Σκέψεις...

Quote:

---

Originally Posted by pause

Εσύ από όλα αυτά που είπα κράτησες μόνο για την αμοιβή των χειρωνακτων που είναι σε κάποιους μεγαλύτερη?

Το οτι δεχόμαστε όλοι αυτόν τον κόσμο και τον στηρίζουμε ο καθένας απ το πόστο του δεν απασχολεί κανέναν!
Ίσα να βγαίνει το μεροκάματο ίσα να ζήσουμε και να πεθάνουμε μετά βέβαια.

Και αν θες τη γνώμη μου που μάλλον δεν τη θες αλλά ούτε εγώ ζήτησα τη δικιά σου οπότε οκ... Συνεχίζω...
Θα έπρεπε όλοι οι άνθρωποι να αμείβονται το ίδιο αφού όλοι πάνω κάτω έχουμε τις ίδιες ανάγκες, όλοι άνθρωποι είμαστε.

Αλλά το πράγμα κολλάει στο ότι δεν σκέφτονται όλοι το ίδιο. Οπότε αναγκάζονται οι πολλοί να προσαρμοστουν στον τρόπο ζωής που έχουν αποφασίσει κάποιοι άλλοι πιο λίγοι για αυτούς.

Τελος πάντων, εγώ έχω πάρει την απόφασή μου.
Συνένοχο στο φόνο δεν θα με έχετε που λένε και οι Κατσιμιχαιοι.

Αντε καλό καλοκαίρι και καλα μυαλά να έχουμε

---

ΕΠΙΚΟ ΠΟΣΤ!

θα έπρεπε να αμείβονται το ίδιο. υπάρχουν μέρη στον κόσμο που δουλεύουν υπερωρίες και πληρώνονται μόνο 130 ευρώ, ή και λιγότερο. κι αυτό γιατί ακριβώς οι χώρες αυτες είναι λιγότερο εξελιγμένες από εμάς, κυρίως σε μορφωτικό επιπεδο. όσο λιγότερα ξέρει κάποιος, τοσο πιο χειραγωγίσιμος είναι.
τέλος πάντων. ό,τι ήξεραν έκαναν και πλέον είσαι εσύ ευθύνη του εαυτού σου και όχι των γονιών σου.

Σου λεει το παιδι απλα δεν ειμαστε εμεισ για τα μπαζα κι εσυ η εξυπνη κι εσυ για τα μπαζα εισαι εγω ειμαι αγροτησ κ ταξιτζησ εφαγα χωμα δε σου κανω πλακα τρωω που κ που χωμα σκονεσ μυγεσ ζωηφια ειμαι περηφανοσ που τα βγαλα δεν θελω να τα φαω κι ολασ ασ τα φανε αλλοι οτι μπορω κανω κι ειμαι περηφανοσ κατα τα αλλα να πανε να γαμηθουν ολοι

Ας κάνω μια προσπάθεια.
Οταν νιώθουμε άσχημα ΓΕΝΙΚΕΥΟΥΜΕ δηλαδή λέμε ασυνείδητα "ναι νιώθω σκατά αλλά δεν φταίω εγω....Ο ΚΟΣΜΟΣ φταιει" και ετσι ριχνοντας το φταίξιμο αλλού ανακουφιζόμαστε λίγο.

Η αλήθεια είναι πως δεν σε νοίαζει ο κόσμος (ούτε στο ελάχιστο) αυτό που θες είναι ευτυχία και το πρώτο βήμα γι αυτή ειναι να πάρεις την ΕΥΘΥΝΗ επάνω σου για το πως νιώθεις (αν εσύ φταίς τότε εσυ μπορείς να το αλλάξεις κιολας).ΜΗΝ ΠΕΦΤΕΙΣ στη κλασσική παγίδα της γενίκευσης(προσωρινής ανακουφισης) που περιγράφω παραπάνω.

ΝΑΙ, αρχικά θα νιώσεις χειρότερα γιατί τωρα ΕΣΥ θα φταις για το πως νιώθεις αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα και η σωστή διάγνωση του προβλήματος με συνέπεια να εμφανίζεται και η πιθανότητα (ΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ) αλλαγής εν καιρω της ψυχολογίας.

ΜΗΝ ΠΕΦΤΕΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΕΥΣΗΣ(προσωρινής ανακούφισης) γιατί αν Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για το πως νιώθετε στην κοιλιά σας τοτε πρέπει να αλλάξετε το ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ (good luck with that) για να νιωσετε καλυτερα στην κοιλιά σας . Αν όμως εσείς φταίτε (που είναι η πικρή πραγματικότητα) τότε για να νιώσετε καλύτερα πρέπει να αλλάξετε μονο τον εαυτό σας (πιο ευκολο ε??)

Σ ευχαριστώ για την προσπάθεια Owl..
Αλλά απάντησε μου σ αυτό :
Εγώ ο λόγος που δε δουλεύω και είμαι σε μια σταθερή αδράνεια εδώ και χρόνια είναι ότι δεν βρίσκω δουλειά και ο λόγος που δεν βρίσκω δουλειά είναι κατά βάθος η άρνηση που έχω για κάθε μορφή εργασίας γιατί σε όλες βρίσκω στραβά. Οπότε αυτή η αρνητικουρα μου βγαίνει προς τα έξω καθώς και το ότι δεν πιστεύω σε καμία δουλειά έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα κι έτσι δεν με παίρνει κανείς..

Τι ότι για παράδειγμα δουλεύοντας σε ένα μαγαζι λέμε τώρα που πουλάει υπολογιστές ή κινητά πχ που όλα φτιάχνονται στην Κίνα με μισθούς πείνας και με συνθήκες εκμετάλλευσης, δεν με κάνει κι εμένα συμμετοχο στο σύστημα?
Δεν είναι σαν να λέω με τον τρόπο μου σε αυτούς που δουλεύουν στην Κίνα, παιδιά συνεχίστε να σκοτώνεστε να φτιάχνετε τέτοια είδη γιατί πρέπει να πουλήσω κι εγώ τίποτα και να κινηθεί η αγορά... Μάλλον θέλω κι εγώ να έχω μια δουλειά ως πωλήτρια και χωρίς εσάς δεν θα είχα κι εγώ δουλειά...

Με το ίδιο σκεπτικό μπορώ να σκεφτώ για οποιαδήποτε δουλειά...

Εν τέλει για ποιο λόγο στηρίζουμε αυτό το σύστημα που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να κινείται το χρήμα και η αγορά?
Δηλαδή μας ενδιαφέρει μόνο να έχουμε κάποια χρήματα να ζήσουμε κι από κει και πέρα δεν μας καίγεται καρφί το τι πόνος κρύβεται πίσω απ τα χρήματα αυτά?

Τα βλεπω εγώ υπερβολικά και στραβά ή όντως είναι στραβός ο γιαλός?

Οπότε το πρόβλημά μου είναι ότι γενικευω έτσι χωρίς λόγο και χωρίς στοιχεία ή υπάρχει μια βάση στη γενίκευση μου?
Και ο λόγος που δεν είμαι καλά είναι ότι δεν μπορώ να χαρώ με τόση δυστυχία και εκμετάλλευση και αδικία που υπάρχει στον κόσμο..

Το να κάνω μια δουλειά ισα για να ζήσω δεν μου ησυχάζει τη συνείδηση...

Quote:

---

Originally Posted by pause

Σ ευχαριστώ για την προσπάθεια Owl..
Αλλά απάντησε μου σ αυτό :
Εγώ ο λόγος που δε δουλεύω και είμαι σε μια σταθερή αδράνεια εδώ και χρόνια είναι ότι δεν βρίσκω δουλειά και ο λόγος που δεν βρίσκω δουλειά είναι κατά βάθος η άρνηση που έχω για κάθε μορφή εργασίας γιατί σε όλες βρίσκω στραβά. Οπότε αυτή η αρνητικουρα μου βγαίνει προς τα έξω καθώς και το ότι δεν πιστεύω σε καμία δουλειά έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα κι έτσι δεν με παίρνει κανείς..

Τι ότι για παράδειγμα δουλεύοντας σε ένα μαγαζι λέμε τώρα που πουλάει υπολογιστές ή κινητά πχ που όλα φτιάχνονται στην Κίνα με μισθούς πείνας και με συνθήκες εκμετάλλευσης, δεν με κάνει κι εμένα συμμετοχο στο σύστημα?
Δεν είναι σαν να λέω με τον τρόπο μου σε αυτούς που δουλεύουν στην Κίνα, παιδιά συνεχίστε να σκοτώνεστε να φτιάχνετε τέτοια είδη γιατί πρέπει να πουλήσω κι εγώ τίποτα και να κινηθεί η αγορά... Μάλλον θέλω κι εγώ να έχω μια δουλειά ως πωλήτρια και χωρίς εσάς δεν θα είχα κι εγώ δουλειά...

Με το ίδιο σκεπτικό μπορώ να σκεφτώ για οποιαδήποτε δουλειά...

Εν τέλει για ποιο λόγο στηρίζουμε αυτό το σύστημα που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να κινείται το χρήμα και η αγορά?
Δηλαδή μας ενδιαφέρει μόνο να έχουμε κάποια χρήματα να ζήσουμε κι από κει και πέρα δεν μας καίγεται καρφί το τι πόνος κρύβεται πίσω απ τα χρήματα αυτά?

Τα βλεπω εγώ υπερβολικά και στραβά ή όντως είναι στραβός ο γιαλός?

Οπότε το πρόβλημά μου είναι ότι γενικευω έτσι χωρίς λόγο και χωρίς στοιχεία ή υπάρχει μια βάση στη γενίκευση μου?
Και ο λόγος που δεν είμαι καλά είναι ότι δεν μπορώ να χαρώ με τόση δυστυχία και εκμετάλλευση και αδικία που υπάρχει στον κόσμο..

Το να κάνω μια δουλειά ισα για να ζήσω δεν μου ησυχάζει τη συνείδηση...

---

pause,μπορει να κανω λαθος αλλα εσυ δε μιλουσες για "μπαχαλακηδες" στη γαλλια και εκραζες?
πως περιμενεις να καθαρισει η συνειδηση σου σου,οταν κραζεις ακομα και αυτους,που αντιδρουν σ αυτο που δε σ αρεσει?

Quote:

---

Originally Posted by pause

Σ ευχαριστώ για την προσπάθεια Owl..
Αλλά απάντησε μου σ αυτό :
Εγώ ο λόγος που δε δουλεύω και είμαι σε μια σταθερή αδράνεια εδώ και χρόνια είναι ότι δεν βρίσκω δουλειά και ο λόγος που δεν βρίσκω δουλειά είναι κατά βάθος η άρνηση που έχω για κάθε μορφή εργασίας γιατί σε όλες βρίσκω στραβά. Οπότε αυτή η αρνητικουρα μου βγαίνει προς τα έξω καθώς και το ότι δεν πιστεύω σε καμία δουλειά έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα κι έτσι δεν με παίρνει κανείς..

Τι ότι για παράδειγμα δουλεύοντας σε ένα μαγαζι λέμε τώρα που πουλάει υπολογιστές ή κινητά πχ που όλα φτιάχνονται στην Κίνα με μισθούς πείνας και με συνθήκες εκμετάλλευσης, δεν με κάνει κι εμένα συμμετοχο στο σύστημα?
Δεν είναι σαν να λέω με τον τρόπο μου σε αυτούς που δουλεύουν στην Κίνα, παιδιά συνεχίστε να σκοτώνεστε να φτιάχνετε τέτοια είδη γιατί πρέπει να πουλήσω κι εγώ τίποτα και να κινηθεί η αγορά... Μάλλον θέλω κι εγώ να έχω μια δουλειά ως πωλήτρια και χωρίς εσάς δεν θα είχα κι εγώ δουλειά...

Με το ίδιο σκεπτικό μπορώ να σκεφτώ για οποιαδήποτε δουλειά...

Εν τέλει για ποιο λόγο στηρίζουμε αυτό το σύστημα που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να κινείται το χρήμα και η αγορά?
Δηλαδή μας ενδιαφέρει μόνο να έχουμε κάποια χρήματα να ζήσουμε κι από κει και πέρα δεν μας καίγεται καρφί το τι πόνος κρύβεται πίσω απ τα χρήματα αυτά?

Τα βλεπω εγώ υπερβολικά και στραβά ή όντως είναι στραβός ο γιαλός?

Οπότε το πρόβλημά μου είναι ότι γενικευω έτσι χωρίς λόγο και χωρίς στοιχεία ή υπάρχει μια βάση στη γενίκευση μου?
Και ο λόγος που δεν είμαι καλά είναι ότι δεν μπορώ να χαρώ με τόση δυστυχία και εκμετάλλευση και αδικία που υπάρχει στον κόσμο..

Το να κάνω μια δουλειά ισα για να ζήσω δεν μου ησυχάζει τη συνείδηση...

---

ψυχωση εχεις;

Quote:

---

Originally Posted by sumac

pause,μπορει να κανω λαθος αλλα εσυ δε μιλουσες για "μπαχαλακηδες" στη γαλλια και εκραζες?
πως περιμενεις να καθαρισει η συνειδηση σου σου,οταν κραζεις ακομα και αυτους,που αντιδρουν σ αυτο που δε σ αρεσει?

---

Ναι εγώ είμαι αυτή που έκραζα.
Έχω μια διαφορά από τους μπαχαλακηδες νομίζω.
Πρώτον η λύση στο πρόβλημα της υπερκαταναλωτικης μας κοινωνίας δεν έρχεται με το να καταστρέφουμε ό,τι έχει αυτή παράξει και να προκαλούμε το χάος σε ανθρώπους νοικοκυρηδες που έχουν αποδεχθεί το σύστημα επειδή το σύστημα πατάει πάνω στην ανάγκη τους για επιβίωση και τους αναγκάζει έτσι να το αποδεχθούν για να κερδίσουν τα προς το ζην.
Το ψάρι απ το κεφάλι βρωμάει και από εκεί θέλει κόψιμο όχι απ την ουρά. Αλλά και οι μπαχαλακηδες εκεί που τους παίρνει ξεσπανε και τα σπάνε.
Ό περισσότερος κόσμος είμαστε θύματα του κεφαλιού του ψαριού.

Και δεύτερον όλοι αυτοί οι μπαχαλακηδες μουσουλμάνοι που λες ενδιαφέρονται να εξαπλωσουν τη δική τους θρησκεία και τρόπο ζωής στους δυτικούς.
Δεν έχουν κανένα δικαίωμα με το έτσι θέλω να καταστρέφουν ό,τι είναι ξένο προς αυτούς στην ξένη χώρα αυτή που τους δέχεται και τους ανέχεται.

Τώρα αν πρόκειται για ανθρώπους παμφτωχους που τους εκμεταλλεύεται το σύστημα για φθηνά εργατικά χέρια κι αυτοί μετά έρχονται στην Ευρώπη να τα κάψουν όλα, τότε έχει μια λογική η αντίδρασή τους.
Αλλά και πάλι λέω ξεσπανε σε λάθος ανθρώπους. Όπως γίνεται συνήθως δηλαδή την πληρώνουν οι μικροί.
Αν κατέστρεψαν καμιά μεγάλη αλυσίδα μικρό το κακό..
Πολύ φοβάμαι όμως ότι δεν πρόκειται για απλούς μεροκαματιαρηδες ανθρώπους της Ασίας αλλά για οργανωμένους σε ομάδες φανατικούς μουσουλμάνους που θέλουν να καταλάβουν και να εξοντώσουν τους άπιστους δηλαδή τους δυτικους.

Αλλά και πάλι λέω η λύση στην υπερκαταναλωτικη μας κοινωνία μπορεί να επέλθει μόνο με μαζική απεργία κάτι που δεν γίνεται ούτε θα γίνει ποτέ.
Κι όμως αυτό είναι προτιμότερο απ την όποια υποδούλωση στο σύστημα.

Δεν ξέρω, έχεις εσύ καμιά καλύτερη λύση να προτείνεις?

Nikos2 δεν έχω ψύχωση αν και έχω περάσει ψυχωσικα επεισόδια στο παρελθόν..
Η διάγνωση ήταν διπολική για κάποια χρόνια και τώρα είναι σχιζοσυναισθηματικη διαταραχη διπολικου τύπου κάτι που ούτε εγώ έχω καταλάβει ακόμα τι είναι.. Δεν το έχω ψάξει καθότι δεν εχει και πολλή σημασια για μένα αφού είμαι καλά τώρα με την αγωγή μου.
Αλλά τι σχέση έχει η διάγνωση με αυτά που λέμε?

Quote:

---

Originally Posted by pause

Αλλά τι σχέση έχει η διάγνωση με αυτά που λέμε?

---

απλα ετσι σκεφτηκα, γιατι καθεσαι και υπεραναλυεις διαφορα πραγματα και στο τελος δυσκολευεσαι να προσαρμοστεις

Λιγο πραγματικότητα

1)Η ακραία φτώχεια στο πλανήτη έχει μειωθεί απο το 35% το 1987 στο 11% σήμερα. Σε αυτό συμβαλει
η ραγδαία ανάπτυξη σε Κινα και Ινδία.

2) H παιδική εργασία μειώθηκε απο 245εκ παιδιά το 2000 σε 151εκ το 2016 δηλαδή το 9,6% των παιδιώνπου είναι
το μικρότερο ποσοστο στην ανθρώπινη ιστορία.

3) Ο ελεύθερος χρόνος αυξάνεται κάθε χρόνο , απο τις 70 ώρες την βδομάδα το 1870 στίς κατω απο
40 για πρωτη φορά το 2000.

4) Το προσδόκιμο ζωής είναι το υψηλότερο στην ιστορία.

5) "Child mortality has fallen by more than half since 1990". Σήμερα είναι το μικρότερο ποσοστό
στην ιστορία.

6) Θάνατοι μάνας στην γέννα έχουν μειώθεί 45% μεταξύ 1990 και 2015

7) Περισσότεροι ανθρωποι στην ιστορία ζουν κατω απο δημοκρατικό καθεστως το 2023. Απο το 7%
το 1850 στο 75% το 2023

8) Το ποσοστό αναλφάβητων μειώνεται κάθε χρόνο. Απο 80% το 1900 σε 18% το 2015

9) Το ποσοστό θανάτων απο φυσικές καταστροφές είναι μόλις το 25% απο ήταν πριν 100 χρόνια.

Μπορώ να γράφω όλη μέρα θετικές αλλαγές και εσυ μπορείς να βρείς αλλα τόσα
αρνητικά , το θέμα είναι γιατί εστιάζεις στα αρνητικα και η απάντηση είναι γιατί
σου δίνει μια ανακούφιση στη κοιλιά.

Στην πραγματικότητα δεν σε νοιάζει τι συμβαίνει στο κόσμο . Αν θες δες το μέσα
σου και ελευθερώσου αν όχι συνέχισε να υποφέρεις.

Owl σ ευχαριστω πολύ για την απάντηση..!!!
Δεν ξέρω αλλά με έκανες χαρούμενη...!!
Ένας φίλος μου έχει πει ότι ζω στο 1700 ή και πιο πριν... Έχει δίκιο μάλλον..

Μίλησες με στοιχεία και το εκτιμώ...

Εγώ γενικά με τα στατιστικά στοιχεία δεν τα πάω καλά...
Αλλά κανονικά έπρεπε κι εγώ να είμαι περισσότερο κατατοπιστικη σε αυτά που λέω αλλά ο λόγος που δεν είμαι είναι γιατί ό,τι γράφω υπάρχει με μια θολή εικόνα στο μυαλό μου οπότε στο περίπου τα γράφω...

Δεν κατάλαβα το 3, για τον ελεύθερο χρόνο που λες... Εννοείς μάλλον ότι ο εργασιμος χρόνος έχει μειωθεί στις 40 ώρες τη βδομάδα άρα έχει αυξηθεί και ο ελεύθερος χρόνος....

Τώρα για την ανακούφιση στην κοιλιά.... Δεν το κατάλαβα!
Όταν το πρωτοέγραψες στο προηγούμενο ποστ, νόμιζα ότι το έφερες σαν παράδειγμα, ότι δηλ έστω ότι έχω ένα πρόβλημα στην κοιλιά, αν ρίξω το φταίξιμο στον κόσμο όλο, δεν έχω πιθανότητες να λύσω το πρόβλημα μου και να βρω ανακούφιση... Ενώ αν ρίξω το φταίξιμο στον εαυτό μου υπάρχει ελπίδα σωτηρίας...

Άραγε αν κυριολεκτουσες με αυτό το παράδειγμα μπορείς να μου το εξηγήσεις λίγο?
Πώς συνδέεται η κοιλιά με τον αρνητικό τρόπο σκέψης μου?
Μήπως πηγάζει αυτή η σκέψη σου απ το ότι το έντερο είναι ο δεύτερος εγκέφαλός μας όπως έχω ακούσει να λένε?

Ή αλήθεια είναι αναζητώ μια ανακούφιση στην κοιλιά και στον εγκέφαλο για αυτό και θέλω να τρώω κυρίως υδατάνθρακες....
Μόλις φάω λίγο ψωμί πχ αμέσως ο εγκέφαλός μου ικανοποιείται...

Αλλά με έκανες χαρούμενη θα το ξαναπώ...
Ζω στο δικό μου μικρόκοσμο... Κλεισμένη σε ένα δωμάτιο τα περισσότερα χρόνια και βγαινω και καμιά βόλτα πού και πού...

Και ψάχνω ένα λόγο, ένα κίνητρο για να βγω στη ζωή... Στην εργασία...
Είμαι σαν ψάρι ακόμα μέσα σε μια γυάλα...

Ίσως πρέπει να ξεκινησω ξανά ψυχοθεραπεία... Γιατί όλο τη διακόπτω..

Πάντως λίγο ακόμα να μου μιλήσεις κι εγώ θα αναθεωρήσω...

Βέβαια με τόσα χρόνια αδράνειας στο ιστορικό μου θα είναι δύσκολα στην αρχή...

Έχω μάθει να σκεφτομαι αρνητικά από πολύ μικρή...
Είχα μια σπίθα όμως μέσα μου που μπροστά στους γονείς μου ντρεπόμουν να την εκδηλωσω...
Και μενοντας τόσα χρόνια με τους γονείς αυτή η σπίθα λιγοστεψε τόσο γιατί την καταπιεσα πολύ ετσι που δεν ξέρω αν την έχω πια...

Ίσως μια λύση είναι να βρω όντως μια δουλειά αν τα πράγματα βαίνουν βελτιουμενα σε γενικές γραμμές... Και να φύγω επιτέλους απ το σπίτι...

για όλες αυτές τις αλλαγές, φταίει λίγο και ο κόσμος. άρα καλό είναι να αλλάξει κι αυτός.

εγώ πχ για να μπορέσω να πω πως θα μπορέσω να γυρίσω στην πραγματικότητα, ξερω πως πρέπει να περάσω απο "εκπαίδευση" πρώτα, ακριβώς επειδή έχω περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός. πρέπει να μάθει ο οργανισμός και το μυαλό να ζει με άλλες προτεραιότητες.

άμα ψάχνεις χώρο εργασίας στο εμπόριο των πολυεθνικών που να έχει νόημα, ίσως στον χώρο της ενδυνάμωσης προσωπικού θα έβρισκες. οι άλλες είναι απλά δουλείες, διευθετήσεις, εγώ πχ δεν θα μπορούσα να βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον τέτοιο σήμερα επειδή οι συχνότητες είναι διαφορετικές.
το να αναζητάς νόημα είναι δείγμα ενσυνειδητότητας.

Γεια σου user...
Κι εγώ έχω μείνει μεγάλο διάστημα εκτός, δηλαδή ολη μου τη ζωή σχεδόν, οπότε κι εγώ χρειάζομαι ένα μεγάλο διάστημα προσαρμογής στη δουλειά ακόμη και η πιο απλή να είναι..
Όσο να 'ναι όταν δεν κάνεις τίποτα και δεν έχεις κάποιο σκοπό ο οργανισμός πέφτει κι αυτός, τεμπελιάζει, δεν είναι σε εγρήγορση....
Και η τεμπελιά δεν κάνει καλό ακόμα κι αν την έχω συνηθίσει και δεν το καταλαβαίνω...
Οπότε : δραστηριοποιηση.

τελευταία ακούω πολλά πόντκαστ, και ένα από αυτά λέγεται: narratives, ιστορίες ψυχοθεραπείας. πρόσφατα άκουσα για μια ιστορία μιας κοπέλας κάπως σαν κι εμένα. ίσως κι εσένα δηλαδή, την ιστορία της Ελένης. αν έχεις σπότιφάι ή κάτι τέτοιο, σου προτίνω να την ακούσεις.
εγώ μεγάλη νίκη θα θεωρήσω αν καταφέρω πχ να πάρω το λεωφορείο. που παλιά ήταν κάτι που έκανα χωρίς να το σκέφτομαι, πχ η απομόνωση με έχει κάνει να αναπωλώ την κίνηση στην Αχαρνών, αν είναι δυνατόν! χα χα.
το θέμα είναι ποσα αφεντικά εκεί έξω γνωρίζουν ότι υπάρχουμε κι εμείς; πόση κατανόηση υπάρχει;