τους σκεφτομαι με θλιβερο πονετικο νοσταλγικο τροπο
ας πουμε να παω ενα ταξιδι
να κανω μια ειλικρινη συνναντηση με φιλους
να χαρω τον συντροφο μου
να κανω ονειρα ανεμελα
να ειμαι με την αδελφη μου και να ειμαι ολοκληρωτικα εκει
με τραβαει πισω η υπαρξη τους δεν μπορω να το εξηγησω
σαν κατι να μην χει γινει
σαν να ειμαι υπολογη για τη χαρα μου
δεν δεν μπορω να καταλαβω
σαν να οφειλω κατι
σαν να μην εχω ξεπληρωσει ενα χρεος
αλλα ποιο χρεος?
δεν....
ρις...μόνο εσύ μπορείς να απαντήσεις σε αυτό....Quote:
Originally posted by researcher
σαν να οφειλω κατι
σαν να μην εχω ξεπληρωσει ενα χρεος
αλλα ποιο χρεος?
δεν....
Ποιο είναι αυτό το χρέος?
δεν εχω ιδεαQuote:
Originally posted by Θεοφανία
ρις...μόνο εσύ μπορείς να απαντήσεις σε αυτό....Quote:
Originally posted by researcher
σαν να οφειλω κατι
σαν να μην εχω ξεπληρωσει ενα χρεος
αλλα ποιο χρεος?
δεν....
Ποιο είναι αυτό το χρέος?
σαν να πρεπει να οφειλω να τους εχω παντοτε αναγκη
κατι που δεν το θελω
θελω ισοτιμη και ελευθερη σχεση με τους ανθρωπους που με εφεραν στον κοσμο και με μεγαλωσαν
δυσκολο ομως
γιατί?........κάποιος λόγος θα υπάρχει που νιώθεις έτσι....
εσυ τι σκεφτεσαι?Quote:
Originally posted by Θεοφανία
γιατί?........κάποιος λόγος θα υπάρχει που νιώθεις έτσι....
πες ελευθερα!
πως νιωθεις με τους δικους σου γονεις?
σου φαινονται τελειως ξενα αυτα που λεω?
Κοίτα....εγω έχασα τη μαμά μου πριν 3,5 χρόνια.
Μπορώ να πω, πως πάντα στο κεφάλι μου ότι και αν έκανα, εκεί στο πίσω μέρος είχα το άγχος να είναι οι γονείς μου περήφανοι για μένα.
Όπως όλες οι οικογένειες είχαμε δυσκολίες και με τη μαμά μου είμασταν μια ζωή σε κόντρα.
Όμως.....ποτέ αυτό δεν έγινε τροχοπέδη στην πορεία μου...δε μπορώ δηλαδή να πω, πως με ακολουθεί η μαμά ή ο μπαμπάς στα βήματα μου.
Νομίζω πως παρόλο που ήμουν μαμόθρευτο και κακομαθημένο, δεν είχα ιδιαίτερα απωθημένα από τη σχέση μου μαζί τους....Ένα από τα θετικά μας ήταν πως στην ουσία μεγαλώσαμε μαζί, καθώς οι γονείς μου παντρεύτηκαν πολύ μικ΄ροί....
Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Κοίτα....εγω έχασα τη μαμά μου πριν 3,5 χρόνια.
Μπορώ να πω, πως πάντα στο κεφάλι μου ότι και αν έκανα, εκεί στο πίσω μέρος είχα το άγχος να είναι οι γονείς μου περήφανοι για μένα.
Όπως όλες οι οικογένειες είχαμε δυσκολίες και με τη μαμά μου είμασταν μια ζωή σε κόντρα.
Όμως.....ποτέ αυτό δεν έγινε τροχοπέδη στην πορεία μου...δε μπορώ δηλαδή να πω, πως με ακολουθεί η μαμά ή ο μπαμπάς στα βήματα μου.
Νομίζω πως παρόλο που ήμουν μαμόθρευτο και κακομαθημένο, δεν είχα ιδιαίτερα απωθημένα από τη σχέση μου μαζί τους....Ένα από τα θετικά μας ήταν πως στην ουσία μεγαλώσαμε μαζί, καθώς οι γονείς μου παντρεύτηκαν πολύ μικ΄ροί....
αυτο ειναι ομορφο
αλλα για μενα αποτελει εμποδιο
που αν δεν το ειχα θα ενιωθα λιγοτερη νοσταλγικη θλιψη
και θα ημουν περισσοτερο δημιουργικη
Ξέρεις τι δεν μπορώ να καταλάβω?
Μιλάς μέσα απ την καρδιά σου, αλλά τόσο μακριά και τόσο αποστασιοποιημένα από το θέμα σου...γίνε λίγο πιο σαφής....μίλα γι αυτά που σε πονάνε....βγάλτα.....
μα γι αυτα μιλαωQuote:
Originally posted by Θεοφανία
Ξέρεις τι δεν μπορώ να καταλάβω?
Μιλάς μέσα απ την καρδιά σου, αλλά τόσο μακριά και τόσο αποστασιοποιημένα από το θέμα σου...γίνε λίγο πιο σαφής....μίλα γι αυτά που σε πονάνε....βγάλτα.....
γι αυτα που αισθανομαι
αυτα που με απασχολουν και με εμποδιζουν αυτα βγαζω