οσοι αγαπαμε ειναι στη καρδια μας για παντα .
Printable View
οσοι αγαπαμε ειναι στη καρδια μας για παντα .
Και όταν είναι άρρωστα πάνε και κρύβονται γιατί νοιώθουν απροστάτευτα λόγω αδυναμίας...Ενστικτο επιβίωσης είναι.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Γι'αυτά η ζωή και ο θάνατος είναι απλά ότι κάτι κινείται και κάτι όχι.
Είναι κι αυτή μια εξήγηση, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι τι ακριβώς ισχύει...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Πάντως εγώ ήμουν δίπλα τους όταν ήταν η ώρα να φύγουν για να μην φοβούνται αλλά χωρίς να τα ενοχλώ... Μόνο την μία φορά έτυχε να λείπω από το σπίτι κι ακόμα το έχω βάρος αν κι ήταν η μαμά μου εκεί...
Καλησπέρα! Νιώθω θλίψη και στέλνω ως μια κραυγή βοήθειας γιατί δεν μπορώ να διαχειριστώ τις απώλειες στα ζώα. Σκοτώθηκε την προηγούμενη εβδομαδα το σκυλάκι της μαμάς μου και προχθές αρρώστησε το αδέσποτο γατάκι που έχω στην αυλή. Δεν μπορεί να κατουρήσει χωρίς καθετηρα. Πως αντιμετωπίζεται βρε παιδιά αυτή η στενοχώρια?
Είναι δύσκολη γενικά η απώλεια. Είτε είναι ζώου, είτε ανθρώπου. Δεν αντιμετωπίζεται. Έχασα και εγώ αρχές Δεκεμβρίου ένα σκυλάκι μου απο καρκίνο και από εκείνη την μέρα έχουν συμβεί αλλά τόσα στα άλλα δύο που έχω. Είμαι απλα δίπλα τους. Κάνω ότι μπορώ για να είναι καλά. Αυτό να κάνεις και εσύ με το γατάκι. Να το φροντίζεις όσο μπορείς. Τι έχει ακριβώς το γατάκι?Quote:
Originally Posted by Annouskaki
Έχει πέτρα στην ουροδόχο και δυσκολεύεται. Χωρίς καθετήρα δεν κατουράει. Πήγα να το δω στο κτηνιατρείο και έλεγα δεν θα κλάψω μην γίνω ρεζίλι και με το που έφτασα έκλαιγα. Εχθές ήμουν χάλια όλη μέρα. Και δεν μπορώ να το μοιραστώ εύκολα γιατί θα πουν όλοι πως είναι παράλογο να κάνω έτσι για τα ζώα και να βιώνω τέτοια στεναχώρια. Εγώ ζορίζομαι συναισθηματικά όταν βλέπω αδύναμα πλάσματα να υποφέρουν. Μακάρι να ήμουν ψύχραιμη αλλά δυστυχώς δεν είμαι.Quote:
Originally Posted by george1520
Πέτρα στην ουροδόχο είναι κάτι αντιμετωπίσιμο πάντως. Μπορεί να χειρουργηθεί, συζήτησέ το με την κτηνίατρο. Ως προς την απώλεια, όπως πάντα ο χρόνος είναι αυτός που βοηθάει, όχι ότι ξεχνάς, αλλά προσπάθησε να επικεντρώνεσαι στις ωραίες αναμνήσεις, όχι στον πόνο, δύσκολο, αλλά είπα, ο χρόνος. Και ο χρόνος περνάει μόνος του, οπότε περιμένεις και στο ενδιάμεσο, συνέχισε να φροντίζεις ζώα. Είναι τόσα που χρειάζονται κάτι, μια ζωή να τρέχουμε δεν φτάνει, κάνε ό,τι μπορείς και μην σε χτυπάς που δεν μπορείς περισσότερα. Και ένα μπράβο που φροντίζεις όσο μπορείς και δεν είσαι ένας έλληνας κάφρος όπως η πλειονότητα.
Συζήτησε το με τον γιατρό για χειρουργείο. Είναι απλή διαδικασία. Είναι στειρωμενο? Από την τροφή το παθαίνουν αυτό ή από στρες.Quote:
Originally Posted by Annouskaki
Γιατί να γίνεις ρεζίλι επειδή εκλαψες? Όταν είχα το σκυλάκι μου στον γιατρό πολλές φορές γέμιζαν τα μάτια μου, επειδή έβλεπα πως δεν θα εξελιχθεί καλά όλο αυτό.. Και όταν αναγκάστηκα να το κάνω ευθανασία για να μη βιώσει τον πόνο του θανάτου έκλαψα.. Και πολύ μάλιστα. Και όταν μιλαω για αυτή πάντα στεναχωριέμαι. Δεν μπορούν να το καταλάβουν όλοι αυτό, αλλά δεν χρειάζεται να το καταλάβουν.
Εμείς που αγαπάμε τα ζώα τα βλέπουμε σαν αθώες ψυχές, σαν παιδιά μας και γι' αυτό λογικά μας βγαίνει μεγάλο συναίσθημα όταν τα χάνουμε. Όταν μας πεθαίνουν. Λογικό είναι μην έχεις αμφιβολίες λογικά αντέδρασες όπως ένας άνθρωπος που αγαπάει. Όσο για το γατάκι μπορεί να γίνει καλά αλλά κι αν δεν γίνει είσαι εκεί και το βοηθάς κι αυτό είναι τόσο αξιοθαύμαστο, δεν είσαι μια αδιάφορη όπως πολλοί άλλοι και μην προσπαθείς να γίνεις. Είσαι τέλεια όπως είσαι και ας κλαις και ας στεναχωριέσαι τόσο πολύ΄. Αυτό σημαίνει ότι έχεις ψυχή.
Σας ευχαριστώ όλους για την συναισθηματική στήριξη. Την έχω ανάγκη πραγματικά
Όλες μας έχουμε ανάγκη κάποιες στιγμές αυτό που τώρα έχεις εσύ και ιδιαίτερα στις απώλειες αγαπημένων. Μη διστάζεις να μιλάς όταν νιώθεις πως το χρειάζεσαι να μοιραστείς. Έχουμε χάσει ζώα κι εμείς. Πρόσφατα έχασα τον ένα μου γάτο, κι ήταν τόσο καλό ζώο, ο χοντρούλης μου είχε μείνει μισός πια, αλλά ήταν ηλικιωμένος και με παρηγορεί ότι έζησε τόσο και χωρίς πόνο. Η μητέρα σου πώς το πήρε για το ζώο, δε μας είπες. Τ' αντιμετωπίζει ίδια με σένα ή διαφορετικά;Quote:
Originally Posted by Annouskaki
Η μαμά μου το πήρε πιο ψύχραιμα. Ο μπαμπάς μου όμως όχι και τόσο γιατί νιώθει ενοχές που είχε ανοίξει την πόρτα και βγήκε το καημένο έξω και το χτύπησε αυτοκίνητο. Ευτυχώς ήταν ακαριαίο και δεν υπέφερεQuote:
Originally Posted by WildHoney
Quote:
Originally Posted by WildHoney
Όσο για το γατάκι έχει διαφραγματοκηλη και σε μια πιθανή εγχείρηση θα μπορούσε να πεθάνει λόγω νάρκωσης. Τα Χριστούγεννα το πάτησε πιθανόν μηχανάκι και συνέβη. Και πραγματικά δεν υπάρχει πιο καλό και ήρεμο από αυτοQuote:
Originally Posted by Annouskaki
Ναι μωρέ ειναι καλό και ήρεμο γιατί υποφέρει... Τα ζωάκια όταν είναι άρρωστα υπομένουν την αρρώστια σιωπηλά, όχι σαν εμάς τους ανθρώπους που βογκάμε και ξεσηκώνουμε όλον τον κόσμο. Να το προσέχεις, θα σε βοηθήσει να ξεχάσεις και το σκυλάκι.Quote:
Originally Posted by Annouskaki
Αυτό να σκέφτεσαι τουλάχιστον ότι δεν υπέφερε. Κατά τα άλλα ήταν μια κακή συγκυρία. Ο χρόνος θα σου απαλύνει τον πόνο, δεν θα το ξεχάσεις, αλλά θα ηρεμίσεις. Εϊναι πρόσφατο λογικό να είστε όλοι αναστατωμένοι και στεναχωρημένοι για την απώλεια του σκυλιού.Quote:
Originally Posted by Annouskaki
Καλημέρα Annouskaki!Quote:
Originally Posted by Annouskaki
Πώς είσαι σήμερα;
Να γράφεις όποτε νιώθεις την ανάγκη για στήριξη, είμαστε εδώ... Κι εμένα τα παιδιά με βοήθησαν πολύ στις δικές μου απώλειες...
Είχα γάτες από μικρό κοριτσάκι και συνολικά έχω χάσει τέσσερις χωρίς να υπολογίσω τις αδέσποτες της γειτονιάς... Ξέρω καλά πως νιώθεις και πόσο πονάει...