Printable View
εμένα ο γιατρός μου έχει πει ότι είναι ασφαλής δοκιμασμένα φάρμακα και μπορείς να τα παίρνεις εφόρου ζωής...
πέρα από τι λένε οι γιατροί το εφόρου ζωής άγχος,αυπνία,κατάθλιψη,κρί� �εις πανικού αποδεδειγμένα μειώνουν το προσδόκιμο ζωής.
το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος που παίρνει φάρμακα είναι να κάνει πιο υγιεινό τρόπο ζωής χωρίς κάπνισμα αλκοόλ και καλή διατροφή.
Έχει διακόψει κάποιος και να είναι καλά?Δλδ αν διακόψω σιγά σιγά εννοείται..Θα γίνω οπως πριν?Αν κανω ψυχοθεραπεία ταυτόχρονα?
Γνωριζουμε οτι και τα δυο μειωνουν τη διάρκεια ζωης του ανθρωπου ωστοσο συνεχιζουμε και τα καταναλωνουνε. Χθες διαβαζα για την ασπαρταμη οτι βρηκαν τωρα οτι συνδέεται με αυξημενη πιθανότητα καρκινου, αυτο αφοτου το καταναλωναμε 30 χρονια σαν ασφαλες προιον.Quote:
Originally Posted by kostas62
Ρε παιδιά κάποιος που να διέκοψε σιπραλέξ μετά απο καιρό?Χρόνια?Θέλω να το κόψω...
Αν νομιζεις οτι εισαι καλα κοφτό η στανταρ μεθοδος ειναι το μειωνεις σταδιακα πχ αν εισαι στα 10mg το πας στα 5mg το αφηνεις εκει μεχρι να το συνηθίσει ο οργανισμος πχ 1 μηνα και μετα το κοβεις. Σε καθε μειωση να αναμενεις διαφορα συμπτωματα τα οποία ειναι διαφορετικά στον καθένα και ειναι φυσιολογικα μεχρι να προσαρμοστει ο εγκέφαλος στην μειωμενη δοση.
Καλά τα είπες..
Αλλά από προσωπική εμπειρία θα έλεγα ότι η παραμονή για ένα μήνα σταθεροποιημενος μετά απο κάθε ελάττωση ,είναι λίγος..
Θα πρότεινα τουλάχιστον στσθεροποιηση για ένα τρίμηνο, πριν την επόμενη ελάττωση της δόσης..
Και όσο το δυνατόν, πιο μικρή ελάττωση την κάθε φορά.
Εγώ όπως έχω ξαναπεί, έκανα σχεδόν 3 χρόνια για να πέσω επιτυχώς από τα 20 mg seropram στο 0 ..!
Και αυτό,
Μετά από 4 αποτυχημένες απόπειρες να το σταματήσω γρηγορότερα...
Τώρα είμαι πολύ καλά για 11 χρόνια, χωρίς κανενα φάρμακο..
Καλά 100% δεν είμαι ούτε τωρα που παίρνω το cipralex.Δεν κανω κρίσεις πανικού βέβαια και ειμαι πιο λειτουργική απο πρίν αλλά η αποπραγματοποίηση δεν έχει φυγει ακόμη εντελώς..Πχ ερχονται μέρες που με πιάνει...Φοβάμαι πως αν σταματήσω δε θα μπορώ ουτε να οδηγώ πλέον εξαιτίας της...Ενα χάος στο κεφάλι μου...Θελω να σταματήσω αλλα να ειμαι οπως τώρα..Δλδ λειτουργική με οσο λιγότερα προβλήματα..Ειχα την εντύπωση οτι το cipralex αλλάζει κάπως την χημική ανισσοροπία που μου προκαλεί αυτά τα συμπτώματα και οτι οταν το διακόψω θα ειμαι καλά αφου με βοήθησε.
Το φάρμακο δεν διορθωνει το προυπαρχων προβλημα αυτο που κανει ειναι καλύπτει τα συμπτώματα ωστε να μην ειναι τοσο ενοχλητικα. Αν με την ψυχοθεραπεία που ειχες κανει ή με δικες σου αλλαγες εχεις διορθωσει το προβλημα (εαν διορθώνεται) τοτε με την σταδιακη διακοπη του φαρμάκου θα εισαι καλα, εαν οχι τοτε τα ιδια θεματα που ειχες θα ξαναβγουν στην επιφάνεια.Quote:
Originally Posted by Pokito1990
Εχω αγχώδη διαταραχή και διαταραχή πανικού,η αποπραγματοποίηση ηταν και ειναι το μεγαλύτερο μου θεμα που μου δυσκολεύει την ζωή.Δεν ξερω αν θα περάσει ποτέ εντελώς..Θα αρχίσω ξανά ψυχοθεραπεία με στόχο να διακόψω την αγωγή μία μέρα.Οποιος γνωρίζει καλό ψυχοθεραπευτή ας με βοηθήσει παρακαλώ..
Εχω διαβασει απειρες φορες τη λεξη <<αποπραγματοποιηση>> και ακομη αδυνατω να συλλαβω τη βαθυτερη εννοια .
Η ψυχοθεραπεια ειναι ανευ ορων παραδοση . Οποτε πρεπει να βρεις ικανο στρατηγο για τη συνθηκολογηση .
Ευχομαι να βρεις γρηγορα τη διεξοδο που αναζητας !
Είναι η αίσθηση περιεργη...Σαν να βλέπεις τα παντα πίσω απο ενα τζάμι.Οι τρελογιατροί που εχω τρεξει ολα αυτα τα χρόνια λενε οτι οφείλεται στο άγχος plus σε εμένα επειδη κακοποιήθηκα πολύ ως παιδί ειναι τρόπος άμυνας.
Αυτή είναι η θεωρία πίσω από το φαινόμενο του derealisation...
O εγκέφαλος,
για να προστατευθεί από την πλημμυριδα των ορμονών του άγχους που τον κατακλύζει, δημιουργεί ένα τείχος προστασίας γύρω του .
Αυτό εκφράζεται με αυτήν την αίσθηση που αναφέρεις.
Μόλις το άγχος τεθεί υπό έλεγχο, σιγά σιγά διορθώνεται..
Πόσα χρόνια τα έπαιρνες τα φάρμακα Κώστα;
Γειά σου
Περί τα 15 χρόνια,
για 2 με τρία χρόνια συνεχόμενα κάθε φορά, και με 4 προσπάθειες να το σταματήσω όλα αυτά τα χρόνια...
Τελικα τα κατάφερα το 2012, ελαττωνοντας το σταδιακά, από το 2009 μέχρι τότε .
Με πολύ προσοχή, και κάνοντας συγχρόνως δραστικές αλλαγές στην ζωή μου...